Opis odmian tulipanów botanicznych, cech nasadzeniowych i pielęgnacyjnych
Dzikie kwiaty stają się coraz bardziej popularne wśród ogrodników, przyciągając uwagę swoim naturalnym, prymitywnym pięknem. Botaniczne „dzikie” tulipany są uważane za wzorzec piękna roślin wiosennych, które są przyjemne i łatwe w uprawie bez większego wysiłku. Jakie odmiany powinny zwracać uwagę początkującym ogrodnikom i jakie są niuanse ich uprawy, dowiemy się poniżej.
Cechy morfologiczne
Wśród cech morfologicznych właściwych wszystkim odmianom tulipanów są:
- mały rozmiar;
- kwitnienie rozpoczyna się wcześniej niż inne rośliny;
- odporność na choroby i szkodniki;
Różnice między odmianami są w kolorze płatków. Dzięki tym właściwościom rośliny są kochane przez wszystkich ogrodników, a tulipany można znaleźć w prawie każdym kwietniku.
Botaniczne odmiany tulipanów
Wśród popularnych odmian, które są popularne, są:
- Małe księżniczki;
- Turkestanika;
- Saxatilis;
- Dasistemon Tarda;
- Humilusk Odalisque;
- Spiczasty;
- Dwukwiatowy;
- Las;
- Fenna botaniczna.
Przyjrzyjmy się oddzielnie zaletom każdej odmiany.
Małe księżniczki
Mała księżniczka ma swój przydomek nie bez powodu. Odmiana jest niewymiarowa, a średnia wysokość jednej rośliny to około 10 centymetrów. Po otwarciu przypominają gwiazdy ze względu na nietypowy kształt misy. Mała Księżniczka jest bezpretensjonalna w pielęgnacji i dobrze rośnie w kwietniku. Wady obejmują krótki czas kwitnienia.
Nie dłużej niż tydzień, aby cieszyć się pięknem kwitnącej rośliny. A po miesiącu płatki odpadają i trzeba poczekać na nowy sezon.
Turkestanika
Odmiana wybredna, osiągająca wysokość do 30 centymetrów. Nasiona dobrze zakorzeniają się w glebie o dowolnym składzie i dają duży plon. Zaczyna kwitnąć w pierwszej połowie kwietnia. Okres kwitnienia nie jest zbyt długi - nie więcej niż 10 dni. Po otwarciu wygląda jak gwiazdka. Płatki mają kolor biały. Zapach jest przyjemny, intensywny.
Saxatilis
Nisko rosnąca roślina, osiągająca wysokość nie większą niż 20 centymetrów. Płatki mają kolor liliowy z różowawym odcieniem. Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie kwietnia, na początku maja. Podczas kwitnienia miska otwiera się szeroko, odsłaniając żółte dno. Osobliwością odmiany, którą należy wziąć pod uwagę podczas hodowli, jest niezdolność do wydania potomstwa za pomocą nasion. Dobrze rozmnaża się z cebulkami.
Dasistemon Tarda
Kolejny przedstawiciel karłowatych odmian dzikich tulipanów. Cechy charakterystyczne:
- wysokość sięga nie więcej niż 20 centymetrów;
- miska jest mała - około 5 centymetrów;
- odmiana jest bezpretensjonalna na ciepło i nie trzeba jej nawet przykrywać na zimę;
- wczesne kwitnienie - w marcu;
- kolor liści jest przeważnie żółty, ale wzdłuż krawędzi płatków występuje biała obwódka.
Uwaga! Dobrze reaguje na destylację, wykazując intensywny wzrost i tworzenie się.
Humilusk Odalisque
Obszar dystrybucji zakładu to Azja. Małe wymiary. Wysokość rośliny - nie więcej niż 20 centymetrów. Kolor płatków jest jasny szkarłatny, przechodząc w żółto-zielony odcień na dole. Wczesne kwitnienie. Początek przypada na pierwsze dni kwietnia. Bezpretensjonalny dla warunków otoczenia. Dobrze znosi niskie temperatury.
Spiczasty
Łatwo rozpoznawalna odmiana tulipanów, zapadająca w pamięć każdemu, kto ją zobaczy dzięki niezwykłemu kształtowi płatków. W przeciwieństwie do innych „krewnych”, płatki tej rośliny mają wydłużony kształt, zaostrzony aż do końcówek. Ten ostry jest interesujący, ponieważ historia jego powstania jest nieznana i nie jest to historia botaniczna. Osiąga 40 centymetrów wysokości, ma żółtą miskę z czerwonymi odcieniami.
Dwukwiatowe
Rzadki okaz wpisany do „Czerwonej Księgi” przez obrońców przyrody. Nazwa nie jest do końca uzasadniona, ponieważ na jednej szypułce może wyrosnąć od 1 do 3 pąków. Kolor płatków jest fioletowy, przechodzący w żółty w kierunku podstawy miski. Wysokość rośliny - 25 centymetrów. Propagowane przez nasiona i cebulki.
Nie wymaga od ogrodnika zwiększonej uwagi, świetnie czuje się przy minimalnej konserwacji.
Las
Wybierając tę odmianę do hodowli, należy pamiętać, że na wolności roślina wykazuje niestabilne wyniki kwitnienia. Żarówka może po prostu wypuścić łodygę z liśćmi, bez pąka, a kwiaty na niektórych okazach pojawiają się nie więcej niż 1 raz w ciągu 2 lat. Jednak pomimo tej wady pączek ma przyjemny, bladożółty kolor, który dobrze ozdobi każdy ogród lub kwietnik.
Botanical Fenna
Duża odmiana dorastająca do 50 centymetrów wysokości. Kolor liści jest ognistoczerwony. Uwielbia dobrze oświetlone tereny, ale spokojnie znosi mrozy, nie wymagając oddzielnego schronienia na zimę.
Specyfika lądowania
Sadzenie tulipanów botanicznych odbywa się w następujący sposób:
- Cebule sadzi się w taki sposób, aby do zimy uformował się stabilny system korzeniowy. W przypadku Rosji Centralnej najlepszy czas to druga połowa września, początek października.
- Cebule sadzi się na głębokości 3 ich rozmiarów, co dla przeciętnego egzemplarza wynosi 9-10 centymetrów.
- Odległość między żarówkami wynosi 5-10 centymetrów.
- Po pierwszym sadzeniu, dla niezawodności, ziemia jest ściółkowana. W kolejnych sezonach tulipan radzi sobie sam.
Niuanse opieki
Podczas hodowli rośliny weź pod uwagę następujące niuanse:
- W jednym miejscu, bez przesadzania, rośliny kwitną stabilnie przez 5 lat.
- W regionach, w których lata są deszczowe, należy co roku wykopywać cebulki.
- Wybierz duże cebule do sadzenia jesienią.
- Z roku na rok cebulki wnikają coraz głębiej, a ich wielkość maleje. W związku z tym nie opóźniaj przeszczepu, wdrażając go co trzy lata.
Choroby i szkodniki tulipanów botanicznych
Tulipany botaniczne mają silną odporność, dzięki czemu roślina jest odporna na większość szkodników i chorób związanych z tą odmianą.
Mimo to odporność czasami zawodzi, a roślina jest dotknięta:
- Fusarium.
Zmielona część łodygi zaczyna żółknąć i wysychać. Żarówka pokryta jest szarawym nalotem. Takie rośliny są usuwane z ogrodu wraz z ziemią, po czym są spalane.
- Różnorodność.
Liście rośliny pokryte są zauważalnymi paskami lub plamkami.Nie uszkadzają poważnie kwiatu, ale hamują rozwój.
- Roztocze korzeniowe.
Powietrze w miejscu lądowania zaczyna nieprzyjemnie pachnieć, a żarówki nabierają brązowego koloru, po czym zaczynają gnić.
