Sadzenie i pielęgnacja sparaxis w otwartym polu, najlepsze gatunki i odmiany

Byliny zielne bulwiaste są uwielbiane przez wszystkich hodowców kwiatów; rośliny takie zdobią tereny przez wiele lat. W ostatnim czasie tradycyjne widoki naszego kraju uzupełnili goście z krajów zamorskich, posiadający egzotyczny urok, wyjątkową jasność i szyk. Zastanów się, jak wyhodować sparaxis na otwartym polu - cechy sadzenia i pielęgnacji, niezbędne warunki, w których kochający ciepło kwiat poczuje się jak w domu.

Ogólny opis i charakterystyka kwiatu sparaxis

Sparaxis należy do rodziny Iris i należy do rodzaju bulw. W naturze występuje tylko w południowej Afryce, gdzie kwitnie wzdłuż brzegów zbiorników wodnych. Jeden gatunek (Sparaxis tricolor) został wprowadzony do Kalifornii.

W warunkach afrykańskich sparaxis rośnie do metra, ale po przeniesieniu na nasze szerokości geograficzne daje szypułkę wysokości 50-60 centymetrów. Charakterystyka Sparaxis:

1. Rozeta korzeniowa składa się z gładkich lancetowatych liści o intensywnym zielonym kolorze, podobnie jak wiele irysów.
2. Corm.
3. Gatunki karłowate dorastają do 15 centymetrów, reszta - 50-60 centymetrów.
4. Kwiaty do 5 centymetrów średnicy. Kształt jest gwiaździsty lub lejkowaty. Słupek wyraźny, mocno wystający, 3 znamiona. Kolor płatków w większości z kontrastowymi przejściami.

Kwiaty nie są duże, ale wyraźny kontrast kolorystyczny sprawia, że ​​kwitnąca sparaksa jest główną ozdobą każdego miejsca. Płatki są pomalowane na 2-3 kolory, przejścia wydają się być narysowane wyraźnymi liniami. Kolorystyka jest zróżnicowana - żółta, pomarańczowa, fioletowa, biała.

W warunkach zbliżonych do afrykańskich sparaxis kwitnie wiosną i przez całe lato cieszy się feerią kolorów. W realiach Middle Lane, gdy trzeba wydobyć cebulki z gleby na zimę, kwitnienie rozpoczyna się pod koniec lata.

Rodzaje i odmiany

Do selekcji używa się 4 najbardziej dekoracyjnych rodzajów sparaxis, całkowita liczba odmian jest większa. Hodowcom udało się stworzyć odmiany o jasnych, kontrastowych zestawieniach kolorystycznych - od białego do głębokiego fioletu, kolor okwiatu łączy w sobie 3 kolory.

Liderami popularności są następujące odmiany:

1. Bilbeefer. Najmniej kapryśny ze wszystkich sparaxis, z wąskimi płatkami w kolorze białym lub cytrynowożółtym. Płatki są od siebie oddalone, nie dotykaj. Grupa tworzy ażurowe kompozycje świetlne o monochromatycznym wyglądzie. Średnica - 5 centymetrów, wysokość - do 60 centymetrów.
2. Tricolor, tricolor. Ulubiony przez hodowców kwiatów łączy w płatkach 3 kontrastujące kolory. Zwykle tricolor jest sprzedawany jako mieszanka z różnymi kolorami płatków.Szypułka ma 5-7 pąków, które po kolei kwitną.
3. Grandiflora. Kwiaty o niezwykłej urodzie z przylistkami, które pasują do odcienia płatków, mają przyjemny aromat. Na szypułce - od 3 do 5 pąków w kolorze białym, fioletowym lub żółtym.
4. Elegancki. Ten gatunek jest karłowaty, dorasta do 15 centymetrów. Szczególnie popularny jest pomarańczowy kolor płatków z bordowo-fioletowym środkiem.

Odmiany Sunny Day, Moonlight, Lord of Fire są również uwielbiane przez hodowców kwiatów.

Zalety i wady

Główną zaletą sparaxis jest wysoki efekt dekoracyjny nasadzeń grupowych. Kwiaty są mocno posadzone. Lancetowate zielenie w dolnej części są połączone, szypułki usiane są jasnymi głowami o dziwacznych kolorach. Drobne kwiaty wyraźnie wyróżniają się na tle zieleni. Detale rysowane są precyzyjnymi pociągnięciami, bez półtonów i rozmytych plam. Żarówki zachowują żywotność do 3 lat, ale należy je odpowiednio przechowywać.

Spójrz również

Sadzenie, uprawa i pielęgnacja frezji na zewnątrz

Istotną wadą sparaxis jest to, że roślina jest egzotyczna, a warunki w większości regionów Rosji są dalekie od afrykańskich. Kwiaciarnie muszą stworzyć specjalne warunki dla rośliny, w wyniku czego kwitnienie przenosi się do końca lata. Tylko w najbardziej wysuniętych na południe regionach cebulki mogą zimować w glebie, łóżka nadal wymagają ściółkowania. Sparaxis można wyhodować tylko z nasion w stacjonarnych szklarniach.

Subtelności uprawy kultury ozdobnej

Dla tych, którzy opanowali sadzenie i pielęgnację mieczyków, tulipanów, irysów, nie jest trudno opanować agrotechnikę rosnącej sparaksji. Najbliższy krewny ulubionych roślin uprawianych przez wszystkich jest uprawiany zgodnie z tymi samymi zasadami.

Kiedy i gdzie sadzić

Do łóżek wybierają miejsca oświetlone słońcem bez cienia, ale zamknięte od wiatru i przeciągów. Niziny, na których gromadzi się woda, nie są wykorzystywane. Żarówka może zmoczyć się i zgnić z powodu nadmiernej wilgoci. Do drenażu stosuje się warstwę keramzytu, a do mieszanki gleby wprowadza się piasek. Sadząc na glebach gliniastych lub piaszczysto-gliniastych, rozcieńczyć glebę materią organiczną.

Na terytorium Rosji zaleca się następujące daty sadzenia sparaxis:

1. Południowe regiony, w których zimą temperatury nigdy nie spadają poniżej 0 °. Koniec września, pierwsza połowa października. Łóżka są ściółkowane na zimę.
2. Środkowy pas to koniec kwietnia, połowa maja.

Przy wyborze terminów kierują się pogodą. Stabilne ciepło i ciepła gleba to główne warunki wzrostu. Cebule posadzone na zimno po prostu usiądą w ziemi, przy nadmiarze wilgoci korzenie zaczną gnić.

Przygotowanie sadzonek

Cebulki wyjmuje się z magazynu na kilka dni przed sadzeniem i przenosi do ciepłego miejsca (25-27 °). Materiał nasadzeniowy jest badany, chore okazy są odrzucane. Przed sadzeniem cebulki można traktować fungicydami (Fundazol), stymulantami wzrostu (Kornevin) zgodnie z instrukcją.

Jak sadzić

Sparaxis sadzi się w glebie ogrzanej do 18 °, zgodnie z następującymi zasadami:

• siew przed zimą - o głębokości 8-10 centymetrów;
• sadzenie wiosenne - głębokość - 5-6 centymetrów.

Aby stworzyć piękne polany, kwiaty sadzi się ciasno - w odległości 8-15 centymetrów od siebie, w zależności od wielkości krzewu sparaxis.

Odniesienie: sparaxis zachowuje efekt dekoracyjny przez 5-6 lat, po czym żarówki wymagają aktualizacji.

Pielęgnacja sparaxis

Dbają o kwiat w taki sam sposób, jak o jego kongenerów irysów - podlewają, karmią. Nawy są poluzowane, aby zapewnić dostęp powietrza, usuwane są chwasty i martwe części krzewów.

Jak podlewać i karmić

Podlewanie odbywa się zgodnie z warunkami pogodowymi. W porze deszczowej woda nie może stagnować. W czasie suszy podlewamy 2-3 razy w tygodniu, najlepiej wieczorem. Jeśli w nocy jest chłodno, podlewanie przenosi się na poranek. W wysokich temperaturach sparaxis jest przydatny do zraszania, gdy nie ma bezpośredniego słońca.

Spójrz również

Opis odmian tytoniu do palenia pachnącego, sadzenia i pielęgnacji w terenie otwartym

Najważniejsze zasady dotyczące ubioru:

• nawozy zawierające fosfor - wczesną wiosną i po kwitnieniu zimą;
• azot - wiosną na wzrost zieleni;
• potaż - podczas pączkowania.

W sezonie zaleca się 2-3 krotnie dodawać popiół do sparaksów.

Zimowanie

Aby zachować żywotność cebul w okresie zimowym, przeprowadza się późne (po kwitnieniu) karmienie sparaksji nawozem zawierającym fosfor. Ponadto rośliny nie są już podlewane, mogą wyschnąć w glebie.

Cebule wykopuje się bez odcinania zieleni, moczone w 2% roztworze nadmanganianu potasu przez 24 godziny. Następnie są suszone. To zdezynfekuje materiał sadzeniowy, usunie pleśń i cząsteczki gnicia. Po odczekaniu, aż zmielona część całkowicie wyschnie, jest oddzielana od cebulki. Materiał do sadzenia jest przechowywany w temperaturze 5-7 ° w trocinach w ciemnym pomieszczeniu. Żarówki są okresowo sprawdzane, uszkodzone próbki są usuwane.

W południowych regionach o dodatnich temperaturach zimą, sparaxis są ściółkowane na zimę, przykryte warstwą świerkowych gałęzi. Żarówki hibernują w glebie, więc krzew kwitnie wcześnie - w maju-czerwcu.

Choroby i szkodniki

Większość chorób i szkodników omija sparaksję. Niebezpieczeństwo to podlewanie, które może prowadzić do infekcji grzybiczych cebuli. Konieczne jest poprawienie drenażu łóżek i znormalizowanie podlewania.

Powielanie sparaxis

Wygodnym i szybkim sposobem rozmnażania sparaksji są dzieci wytwarzane przez cebulkę matki. Zasady i subtelności reprodukcji:

• bulwy są usuwane z gleby po zakończeniu kwitnienia, aż do całkowitego wyschnięcia liści;
• żarówki dla niemowląt są przechowywane niepodzielnie, aby nie traciły wilgoci i nie wysychały;
• przed sadzeniem dzieci są ostrożnie odcinane od żarówki matki, miejsce cięcia jest traktowane węglem aktywnym.

Młode sadzonki nie mogą kwitnąć, szypułki są odcinane w ciągu 2 lat, aby cebula rosła.

Ważne: jeśli sparaxis nie musi się rozmnażać, dzieci są nadal usuwane z cebulki matki, aby nie pobierać składników odżywczych z szypułki.

Rzadko stosuje się bulwiaste rozmnażanie nasion - może dojść do utraty właściwości odmianowych. Roślina kwitnie z nasion po 3 latach, kiedy cebula dojrzeje. W pełni dojrzałe i wysuszone nasiona sparaxis sadzi się na luźnym podłożu na głębokość 1 centymetra.

Siew na grunt możliwy jest tylko w bardzo ciepłych regionach, na środkowym pasie stosuje się uprawę szklarniową. Przed przeniesieniem na stałe miejsce sparaxis musi spędzić 2 lata bez przeszczepu, nie można wcześniej poruszyć sadzonek.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Małe kolorowe kwiaty sparaxis świetnie wyglądają w nasadzeniach grupowych. W projektowaniu krajobrazu roślina jest używana:

• w połączeniu z roślinami okrywowymi - do miejsc akcentujących;
• wokół krzewów ozdobnych;
• w mixborders, rockeries;
• jako rośliny doniczkowe do użytku domowego i ogrodowego;
• w kwiatach mono i z innymi roślinami bulwiastymi.

Sparaxis stoi przez długi czas w kroju i służy do bukietów.

Mimo pewnych trudności w uprawie kwiaciarnie zakochały się w bystrym Afrykańczyku. Sparaxis wnosi mnóstwo kolorów i egzotycznych nut do projektowania zwykłych klombów. Wyrafinowane odcienie, geometryczne detale płatków nadają tym obszarom uroku i oryginalności.