35 rodzajów i odmian amarantusa wraz z opisem, sadzeniem i pielęgnacją w terenie otwartym

Ludzie uprawiają wszystko, co piękne i pożyteczne. Wśród tych roślin znajduje się amarantus. W niezmienionej postaci - chwast, zwany odrzuconym. Każdy ogrodnik choć raz spotkał na swojej działce tak zwanych „żołnierzy”, to nic innego jak amarant. Obecnie hodowcy wyhodowali tylko bardzo wiele odmian i rodzajów amarantusa. Swoim pięknem i wyjątkowością przyciągają wzrok, a poza tym roślina ta jest przydatna i owocnie wykorzystywana w kuchni. Co to jest wyjątkowe i jakie typy są dziś znane.

Odmiana odmianowa amarantusa

We florze światowej amarantus pospolity reprezentowany jest przez ponad sześćdziesiąt gatunków. Istnieją uprawy jednoroczne i wieloletnie, które są odporne na nawet najsilniejsze mrozy i odporne na wszelkie szkodniki. Uprawa rośliny jest prosta i nie jest kłopotliwa. Przy tak dużej różnorodności odmian i rodzajów można się pomylić i kupić paszę lub warzywa zamiast dekoracyjnych. Jakie odmiany są najbardziej popularne i pożądane oraz w jakiej jakości.

Amarantus ogoniasty

Przedstawicielem tej odmiany jest dość silna roślina zielna, osiągająca wysokość 1,5 m lub więcej. Ma wyprostowaną, grubą łodygę i duże liście lekko zwisające do ziemi. Liście są często fioletowe, rzadziej zielone. System korzeniowy jest centralny, z długim korzeniem centralnym sięgającym 50-70 cm, takie korzenie są podawane, aby wytrzymać ogromny krzew i zapobiec jego pękaniu pod własnym ciężarem i przy złej pogodzie.

Na początku lata amarantus ogoniasty wytwarza szypułkę przypominającą długi sznur lub ogon, dla którego nazywa się go ogonem. Kwiatostany to gęsto zebrane małe kwiaty nawleczone na długą szypułkę. Długość jednego sznurka czasami sięga pół metra, a nawet więcej. W zależności od odmiany mają inny kolor.

Najczęstsze odmiany ogoniastego są następujące.

Rothschwanz

Roślina jest wzniesiona, do 70 cm wys. Para krzewów zajmuje dość dużą przestrzeń. Liście są jasnozielone z białawymi, wyraźnie zaznaczonymi żyłkami, w dotyku pofałdowane. Kwiatostany zbiera się na miotle. W jednym kwiatostanie obserwuje się do 50 oddzielnych sznurów o długości do 30 cm Paleta kolorów wiechy jest zwykle czerwona, bordowa, z bardziej nasyconym kolorem u podstawy.

Ważny! Poszczególne sznurki-kwiatostany mogą zwisać do samej ziemi, a nawet leżeć na niej.

Grunschwarz

Pod względem cech botanicznych przypomina odmianę Rothschwants, ale ma jasnozielone kwiatostany. Duet doskonale wpasuje się w dekorację każdego kwietnika, gdyż ma niemal taką samą wysokość i średnicę. Te ogony lub wici to ulubiony materiał kwiaciarni do komponowania zimowych kompozycji z suszonych kwiatów.

Amarantowe zielone ogony

Roślina wysoka do 80 cm Rzadka odmiana zielonego amarantusa. Wszystkie części są zielone: ​​liście, kwiatostany, kwiaty, łodyga. Ale jest cudowna, bo długość wiszących wiech lub poszczególnych jej elementów dochodzi do 80 cm, świetnie prezentuje się jako samodzielne nasadzenie lub jako dekoracja do sztucznego ogrodzenia lub jako żywopłot. Silne krzewy zapobiegną przedostawaniu się wiatru do ogrodu.

Szkarłatne koraliki

Długie na metr łodygi tej odmiany mają czerwony, prawie szkarłatny kolor, podobnie jak kwiatostany, które efektownie prezentują się w ramach zielonych liści. Krzew może rosnąć silnie na boki, dlatego sadzi się go w kwietniku w liczbie pojedynczej.

Kwiatostany zwisają do długości 1 m. Piękne, świeżo ścięte, mogą ozdobić każdą zimową kompozycję do wazonów podłogowych.

Lawina

Piękne długie fioletowe ogony można zobaczyć od wczesnego lata do późnej jesieni. Interesujące są pojedyncze kwiatostany, które są długimi nitkami z wiązanymi kwiatami, nawleczonymi na szypułkę jak koraliki. Odmiana Avalanche uwielbia przestrzeń i dużą ilość światła.

Zielona pochodnia

Roślina jednoroczna o wysokości do 40 cm, o zielonych, jajowatych liściach i wyprostowanej, mocnej łodydze. Lubiący ciepło amarant jest słabo odporny na niskie temperatury. Kwitnienie można obserwować od czerwca do mrozów, kiedy to zamiera.

Kwiatostany lub ogony rosną w górę i nie zwisają, jak to jest w zwyczaju dla amarantusa ogoniastego. Wiechy są reprezentowane przez oddzielne pogrubione szypułki. Kolor jest jasnozielony.

Dredy

Ta odmiana amarantusa jest chyba najbardziej dziwaczna. Można go sklasyfikować jako panikulujący i ogonowy. Interesujący jest kwiatostan wiechy. Niektóre z jego wici przypominają dredy, afrykańską fryzurę. Kule małych bordowych kwiatów są nawleczone na cienką szypułkę. W połączeniu z jasną zielenią roślina nie pozostawi na boku żadnego hodowcy.

Amarantowy trójkolorowy i dwukolorowy

Specjalne odmiany amarantusa jednorocznego są dwu- i trójkolorowe. Odmiany te są cenione przez ogrodników nie za kwitnienie, jak poprzedni przedstawiciel, ale za ciekawy kolor liści, który łączy w sobie dwa lub więcej kontrastujących kolorów jednocześnie. Ponadto na tym samym korzeniu dominują jednocześnie różne odcienie.

Liście są wydłużone, mogą być faliste, jednocześnie są czerwone, żółte i zielone. Odmiany te zwykle należą do średniej wysokości odmian, sięgającej 60-70 cm, ale zdarzają się okazy o wysokości 1,5 m.

Iluminacje

Najbardziej atrakcyjną odmianą jest Illumination (Illumination). Jest prawdopodobnie najbardziej ulubionym wśród hodowców kwiatów. Efekt dekoracyjny tworzy gra kolorów na jednym liściu. Czerwone, żółte, zielone odcienie jednego blaszka liściowego, jakby ktoś rozlał na raz trzy butelki farb.

Wysokość nie przekracza 70 cm, kształt jest piramidalny, to znaczy u podstawy jest poszerzony i zwężony do góry. Na młodych pędach pojawiają się kolorowe liście płatków. Na początku lata są mniej jasne, a jesienią ich pigment się zwiększa i uzyskują prawie czerwono-pomarańczowy odcień.

Wspaniały połysk

Wysokość amarantusa nie przekracza pół metra. Roślina ma zwarty krzew o dużych liściach. Dolne liście są ciemnozielone z bordową obwódką. Wierzch amarantusa jest pomalowany na jasne bordowe odcienie bez zieleni, co sprawia, że ​​kwiat wygląda elegancko i uroczyście.

Stopiony ogień

Dwukolorowy amarant o przyzwoitej wielkości. Wysokość krzewu może dochodzić do 80 cm, dolna część liści jest koloru brązowego, zbliżonego do koloru czekoladowego, a kompozycję tę zwieńczają szkarłatne liście. Liście u góry są długie i mają lekko faliste brzegi.

Airlie splender

Amaranth Earley splender należy do rodzaju jednorocznych. Zagęszczone łodygi tworzą krzew o wysokości ponad 1 m. Dwubarwny kolor współgra z odcieniami bordo i szkarłatu, którymi pomalowane są górne liście, dość długie, wijące się jak węże. Dolne rzędy liści mają bordowy kolor z brązowym odcieniem.

W krajobrazie jest używana jako roślina centralna w dowolnych rabatach kwiatowych lub w połączeniu z petuniami. Gęste liście są widoczne aż do ziemi.

Zorza polarna

Bicolor Aurora dorasta do 1,2 m wysokości. Kompozycja żółto-zielonych liści doskonale wpasuje się w każdy ogród kwiatowy. Liście są podłużne, lekko faliste. Dolne liście są ciemnozielone, ale górne znacznie się różnią i prezentuje delikatny, słoneczny bukiet żółtych lub kremowych odcieni. Świetnie wygląda w połączeniu z Earley Splender lub Molten Fire.

Spójrz również

Opis i charakterystyka podklas rododendronów Rasputin, sadzenie i pielęgnacja

Splendens doskonały

Amarant piramidalny o wysokości 1,2 m. Ten przedstawiciel trójkoloru wymaga wolności, aby pokazać się w całej okazałości. Amarantus jest ceniony za wąskie liście na długich ogonkach. Dolna warstwa liści jest ciemnozielona z czarnymi plamami, górna w postaci skupiska różnobarwnych, żółto-czerwonych liści. Liście wyglądają elegancko do późnej jesieni.

Stopiony ogień

Oryginalna odmiana, w której kolor dolnych warstw jest pomalowany na bordo, a następnie płynnie przechodzi w fiolet u góry. Ekstremalne górne liście nie są całkowicie zabarwione na jasne kolory, ale tylko w połowie.

Dwubarwny

Amarant ma nieco ponad 80 cm wysokości i strukturę piramidalną. Liście są zielone poniżej, ciemniejsze niż to przechodzące na górę. Na koronie dominuje skupisko jasnych, szkarłatnych, wydłużonych, falistych liści. Najbardziej elegancko wygląda w miejscach nasłonecznionych.

Amaranth paniculata

Ludzie nazywają ten rodzaj amarantusa szkarłatem. Znacząco różni się od swoich odpowiedników: amarantusa ogoniastego i wielokolorowego. Posiada wyprostowaną łodygę z dużą liczbą pędów bocznych, co sprawia, że ​​zajmuje dużo miejsca w ogrodzie.

Kwiatostan ma kształt wiechy, ale jest wyprostowany. Tylko w niektórych odmianach wiechy opadają pod wpływem swojej wagi. Amarant rośnie od 35 cm do 150 cm, w zależności od tego rozróżnia się rośliny niskie, średnie i wysokie.

Odmiany amarantusa wiechowego.

Oeshberg

Amarantus wiechy wysokiej niemieckiej hodowli, osiągający wysokość 1 m. Krzew jest po prostu ogromny, więc nie wygląda w zestawieniu z innymi odmianami, lepiej rosnąć jako pojedyncza dekoracja. Liście są ciemnozielone, przez które widoczne są wyprostowane wiechy z gęsto wypchanymi szypułkami. Kwiaty są prawie bordowe, po podświetleniu nabierają bardziej nasyconych kolorów.

Bliźnięta

Amarantus tej odmiany występuje z kwiatostanami zielono-bordowymi. Ciekawe w kształcie szypułki. W samej wiechy środkowa szypułka wyraźnie wyróżnia się na tle bocznych, osiągając 30-40 cm, a boczna 5-10 cm Drobne kwiaty są bardzo blisko siebie na szypułkach. Centralna gałąź ma do 7 cm średnicy.

Wiecha wyprostowana, na wysokim, do 80 cm krzaku. Liście duże zielone. Krzew ma pogrubioną łodygę, która podtrzymuje wystarczająco rozgałęzioną roślinę.

Brązowy

Olbrzymia roślina do 2 m. Prosta, gruba łodyga, gęsto obdarzona dużymi zielonymi liśćmi. Przebijają się przez nie wspaniałe wiechy. Kwitnie długo, od czerwca do mrozu. Cudowny widok, gdy ucho wystaje spod śniegu.

Uwielbiany przez hodowców na rabatach grupowych, a także cięty. Wystarczy dodać kilka innych kwiatów, a bukiet jest gotowy. Roślina jest bezpretensjonalna w pielęgnacji, uwielbia przestrzeń i obfitość światła, dzięki czemu wydaje się złota.

Ażurowy

Ta odmiana amarantusa paniculate jest podobna do odmiany brązowej. Ma wyprostowaną łodygę do 1,2 m wysokości, mocne pędy boczne, zielone liście i brązowe kwiatostany wiechy.

Czerwona katedra

Wysoki amarant, osiągający ponad 1,2 m. Liście są jasnozielone, na tle których wyrastają piękne bordowe kwiatostany wiechowate. Ta odmiana ma długi okres kwitnienia. Jest uprawiany przez nasiona w ziemi lub przez sadzonki.

Epoka brązu

Odmiana z epoki brązu na pozór przypomina ażurową i brązową, ale paleta kolorów wiechy jest nieco inna. W rzeczywistości jest to brąz, a w świetle słonecznym staje się bardziej nasycony kolorem.

Czerwona pochodnia

Wysokość amarantusa 40 cm, pień dość gruby z mocnymi gałęziami bocznymi. Kwiatostan zbiera się w środku i jest końcem wierzchołka. Wiecha jest bordowa. Amarantus jest ciepłolubny, nie toleruje nawet niewielkich przymrozków. Pięknie komponuje się na rabatach kwiatowych z niewymiarowymi kwiatami.

Pasza dla amarantusa

Wysokość, mocny blask, obfitość zielonej masy, ogromne kwiatostany - takiej cechy hodowcy bydła nie mogą przegapić. Amarantusy uprawiane są w celu przygotowania mieszanek paszowych dla drobiu oraz na kiszonkę dla zwierząt gospodarskich. Zbiory amarantusa paszowego zawsze się rodzą, a minimalne koszty finansowe sprawiają, że roślina ta jest poszukiwana w hodowli zwierząt. Wyhodowane dziś odmiany charakteryzują się bezpretensjonalną pielęgnacją i wysokimi plonami.

Kowalska 254

Ta odmiana jest produktem Konstantinov Volga NIISS. Okres wegetacyjny trwa 100 dni. Wysokość rośliny do 1,6 m. Kwiatostan wiechy do 60 cm. Odmiana odporna na suszę i mróz. Pędy są lekko liściaste. Plon zielonej masy do 30 ton z hektara przy suchej pogodzie i do 70 ton w sprzyjających warunkach. Z nasion wytwarza się olej leczniczy.

Ogromny

Odmiana pastewna wpisana do Rejestru Państwowego Federacji Rosyjskiej. Krzew ma ciemnozielone liście i żółty, rzadko czerwony kwiatostan wiechy. Wielkość wiechy można określić, ponieważ nie mieści się w obu rękach, długość kwiatostanu dochodzi do 42 cm.Krzewiastość i soczystość części nadziemnej jest obfita, co jest wykorzystywane w hodowli zwierząt do przygotowania kiszonki na paszę dla zwierząt. Wydajność amarantusa Giganta wynosi 15-20 t / ha. Wysokość rośliny sięga prawie 2 m.

Lera

Amarantus paszowy. Wysokość osiąga 2,2 m. Dojrzewanie jest przeciętne, do 105 dni. Łodyga i liście zielone, te ostatnie z czerwonymi smugami, czerwoną wiechą o długości do 54 cm Służy do przygotowywania kiszonki, ponieważ zielona masa jest soczysta i pożywna, wzbogacona białkiem niezbędnym dla bydła.

Charków-1

Odmiana przeznaczona nie tylko na paszę dla bydła i drobiu, ale także do celów leczniczych i na ziarno. Okres wegetacyjny trwa 110 dni. Wydajność do 20 t / ha. Z liści przygotowuje się granulat paszowy, mąkę z trawy i ciasto. Posadź więcej niż 2 m, z jasnozieloną wiechą. Zielona masa amarantusa jest obfita i soczysta. Krzew ma dużą liczbę pędów, co sprawia, że ​​sadzi się w odległości 70 cm od siebie.

Aztek

Odmiana amarantusa pastewnego jest przeważnie czerwona, od ulistnienia i łodygi po kwiatostan. Okres dojrzewania wynosi 110 dni. Półtora metra amarantusa ma kwiatostany wiechy dochodzące do 50 cm długości, duży plon zieleniny na paszę oraz 1 kg suchej masy jednostkowej.

Kizlyarets

Odmiana amarantusa zielonego nadająca się do celów paszowych. Zaczynając od sześćdziesiątego dnia sezonu wegetacyjnego można rozpocząć zbiór na kiszonkę. Łodyga osiąga wysokość 1,6 m, nie jest to granica, ale jest ceniona nie za wzrost, ale za obecność bogatej zielonej masy. Bezpretensjonalny w pielęgnacji, odporny na choroby i szkodniki. Wydajność od 1 hektara - do 50 ton.

Dżem wiśniowy

Znany jest jako amarant paszowy, leczniczy i spożywczy. Nisko rosnąca (75 cm) roślina zielna, w sprzyjających warunkach może być wieloletnia. Posiada długo opadające kwiatostany wiśniowych wiech i zielonych liści. Wydajność 40 t / ha.

Amarantowy ciemny (smutny)

Wysokość rośliny do 1,5 m. Krzew nierozgałęziony, liście podłużne, lancetowate, fioletowe lub fioletowo-zielone.Kwiatostan rośnie pionowo, przypomina ucho lub wiechę w kolorze bordowym, prawie czarne.

Znana odmiana o krwawych, opadających kwiatostanach. Najpopularniejsze odmiany to: Pigmy Torch, Green Tamb. Są to nisko rosnące odmiany amarantusa smutnego, ich wysokość waha się od 40 do 60 cm, służą do wycinania bukietów.

Amarantus biało - biała kałamarnica

Nisko rosnący krzew dorastający do pół metra. Swoją nazwę zawdzięcza jasnym odcieniom zieleni, prawie białym, liściom i łodygom. Ciekawe kwiatostany w postaci oddzielnych pęczków, bardzo długie i białe. Kilka wici składa się w ciężkie skupiska, które pod ich ciężarem zwisają do ziemi. Jest aktywnie uprawiany w krajach europejskich, skąd pochodzi.

Spójrz również

Opis i charakterystyka gatunków kwiatów wieloletnich na Ural, sadzenie i pielęgnacja

Amaranth Red - Amaranthus Red

Naprawdę uzasadnia to drugie imię - „czerwony liść”. Roślina jest całkowicie czerwona, tylko łodyga i liście jednego odcienia, ale kwiatostany innego. Amarant dorasta do 2 m. Łodyga jest gruba, nie da się jej tak po prostu złamać bez użycia siły. Jest podawany roślinie jako wsparcie, ponieważ krzew jest silny i silnie liściasty.

Kwiatostan ma postać dużej wiechy o ciemnym szkarłatnym, prawie krwawym kolorze. Roślina jest bezpretensjonalna, może rosnąć na każdej glebie. Co ciekawe, niektóre gospodarstwa hodowane są nie do celów dekoracyjnych i do żywienia zwierząt, ale po to, by chronić glebę przed erozją wodną i wietrzną.

Amarantus odrzucony lub kolczasty - Amaranthus retroflexus

Nie są niczym więcej jak ogrodowymi „żołnierzami”, których spotyka się jak chwast. Dorasta do 1,5 mi ma wiele pędów bocznych. System korzeniowy jest różowy. Rośnie silnie w różnych kierunkach, utrudniając wzrost traw i roślin uprawnych.

Kolor - ucho małych zielonych kwiatów z przewagą szarości lub żółci. Gdy ucho dojrzewa, staje się kłujące. Materiał siewny jest raczej mały, przypominający czarne koraliki.

Rodzaje ozdobnych amarantusów

Wszystkie przedstawione powyżej odmiany amarantusa są niewątpliwie piękne i ozdobią każdą rabatkę kwiatową, ale inne odmiany zostały również wyhodowane przez hodowców w celach dekoracyjnych.

Wiśniowy aksamit

Nisko rosnący amarantus koloru czerwonego, od dolnych liści do wierzchołka. Wzrost 60 cm, kwiatostany to rozproszone uszy, ażurowa koronka. Niektóre rośliny są prawie fioletowe. Można powiedzieć, że Red Velvet jest rośliną uprawną, ponieważ uwielbia luźne i żyzne gleby oraz dużo światła. Zamarza przy niskich mrozach.

Warzywo amarantusa

To raczej grupa amarantusów, które służą nie tylko do ozdabiania krajobrazu, ale także do jedzenia. Kwiatostany i liście, które są używane w kuchni i medycynie tradycyjnej, są jadalne. Bogata kompozycja witamin i minerałów, białka, czyli to, co odróżnia odmiany warzyw od ozdobnych. Obecnie za znane uznawane są następujące odmiany: Valentina, Krepysh, White Leaf i Opopeo.

Kryty amarant

Każdy z prezentowanych amarantusów można uprawiać w domu. Oczywiście będą to miniatury swoich towarzyszy na otwartym polu. Zwykle do pielęgnacji w pomieszczeniach używa się odmian o niskim wzroście: Rother Dam, Rother Paris, Zwegfakel, Grunefakel i Hot Biscuit. Warunki życia są podobne do tych z roślin doniczkowych.

Jak sadzić i wyhodować kwiatek w ogrodzie

Na początku pojawiają się trudności. Młode sadzonki rosną powoli. Ale wystarczy zapewnić obfitość słońca, ciepła i niezbędnej wilgotności, roślina szybko nabiera rozpędu. A teraz mały kiełek zamienia się w wspaniały krzew drzewny.

Technika rolnicza również nie zajmuje dużo czasu i wysiłku, ponieważ na otwartym polu amarant jest bezpretensjonalny, odporny na suszę i tylko czasami wymaga uwagi.

Metody i technologia lądowania

Nie powinieneś rozwodzić się nad wyborem gleby, ponieważ wiele rodzajów ozdobnych amarantusów, zwykle wysokich ogonów, wiechowatych i kolczastych, może rosnąć na każdej ziemi: glinie, piasku, a nawet tłuczniu.

Istnieją tylko dwie metody sadzenia: przez nasiona i przez sadzonki. Każdy ma swoje własne niuanse, ale nie przedstawia żadnych szczególnych trudności.

Posiew

Jeśli amarantus był już uprawiany na tym miejscu w poprzednim roku, najprawdopodobniej w tym miejscu wykiełkują pędy w następnym sezonie, ponieważ nasiona mają doskonałe kiełkowanie i nie kosztują nic na zimowanie. Takie kiełki można przesadzić we właściwe miejsce i zapewnić im odpowiednią pielęgnację.

Jeśli amarantus jest sadzony po raz pierwszy, musisz wcześniej zaopatrzyć się w nasiona i rozpocząć pracę. Siew rozpoczyna się w maju, kiedy gleba się nagrzeje, a na zewnątrz ustala się stale ciepłe temperatury w dzień iw nocy do +6 stopni.

Wybiera się miejsce, w którym w przyszłości pokaże się ogromny krzak lub miniaturowy bikolor. W glebie wykonuje się małe otwory o głębokości do około 1-2 cm, ostrożnie zrzuć i rozrzuć nasiona.

Schemat sadzenia zależy od celu uprawy. Jeśli potrzebna jest dekoracja, lepiej jest zapewnić przyszłym sadzonkom przestrzeń i sadzić je w odległości 70-90 cm od siebie, jeśli do celów kulinarnych sadzenie lepiej zagęścić. W tym przypadku amarant będzie zazieleniany i późno zakwitnie.

Amarantus ma raczej małe nasiona, dlatego podczas siewu miesza się je z piaskiem, ale ta technika nie pozwoli na uzyskanie rzadkich sadzonek, więc lepiej je rozrzedzić. Sadzonki wysiane na zewnątrz pojawią się za tydzień.

Sadzonki

Sadzonki rozpoczynają sadzenie w marcu - połowie kwietnia. Wszelką luźną glebę wlewa się do zwykłej skrzynki na sadzonki, lekko ją zagęszczając. Materiał siewny rozprowadzany jest od góry. Posyp nasiona cienką warstwą ziemi. Przykryj folią lub szkłem i odstaw w ciemnym i ciepłym miejscu.

Kiedy nasiona się wylęgają, pudełko umieszcza się na parapecie, a schronienie usuwa się. Zwykle pierwsze zielenie pojawiają się 7-12 dnia. Kiedy pojawia się pierwsza para liści, sadzonki są nurkowane i sadzone w oddzielnych pojemnikach. Dla nich wystarczy zapewnić lekkie i regularne podlewanie. Od połowy maja doniczki są wystawiane na zewnątrz, aby stwardniały i przyzwyczaiły się do promieni słonecznych. A pod koniec maja sadzi się je na stałe.

Przed sadzeniem na glebę aplikuje się nawozy mineralne: 20 g nitroammofoski na 1 metr kwadratowy.

Jak dbać o swoją kulturę

Konieczne jest monitorowanie stanu sadzonek w pierwszych miesiącach, więc musisz częściej odwiedzać kraj. Ze względu na powolny wzrost sadzonki mogą być tłumione przez chwasty. Terminowe pielenie zapewni im wolność, światło i tlen.

Opieka zewnętrzna polega na wykonywaniu następujących technik agrotechnicznych:

1. Na początku lata klomby z amarantusem należy ściółkować, aby wilgoć pozostała w glebie. Skoszona i posiekana trawa jest używana jako ściółka.
2. Młode amarantusy potrzebują wystarczającej wilgoci, dlatego podlewane są kilka razy w tygodniu przy suchej pogodzie. Gdy roślina zacznie rosnąć, podlewanie jest zmniejszone.
3. W pierwszym miesiącu rośliny można karmić naparem dziewanny w proporcji od 1 do 5 lub popiołem drzewnym. Amarantus reaguje na zielony nawóz. Pokarmy uzupełniające należy podawać rano, na wilgotną ziemię.
4. Od drugiego miesiąca zaczyna rosnąć amarant. Teraz nie potrzebuje pielenia, ponieważ chwasty są stłumione pod jego koroną, ale podlewanie nadal musi być kontynuowane, a gleba nie może wyschnąć.

Gdy roślina osiągnie wysokość 25-30 cm, zbiera się ją na zieleń. W przeciwnym razie amarant pozostaje w ogrodzie do dekoracji.

Metody reprodukcji

Wszystkie gatunki amatorów rozmnażają się z nasion. Zbiór nasion rozpoczyna się jesienią, kiedy dolne liście rozpadają się, a wiecha zaczyna lekko wysychać. Ważne jest, aby nie przegapić ani chwili, ponieważ nasiona szybko opadają na ziemię. Lepiej jest odciąć niedojrzałą wiechę i określić dojrzewanie w wentylowanym pomieszczeniu.

Po kilku dniach przetrzyj kwiaty dłońmi o białą szmatkę lub papier, a następnie wlej nasiona do małego pojemnika do przechowywania. Amarant jest piękny, bezpretensjonalny, ogromny, wspaniały, użyteczny i to nie wszystkie zalety.