Opis i charakterystyka rasy świń Yorkshire, zasady hodowli i opieki

W porównaniu z innymi rasami świnie rasy Yorkshire mają zwiększoną częstość występowania na całym świecie. Te zwierzęta zajmują czwarte miejsce pod względem popularności. Tak wysoki popyt wynika z dobrej produktywności świń rasy Yorkshire. Knury tej odmiany są często wykorzystywane do krzyżowania z przedstawicielami innych ras.

Pochodzenie

Świnia Yorkshire pojawiła się w połowie XIX wieku, została wyhodowana przez brytyjskiego rolnika. Jednak rosyjscy hodowcy spotkali to zwierzę po 10 latach. Nazwę tej odmiany trzody chlewnej podaje miejsce zamieszkania hodowcy. Yorkshires narodziły się przez skrzyżowanie Białego Leicester i angielskiego uszatki. Również u świń tej rasy widoczne są cechy odmiany chińskiej.

Charakterystyka i opis rasy

Yorkshires wyróżniają się następującymi cechami:

• masa ciała sięga 350 kilogramów (dla macior - 250 kilogramów);
• całkowita długość nie przekracza 1,8 metra;
• masywna skrzynia;
• płaski brzuch nie zwisa;
• duże, ale krótkie szynki;
• płaski tył i zwarta, wąska głowa;
• skóra jest gładka z rzadkimi białymi włosami.

Yorkshires nie przejawiają agresji, w tym po pojawieniu się młodych zwierząt. Zwierzęta te można trzymać z innymi zwierzętami hodowlanymi. Lochy charakteryzują się obfitą laktacją, dzięki której dorosłe osobniki są w stanie wykarmić duże potomstwo prosiąt. Zwierzęta tej rasy charakteryzują się odpornością na powszechne choroby oraz możliwością szybkiego przybierania na wadze. Dojrzałość płciowa następuje po roku.

Zalety i wady

Wśród zalet świń Yorkshire hodowcy podkreślają:

• zwiększona zawartość mięsa premium (w szczególności marmuru);
• można utuczyć na dobrej jakości boczek (smalec);
• szybko osiągają duże rozmiary (waga po 7 miesiącach osiąga centner);
• umiejętność szybkiego dostosowania się do nowych warunków;
• nie ma wymagań żywieniowych;
• brak wyraźnej agresywności;
• zwiększona płodność;
• silna odporność na choroby u dorosłych i prosiąt.

Średnio nowe prosięta ważą około 1 kilograma, niezależnie od wielkości miotu. Miesiąc po urodzeniu zwierzęta przybierają na wadze do 20 kilogramów. Jedna locha może wyprodukować do 10-12 lub więcej prosiąt. W przypadku uboju po 6 miesiącach, gdy waga przekracza 100 kilogramów, hodowcy otrzymują dużą ilość produkcji boczku.

Ale to nie jest główna cecha rasy Yorkshire. Hodowcy przy odpowiednim żywieniu są w stanie otrzymać referencyjną wieprzowinę marmurkową, przesyconą cienkimi (do 14 milimetrów) warstwami tłuszczu.

Do wad rasy należy skóra wrażliwa na mróz i wysokie temperatury. Ten minus jest niwelowany przez właściwą organizację zimowiska i terenów spacerowych.

Jak wybrać odpowiednie prosięta do zakupu?

Kupując prosięta z Yorkshire, należy zwrócić uwagę na główne oznaki charakteryzujące zdrowe zwierzęta:

• duża i ciężka głowa o prostym profilu;
• cienkościenne uszy;
• nogi ustawione prosto z błyszczącymi kopytami;
• plecy i klatka piersiowa są szerokie;
• brzuch nie zwisa, a na kłębie nie ma zagłębień;
• ogon jest szydełkowany;
• gdy szczęka jest zamknięta, górne zęby zachodzą na dolne;
• brak wydzieliny na odbycie;
• gładka, lśniąca sierść ściśle przylegająca do różowej skóry;
• różowy i mokry nikiel;
• oddychanie jest głębokie i równe;
• dobry apetyt i zwiększona aktywność.

Spójrz również

Oznaki wszy u świń i metody diagnozowania hematopinozy, leczenie

W gospodarstwie domowym zaleca się zakup miesięcznych prosiąt, których waga nie osiągnęła pięciu kilogramów. Wskazane jest kupowanie świń urodzonych zimą lub wczesną wiosną. Latem zwierzęta są łatwiejsze do karmienia. Za najlepsze uznawane są prosięta z długim grzbietem. Takie zwierzęta szybko przybierają na wadze.

Warunki konserwacji i pielęgnacji

Zaleca się trzymanie zwierząt tej rasy w chlewniach o następujących cechach:

• minimalna powierzchnia lokalu to 5 metrów kwadratowych;
• ściany chlewu tapicerowane grubą i struganą deską, dodatkowo ocieplone;
• miejsce na legowisko dla zwierząt jest oddzielone od reszty chlewu barem;
• wysokość chlewni - co najmniej dwa metry;
• poidło jest zainstalowane na przedniej ścianie;
• legowisko dla prosiąt znajduje się w pobliżu miejsca zamieszkania lochy.

Pomimo faktu, że świnie Yorkshire są bezpretensjonalne w opiece, podczas trzymania tych zwierząt należy przestrzegać szeregu zasad:

1. Świnie są bardzo wrażliwe na wysokie i niskie temperatury. Zaleca się trzymanie zarówno dorosłych, jak i prosiąt w zadaszonym pomieszczeniu o dobrej izolacji termicznej.
2. Prosięta mają tendencję do kopania żywopłotów, podczas gdy dorośli są w stanie złamać ogrodzenie swoim ciężarem. Należy to wziąć pod uwagę przy organizacji strefy spacerowej. Aby zwierzęta nie opuszczały kojca, konieczne jest wzmocnienie ogrodzenia.
3. Latem, w słoneczne dni, teren spacerowy powinien być zamknięty. Długotrwała ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe jest szkodliwa dla skóry zwierząt.
4. Chodzenie świń zimą jest dozwolone nie dłużej niż godzinę. Jednocześnie nie powinieneś również rezygnować z tej procedury. Bez odpowiedniego chodzenia mięso zwierzęce staje się twardsze.

Ponadto, aby zapobiec chorobom zwierząt, konieczne jest okresowe pokazywanie się weterynarzowi i szczepienia przeciwko powszechnym patologiom.

Karmienie świń

Aby uzyskać wysokiej jakości mięso, młode zwierzęta są karmione zgodnie z następującym schematem:

1. Do 2,5 miesiąca oprócz mleka matki wprowadza się do diety niewielką ilość gotowanych warzyw, posiekanej trawy i zbóż z pokruszonych nasion doprowadzonych do stanu półpłynnego.
2. Gotowane warzywa, ziemniaki, mączka rybna, zielona i suszona trawa, odpady kuchenne są podawane do 5,5 miesiąca. Prosięta w tym wieku nie powinny przybierać więcej niż 500 gramów dziennie.
3. Po osiągnięciu wieku 5,5 miesiąca prosięta są tuczone przy użyciu koncentratów białkowych i roślin strączkowych. Całkowity dzienny przyrost masy ciała w tym okresie wynosi 600-700 gramów.

Spójrz również

Zasady hodowli prosiąt w domu dla początkujących, opłacalność

Dorośli powinni podać:

1. Skoncentrowana pasza składająca się z owsa, kukurydzy i jęczmienia. Dozwolone jest również podawanie mieszanek paszowych i otrębów. Wszystkie nasiona należy dokładnie zmiażdżyć.
2. Soczyste potrawy, takie jak ziemniaki, marchew i buraki. Pierwsza jest gotowana. Zaleca się podawanie marchwi lochom i prosiętom. A buraki można podawać razem z wierzchołkami.
3. Zieleń. Latem świniom należy podawać pokrzywy, komosę ryżową, koniczynę i groszek. Podstawą diety są zielenie w ciepłym sezonie.
4. Pasza dla zwierząt, która obejmuje odpady rybne i mięsne. Zaleca się podawanie mleka młodym zwierzętom.
5. Pasza uzupełniająca. Mogą to być inne odpady żywnościowe i grzyby.

Podczas karmienia zaleca się uzupełnienie otrąb i żołędzi o zioła i soczystą paszę. Jeśli ta zasada nie będzie przestrzegana, u świń wystąpią zaparcia.

Cechy hodowlane

Lochy osiągają dojrzałość płciową do 12 miesięcy. Na kilka dni przed pojawieniem się prosiąt zaleca się zmniejszenie o połowę ilości pokarmów uzupełniających. W tym okresie locha zaczyna tworzyć gniazdo z siana, az wymienia wydobywa się siara. Na 2 dni przed spodziewanym porodem zwierzęcia konieczne jest stałe monitorowanie. Poród trwa od 1,5 do 6 godzin. Po wschodach każdą świnię należy przyłożyć do wymienia. Jeśli świnia jest w stanie pobudzenia, młode umieszcza się w oddzielnym pudełku na 2-3 godziny. Wyrzucić pępowinę po urodzeniu.

Zwalczanie chorób

Hodowcy świń rasy Yorkshire borykają się głównie z rozwojem krzywicy u młodych zwierząt, której objawy pojawiają się zwykle wiosną. Również po zimie często pojawiają się oznaki niedoboru witamin. Aby zapobiec tym chorobom, konieczne jest wprowadzenie gałęzi świerkowych do żywności uzupełniającej. Jeśli warunki przetrzymywania nie są przestrzegane, u świń rozwija się zanikowy nieżyt nosa, na co wskazuje prychanie i częste kichanie. Weterynarz powinien leczyć tę ostatnią chorobę.

Jaką rasę można pomylić z Yorkshires?

Zewnętrznie Yorkshires przypomina przedstawicieli ras Optimus i White English. Ale te pierwsze różnią się mięsem, które zawiera niewielki procent warstw tłuszczowych.

Dystrybucja rasy w Rosji

Rasa Yorkshire występuje głównie w regionie Wołgi, w regionach północno-zachodnich i środkowych. Świnie tej odmiany są częściej kupowane przez duże gospodarstwa, co tłumaczy się wysokim kosztem młodych zwierząt.