Czynnikiem sprawczym trzody chlewnej, jej objawami i leczeniem jest niebezpieczny dla ludzi
Pomór świń jest niebezpieczną chorobą zakaźną, w wyniku której u zwierząt mogą rozwinąć się inne, bardziej niebezpieczne choroby. Na przykład może rozwinąć się u nich zapalenie płuc, skaza krwotoczna lub krupowe zapalenie jelit. Zanim spróbujesz wyleczyć dżumę, musisz bardziej szczegółowo zapoznać się z cechami tej choroby.
Opis choroby
Każda osoba zamierzająca w przyszłości hodować świnie powinna zapoznać się z opisem dżumy u prosiąt. Ta choroba zakaźna rzadko występuje u prosiąt. Jeśli jednak zwierzęta są już chore, nie będzie łatwo je wyleczyć z powodu odporności dżumy na leczenie farmakologiczne. Choroba jest bardzo niebezpieczna, ponieważ osoby w każdym wieku mogą na nią zachorować. Nawet dorosłe prosięta z silnym układem odpornościowym nie są odporne na zarazę. Po raz pierwszy chorobę wykryto w Afryce. Jednak z czasem rozprzestrzenił się na inne kontynenty. Teraz dżuma może zostać zarażona przez zwierzęta w każdym kraju.
Jak to jest przekazywane?
Konieczne jest wcześniejsze zrozumienie cech przenoszenia tej niebezpiecznej choroby zakaźnej. Zwierzęta mogą zarazić się zarazą po kontakcie z już zakażonymi prosiętami. Ponadto czynnik wywołujący chorobę znajduje się w wodzie, pożywieniu, a nawet na powierzchni zapasów. Wnikanie wirusa do organizmu ułatwiają uszkodzenia powierzchni skóry, a nawet ukąszenia pozostawione przez owady.
Większość zwierząt zarażonych zarazą umiera. Jednak osoby, którym udało się przeżyć, pozostają nosicielami wirusa.
Wszystkie świnie żyjące w promieniu dziesięciu kilometrów są narażone na infekcję. Dlatego zaraz po pojawieniu się pierwszych objawów choroby zakażone zwierzęta są izolowane od pozostałych prosiąt.
Objawy płynu mózgowo-rdzeniowego
Objawy zależą bezpośrednio od rodzaju choroby.
Postać jelitowa
Wiele prosiąt zostaje zarażonych chorobami jelit, w wyniku których zaburzone są procesy trawienne zwierzęcia. Pierwsze oznaki nosówki nie pojawiają się natychmiast, ale kilka dni po zakażeniu. Dlatego rolnicy nie zawsze są w stanie od razu określić, na co choruje świnka.
Początkowo u zwierząt pojawiają się zaparcia. Problemy z wypróżnianiem utrzymują się przez kilka tygodni. W przerwach między zaparciami u loszek rozwija się biegunka. Następnie stopniowo pojawiają się inne objawy wirusa, w tym gorączka i zapalenie jelit. Chore prosię przestaje jeść, co prowadzi do utraty wagi.Nieleczone zakażone zwierzę umrze.
Postać płucna
Ten rodzaj nosówki jest uważany za jeden z najniebezpieczniejszych, ponieważ często prowadzi do śmierci chorego zwierzęcia. Na początku nosówka nie objawia się w żaden sposób, dlatego trudno stwierdzić, że świnia jest na coś chora. Jednak z czasem zaczynają pojawiać się pierwsze objawy, którymi należy się zająć.
Początkowe objawy dżumy płucnej obejmują:
- kaszel, który stopniowo się pogarsza;
- zapalenie płuc, któremu towarzyszy wzrost temperatury ciała;
- wydzielina z nosa śluzu;
- duszność z chrapaniem.
Ponadto zwierzęta, które chorują na zarazę, często zaczynają siadać na tylnych łapach. Robią to, aby złagodzić ból w płucach.
Przewlekła forma
Czasami chore zwierzęta nie umierają z powodu choroby, ale pozostają przy życiu. W tym przypadku nosówka staje się chroniczna. Objawy pojawiają się od czasu do czasu. Prosięta okresowo cierpią na gorączkę, zapalenie płuc i silny kaszel. Czasami chore świnie mają objawy charakterystyczne dla nietypowego wirusa. Te funkcje obejmują:
- utrata masy ciała, dzięki której zwierzę praktycznie nie ma warstwy tłuszczu;
- gorączka spowodowana podwyższoną temperaturą ciała;
- utrata apetytu;
- zapalenie spojówek;
- trudności w oddychaniu.
Ostra forma
Według wielu rolników ostra postać jest uważana za najbardziej niebezpieczną, ponieważ z powodu szybkiego rozwoju choroby zwierzęta umierają w ciągu 5-10 dni. Nie jest łatwo określić chorobę w odpowiednim czasie, ponieważ nie pojawia się ona natychmiast. W pierwszych dniach choroba nie objawia się w żaden sposób. Jednak nagle pojawiają się następujące objawy:
- gorączka i gorączka;
- biegunka, podczas której kał wychodzi z czerwonymi smugami krwi;
- przekrwienie błony śluzowej nosa;
- zaczerwienienie oczu;
- pojawienie się żółtych krost w uszach i brzuchu;
- drobne krwotoki podskórne.
Kształt błyskawicy
Osoby, które hodują małe świnie, powinny uważać na piorunujący typ wirusa. Choroba ta najczęściej występuje u prosiąt w wieku poniżej sześciu miesięcy. Postać błyskawiczna jest niebezpieczna dla osłabionego organizmu zwierząt. Mogą umrzeć w ciągu kilku dni od pojawienia się objawów.
Typowe oznaki piorunującej zarazy obejmują:
- Wymioty. Jest to główny objaw, który objawia się znacznie wcześniej niż inne.
- Plamy pod skórą. Pojawiają się w wyniku krwawienia podskórnego w wyniku uszkodzenia naczyń.
- Wzrost temperatury. Ze względu na procesy zapalne w organizmie temperatura ciała znacznie wzrasta.
Forma subkwasowa
Niektóre zwierzęta mają warunkową odporność na tego wirusa i dlatego rzadko zarażają się innymi typami wirusa. Najczęściej świnie te cierpią na zakwaszony typ choroby, który charakteryzuje się objawami postaci płucnej i jelitowej.
Czas trwania choroby wynosi dwa i pół tygodnia. Następnie dżuma podkwasowa może stać się chroniczna. Jeśli tak się nie stanie, zwierzę umrze z powodu komplikacji. Najczęstszym powikłaniem jest salmonelloza, która upośledza czynność jelit. U zwierząt występuje biegunka z wyciekiem ropy i krwi. Prosięta również przestają jeść, co prowadzi do szybkiej utraty wagi.
Diagnoza choroby
Niektórzy farmerzy uważają, że możesz samodzielnie zdiagnozować dżumę. Nie jest to jednak łatwe, dlatego do ustalenia trafnej diagnozy konieczne jest przeprowadzenie specjalnych badań laboratoryjnych. Najczęściej podczas procesu diagnostycznego pobierana jest i badana próbka krwi.W takim przypadku należy pobrać krew od zwierząt, które są chore przez długi czas lub miały kontakt z prosiętami zakażonymi wirusem nosówki.
Czasami diagnoza jest potwierdzana badaniem cząstek śledziony. Odbywa się to jednak w skrajnych przypadkach, gdy badanie krwi nie pomogło w określeniu choroby.
Leczenie klasycznego pomoru świń
Pomimo faktu, że dżuma jest uważana za starą chorobę, nie opracowano jeszcze skutecznego leku na nią. Dlatego jeśli okaże się, że prosię jest chore na tę chorobę, jest natychmiast izolowane od innych zwierząt. Dostępne są również szczepienia awaryjne, które czasami ratują życie już zakażonych prosiąt.
Jeśli szczepienie się nie powiedzie, bydło będzie musiało zostać zniszczone, a ich zwłoki spalone. Zapobiegnie to rozprzestrzenianiu się choroby.
Czy zaraza świń jest niebezpieczna dla ludzi
Wielu rolników, którzy planują hodować prosięta, jest zainteresowanych tym, czy dżuma jest niebezpieczna dla ludzi. Możesz się zrelaksować, ponieważ ta choroba nie stanowi zagrożenia dla ludzi. Nie odnotowano ani jednego przypadku, aby ktoś zaraził się zarazą prosięcia. Można nawet jeść mięso chorych zwierząt. Jednak wcześniej poddawany jest obróbce cieplnej przez długi czas. Jest dokładnie smażony lub gotowany we wrzącej wodzie przez kilka godzin. Palenie takiego mięsa jest przeciwwskazane, ponieważ palenie nie niszczy patogenów nosówki.
Zapobieganie chorobom
Wyróżnia się następujące środki zapobiegawcze, dzięki którym chronią prosięta przed zarazą:
- utrzymanie porządku w chlewie i na terenach dla chodzących zwierząt;
- regularna dezynfekcja pomieszczeń;
- dezynfekcja wody pitnej dla świń i obróbka termiczna paszy;
- szczepienia przeciwko zarazie;
- ogrodzenie chlewni płotem, aby obce zwierzęta nie wchodziły na jego terytorium;
- organizacja wydzielonego miejsca w chlewie do kąpieli zwierząt.
Występowanie CSF w Rosji i na świecie
Choroba jest rzadka na terytorium Federacji Rosyjskiej, ponieważ większość prosiąt musi otrzymać specjalne szczepienia. Większość zarażonych świń była w latach 2010-2013. W tym okresie zabito ponad milion świń. Nosówka występuje najczęściej w krajach afrykańskich, w których świnie są szczepione znacznie rzadziej.
Wniosek
Niektórzy rolnicy spotykają się z zarazą podczas hodowli prosiąt. Dlatego przed wyhodowaniem takich zwierząt konieczne jest zapoznanie się z opisem takiego wirusa, jego objawami i metodami zapobiegania. Pomoże to chronić zwierzęta przed zarażeniem dżumą.
