Opis odmiany daikon Caesar, cechy uprawy i pielęgnacji
Daikon to warzywo należące do rodziny krzyżowych i uważane jest za coś pomiędzy rzodkiewką a rzodkiewką. To warzywo osiąga ogromne rozmiary. Daikon również smakuje jak wspomniane wyżej warzywa korzeniowe. Posiada doskonałe wartości odżywcze i właściwości. To warzywo jest dość łatwe w uprawie. Istnieje wiele odmian tego warzywa, a daikon Caesar jest uważany za jeden z najczęstszych.
Opis odmiany
Wybierając spośród wielu różnych odmian, warto pamiętać, że daikon Caesar nie ma rzodkwiowej goryczki i nie ma tak ostrego smaku jak rzodkiewka. Jest chrupiąca, ma smaczny miąższ o słodkawym posmaku. To warzywo zawiera rzadki enzym, dzięki któremu organizm łatwiej przyswaja skrobię, pomaga zmniejszyć tworzenie się żużla i jak najszybciej usunąć je z organizmu. Daikon zawiera optymalną ilość witamin B i C, a dzięki temu, że zawiera jedynie fruktozę z cukrów, jest spożywany nawet przez osoby z cukrzycą.
Ta odmiana rzodkiewki japońskiej ma korzenie białe, ma podłużny kształt i osiąga długość do 40 cm.
Rozwój
Nie zaleca się siewu daikona na rabacie ogrodowym, na którym uprawiano rośliny krzyżowe. Najlepiej siać go do gleby, w której wyrósł czosnek.
Siew tego typu daikon jest dozwolony dwukrotnie - pod koniec kwietnia lub w drugiej dekadzie lipca. Cezar uprawia się na wysokim podłożu, ponieważ w momencie dojrzewania roślina okopowa jest dość głęboko zanurzona w ziemi.
Można uprawiać to warzywo zarówno na otwartym, jak i zamkniętym gruncie. Caesar to odmiana w połowie sezonu. Głębokość siewu dobiera się w zależności od czasu sadzenia i rodzaju gleby, średnia głębokość wynosi od 1,5 do 3 centymetrów. Okres od pierwszego kiełkowania do zbioru wynosi od 45 do 60 dni. Przy odpowiedniej pielęgnacji plon osiąga od 3,5 do 5 kg na metr kwadratowy.
Funkcje pielęgnacyjne
Dobre rezultaty daje siew na żyznych glebach gliniastych i piaszczysto-gliniastych, o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Bezpośrednio po wysianiu warto przykryć grządkę niewielką warstwą ściółki. To może być:
- trociny;
- koszenie trawy trymerem lub kosiarką;
- kompost.
Jeśli ściółkowanie zostanie wykonane od razu, zaoszczędzi to wilgoci i pomoże nasionom szybciej kiełkować. Kiedy na roślinie utworzy się liść, rozrzedź sadzonki. W tym samym czasie poluzuj glebę i dodaj ściółkę. Pod żadnym pozorem nie dopuszczaj do wysychania, zagęszczenia gleby, nadmiernego zagęszczenia sadzonek, gdyż może to doprowadzić do tego, że roślina wystrzeli „strzałę”.Z tego powodu korzenie stają się wiotkie lub w środku tworzy się pustka.
Na początku ważne jest regularne podlewanie, ponieważ przy braku wody korzenie powoli przybierają na wadze.
Zalety i wady
Opis zalet musi zaczynać się od głównej pozytywnej jakości - roślina nie gromadzi szkodliwych substancji, nawet jeśli są one w nadmiarze w glebie. To rzadka cecha, którą może pochwalić się niewielka ilość warzyw.
Wady obejmują krótki okres trwałości.
Szkodniki i choroby
Najbardziej rozpowszechnioną chorobą jest bakterioza śluzowa. Cezar ma względną odporność na tę chorobę. Ponadto roślina jest atakowana przez czerpak ogrodowy i pchły krzyżowe. Jeśli mulczujesz glebę, daikon jest najmniej podatny na szkodliwe dla niego owady. Za najskuteczniejszy środek zapobiegawczy przeciwko czerpakom ogrodowym uważa się podlewanie gleby słabym roztworem manganu.
Zbiór i przechowywanie
Zbiory Caesar daikon zwykle rozpoczynają się pod koniec września i kończą przed nadejściem ostrych mrozów. Rośliny okopowe zbierane są w miarę dojrzewania. Lepiej jest zbierać w porze suchej. Ale jeśli zła pogoda się przeciąga, robią to nawet przy złej pogodzie. Dopiero przed przechowywaniem warzywa należy dokładnie wysuszyć.
Przechowuj daikon w taki sam sposób, jak zwykłą czarną rzodkiewkę. Pomieszczenie powinno mieć niską wilgotność i temperaturę powietrza od +1 do +5 ° С. Niewielką ilość warzyw korzeniowych bez problemu można schować w szufladzie na balkonie lub na dolnej półce lodówki.
