Przyczyny rozwoju hodowli owiec w Australii i najlepszych ras, wielkość żywego inwentarza
Jedną z wiodących gałęzi przemysłu rolniczego w Australii jest hodowla owiec. Powstał na bazie bydła sprowadzonego na kontynent z krajów europejskich. Dziś Australia wyprzedza kraje Europy i Ameryki zarówno pod względem liczby owiec, jak i jakości produktów hodowli owiec. Australijscy hodowcy owiec opracowali rasę merynosów, wysoko cenioną za jakość i objętość wełny, a także zorganizowali skuteczną technologię intensywnej hodowli owiec pastwiskowych.
Opis i charakterystyka australijskich owiec
Rasy merynosów australijskich są mniejsze od ras mięsnych, ale ich wełna słynie z wysokiej jakości, składa się z cienkich i delikatnych włosków. Jedna owca w Australii produkuje 3 razy więcej runa niż jakakolwiek inna rasa.
Ojczyzną merynosów jest Hiszpania. Przedstawiciele rasy zostali wyhodowani przez skrzyżowanie owiec hiszpańskich z owcami bliskowschodnimi i afrykańskimi. Przez długi czas hodowla owiec merynosów była wyłącznie hiszpańska, pod groźbą egzekucji zabroniono wywozu z kraju cennych zwierząt. Dopiero w XVIII wieku, kiedy Hiszpania osłabła po wojnie z Królestwem Brytyjskim, merynosów wywieziono do Australii.
Merino hodowane w Australii to zwierzęta średniej wielkości. Tabela pokazuje parametry wyglądu zgodnie ze standardem rasy.
| Tułów | mocna, szczupła, harmonijnie zbudowana, z nie masywnym szkieletem, szeroka klatka piersiowa, prosty grzbiet, kłąb powyżej talii |
| Głowa | mały, baran ma niewielki garbus, a na głowie wyrastają spiralne rogi, samica zwykle nie ma rogów |
| Odnóża | mocny, muskularny, dobrze osadzony |
| Skóra | cienki, ale mocny i elastyczny, na szyi niektórych ras znajdują się 2-3 fałdy skórne lub duża broda |
| Wełna | zszywka, jednolita, z umiarkowaną falistością, brudna szara na zewnątrz i biała w środku, długość - 70-90 mm, grubość - 25 mikronów, gęstość - 9 tys. włosków na 1 cm2produkty od jednej osoby - do 12 kg (z tej ilości uzyskuje się 55% czystego produktu) |
W Australii drugie imię owcy merynosów jest śnieżnobiałe, ponieważ przedstawiciele rasy cienkiej wełny mają tylko biały kolor. Otulina ciała polarem jest solidna, włos na głowie sięga łuków brwiowych, na przednich kończynach - do stawu nadgarstkowego, na tylnych - do stawu skokowego.
Wełna merynosów to idealny produkt do hodowli owiec do produkcji tekstyliów.Tkanina z owczego włókna jest gęsta, mocna, przepuszcza powietrze, dobrze grzeje, nie pochłania zapachu potu, nie elektryzuje się. Preparat owczy stosowany jest jako lekarstwo na reumatyzm, stany zapalne mięśni i skręcenia.
Odmiany merynosów
Według jakości runa merynosów z Australii jest podzielona na 3 odmiany.
W porządku
Małe owce z cienkiej wełny bez fałd na skórze. Samce ważą 70 kg, suki 40 kg. Produkcja owiec 70. kategorii jakości wynosi 5 kg na sztukę. Grubość włosków nie przekracza 15 mikronów.
Średni
Owca z polarem o średniej gęstości. Owce ważą 80-85 kg, suki 40-45 kg. Na szyi obecne są fałdy skórne. Produkcja owiec 66 kategorii wynosi 8-10 kg.
Silny
Owca z grubą beżową wełną. Samce są duże, muskularne, ważą do 95 kg, kobiety - 50 kg. Grubość włosów 60 kategorii sięga 24 mikronów. Produkcja owiec sięga 10 kg runa na sztukę.
Plusy i minusy rasy
Hodowla owiec w Australii aktywnie się rozwija, ponieważ owce merynosów:
- Nie są kapryśne w treści. Szybko dostosowują się do nowych warunków klimatycznych. Nie wymagają specjalnej diety.
- Posiadają miękką, przyjemną w dotyku wełnę, która dobrze utrzymuje ciepło.
- Dają mięso o doskonałym smaku i wartości odżywczej.
- Różnią się płodnością.
Rasa ma też wady, są one typowe dla hodowli owiec we wszystkich krajach:
- Owady często występują w gęstej i obszernej wełnie, z którą rolnicy muszą walczyć.
- Przy stałej wysokiej wilgotności wełna merynosów beznadziejnie się psuje, więc stado nie może być trzymane zarówno w wilgotnej oborze, jak i na zewnątrz w czasie deszczu.
Funkcje konserwacji i pielęgnacji
Chociaż australijskie owce merynosów są bezpretensjonalne i odporne, hodowla owiec nie jest łatwym zadaniem. Rolnik musi przestrzegać następujących zasad trzymania owiec:
- Utrzymuj ciepłą, suchą, wolną od przeciągów stodołę.
- Regularnie wietrz pomieszczenie.
- Zapewnij owcom zawsze czystą wodę.
- Wysyłaj zwierzęta na wiosenne pastwisko nie wcześniej niż w ostatnie dni kwietnia.
- Nie jedź zbyt wcześnie na wypas. Rosa na trawie musi zniknąć, w przeciwnym razie futro zwierząt będzie wilgotne.
- W zimnych porach roku zapewnij zwierzętom wystarczającą ilość czasu na spacer.
- Regularnie kąp zwierzęta w basenie roztworem dezynfekującym.
- Oczyścić kopyta owcze 4-6 razy w roku.
W Australii runo usuwa się raz w roku z dorosłych owiec, młodych osobników - 2 razy (w wieku 3 i 13 miesięcy), z dużych tryków - wczesną wiosną i jesienią. U samców sierść jest dłuższa i grubsza, pierwsza fryzura zwalnia ich z dodatkowej wagi w upalne lato. A młode osobniki są dwukrotnie obnażane, aby poprawić jakość runa do następnej fryzury, aby wykluczyć odrastanie grubych włosów. Wełna jest usuwana za pomocą ciągłej włókniny, wysyłana do czyszczenia.
Strzyżenie w Australii jest wykonywane przez pracowników specjalnych - strzyżonych. Zabieg wykonywany jest na drewnianym podwyższeniu około 2 m nad podłogą przy użyciu maszyn elektrycznych. W ciągu dnia pracy przez ręce kombajnu przechodzi około 100 zwierząt.
Dieta
Hodowla owiec w Australii opiera się na samospasie. Nawet uboga w trawę pastwisko jest dla owiec zdrowsze niż przebywanie w zagrodzie.Spośród ziół preferowane są koniczyna, piołun i lucerna. Zimą zwierzęta otrzymują siano. Dieta wzbogacona jest o warzywa korzeniowe, mąkę grochową, otręby. Zboża nie warto dawać, szybko się otłuszcza. Dieta wymaga suplementów witaminowych, kamieni solnych jako źródła minerałów.
Metody hodowli
W hodowli owiec w Australii stosuje się dwie metody hodowli:
- darmowe krycie;
- sztuczne zapłodnienie (w rzadkich przypadkach).
Zwierzęta zdarzają się w styczniu lub lutym. Do klatki piersiowej zapłodnionego barana przymocowane jest urządzenie, które pozostawia znak z numerem na plecach samicy, dzięki czemu rolnik wie, któremu samcowi przytrafiło się to lub inne jasne. Dojrzałość płciową osiągają w ciągu roku życia.
Ciąża trwa 145-150 dni. Owce rodzą bezpośrednio na pastwisku w czerwcu lub lipcu. Królowa rodzi jednorazowo 3-4 jagnięta. Śmiertelność niemowląt jest praktycznie zerowa.
W australijskiej hodowli owiec kastruje się tryki nienadające się do hodowli w wieku 9 miesięcy.
Częste choroby
W australijskim przemyśle owczym okalecza się jagnięta w wieku 6 tygodni. Termin ten oznacza wycinanie fałdów skórnych na wewnętrznej stronie ud. Operowany obszar ciała pozostaje bezwłosy. Zabieg jest konieczny, aby zapobiec zakażeniu skóry zwierzęcia przez larwy mączlików żyjących w Australii.
Merynosy australijskie są podatne na przeziębienia, dzięki czemu są chronione przed wilgocią i przeciągami oraz nie są wypuszczane na zroszoną trawę.
Latem zwierzęta cierpią na choroby pasożytnicze. Dlatego wymagane jest stosowanie leków na pchły, kleszcze, komary. U owiec kopyta są wrażliwe na wilgoć i wilgoć. Dlatego musisz regularnie sprawdzać, czy zaczęły gnić.
Dlaczego hodowla owiec rozwinęła się w Australii?
Australia jest podzielona na strefy klimatyczne pastwiskowe, zbożowe i wilgotne. Hodowla owiec jest najbardziej rozpowszechniona w pierwszej strefie, są tu gospodarstwa liczące ponad 5 tys. Sztuk. A całkowita liczba zwierząt hodowlanych w Australii to około 120 milionów owiec. Dla porównania na kontynencie jest 5 razy mniej ludzi.
Australia jest jednym z wiodących krajów w hodowli owiec. Wynika to z optymalnych warunków klimatycznych i terytorialnych. Tutejsze pastwiska zajmują rozległe obszary. Klimat Australii jest suchy, półpustynny i stepowy, co jest idealne do hodowli owiec. Owce są hodowane na pastwiskach przez cały rok, wędrują po niekończących się przestrzeniach.
Bezpretensjonalne zwierzęta bez problemu przeżywają na otwartej przestrzeni, rolnicy budują tylko zagrody i pomieszczenia weterynaryjne. W rezultacie hodowla owiec w Australii zapewnia dobry dochód przy rozsądnych kosztach.
