Opis odmiany ogórka Crispin, jej właściwości i plon

Ogórek Crispina f1 należy do odmian mieszańcowych selekcji holenderskiej o średnim okresie dojrzewania. Roślina wyróżnia się wysokimi walorami produkcyjnymi i niewymagającymi warunkami uprawy. Już od 2 m² można usunąć w sezonie do 20 kg ogórków.

Odmiana idealna do uprawy w strukturach zamkniętych, ale dobrze plonuje na otwartym polu.

Opis zalet odmiany:

• uniwersalność użytkowania;
• zdolność do utrzymania wyglądu i jakości owoców przez długi czas;
• odporność na dużą listę chorób;
• niesamowite wskaźniki wydajności;
• zdolność znoszenia niekorzystnych warunków klimatycznych.

Odmiana nie wymaga zapylania do owocowania. Roślina ma blaszki liściowe o niewielkich rozmiarach i średnim stopniu pomarszczenia. Ich kolor zależy od ilości wpadających promieni świetlnych i ciepła. Im więcej światła wpadnie, tym ciemniejszy będzie kolor liści. Roślina posiada mocny system korzeniowy, dzięki czemu roślina jest w stanie wytworzyć wiele owoców i wytrzymać zmiany warunków atmosferycznych. Recenzje doświadczonych ogrodników i profesjonalnych hodowców zaliczają ten rodzaj ogórka do niezrównanych liderów pod względem plonów i wytrzymałości.

Opis owoców

Ogórek Crispina charakteryzuje się cylindrycznym kształtem owocu z dużymi charakterystycznymi guzkami na powierzchni. Pierwsze owoce mają następujące cechy:

• długość waha się od 10 do 12 cm;
• średnia waga od 100 do 120 gramów;
• średnica wynosi 4 cm.

W jednym kącie liścia można zawiązać od 1 do 3 owoców. Ogórki są koloru jasnego lub ciemnozielonego. Każdy owoc ma lekkie pokwitanie i kolce.

Chrupiące warzywa nie zawierają goryczki i mają charakterystyczny smak i zapach ogórka. Odmiana należy do typu uniwersalnego. Walory smakowe są zachowane w lekko solonej formie nawet po poddaniu obróbce termicznej podczas puszkowania. Zebrane warzywa długo zachowują swój smak i znoszą trudne warunki transportu.

Zaletą odmiany jest odporność na różnego rodzaju choroby w postaci mączniaka prawdziwego, cladosporii, zwykłej mozaiki. Roślina ma długi okres owocowania. Na początku dojrzewania owoców krzewy są mało wymagające na ciepło, aw okresie wegetacji są w stanie wytrzymać wysokie temperatury w upale.

Spójrz również

Które odmiany ogórków najlepiej nadają się do konserw i marynowania, nazwy

Cechy rosnących sadzonek i nasion

Ze względu na możliwość uzyskania wcześniejszego zbioru w zamkniętych szklarniach zaleca się wysiewać nasiona w małych pojemnikach z dalszym przesadzaniem do szklarni.Zaleca się wybranie doniczki do sadzenia o średnicy nie większej niż 8 cm. Następujący skład gleby jest uważany za optymalny:

• torf - 3 części;
• humus - 1 część;
• murawa - 1 część;
• nawozy w postaci azotanu, siarczanu potasu.

Sadzonki można sadzić 25 dni od momentu siewu, dlatego biorąc pod uwagę tę cechę, określ czas pracy z materiałem nasadzeniowym. Podczas sadzenia w gruncie temperatura gleby powinna wynosić co najmniej 17 ° C... Nie należy zezwalać na rozciąganie i przerzedzanie sadzonek, ponieważ takie pędy nie dadzą dobrych zbiorów.

Jeśli nie można sadzić sadzonek w trwałej glebie, zaleca się przeszczepienie rośliny do większego pojemnika.

Podczas sadzenia nasion w ziemi ważne jest, aby wybrać odpowiedni czas sadzenia. Konieczne jest wystarczające ogrzewanie gleby i brak zagrożenia mrozem. Podczas sadzenia poprzez wysiew nasion w ziemi, jakość grządek odgrywa ważną rolę. Przyjmuje się, że ich zalecana wysokość wynosi od 15 do 20 cm, a między każdym łóżkiem powinna być odległość co najmniej 1 metra. Podczas sadzenia należy kierować się schematem, w którym odległość między każdym pędem powinna wynosić od 25 do 45 cm.

Jak właściwie o nie dbać?

Uprawa odmiany nie wymaga dużego wysiłku, ponieważ odmiana jest bezpretensjonalna i nadaje się do uprawy nawet początkującym ogrodnikom. W warunkach uprawy szklarniowej krzew formuje się w 1 łodygę. Jeśli chcesz, możesz wyhodować roślinę w pastę.

W przypadku uprawy na kratownicy, w tej chwili pęd osiąga 7 węzłów, zaślepienie odbywa się w jego dolnej części. Dalej. w pierwszych 4 zatokach łodygi głównej przeprowadza się podobny zabieg iw następnych 4 węzłach eliminuję wszystkich pasierbów, pozostawiając 1 jajnik na pędzie. Dalsze działania zależą od stopnia zagęszczenia rośliny. Nie bój się usuwać niepotrzebnych pasierbów, ponieważ takie działania pozwalają roślinie zapewnić wystarczające odżywianie owocom i bezpośrednio wpływać na wskaźniki plonu.

Gdy roślina rośnie, dolne pożółkłe i wysuszone liście należy usunąć. Poprawi to cyrkulację powietrza w szklarni i zmniejszy ryzyko chorób roślin związanych ze stagnacją i brakiem wentylacji.