Ile zębów ma koń i jak właściwie o nie dbać, wady i leczenie
Każdy właściciel jest odpowiedzialny za zdrowie zwierząt. Należy pamiętać, że najważniejszymi narządami są zęby i pysk konia. Konieczne jest ciągłe monitorowanie ich stanu i terminowe leczenie chorób lub urazów. Uważa się, że konie pełnej krwi mają twardszą masę kostną niż zwykłe konie. Jednak odżywianie i opieka nad wszystkimi końmi muszą być odpowiednie.
Zęby konia: budowa i cechy
Konie wszystkich ras mają taką samą liczbę zębów: ogier dorosły ma 40, a klacz 36. Doświadczeni hodowcy koni określają wiek zwierzęcia na podstawie stanu jamy ustnej. Z reguły konie mają zgrzytane dosłownie wszystkie zęby w wieku 12 lat. Na proces ten wpływa kilka czynników: jakość żywienia, wady umiejscowienia żuchwy i żuchwy.
Siekacze
W sumie jest 12 górnych i dolnych siekaczy, są one stałe i mleczne. Można je rozróżnić po odcieniu i wielkości: trwałe są większe, wyróżniają się żółtawym kolorem. Siekacze są podzielone na trzy typy:
- haczyki znajdują się pośrodku;
- środkowe wyrastają po obu stronach haczyków;
- krawędzie.
Zwierzę tnie zieleninę siekaczami, zbiera i częściowo miele. To właśnie siekaczami konie są w stanie boleśnie gryźć.
Kły
Gatunek ten jest uważany za rudyment, ponieważ zęby te nie biorą udziału w żuciu pokarmu. Kły mleczne są powszechne u wszystkich zwierząt, ale większość dorosłych klaczy (około 96%) nie ma kłów. Kły wyrzynają się u zwierząt najczęściej w wieku 4-5 lat. Istnieją jednak wyjątki, gdy erupcja występuje wcześniej - w wieku 2 lat lub później - w wieku 7-8 lat.
Kły rosną w ostrym kształcie, z szorstką powierzchnią wewnętrzną i gładką powierzchnią zewnętrzną. Z reguły kły wyrzynają się blisko siekaczy, a wraz z wiekiem konie oddalają się od przednich zębów i lekko się rozwijają. W takim przypadku wewnętrzna powierzchnia traci szorstkość i staje się gładsza.
Górne kły u dorosłych zwierząt są wymazane z dziąseł, a dolne stają się matowe i nieco dłuższe. Obecność kamienia na kłach wskazuje na znaczny wiek konia.
Stałe zęby
Każdy koń ma 12 zębów trzonowych (trzonowych), po 6 na górnej i dolnej szczęce. Pusta sekcja dziąsła oddziela zęby trzonowe od siekaczy i kłów. Zęby trzonowe dzielą się na zęby mleczne - przedtrzonowce (zmiana u zwierzęcia w wieku 2-3 lat) i stałe.
Stałe rosną u koni w różnym wieku. Pierwsza pojawia się u 10 miesięcznych źrebiąt. Następnie kiełkują w wieku 20 miesięcy.A ostatnie rodzime konie pojawiają się w trzyletnich koniach. Ponieważ erupcja trwa kilka lat, ta cecha pozwala z grubsza określić wiek zwierzęcia. To zęby trzonowe biorą udział w żuciu dużych i szorstkich pokarmów.
Wady i anomalie
Główną wadą jest pojawienie się dodatkowego zęba (zwanego „górnym” lub „dochodowym”). Ta wada może wystąpić u koni w różnym wieku. „Volchok” jest w stanie wywołać u zwierzęcia dyskomfort i wywołać bolesne odczucia. Wynika to z faktu, że „wierzchołki” mają stożkowaty kształt z ostrym wierzchołkiem, rozrastają się przypadkowo i prowadzą do urazowego zapalenia szczęk, co przyczynia się do zmian w zachowaniu zwierzęcia. Koń zaczyna powoli i ostrożnie żuć, zmienia się sposób odżywiania się, czasem zwierzę traci apetyt. Zwykle „wierzchołki” po pewnym czasie naturalnie wypadają.
Ważny! Jeśli „wierzch” nie wypadnie przez długi czas, a zwierzę zaczyna odczuwać ból i cierpienie, zaleca się skorzystanie z pomocy weterynarza.
Znacznie mniej powszechny jest brak siekaczy w górnej szczęce. Oczywiście takich wad nie da się wyleczyć. Takie konie są w stanie w pełni rosnąć i rozwijać się, przystosowując się do żucia pokarmu jak krowy. Anomalia to jednoczesne kiełkowanie mleka i korzenia. Jednocześnie wyrzynający się korzeń zmienia swoje naturalne położenie względem dziąseł. Z reguły problemy związane z opóźnioną zmianą rozwiązuje się poprzez usunięcie mleka.
Zmiana koni i ząbkowanie
Ogiery są zwykle bezzębne po urodzeniu. W ciągu pierwszych 6-7 dni życia pojawiają się siekacze i haczyki mleczne. Później rosną środkowe, brzegi kiełkują po 8-9 miesiącach. Z reguły u zwierząt w wieku do pięciu lat mleko zastępuje się. W wieku 2-3 lat stałe siekacze zastępuje wypadające zęby mleczne.
Jak właściwie dbać o zęby konia
Konie używają zębów do odrywania trawy, chwytania i żucia jedzenia, obrony i ataku. Dlatego należy zadbać o ważny narząd. Hodowca koni powinien regularnie sprawdzać jamę ustną koni, aby nie przeoczyć oznak pojawiających się chorób. Siekacze muszą być mocno trzymane, równo przylegające, tworząc jedną linię. Emalia powinna być wolna od pęknięć.
Odpowiednio wyposażone stanowisko karmienia jest ważnym punktem w wychowaniu zwierzęcia. Nie zaleca się zawieszania podajnika wysoko. W warunkach naturalnych koń skubie trawę i żuje ją z opuszczoną głową. W innych warunkach zużycie zębów jest szybsze. Słodycze powodują gnicie. Dlatego nie zaleca się podawania koniom smakołyków z cukrem. Zdrową i zdrową ucztą byłaby zwykła marchewka.
Rada! Nie jest wskazane uderzanie wiertłem w zęby, może to spowodować uszkodzenie siekaczy.
Choroby i ich leczenie
Najczęstszą jest próchnica - proces patologiczny, uszkodzenie szkliwa. Objawy choroby: na powierzchni zębów pojawiają się małe szare, brązowe plamki, stopniowo czernieją, ruchy żucia są utrudnione, pojawia się nieprzyjemny zapach. Twarda część zęba ulega próchnicy, a inne tkanki ulegają zniszczeniu. Głębokie ubytki mogą powodować pękanie zębów. Częściej dotyczy górnych zębów trzonowych, rzadziej dolnych. Leczenie jest zalecane w zależności od stopnia rozprzestrzeniania się próchnicy. W przypadku znacznych uszkodzeń ząb jest usuwany.
Naruszenie jednolitego ścierania zębów wywołuje pojawienie się ostrych krawędzi. Podobne naruszenie występuje u zwierząt z niewielką ilością paszy objętościowej. Ponieważ wewnętrzna powierzchnia policzkowa i język są stale uszkadzane podczas żucia pokarmu, zmniejsza się apetyt konia. Problemu można pozbyć się zgrzytaniem dłoni, warto też przejrzeć dietę konia.
Pęknięcia w szkliwie pojawiają się na skutek uszkodzeń mechanicznych (w nadawie pojawiają się obce elementy - kamyki, wióry, części metalowe).
Zranione zęby powodują zapalenie języka i dziąseł. Zwierzęta zaczynają spożywać mniej pokarmu lub w ogóle odmawiają jedzenia. Uszkodzenie można naprawić zgrzytami, gruz usuwa się w znieczuleniu miejscowym.
Zdrowie jamy ustnej koni powinno być monitorowane w całym budynku. Choroby i uszkodzenia narządów powodują utratę apetytu i sprawności fizycznej zwierzęcia. Aby zwierzę w pełni rosło i rozwijało się, należy samemu regularnie badać zęby zwierząt, prawidłowo formułować dietę i wyposażyć miejsce przetrzymywania.
