Jakie choroby mają konie, metody ich leczenia i zapobiegania
Hodowcy koni wiedzą, że odpowiednia pielęgnacja i pożywna dieta są kluczem do zdrowia koni. Ale w większości przypadków nie jest możliwe całkowite uniknięcie urazów i chorób. Wspólne utrzymanie, infekcje, niedokładności w żywieniu i cechy ciała prowadzą do tego, że konie czasami chorują. Zastanów się, na jakie choroby cierpią konie, jakie leczenie jest wymagane.
Typowe objawy dolegliwości u koni
Zdrowego konia wyróżnia doskonały apetyt, żywotność, dobry nastrój, radość z komunikacji z człowiekiem. Choroby mają różne objawy; tylko doświadczony weterynarz może wykryć patologię. Istnieje wiele znaków, dzięki którym można podejrzewać, że nie wszystko jest w porządku ze zwierzęciem:
- zmiana zachowania - pojawienie się niepokoju lub obojętności i letargu;
- matowienie sierści, grzywy, obfite wypadanie włosów;
- wzrost temperatury;
- przebarwienia błon śluzowych, matowe oczy;
- utrata apetytu, odrzucenie ulubionego jedzenia.
O problemach z nogami i kopytami można się domyślać poprzez kulawiznę, niechęć do biegania. W przypadku patologii przewodu pokarmowego może rozpocząć się biegunka. Szereg chorób towarzyszą zaburzenia oddychania, duszność, kołatanie serca. Luzacy, którzy stale wchodzą w interakcje ze zwierzętami, zwykle szybko zauważają, że zwierzę ma problemy.
Klasyfikacja chorób
Wszystkie choroby koni są podzielone na kilka grup w zależności od sposobów rozwoju i uszkodzeń:
- zakaźny - wywołany przez bakterie, wirusy;
- inwazyjne - zakażenie pasożytami;
- niezakaźne - choroby żołądkowo-jelitowe, przeziębienia;
- skórny;
- choroby kończyn - kopyta, stawy.
Dla hodowców koni istotną cechą jest zaraźliwość, czyli zakaźny charakter choroby. W takim przypadku koń musi zostać pilnie odizolowany, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby w całej populacji.
Choroby zakaźne koni
Choroby zakaźne muszą być szybko identyfikowane, aby nie dotyczyły wszystkich koni w gospodarstwie. Wiele chorób może być przenoszonych na ludzi.
Nosacizna
Czynnikiem sprawczym jest bakteria Pseudomonas mallei. Bakteria namnaża się w węzłach chłonnych, a następnie przenosi się z krwią do narządów, powodując liczne nosacizny i wrzody. Dotyczy to płuc, skóry, błon śluzowych nosa.Objawy to przyspieszony oddech, drżenie mięśni, utrata masy ciała i gorączka. Nie ma skutecznych leków, koń umiera.
Myt
Choroba wywoływana jest przez paciorkowce (mytny). Charakterystycznymi objawami choroby są stany zapalne węzłów chłonnych podżuchwowych, błon śluzowych nosa i jamy ustnej z ropniami i ropniami. Najczęściej cierpią źrebaki i młode zwierzęta do 5 lat. Koń ma trudności z połykaniem z powodu zapalenia gardła, kaszel, obrzęk okolicy podżuchwowej. Leczenie - kurs antybiotyków, otwarcie ropnia.
Końska grypa
Grypie towarzyszą konie z objawami kataru - kaszel, śluz, kichanie i gorączka. W ciężkich przypadkach rozwija się zapalenie płuc. Choroba jest powszechna i dotyka konie w każdym wieku. Leczenie opiera się na objawach. Szczepienie pomaga zmniejszyć ryzyko.
Ważne: w przypadku infekcji wymagana jest ścisła izolacja chorego konia, leczenie obory środkami odkażającymi oraz regularne badanie całego inwentarza.
Rhinopneumonia
Czynnikiem sprawczym jest herpeswirus koni. Młode zwierzęta do roku często chorują. Objawy - zapalenie spojówek, katar dróg oddechowych, gorączka. Nieudana postać zapalenia błony śluzowej nosa i płuc prowadzi do samoistnych poronień u klaczy lub śmierci źrebiąt pierwszego dnia. Leczenie - według objawów leki poprawiające czynność serca. Szczepienia dają krótkotrwałą odporność.
Niedokrwistość zakaźna
Choroba wirusowa atakuje układ krwiotwórczy, czemu towarzyszy gorączka, anemia, dysfunkcja serca i niewydolność oddechowa koni. Krwotok rozwija się na narządach wewnętrznych i zewnętrznych.
Zakaźne zapalenie mózgu i rdzenia
Czynnikiem sprawczym jest wirus prowadzący do uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, atonicznych zaburzeń przewodu pokarmowego, żółtaczki. Zwierzęta mają niedowłady, paraliż, dysfunkcje motoryczne. Choroba ma przebieg sezonowy, częściej odnotowywaną jesienią i wiosną. Nie ma specjalnego leczenia.
wąglik
Najgroźniejsza i najszybsza z chorób zakaźnych koni, dotykająca ludzi. Charakteryzuje się ciężką postacią posocznicy, powstaniem obrzęku tkanek, karbunkułami, uszkodzeniem płuc i przewodu pokarmowego. Okres inkubacji wynosi 1-3 dni. Konie często rozwijają postać błyskawiczną ze śmiercią w ciągu kilku godzin.
Wścieklizna
Choroba jest wywoływana przez specjalny wirus przenoszony ze śliną podczas ukąszenia chorego zwierzęcia. Objawy - choroba zaczyna się wraz ze wzrostem temperatury, trwa odruchowa pobudliwość, reakcja na światło, hałas. Wściekłość i agresja przeplatają się z apatią.
Zwierzęta umierają w 100% z powodu porażenia układu oddechowego (uduszenia).
Gruźlica
Choroba jest wywoływana przez mykobakterie. U koni występuje rzadko, przebieg jest utajony, przewlekły. Zwierzę traci na wadze, objawy pojawiają się, gdy określony narząd jest uszkodzony. Chore zwierzę zostaje ubite. W celu zapobiegania regularnie wykonuje się testy z tuberkuliną.
Pasterelooza
Objawy - gorączka, zapalenie skóry i tkanki podskórnej, zapalenie stawów, zapalenie kości i szpiku. Młode konie są bardziej narażone na tę chorobę. Leczy się je surowicą wielowartościową, antybiotykami szeregu penicylin, sulfonamidami.
Leptospiroza
U koni temperatura gwałtownie wzrasta, pojawiają się oznaki żółtaczki, zapalenia spojówek, obrzęku powiek, zapalenia tęczówki i oka, kolki i obrzęku nóg. Do leczenia stosuje się surowicę hiperimmunizacyjną streptomycynę.
Listerioza
Infekcja bakteryjna charakteryzuje się wieloma postaciami z różnymi objawami - od światłowstrętu i biegunki po poronienia u klaczy. Leki to antybiotyki tetracyklinowe. Leczenie jest skuteczne tylko we wczesnych stadiach.
Ospa
Powodem jest wirus ospy. Objawy obejmują zapalenie jamy ustnej, zapalenie skóry z wrzodami, kulawiznę, jeśli pęcherze są zlokalizowane na nogach. Ospę leczy się antybiotykami; gamma globuliny służą do zapobiegania zapaleniom.Ropnie leczyć roztworami zmiękczającymi i kauteryzującymi. Odporność trwa przez całe życie.
Salmonelloza
W przypadku salmonellozy występują oznaki biegunki, w kale - plamy krwi, gorączka, letarg. W przebiegu przewlekłym - kaszel, duszność, obrzęk stawów. Kompleksowe leczenie - sulfonamidy, nitrofurany, inne antybiotyki.
Choroby niezakaźne koni
Choroby niezakaźne obejmują dużą grupę chorób, w których nie jest wymagana kwarantanna i ścisła izolacja konia.
Choroby układu oddechowego
Kichanie, kaszel, wydzielina z nosa to oznaki chorób układu oddechowego. Mogą być zimne lub alergiczne. Do leczenia stosuje się inhalacje z ziołami, środkami wykrztuśnymi, rozszerzającymi oskrzela.
Patologie układu pokarmowego
Patologie układu pokarmowego są związane ze specyfiką budowy przewodu pokarmowego u koni i błędami w żywieniu. Należą do nich - kolka, uszkodzenie i zablokowanie przełyku, zaburzenia stolca i wiele więcej. Leczenie jest objawowe.
Kolka
Ostry ból przewodu żołądkowo-jelitowego jest spowodowany fermentacją pokarmu w wyniku niewłaściwego karmienia, intensywnego treningu lub z powodu niektórych chorób.
Konie ugniatają boki, wykonują masaż, lewatywy, płukanie żołądka. Ważne jest, aby znormalizować odżywianie.
Choroby inwazyjne
Zakażenie pasożytami następuje poprzez kontakt z chorym zwierzęciem, poprzez pokarm i wodę, w wyniku zabrudzenia w oborze i ukąszeń owadów.
Przypadkowa choroba
Pasożyt (trypanosom) przenoszony jest przez krycie od chorego zwierzęcia. Objawy infekcji to tworzenie się zaokrąglonych form, obrzęk narządów płciowych, zmiany w kształcie zadu, utrata masy ciała. W leczeniu stosuje się Naganin, Novarsenol, Azidin-vet.
Pyroplazmoza
Choroba koni jest spowodowana ukąszeniami kleszczy zakażonych piroplazmą. Objawy to wysoka gorączka, duszność, zażółcenie błon śluzowych, brązowy mocz, bolesne oddawanie moczu. Do leczenia stosuje się azydynę, hemosporydynę.
Robaki
Robaki końskie doświadczają utraty wagi, śluzu w kale, biegunki i zaparć. Przeprowadzane jest odrobaczanie - Brovadazol, Brovalsen.
Świerzb
Po zarażeniu świerzbem koń staje się niespokojny, cierpi na swędzenie, strupy i strupy na skórze. Traktować zwierzęta maścią Wagenfelda, roztworem Diazinon.
Choroby stawów i kopyt
Choroby kończyn często rozwijają się w wyniku urazów, następnie łączą się procesy bakteryjne i zapalne. Niewłaściwa pielęgnacja i obchodzenie się z końmi może spowodować utratę ruchu.
Rozciąganie ścięgna
Ścięgno jest uszkadzane przez nieostrożny skok i ruch konia. Nie jest wymagane specjalne leczenie - koń ma zapewniony odpoczynek, zimny okład na kończynę, ograniczona jest aktywność ruchowa. Podczas chodzenia i pracy używaj ciasnych opasek na nogi.
Wycięcie Corolla
Posiniaczona rana jest leczona środkami antyseptycznymi (jodem), włosy są wstępnie obcinane, róg ściany kopyta jest odcinany. W przypadku ropienia wykonuje się operację, leczoną objawowo.
Ważne: w przypadku chorób kopyt konie należy odpocząć, odstresować przez cały czas trwania kuracji i zapewnić pełną paszę do wyzdrowienia.
Capelet
Namina występuje z powodu niewłaściwego podkuwania i wielkości podkowy, urazów kopyt. Ważne jest, aby natychmiast usunąć podkowę, potraktować ją środkiem antyseptycznym, przeciwzapalnym oraz zapewnić spokój kończyny.
Parcianka
Problem wynika z niewłaściwego podkuwania konia. Pazury są usuwane z kopyta, podkowa jest usuwana. Do leczenia użyj mycia antyseptycznego, bandaża.
Pęknięte kopyto
Kopyta pękają pod dużym obciążeniem i zranieniami z powodu niewłaściwej grubości gwoździ do kucia. Krew wypływa z kopyta, koń utyka. Konieczne jest uwolnienie kończyny z podkowy, leczenie rany jodem, nadmanganianem potasu w obecności ropienia.
Ochwat
Zapalenie blaszki (chrząstki bocznej) kopyta prowadzi do obrzęku kończyny, upośledzenia ukrwienia. Ruchy wzmacniają rotację kości. Do leczenia stosuje się leki przeciwzapalne (Ainil), leki poprawiające krążenie krwi w kończynie. Ważne jest, aby uwolnić zwierzę od stresu.
Przemyślana dieta, czystość w stajni i staranna pielęgnacja zmniejszają ryzyko rozwoju chorób u koni. Ważne jest, aby szczepić się na czas, monitorować stan koni. Nowo przybyłe zwierzęta są poddawane kwarantannie. Przy pierwszych oznakach choroby lub niepokoju zwierzęcia wzywany jest weterynarz, rozpoczyna leczenie w celu zachowania zdrowia koni i zapobieżenia szkodom materialnym w gospodarstwie.
