Historia i opis koni rasy Karachai, zasady utrzymania i koszt

Starożytna rasa koni rdzennych z Północnego Kaukazu - Karachai, należy do typu jeździeckiego. Przedstawiciele tej rasy są odporni, lojalni i inteligentni. Od czasów starożytnych konie karaczajskie były używane jako pomocnicy pociągu i środki transportu, zwierzęta są przyzwyczajone do życia w zmiennym górskim klimacie. Rasa nie zaginęła i nadal jest poszukiwana w kręgach hodowców i miłośników koni.

Historia rasy

Rasa górska, która powstała u źródła rzeki Kuban ponad 5 wieków temu. Przodkami koni karaczajskich są konie orientalne, które wraz z lokalnymi gatunkami klaczy dały potomstwo. Pierwsze wzmianki o niezwykłym pięknie gór zostały sporządzone w połowie XVIII wieku przez niemieckiego podróżnika Pallasa.

Zdolność Karaczajów do życia, szybkiego poruszania się w górzystym terenie, pomimo zasp śnieżnych, zmian wysokości, ciśnienia i rozrzedzonego powietrza, została doceniona przez wojsko rosyjskie i Kozaków. Konie rasy Karachai były aktywnie wykorzystywane w wyprawach na ziemie tureckie oraz w bitwach.

W okresie sowieckim konie karaczajskie uznano za główną rasę jednostek armii górskiej. Obecnie liczba odpornych piękności znacznie się zmniejszyła, jednak rasa pozostaje poszukiwana zarówno wśród amatorów, jak i profesjonalistów.

Opis

Budowa ciała koni karaczajskich jest zaostrzona genetycznie do warunków życia na obszarach górskich. Charakterystyczną cechą rasy jest uderzająca różnica między parami tylnych i przednich kończyn. Przednie nogi są mocne i proste, tylne zaś zgięte w kolanach. Ta cecha konstrukcji pozwala zwierzętom wygodnie i szybko poruszać się po nierównym terenie i terenie górzystym.

Nowoczesny eksterier rasy Karachai

Cechy wyglądu i cechy rasy Karachai:

• proste przednie i tylne nogi ugięte w kolanach;
• istnieją trzy rodzaje konstrukcji: jazda konna, masywna, charakterystyczna;
• masywne, przysadziste ciało;
• średnia wysokość - 145 centymetrów;
• głowa jest sucha, kość czołowa jest wyraźna;
• uszy ruchome i długie;
• szyja jest krótka, mocna, gruba;
• zad jest obniżony, w dolnej części pleców wyróżnia się muskularna wypukłość;
• mocne kopyta, które nie potrzebują podków.

Konie rasy Karachai są ciekawskie, wymagające minimalnej opieki, oddane człowiekowi i nadające się do treningu.

Uwaga: ludzie, którzy nie są zaznajomieni z rasą, mogą błędnie uznać Karaczajów za złych, tak nie jest. Przy pierwszej znajomości z właścicielem zwierzę wykazuje niezależność i silny charakter, ale przy odpowiednim podejściu i wykształceniu szybko staje się najbardziej oddanym przyjacielem człowieka.

Kolor

Głównym i zwykłym kolorem górskich koni karaczajskich jest czarny lub kasztanowy. Ale w rzeczywistości istnieje znacznie więcej opcji kolorów. Wzorzec rasy obejmuje odmiany czerwone, szare i karak. Dopuszczalne są paski na plecach i łopatkach.

Temperament i nauka

Przedstawiciele rasy są aktywni i mobilni. Konie mają silny i dumny charakter, właściciel musi postarać się o lojalność parzystokopytnego przyjaciela. Jednocześnie koń łatwo nawiązuje kontakt i jeśli ufa człowiekowi, będzie mu oddany przez całe życie. Inteligencja górskich piękności jest na wysokim poziomie, Karaczajowie można trenować, trenować i często są wykorzystywani na arenie cyrkowej.

Aplikacja konia

Głównym celem rasy jest jazda konna i praca zespołowa. Fizjologia i charakter koni determinują uniwersalne wykorzystanie zwierząt w różnych dziedzinach:

• turystyka konna, łowiectwo i sport;
• służba wojskowa;
• udział w przedstawieniach cyrkowych
• hipoterapia;
• transport towarów.

Spójrz również

Ile zębów ma koń i jak właściwie o nie dbać, wady i leczenie

W selekcji hodowlanej wykorzystuje się rasowych przedstawicieli rasy. Na podstawie Karaczajów opracowano wiele nowych ras.

Zalety i wady treści

Do ważnych zalet rasy należą:

• zdolność przetrwania w różnych warunkach;
• silna sylwetka;
• wytrzymałość;
• niewymagająca opieka i warunki życia;
• konie przystosowane są do warunków życia w górach, w szczególności do rozrzedzonego powietrza;
• kopyta są tak mocne, że nie trzeba podkuwać karaczajów;
• oddanie właścicielowi;
• nauka i ciekawość.

Wady rasy obejmują:

• skłonność do stopy końsko-szpotawej;
• prędkość biegu jest mniejsza niż prędkość jazdy po skałach;
• w warunkach życia na równinie konie częściej chorują.

Hodowcy lubią oryginalne cechy rasy. Konie karaczajskie cieszą się uznaniem nie tylko w naszym kraju, ale także za granicą, zwłaszcza w Niemczech.

Cechy hodowli i opieki nad zwierzętami

Przedstawiciele rasy Karachai nie nakładają specjalnych wymagań co do treści, konie mogą żyć na świeżym powietrzu i żerować na korzeniach traw. Ale jeśli właściciel kocha swojego towarzysza parzystokopytnego, to zadba o stworzenie komfortowych warunków dla życia przystojniaka górskiego.

Stabilna dekoracja

Podstawową zasadą przy dekorowaniu przestrzeni w stajni jest zachowanie czystości, wentylacji powietrza oraz brak przeciągów i nadmiernej wilgoci. Koniom należy zapewnić karmniki, poidła i oddzielne stanowiska. Przestrzeń w stajni obliczana jest na podstawie proporcji: 4 metry kwadratowe na osobę dorosłą.

Stajnie używają trocin lub słomy jako ściółki. Podłoże należy wymieniać kilka razy w tygodniu. Zwierzęta muszą mieć stały dostęp do czystej wody pitnej.

Oprócz systemu wentylacji i izolacji w stajni należy zainstalować sztuczne oświetlenie.

Właściwe przygotowanie diety

Historycznie rzecz biorąc, Karaczajowie nie jedli pasz. Podstawą diety jest trawa, siano, sianokiszonka, świeże warzywa oraz mączka mięsno-kostna. Pamiętaj, aby włączyć sól kuchenną do codziennego menu dla zwierząt. Ilość paszy i proporcje składników zależą od wieku, aktywności umysłowej i fizycznej zwierząt. Aby pomóc swoim zwierzętom osiągnąć pełny potencjał i osiągnąć maksymalną wydajność, zapewnij i odpowiednio ułóż dietę dla swojego inwentarza.

Karmienie główne

Podczas wypasu zwierząt parzystokopytnych w jadłospisie jest owies, warzywa, rośliny strączkowe i kompleksy witaminowe.Podczas trzymania koni w stajni, główna racja składa się z paszy treściwej, siana, świeżych warzyw.

Aby poprawić jakość i ilość mleka, karmione klacze karmione są gotowanymi burakami i ziemniakami. W przypadku koni wykonujących ciężką pracę fizyczną należy zwiększyć ilość paszy treściwej, dodać do karmy dodatki do żywności.

Suplementy odżywcze

Obecnie w sklepach można kupić gotowe, zbilansowane kompleksy mineralne i witaminowe dla koni. W domu jako suplementy diety dla koni stosuje się:

• suszone wodorosty;
• kawałek kredy;
• mączka mięsno-kostna;
• tłuszcz rybny;
• ciasto;
• drożdże;
• olej lniany;
• pokrzywy.

Ważny! Przy sporządzaniu racji dla zwierząt należy pamiętać, że koń musi wypijać do 50 litrów wody dziennie.

Higiena i pielęgnacja konia

Aby koń zawsze wyglądał schludnie i zdrowo, konieczne jest uważne monitorowanie czystości i higieny zwierzęcia. Konie są regularnie myte, w ciepłym sezonie zwiększa się liczba kąpieli. Grzywę i ogon myje się szamponem z odżywką, ale nie należy dać się ponieść chemii gospodarczej, zwierzęta mogą odczuwać alergie lub swędzenie. Po umyciu zwierzęta są wycierane i czesane miękką szczoteczką. Należy również oczyścić kopyta z brudu.

Pasący się

Konie karaczewskie są z natury wolnymi zwierzętami. Potrzebują zdolności do wypasu. Karaczai zabiera się na spacery nie wcześniej niż godzinę po jedzeniu. Gdy jest trzymany w stabilnym miejscu i bez aktywności fizycznej, czas chodzenia wydłuża się.

Spójrz również

Do czego służą grzywy koni i jak o nie dbać, jak warkocz i przycinać

Podczas wypasu konie otrzymują znaczną część paszy, co znacznie obniża koszty utrzymania parzystokopytnych, właściciel może karmić zwierzęta jedynie witaminami i niewielką ilością paszy. Wypas prowadzony jest zarówno w sezonie letnim, jak i zimowym.

Podkowa

Mocne kopyta koni górskich nie potrzebują podków, wystarczy monitorować higienę stóp i okresowo pokazywać kopyta weterynarzowi.

Szczepienia i zapobieganie chorobom

Trwałą odporność i zdolność do przetrwania w niesprzyjających warunkach odziedziczyli Karaczajowie po swoich przodkach. Ale gdy są trzymane w stajni i mają regularny kontakt z innymi zwierzętami, konieczne jest szczepienie koni przeciwko wielu niebezpiecznym chorobom:

• wścieklizna;
• grypa;
• wąglik;
• tężec.

Konie będą musiały być regularnie odrobaczane i pokazywane weterynarzowi. Kiedy pojawiają się oznaki choroby, zwierzęta są izolowane i poddawane kwarantannie. Środki zapobiegania chorobom obejmują następujące działania:

• rutynowe szczepienia;
• immunizacja;
• wybór diety z kompleksem witamin;
• regularna dezynfekcja stajni i naczyń;
• badania przez lekarza weterynarii;
• higiena zwierzęcia.

Swędzenie, utrata apetytu, niezmotywowana agresja, luźne stolce, wzdęcia, odpływ z oczu i wzrost temperatury ciała to powód, dla którego weterynarz bada mieszkańców stajni. Dobór produktów dla zwierząt musi być dokładnie przemyślany, parzystokopytne często cierpią na zaburzenia trawienia i zatrucia na skutek spożycia nieświeżych, brudnych warzyw.

O płodności i hodowli

Klacze rasy Karachai są cenione przez hodowców ze względu na wysoką płodność, podczas gdy źrebię rodzi się samodzielnie, przeżywalność młodych zwierząt wynosi 86%. Najlepszy wiek do krzyżowania to 3-4 lata, a klacz jest w stanie wydać na świat wysokiej jakości zdolne potomstwo przez 20 lat.

Samiec jest w stanie zapłodnić do 30 samic rocznie, przy czym prawdopodobieństwo pokrycia samicy wynosi 90%.

Ile to kosztuje?

Ogiery i klacze rasy Karachai są poszukiwane w sporcie, rolnictwie, hodowli, są łatwe w treningu i oddane człowiekowi, wyróżniają się wytrzymałością, wrodzoną witalnością i zdrowiem. Ze względu na te cechy przedstawiciele rasy są popularni w naszym kraju i za granicą.

Wartość konia hodowlanego zależy od różnych czynników, głównie od czystości linii, wieku i rodowodu. Na wartość konia może wpływać zdrowie zwierzęcia i jego przeznaczenie. Jeśli kupisz konia do prac rolniczych, jego średni koszt to 75000 rubli, koszt konia na wystawy wyniesie około 300000 rubli.

Interesujące fakty

Ciekawostki o życiu i rasie koni z Północnego Kaukazu:

1. Rasa praktycznie zniknęła w czasach sowieckich, zwłaszcza podczas represji stalinowskich.
2. Klan koni Karachai obejmuje 8 linii hodowlanych.
3. Koń zagubiony na pastwisku jest w stanie samodzielnie znaleźć drogę do domu.
4. Ogiery są zdolne do długich wędrówek po zaspach i górzystym terenie.
5. Stado 30 klaczy może być obsługiwane przez 1 ogiera.
6. Konie rasy Karachai nie zapominają o przestępstwach i znęcaniu się, są zdolne do zemsty.
7. W 1996 r. Konie karaczajskie wraz z ludźmi podbiły Elbrus.

Konie karaczajskie zachwycają wytrzymałością i silnym charakterem. Niezależność i poświęcenie łączą się z inteligencją i wytrwałością. Obecnie liczba karaczajów znacznie się zmniejszyła, jednak rasa ta pozostaje poszukiwana zarówno wśród amatorów, jak i profesjonalistów w naszym kraju i za granicą.