Opis i subtelności trzymania kurczaków rasy Barbesier
Rzadko odmiany drobiu pochodzenia europejskiego dobrze dostosowują się do rosyjskiego klimatu bez dodatkowej selekcji. Wyjątek można nazwać Barbesierem - rasą kurczaków, której opis nie zmienia się od wielu lat. Ptak przyciągał miejscowych rolników bogatym czerwonym mięsem o niezwykłym smaku. Dziś ta rasa jest rzadka i przetrwała tylko dzięki staraniom niewielkiej liczby hodowców drobiu.
Historia pochodzenia
Nazwa łączy kury rasy Barbesier z ich rodzinnym miastem, w którym rasa została wyhodowana ponad 300 lat temu. We Francji nowa odmiana była poszukiwana przez długi czas ze względu na dobrą jakość mięsa i wysoką produkcję jaj, ale stopniowo liczba drobiu zaczęła spadać. W XVIII wieku. historia kurczaków otrzymała nową rundę i przywrócono liczbę zwierząt gospodarskich. Pojawienie się pierwszego klubu barbezierów pomogło ustanowić pierwszy na świecie standard rasy w 1907 roku.
W Rosji rasa pojawiła się w 2000 roku, ale nigdy nie stała się powszechna. Kurczaki powoli przybierają na wadze, a mięso przy wyjściu kosztuje znacznie więcej niż analogi. Jednak miłośnicy pysznego mięsa nadal hodują tego ptaka, pomimo wysokich kosztów. Teraz rasa należy do elity i jest uważana za powszechnie uznany przysmak.
Opis i charakterystyka kurczaków
Kury i koguty Barbezier wyróżniają się na tle innych ras zwartą budową, nietypową dla drobiu mięsnego lub uniwersalnym kierunkiem. Jednocześnie wzrost rasy jest dość wysoki ze względu na jej długie nogi.
Wygląd
Charakterystyka wzorca rasy kurczaków Barbesier sugeruje:
- Kompaktowy tułów z potężnym mostkiem, wystającym brzuchem i szerokimi plecami.
- Na głowie średniej wielkości znajduje się ząbkowany grzbiet w kształcie liścia o jaskrawoczerwonym kolorze.
- Oczy są żółto-brązowe.
- Białe płatki uszu u samców osiągają długość około 50 mm.
- Szerokie, muskularne nogi zakończone są szarymi łapami.
- Rozpostarte skrzydła są równoległe do grzbietu i mocno dociśnięte do boków.
- Stosunkowo wąski ogon ma krótkie warkocze.
- Wzrost samic wynosi około 0,6 m, samców - do 0,7 m.
- Masa ciała ptaków nie przekracza 3,5-4,5 kg.
Głównym wyróżnikiem rasy barbesier jest bogata czerń pióra, która u samców nabiera zielonego odcienia. Powierzchnia upierzenia jest gładka, błyszcząca, bez smug i wtrąceń.
Postać kurczaka
Rasa Barbesier charakteryzuje się dobrym charakterem i łagodnym usposobieniem. Zarówno samice, jak i samce wyróżniają się spokojną naturą i dobrze dogadują się z innymi ptakami. Względną wadą kurczaków jest nadmierna ciekawość, która zmusza je do organizowania dużego wybiegu lub woliery dla ptaków.
Instynkt macierzyński rasy jest praktycznie stracony, więc do hodowli kurczaków będziesz musiał użyć inkubatora lub kury zastępczej.
Dojrzewanie i produktywność ptaków
Barbesiery należą do rasy o uniwersalnej wydajności, produkującej duże jaja o białej skorupce i wysokiej jakości mięso. Samice są gotowe do biegu od około szóstego miesiąca życia. Kurczaki stopniowo zwiększają produktywność, przez 1 rok ptak składa 200-250 jaj. Masa każdego z nich to nie mniej niż 75 g. Mięso kurczaków Barbesier nie wyjdzie szybko, kości powstają dopiero po 4,5 miesiącu, po czym mięśnie zaczynają się powiększać.
Karmienie kogucików zajmie około roku, co sprawia, że mięso jest zbyt drogie..
Główne aspekty pozytywne i negatywne
Wśród zalet rasy Barbesier warto zwrócić uwagę na:
- szybka adaptacja do klimatu;
- dobre zdrowie piskląt;
- wysoki wskaźnik przeżywalności młodych zwierząt;
- wysokiej jakości mięso i jajka;
- spokojne usposobienie;
- piękno wyglądu zewnętrznego.
Wady kurczaków obejmują:
- powolny wzrost kurczaków;
- nierozwinięty instynkt lęgowy;
- rzadkość.
Cechy rasy
Komfortowe warunki trzymania kurczaków obejmują:
- budowa kurnika;
- aranżacja woliery;
- właściwe zbilansowane odżywianie;
- dostępność czystej wody pitnej;
- utrzymanie stada w zdrowiu.
Wymagania dotyczące kurnika
Hodowla kurczaków rasy barbesier wymaga takiego urządzania kurnika, aby zapewnić ptakowi komfort i bezpieczeństwo:
- Budynek powinien być przestronny, każdy ptak potrzebuje co najmniej jednej trzeciej metra kwadratowego podłogi.
- Podłoga jest zabetonowana i pokryta ściółką z mieszanki słomy, trocin, wapna hydratyzowanego i popiołu.
- Grzęda znajdują się 45 cm nad podłogą, w razie potrzeby wyposażone są w zgromadzenia.
- Gniazda umieszcza się w zacienionej części kurnika w ilości 0,4 m² na kurę.
- Pomieszczenie musi być stale wentylowane i naturalnie oświetlone.
Dziedziniec spacerowy
Barbeziery to kury skłonne do chodzenia, dlatego dla nich konieczne jest zorganizowanie przestronnego miejsca do spacerów. Rasa nie może latać wysoko, więc wystarczy zainstalować ogrodzenie do 2 m. Teren do spacerów musi być obsiany trawą, wystarczy dowolna mieszanka trawnikowa. Zimą ptaki wychodzą na zewnątrz tylko w temperaturach powyżej -7 ° C.
Instalacja poideł i karmideł
Drób potrzebuje odpowiednio ukształtowanych karmników, takich jak drewniane lub metalowe wąskie pojemniki, aby prawidłowo karmić. Pojemniki są umieszczane na niewielkiej wysokości nad powierzchnią podłogi, aby kurczaki nie wspinały się do koryta i jednocześnie mogły otrzymywać pożywienie. Miski do picia są zainstalowane tak, aby napój pozostał czysty.
Objętość pojemników powinna być mała, około 5 litrów, ale wodę należy zmieniać tak często, jak to możliwe.
Dieta kurczaków rasy Barbesier
Zaleca się karmić drób trzy razy dziennie, zimą ilość posiłków można zwiększyć do 4. Karmienie powinno odbywać się w równych odstępach czasu. Rasa Barbesier jest wygodna, ponieważ dobrze rośnie, gdy jest karmiona mieszankami paszowymi. Ręcznie przygotowana formuła powinna zawierać:
- rośliny zbożowe;
- surowe i gotowane warzywa;
- świeża trawa;
- rośliny strączkowe;
- gotowana ryba lub olej rybny;
- pokruszone muszle lub mączka kostna;
- nabiał.
Drożdże, sól i siarkę dodaje się do karmy dla kurczaków w niewielkich ilościach.
Hodowla kurczaków na prywatnej farmie
Aby uzyskać potomstwo, wysokiej jakości zapłodnione jaja są wysyłane do inkubatora.Materiał do rozcieńczania dobiera się jednakowej wielkości i sprawdza żywotność za pomocą owoskopu. Zapłodnienie jaj kur rasy Barbesier jest wysokie i nie spada poniżej 95%, taki sam odsetek kurczaków rodzi się i przeżywa. Wadą rasy jest powolne upierzenie, dlatego młode należy utrzymywać w cieple. Aby utrzymać stado, zaleca się unikanie blisko spokrewnionej hodowli i uzupełnianie stada z zewnątrz.
Możliwa choroba i zapobieganie
Kurczaki przez całe życie mogą zarażać się różnymi chorobami o charakterze wirusowym i zakaźnym:
- Słaba wrażliwość na zapach prowadzi do masowego odżywiania. Z tego powodu młode kurczaki mogą ulec zatruciu, biegunce lub niedrożności żołądka. Jako środek zapobiegawczy, kurczęta powinny otrzymywać węgiel aktywowany i kredę, a bulion lniany lub rumiankowy ułatwi trawienie.
- Jeśli temperatura w kurniku nie jest wystarczająco wysoka, u ptaków może rozwinąć się kokcydioza, aspergiloza lub pulloroza. Młode zwierzęta należy trzymać w ciepłym pomieszczeniu do 5 tygodni.
Aby zapobiec pojawianiu się robaków, należy stale zmieniać ściółkę i wodę w miseczkach do picia, a do leczenia nadaje się „Gigromycyna”.
Zbilansowana dieta i równowaga wodno-solna uchronią kurczaki przed zapaleniem stawów, wodobrzuszem i niedoborem witamin.
