Opis i charakterystyka kóz bitalnych, zasady pielęgnacji i utrzymania
Kozy mleczne są zawsze poszukiwane. Bital to bezpretensjonalna rasa kóz, która nie jest często spotykana w gospodarstwach. Główną wartością rasy jest wysokokaloryczne mleko, które jest przyjemne do picia, ponieważ nie ma określonego zapachu. Z tłustego mleka przygotowywane są również pyszne sery i twarożek. Dużym plusem kozłów bitalnych jest wszystkożerność.
Pochodzenie i znaczenie rasy
Tereny północnych Indii i Pakistanu są uważane za miejsce narodzin kóz bitalnych. Uzyskanie tłustego mleka (około 5,03%) jest głównym celem hodowli zwierząt. Zwiększona zawartość wapnia zwiększa korzyści zdrowotne mleka dla osób z zapaleniem stawów. Warto zauważyć, że mleko nie ma specyficznego koziego zapachu, jest bardzo odżywcze i nadaje się do spożycia przez osoby z alergią na mleko krowie. Średnio od jednej osoby wlewa się 170 litrów mleka. Najwyższa produktywność kóz występuje po czwartej lub piątej laktacji.
Bital jest również hodowany w celu uzyskania mięsa, ponieważ waga samca i samicy może osiągnąć odpowiednio 65 i 45 kg. Mimo to samowystarczalność kóz jest wyższa w przypadku hodowli zwierząt mlecznych.
Opis i charakterystyka
Koziołki mają przeciętną budowę, ale samce są znacznie większe niż samice. Ciało jest masywne i ma niewielki wzrost. Na zgrabnej głowie w szczególny sposób wyróżnia się duży nosek o profilu „rzymskim”. Bity mają długie nogi, mały ogon. Charakterystyczną cechą rasy są długie wiszące uszy. Gruba szata rośnie średniej długości i nie ma charakterystycznego dla rasy odcienia. Zdarzają się osobniki o kolorze czarnym lub białym, złotobrązowym z białą pigmentacją.
Rogi spiralne, odwrócone, rosną zarówno u samców, jak iu samic. Ale u kóz rogi stają się krótsze. Kozy zaczynają rodzić już w wieku poniżej dwóch lat. W ciągu roku jedna osoba nosi jedno lub dwoje dzieci.
Główne zalety i wady
Bitale wyróżniają się wytrzymałością i zdolnością do normalnego rozwoju w różnych warunkach. Na uwagę zasługują inne pozytywne cechy rasy:
- zwierzęta są wszystkożerne. Nie są wcale kapryśni w wyborze paszy, doskonale jedzą cienkie gałęzie i słomę;
- kozy w pełni rozwijają się na otwartych pastwiskach iw zamkniętej fermie;
- przy dobrej pielęgnacji dzienna mleczność wynosi 4-6 litrów mleka;
- wysokokaloryczne mleko można spożywać w postaci świeżej i mieszać z mlekiem krowim lub owczym do produkcji wszelkiego rodzaju serów;
- kozy są odpowiednie dla gospodarstw, w których nie ma pastwisk.
Rasa ta nie jest często spotykana w gospodarstwach. Główną wadą kóz bitalnych jest ich wysoki koszt. Należy również pamiętać, że siedliska naturalne to ciepłe kraje, więc zwierzęta nie tolerują dobrze niskich temperatur.
Zasady konserwacji i pielęgnacji
Wolne od przeciągów, wentylowane, suche i czyste pomieszczenie jest odpowiednie do hodowli zwierząt. Planując rutynę kozią, królowej z dziećmi przeznacza się klatkę o powierzchni 2-25m2, klatkę - 2m2, matce bezczynnej - 1,5m2 każda. Każda klatka musi być wyposażona w karmnik. Do karmienia warzyw stosuje się grube wiadra na zacier, które pozostawia się obok podajnika.
Nie zaleca się wykonywania posadzki betonowej, ponieważ twarda powierzchnia zwiększa wilgotność w pomieszczeniu. Okładzina drewniana jest lepsza, ale na wierzchu kładzie się warstwę słomy o grubości 20-25 cm, zimą temperatura w koźle nie powinna spaść poniżej 6-8 ° C. Kiedy pojawiają się noworodki, temperatura powinna wynosić 9-11 ° C.
Zwierzęta należy regularnie badać. Skażona sierść jest odcinana, kopyta okresowo starannie przycinane. W przypadku dojenia są przydzielane określone godziny. Najlepsza opcja to jedna godzina po karmieniu. Jeśli dzieci zostaną zabrane z macicy, mleko jest dojone 4-5 razy dziennie. Pamiętaj, aby umyć wymię przed dojem.
Co karmić zwierzę
Jeśli kozy hodowane są w celach handlowych (w celu uzyskania wysokiej jakości tłustego mleka), to kwestia diety nabiera szczególnego znaczenia. Wybierając paszę weź pod uwagę sezon:
- zimą podstawą diety jest pasza objętościowa w ilości 1,5-2,5 kg dziennie. Koniecznie dodaj do diety siano łąkowe lub leśne (450-500 kg dla osoby dorosłej). Czasami siano zastępuje się brzozą, topolą, miotłami wierzbowymi z liśćmi (3-5 sztuk dziennie);
- Latem kozę najlepiej wypasać na pastwiskach. Zwierzę zjada około 7-8 kg trawy dziennie. Zwierzę trzymane w kojcu karmione jest 7-8 kg skoszonej trawy, dodatkowo podaje się buraki, marchew, liście kapusty.
Harmonogram karmienia ma znaczący wpływ na ilość mleka. Koziołkom zaleca się organizowanie trzech posiłków dziennie (rano 6-7 godzin, obiad 12-13 godzin, obiad 18-19). Jeśli porcja jednego karmienia składa się z różnych rodzajów paszy, należy je zmieniać. Początkowo karmią zacier mieszanką paszową, następnie paszą soczystą, a na koniec karmą gruboziarnistą. Na obiad wlewa się łatwo przyswajalną paszę (zacier z mieszanką paszową, rośliny okopowe). Aby zwiększyć produkcję mleka, kozy podlewa się 2-3 razy dziennie (jednorazowo 2,5-4 litry czystej ciepłej wody).
Hodowla subtelności
Koziołki są czyste, dlatego ważne jest, aby skrzynki były suche. Podczas hodowli rasy należy pamiętać, że samce osiągają dojrzałość płciową w wieku 12-15 miesięcy. Samica w wieku 20-22 miesięcy jest gotowa do urodzenia potomstwa. Koza rodzi koźlę o wadze 3-3,4 kg. Ciąża trwa 5 miesięcy, laktacja do 180 dni.
Zapobieganie i leczenie chorób
Pojawienie się i rozwój chorób jest wywoływane przez złą jakość utrzymania zwierząt, skąpą dietę i nieprzestrzeganie środków kwarantanny. Typowe choroby u małych przeżuwaczy:
- mastitis (zapalenie gruczołów mlecznych) - dotyczy chorób niezakaźnych leczonych antybiotykami. Pojawia się przy urazach wymienia, nieprawidłowym dojeniu, złych warunkach mieszkaniowych. Środki zapobiegawcze - regularne czyszczenie klatek, odpowiednia pielęgnacja wymienia przed dojem i po doju;
- Reumatyzm stawów występuje, gdy kozy trzymane są w wilgotnych, chłodnych pomieszczeniach. Objawy: obrzęk stawów, zwierzę ma trudności z chodzeniem, zmniejsza się apetyt. Główny zabieg - bolące stawy wciera się specjalnymi maściami, podczas karmienia podaje się kwas salicylowy sodu.Zapobieganie - regularna wymiana pościeli, docieplenie pomieszczeń.
Na szczególną uwagę zasługują choroby zakaźne, z których część przenoszona jest na ludzi (bruceloza). Po wykryciu choroby pacjenci są izolowani. Miejsca zatrzymania są dokładnie dezynfekowane. Środki zapobiegawcze: ciągłe badania zwierząt, przetrzymywanie nowo przybyłych na kwarantannie, kontrola jakości paszy i warunków przetrzymywania.
Kozy są hodowane na mleko, mięso, wełnę. Przy wyborze preferowane są rasy mleczne. Bital zasługuje na uwagę właścicieli zarówno dużych, jak i małych gospodarstw. Kozy dają tłuste mleko, są bezpretensjonalne w jedzeniu i przystosowują się do życia w różnych warunkach.
