Opis i warunki trzymania kóz alpejskich, koszt koziorożca
W naturze są zwierzęta, które mogą się poruszać tam, gdzie zgodnie z prawami fizyki po prostu nie można zostać. To jest kozioł alpejski. Jego drugie imię to koziorożec. Fauna ta należy do najbardziej zwinnych wspinaczy. Wśród skał chowają się przed naturalnymi wrogami, ponieważ niewiele drapieżników może wspiąć się po pionowej kamiennej ścianie. Z wyglądu te zwierzęta przypominają mitycznego koziorożca.
Opis i cechy zwierzęcia
Kozy górskie to średniej wielkości parzystokopytne. U koziorożca alpejskiego dobrze wyraża się dymorfizm płciowy. Kozy są mniejsze niż kozy. W kłębie samice mają nie więcej niż 70-80 cm, ich waga wynosi około 40 kg. Wzrost samców wynosi 90-100 cm, waga sięga 100 kg.
Główną różnicą między osobami różnej płci są rogi. U kóz są małe, od 15 cm do 18 cm, podobne do sztyletów i lekko wygięte do tyłu. Samiec koziorożca ma ogromne, dochodzące do 100 cm, rogi zagięte w półkole do tyłu. U kóz w wieku od sześciu do siedmiu lat mogą ważyć 10-15 kg.
Sierść jest gruba i twarda. Latem kozy mają czerwonawą sierść, au samców brązową. Kończyny i ogon są ciemniejsze niż włosy na ciele, najczęściej czarne lub brązowe. Na środku brzucha i przy odbycie włos jest jaśniejszy, prawie biały. Zimą kozy alpejskie linieją i szarzeją.
Plusy i minusy
Niewątpliwymi zaletami rasy są bezpretensjonalność i wytrzymałość. Zwierzęta te nie wymagają izolowanych pomieszczeń. Grupa koziorożców w nieogrzewanej stodole może wytrzymać zimowe mrozy do -25 stopni. Mleko kozie górskie ma zawartość tłuszczu od 3,2% do 4%, jest smaczne, słodkawe, ma wiele zastosowań, w tym żywność dla niemowląt. Zwierzęta te mogą krzyżować się z kozami domowymi, poprawiając jakość żywego inwentarza.
Wadą trzymania w niewoli jest to, że w temperaturach powyżej +25 stopni zwierzęta mają spadek apetytu i produktywności. Ponadto pod względem ilości mleka są gorsze od ras mlecznych kóz domowych. Średnio samice produkują około 700-800 litrów mleka rocznie. Dla porównania możesz przywieźć rasę Saanen. Jego roczna mleczność wynosi 1000-1200 litrów.
Należy zauważyć, że samce koziorożców mają specyficzny zapach. W moczu kryje się szczególny sekret, znakują nim wszystko dookoła. Agresywny charakter dorosłych samców jest również istotną wadą rasy.
Zasady selekcji
Możesz kupić zarówno młodą kozę, jak i dorosłe zwierzę. Nie warto kupować noworodka. Będzie trzeba go doić ręcznie, co powinno odbywać się na godzinę.
Bardziej poprawną decyzją byłoby kupienie dorosłej kozy z kozą lub poczekanie, aż dziecko skończy 45 dni. W tym wieku ich żołądek jest już zdolny do trawienia błonnika. Wymię kozy w okresie laktacji powinno być miękkie, bez oznak mastopatii.
Kupując dorosłe zwierzę, sprawdź kopyta. Jeśli są brzydkie i zdeformowane, lepiej odmówić zakupu.
Warunki konserwacji i pielęgnacji
Aby utrzymać kozy alpejskie w gospodarstwie domowym, potrzebna jest wietrzna stodoła o powierzchni co najmniej 2,5-3 m2. m na głowę. Powietrze w pomieszczeniu musi być suche. Dopuszczalna wilgotność wynosi 40-60%. Te zwierzęta nie tolerują wilgoci. Wskazane jest podniesienie podłogi o 15-20 cm i wykonanie jej z drewna. W oborze musi być dobra wentylacja. Zapewnią to dwa małe okienka, z których jedno znajduje się u dołu, a drugie u góry.
Ważny! W przypadku przeciągów i zwiększonej wilgoci nawet odporne kozy górskie mogą dostać zapalenia płuc.
Pomimo tego, że zwierzęta tolerują trzymanie w oborach, latem pożądane jest wypasanie się na pastwiskach lub urządzanie obszernych spacerniaków w pobliżu stodoły.
Podczas trzymania w domu ważne jest, aby zadbać o kopyta zwierzęcia, wyczyścić je i przyciąć na czas. W niektórych przypadkach młode zwierzęta w wieku 3-14 dni poddawane są procedurze usuwania rogów lub dekorowania. Takie zwierzęta stają się spokojniejsze, a brak rogów u dorosłych chroni zwierzęta gospodarskie i obsługujących je ludzi przed obrażeniami.
Co karmić
Kozy alpejskie naturalnie żywią się ziołami, takimi jak bluegrass i kostrzewa. Jedzą gałęzie krzewów i drzew. Produkty te wchodzą również w skład diety zwierząt domowych. Na zimę wskazane jest przygotowanie siana łąkowego, ściętych i suchych gałęzi lipy, brzozy, leszczyny.
Przez rok jedno zwierzę w boksie może zjeść nawet 450-600 kg siana. Jeśli możliwe jest wypasanie stada przed nadejściem mrozów, to ilość siana zmniejsza się prawie o połowę. Przy obliczaniu dziennej ilości siana za podstawę należy przyjąć dzienne spożycie 2 kg na głowę przez cały okres przeciągnięcia.
Dieta musi obejmować:
- kukurydza;
- siano;
- soczyste korzenie i warzywa;
- 200 g mieszanki paszowej na każdą głowę, jest szczególnie potrzebna zimą;
- wodę z dowolnym słodkim dżemem, podawać jesienią i wiosną.
Zarówno w oborach, jak i na pastwisku zwierzęta wymagają soli kuchennej.
Kozy tej rasy są szczególnie wrażliwe na wodę. Jeśli nie ma możliwości wyposażenia poideł smoczkowych, zbiorniki na wodę należy codziennie myć przed napełnieniem wodą. Zimą zwierzęta można wylać ciepłą wodą podgrzaną do 35 stopni.
Jak rozmnażać
Koziorożec alpejski osiąga dojrzałość płciową w drugim roku życia. Pożądane jest kojarzenie kóz nie młodszych niż rok i nie lżejszych niż 35 kg. Samce mogą zostać dopuszczone do rozrodu po ukończeniu dwóch do trzech lat i trzymane oddzielnie. W hodowli uczestniczą tylko osoby zdrowe.
Okres polowania na kozły górskie trwa od grudnia do stycznia. Na wolności rywale, którzy osiągnęli wiek 5-6 lat, mają potężne i mocne rogi. To oni organizują walki o prawo do posiadania kobiety. W gospodarstwie domowym kozy i kozy są umieszczane w izolowanym straganie. Przy trzymaniu razem możliwe jest swobodne krycie zwierząt.
Dziecko rodzi się 150-170 dni po kryciu. Jeśli samiec okrył samicę na przełomie grudnia i stycznia, potomstwo należy spodziewać się późną wiosną i wczesnym latem.Noworodek jest pokryty futrem, oczy i kanały słuchowe są otwarte, waży 3 kg i prawie po wyschnięciu jest gotowy do pójścia za matką. Dorosłe samice są dość płodne i trzymane w domu bardzo często rodzą bliźnięta.
Częste choroby
Kozy alpejskie chorują zarówno na choroby zakaźne, jak i niezakaźne. Dla ludzi najgroźniejsze odkleszczowe zapalenie mózgu, które mogą przenosić te zwierzęta. Same kozy nie chorują na nie. W regionach niekorzystnych dla tego wskaźnika mleko kozie należy gotować.
Spośród chorób niezakaźnych tympania występuje najczęściej u kóz górskich. Spowodowane jest karmieniem roślin strączkowych w czystej postaci, szczególnie niebezpieczne jest wypasanie po deszczu na polach obsianych lucerną, groszkiem i soją. Zapobieganie chorobom polega na skarmianiu sianem kóz alpejskich przed wypasem.
Kosztorysowanie kóz alpejskich
Koszt kozła alpejskiego zależy od jego rasy czystej krwi. Cena dzieci mieszańców zaczyna się od półtora tysiąca rubli. Rasowe dziecko może kosztować 10000 rubli. Przy ocenie kosztów duże znaczenie mają płeć, wiek, rodowód i miejsce urodzenia zwierząt. Jeśli alpejskie kozy górskie urodziły się w zagranicznej specjalistycznej hodowli, ich pochodzenie jest udokumentowane, wówczas cena takich zwierząt może być dość wysoka.
