Kenmerken en beschrijving van het Tellissaare-appelras, vruchtperiode en ziekteresistentie

De bron van ijzer en fruitvezels is appel. Om dit essentiële product het hele jaar door op tafel te krijgen, is het noodzakelijk om de juiste soorten appelbomen te kiezen. Laatrijpe rassen zijn geschikt voor winteropslag. Het is mogelijk om de Tellisaare-appelboomvruchten in de kelder te bewaren tot eind mei, begin juni, een verscheidenheid aan nationale selectie die in 1987 onder nummer 9811660 in het rijksregister van fruitbomen is opgenomen.

Beschrijving van de variëteit

Tellisaare-vruchten bereiken een massa van 100 tot 140 g, hun vorm is rond, enigszins afgeplat, asymmetrisch. Het dichte groenachtig witte vruchtvlees is verborgen achter een dichte glanzende citroenkleurige schil met blozende vlekken en roodachtige strepen die een deel van de appel bedekken. Oranje vlekken die lijken op roest, bulten en vlekken zijn geen ziekte, maar een kenmerk van de variëteit. Grote lichte plekken onder de schil bedekken gelijkmatig het hele gebied van de vrucht.

Uit de beschrijving van de appelboom gegeven door tuinders uit de Baltische staten, Leningrad en Pskov regio's, Kaliningrad, volgt dat de variëteit:

• hoge productiviteit;
• variabele vruchtzetting, na een jaar;
• de eerste oogst kan 5 jaar na het planten worden geoogst.

Ondanks het feit dat deze appelboom al heel lang bekend is bij de Baltische mensen, is informatie over deze variëteit vrij schaars. Er zijn enkele discrepanties in de beschrijvingen. Dit betreft de lengte en dikte van de steel, het gemiddelde gewicht van appels, stabiele of variabele vruchtzetting. Het hangt natuurlijk af van de klimatologische omstandigheden in het Tellisaare-appelboomgebied.

Appelboom kenmerken

De appelboom werd iets meer dan een halve eeuw geleden voor het eerst beschreven als een gecultiveerde variëteit door J. Tellisaare, naar wie hij is vernoemd. Het is moeilijk te zeggen wanneer het ras daadwerkelijk is veredeld. Te oordelen naar de verhalen van amateur-Estse tuinders, meer dan een eeuw geleden, groeiden appels van deze variëteit al aan de oevers van het meer met dezelfde naam.

Kijk eens ook

Rassen en methoden voor het omgaan met motten op een appelboom met medicijnen en folkremedies

De geschiedenis van de oorsprong van de gecultiveerde plant ging van een onbekende zaailing, mogelijk een wild wild. De bewuste keuze van een boom met een dichte kroon, die een ronde vorm heeft, gaat terug tot de jaren zestig. Aan het begin van de tweede helft van de 20e eeuw was de appelboom alleen wijdverspreid in de Baltische republieken. Omdat agronomen in veel regio's de hoge smakelijkheid van middelgrote vruchten, de lange houdbaarheid en hoge opbrengsten hadden gewaardeerd, kozen ze voor boomgaarden met Tellissaare.

Deze appels hebben niet in alle regio's wortel geschoten. Het gematigde klimaat van centraal Rusland en de Baltische staten is optimale omstandigheden voor een pretentieloze, laatbloeiende plant. Dit zijn de voor- en nadelen van de variëteit:

• late bloei elimineert praktisch de mogelijkheid van onvruchtbare bloemen veroorzaakt door nachtvorst;
• rijping van fruit tegen eind september verlengt de houdbaarheid;
• constante overvloedige oogsten zullen de levensduur van de boom verkorten;
• de weerstand tegen vorst in de appelboom is gemiddeld, in een strenge winter kan hij afsterven;
• schimmellaesies, Tellisaare-korst zijn niet verschrikkelijk.

De vruchtvorming van een middelgrote appelboom is stabiel vanwege de lage groei van takken. Fruitknoppen bevinden zich op ringetjes - dit is een kenmerk van de variëteit. Uit de proefevaluatie blijkt dat de smaak van de tafelappel zoet en zuur is en dat het aroma aangenaam en uitgesproken is.

Het grootste nadeel van Tellissaare die in de noordwestelijke regio's groeit, is de lage vorstbestendigheid.

De timing van bloei en rijping van fruit

De Tellisaare-appelboom bloeit eind mei en begin juni. De vruchten rijpen half september, maar zijn pas eind oktober rijp voor de consument.

Appels hebben een goede houdbaarheid. Koel bewaard, verliest het gewas zijn presentatie pas in februari. Als je de vruchten verpakt in papier of in een doos met zand (in de kelder) bewaart, kun je er tot juni van genieten.

Ziekten en plagen

Het verslaan van de stam met korstmossen, mossen treedt op als gevolg van het niet naleven van de opening tussen de zaailingen, die, wanneer de kronen groeien, schaduw veroorzaken. Ziekten die appelbomen aantasten die zijn geplant in gebieden nabij overstromende rivieren en in moerassige gebieden:

• Cladonia;
• Hypogymnie;
• Parmelia;
• Dicranum;
• Mnium

Kijk eens ook

Beschrijving en kenmerken van de appelvariëteit Alesya, planten, groeien en verzorgen

Gezien de nette kroon van de Tellisaare-appelboom, is de kans groter dat deze ziekten, als ze op de juiste manier worden voorkomen - het witten van de stam, takken bedreigen die verborgen zijn door dicht gebladerte.

Ziekten veroorzaakt door bacteriën en virussen kunnen onrijpe zaailingen aantasten met de verkeerde keuze van plantmateriaal:

• Tabaksnecrose-virus komt tot uiting in de pigmentatie van een deel van het blad - verlies van chlorofyl.
• Pseudomonas syringae van Hall manifesteert zich in het kraken van de bast.
• Appelproliferatie, Appelheksenbezem - knoppen die in de lente niet in slaap zijn gekomen, geven een stel dunne scheuten.

Alle bovengenoemde ziekten van volwassen bomen worden behandeld of gestopt als het probleem op tijd wordt opgemerkt en passende maatregelen worden genomen. Het is praktisch onmogelijk om eerstejaars zaailingen te redden vanwege de vergankelijkheid van virale en genetische ziekten.

Echte meeldauw, bladschade met “roestige” plekken, bladkrulling vormen geen bedreiging voor de Tellissaare-fruitbomen, omdat ze worden veroorzaakt door schimmels waartegen de Estse variëteit een verhoogde immuniteit heeft.