Beschrijving en kenmerken van de Kastel-appelvariëteit, oogst en opslag, variëteiten
Een andere naam voor de Kostel-appel is de Poolse suikerappel. Het wordt beschouwd als een van de meest populaire soorten. Tuinders zijn dol op omdat de vruchten behoorlijk winterhard zijn en zeer resistent tegen schurft. Vaak gevonden in tuinen die zich in het zuidwestelijke deel van Wit-Rusland bevinden. Bomen zijn duurzaam, hebben een ronde kroon, Koshtela draagt regelmatig en overvloedig vruchten.
Beschrijving van de variëteit
Een volwassen appelboom heeft een ronde, dunne, ronde kroon, takken zijn aanwezig. De populariteit is dat, ondanks de late vruchtvorming, het koud weer zeer goed verdraagt. Het is ook bestand tegen bederfelijke schade, is niet vatbaar voor ziekten en ongedierte is zeldzaam. De appelboom draagt elke twee jaar vrucht.
Belangrijkste kenmerken:
- gemiddeld aantal bladeren;
- de stam heeft veel takken;
- wat betreft de beschrijving van de bladeren - standaard, ze hebben een ovale vorm, de kleur is heldergroen;
- bloemen beginnen te bloeien onmiddellijk nadat de bladeren verschijnen;
- boom is een lange lever;
- elke keer neemt het aantal vruchten toe.
De appelfruit heeft een groene kleur, ronde vorm. Ze kunnen in grootte verschillen - ofwel heel klein fruit, ofwel een afgeplatte vorm. De schil is glad, er zitten geen vlekken op. De vorm van de appels is altijd gebeiteld. De trechter is breed, maar niet erg diep. De onderste schotel heeft een lichte ribbels, ook breed.
De steel is dik en kort. Het vruchtvlees op de pauze is licht groenachtig, wit, dicht, matig suikerachtig. De smaak van de vrucht is zoet, er is zuur.
Appels van deze variëteit kunnen gemakkelijk naar andere steden worden vervoerd, terwijl ze hun oorspronkelijke uiterlijk goed behouden. Ze geven al op jonge leeftijd fruit aan kinderen. Ze worden gebruikt om sappen, aardappelpuree, conserven en andere smakelijke en gezonde gerechten te bereiden.
Kenmerken van de Kostel-appelboom
De soort wordt als laat beschouwd, appels worden van november tot maart bewaard. Aangenomen wordt dat het gewas wordt geoogst als de appels nog groen zijn. Het vruchtvlees is geurig, dicht.
Per gewicht zijn appels van gemiddelde grootte - 130-160 g. De appelboom begint 3-4 jaar na het planten vruchten af te werpen, levert rijk en regelmatig op. De grootte van de boom is middelhoog tot 2,5-3 m, de kroon is enigszins spreidend. De weerstand tegen vorst en ziektes van het ras ligt op het niveau van de best immuunrassen.
Dimensies
Gewicht van 130 tot 160 gram. De bomen zelf groeien niet sterk - de maximale lengte is 3 meter. De kroon is licht uitgespreid, niet dicht.
Opbrengst
Vruchtvorming ongeveer 8-12 jaar nadat het is geplant.Tot die tijd groeit het geleidelijk. Met elke vruchtzetting neemt het aantal vruchten toe.
De frequentie van vruchtvorming
Opbrengsten stijgen geleidelijk. Elke keer neemt het aantal vruchten toe. Hoe groter de appelboom, hoe groter de opbrengst. De vruchten zijn eind september volledig rijp. Maar de oogst begint meestal begin oktober.
De vruchtbaarheid van een appelboom kan variëren, afhankelijk van de volgende factoren:
- klimaat omstandigheden;
- de weersomstandigheden waarin de appelboom zich tijdens het bloeien bevindt, bestuiving vindt plaats;
- leeftijd;
- de kwaliteit waarmee de zorg wordt uitgevoerd.
Alle vruchten zitten dicht op de boom.
Winterhardheid
De boom verdraagt koude temperaturen en is daarom vanwege de koude winters vooral populair in onze regio.
Ziekteresistentie
Tijdens zijn bestaan heeft het ras immuniteit ontwikkeld voor een groot aantal verschillende ziekten. Appelbomen zijn resistent tegen schurft en schimmelziekten.
Tuinders raden aan om appelbomen te besprenkelen om een goede vruchtzetting te krijgen, om infectieziekten te voorkomen die een groot aantal vruchtbomen aantasten.
Oogsten en opslag
De oogst rijpt laat - in de eerste maand van de herfst, en de oogst begint begin oktober. De vruchten zijn compact, hierdoor kunnen ze lange tijd worden bewaard. Bij het bewaren is het belangrijk om er rekening mee te houden dat het fruit de juiste bewaarcondities nodig heeft.
Zelfs in de eerste dagen van de herfst kunt u zonder problemen appels eten. Het ras is niet overrijp, de vrucht heeft een zeer dichte schil en kan indien nodig over grote afstanden vervoerd worden.
Welke soorten zijn er?
Op basis van deze variëteit was het mogelijk om verschillende soorten appels te kweken, in detail bekijken:
- Imant. De boom is gefokt in Wit-Rusland, het ras werd officieel geregistreerd in 1999. Tuinmannen zijn resistent tegen ziekten en beweren dat hij de beste eigenschappen heeft die inherent zijn aan Koshtel. Schurftbestendig.
- Forel. Deze appelboomsoort is gekweekt in Letland. Kan worden toegeschreven aan late, winterse variëteiten. Het ras heeft een goede immuniteit tegen rot, korst, koud weer. Het is erg populair vanwege de regelmatige vruchtzetting en de uitstekende opbrengst.
Alle soorten kunnen aan kinderen worden gevoerd, aangezien ze niet allergeen zijn.
Distributiegebieden
Kortom, de variëteit is wijdverspreid in de Gomel-regio, evenals in de Brest-regio in Wit-Rusland. Geschikt om te kweken in landen met een koud klimaat vanwege het feit dat het koud weer zeer goed verdraagt.
