Beschrijving en kenmerken van het appelras Aport, plant- en verzorgingskenmerken
Aport is een oeroude appelvariëteit. De vermelding dateert uit de twaalfde eeuw. De variëteit staat bekend om zijn grote karmijnrode vruchten met een geweldige geur en smaak. Nu komen de variëteiten over de hele wereld vaker voor en verschillen ze in andere kenmerken. In de Sovjettijd werden vanuit Alma-Ata in Kazachstan heerlijk geurende appels aan het Kremlin geleverd.
De geschiedenis van het veredelen van de variëteit Aport
De plaats en tijd van het verschijnen van de Aport zijn niet met zekerheid bekend. Het ras kwam in de vijftiende eeuw naar het centrale deel van Rusland en kreeg de naam Aport Alexandra. Het groeit vaker in de zuidelijke regio's van de Middle Strip. Er wordt aangenomen dat vandaag de zuiverheid van de variëteit verloren is gegaan. Nu is het een cultivar van verschillende appelcultivars.
Kenmerkend
De luchthaven is over de hele wereld bekend. Er werden ongeveer veertig variëteiten van gemaakt en klonen. Het wordt beschouwd als een symbool van de stad Alma-Ata, de voormalige hoofdstad van Kazachstan.
Externe beschrijving van de boom en kroon
De boom wordt hoger dan gemiddeld, met een sterke kroon, met een groot aantal takken, de kroon bereikt een diameter van tien meter. Jonge scheuten zijn zo dik als een potlood, met een zwakke bruine kleur.
In welke gebieden groeit het
Een van de toonaangevende variëteiten van Kazachstan en Kirgizië. Het groeit in veel landen van de wereld. Het werd voor het eerst naar Polen gebracht. Dan - naar Frankrijk, Canada, Engeland. Na de verovering van Europa verschenen appelbomen in de Verenigde Staten.
Levensduur van de boom
Met de juiste zorg en landbouwtechnologie draagt de appelboom tot veertig jaar vrucht. Vruchtvorming kan worden verlengd met snoeien tegen veroudering.
Vorstbestendigheid
Het ras verdraagt geen lage temperaturen. Daarom wordt het verbouwd in de zuidelijke regio's. Daar is de winter niet lang, met gemiddelde temperaturen, hete, lange zomers. Teelt in de noordelijke streken is mogelijk op voorraad winterharde rassen.
Immuniteit
De Aport-appelboom heeft een zeer zwakke immuniteit tegen verschillende soorten ziekten. De boom moet constant worden besproeid voor profylaxe.
Rijptijd en opbrengst
Appelboom van de late herfst rijping.Het gewas wordt halverwege de herfst geoogst, een jaar later. Honderdvijftig kilo appels worden geoogst van een volwassen boom.
Smaak en voedingswaarde van de vrucht
De appels zijn vrij zoet met een lichte zuurgraad. Het vruchtvlees is erg sappig, met een aangename geur. De vrucht bevat veel nuttige componenten en sporenelementen.
Bestuiversoorten
Om elk jaar een overvloedige oogst te hebben, moet naast het ras Aport een van de bestuivingsvariëteiten worden geplant:
- Schild;
- Geheugen;
- Esaul;
- Prikubanskoe.
Voors en tegens van het uitzicht
Het belangrijkste voordeel van deze variëteit is de vrucht. Rijpe appels zijn erg groot, geurig en heerlijk van smaak. Je kunt ze meerdere maanden bewaren. Het nadeel is een zwakke immuniteit tegen rot en korst. Ook wordt de gemiddelde vorstbestendigheid als een min beschouwd.
Hoe een appelboom te planten
Kies allereerst een geschikte plaats voor de zaailing. De appelboom heeft veel licht nodig en bescherming tegen tocht.
Landingsdata
Halverwege het voorjaar wordt de appelboom geplant. Voordat het koude weer begint, zal het wortel schieten en aan kracht winnen.
We bereiden jonge zaailingen voor
Als de zaailing een beetje is uitgedroogd, moeten de wortels een dag in water worden ondergedompeld. Voordat u gaat planten, moet u het wortelsysteem zorgvuldig bekijken. Beschadigde, bevroren, rotte wortels moeten worden afgesneden en de uitgesneden plek moet worden behandeld met kleipap.
Bodemsamenstelling en beplantingsschema
Je moet een gat van 70 centimeter diep graven. Meng de resulterende grond met organische mest. Plaats op de bodem van het gat een middelgrote steen, drainage in een kleine laag. Plaats een zaailing in het midden van het gat, bedek deze met voorbereide aarde. De wortelhals moet drie centimeter aan de oppervlakte blijven.
Jonge boomverzorging
De belangrijkste voorwaarde om voor een jonge boom te zorgen, is tijdige watergift. De grond rond de stam moet vochtig zijn. De eerste watergift wordt gedaan met water op kamertemperatuur. Meststoffen moeten twee jaar na het planten van de zaailing worden aangebracht. In de herfst is het beter om organische mest aan de appelboom toe te voegen, in het voorjaar om de voorkeur te geven aan minerale mest.
Landbouwregels voor een volwassen appelboom
Door eenvoudige regels te volgen, kunt u hoge opbrengsten van kwaliteitsfruit behalen.
Regelmaat van de irrigatie
In droge zomers krijgt de appelboom twee keer per week overvloedig water.
Kunstmest
Bemesting is twee keer per jaar nodig - in de lente en de herfst. In het voorjaar, tijdens het regenseizoen, wanneer de luchtvochtigheid stijgt, wordt 600 gram ureum onder de boom verdeeld. Ammoniumnitraat zal ook een nuttige meststof zijn. Los veertig gram nitraat op in tien liter water.
Los in de herfst 30 gram kalium, 60 gram dubbel superfosfaat, 30 gram calcium op in een emmer water. De oplossing wordt gebruikt om één boom te voeden.
Preventief spuiten
Om de vruchten te beschermen tegen infectie met rot, wordt profylactisch sproeien met colloïdale zwavel uitgevoerd. Een andere remedie die het verschijnen van rotschimmel helpt voorkomen, is een suspensie van malofos. Het is voldoende om honderd gram van een preparaat in een emmer water te verdunnen en de boom te besproeien.
Ook kunnen er groene bladluizen aan de appelboom verschijnen. In de strijd tegen deze plaag helpt een 0,3% oplossing van Entobacterin - dertig gram verdunnen in tien liter water.
Gieten
Een volwassen boom moet jaarlijks worden gesnoeid. Het vormen moet plaatsvinden in het vroege voorjaar of de late herfst, na het oogsten. De boom wordt bevrijd van droge, beschadigde, niet-vruchtdragende takken.
Voorbereiden op de winter
Om de boom op de winter voor te bereiden, is het nodig:
- Geef het hele groeiseizoen goed water.
- Geef na het oogsten minerale meststoffen.
- Graaf de grond rond de appelboom op nadat je het gras hebt verwijderd.
- Behandel de stam met een oplossing op basis van kopersulfaat.
- Bedek de stamcirkel met een laagje grind of sparren van tien centimeter.
- Isoleer de kofferbak met jute.
Ondersoorten en kenmerken van appelbomen
Ondersoorten van de variëteit Aport werden gekweekt met behulp van een stam. De nieuwe rassen zijn gemaakt voor een betere groei in andere regio's.
Dubrovsky
Een appelboom van 2,5 meter hoog verdraagt prima lage temperaturen. Het past zich goed aan aan moeilijke klimaten. Begint snel vruchten af te werpen na het planten. Door grote vruchten en overvloedige vruchtvorming breken de takken van de boom. Om dit te voorkomen, worden vooraf steunen geïnstalleerd.
Alexandrovsky
Aleksandrovsky aport staat bekend om zijn oogst. De appels zijn erg groot, een vrucht bereikt driehonderd gram. Deze variëteit is moeilijk te vinden omdat hij bijna verloren is, maar er worden grote inspanningen geleverd om hem nieuw leven in te blazen.
Almaatinsky
Deze ondersoort van Aporta groeit in Kazachstan. Deze variëteit aan appelbomen wordt in de bergen verbouwd. De vruchten behouden hun unieke smaak tot bijna mei.
Poesjkin
Het ras is gefokt voor het telen van fruit in de regio Moskou en verdraagt normaal gesproken lage temperaturen. Na het planten in de volle grond brengt de boom zijn eerste oogst in het zesde jaar. De appels zijn erg geurig, groot en smakelijk.
Wit
De appelboom onderscheidt zich door de lichte kleur van appels met een roodachtige tint. In de context is de vrucht roze. Slaat goed op.
Kuban
Appels rijpen in september en worden twee maanden bewaard. Het ras is resistent tegen ziekten, verdraagt goed vorst.
Bloed rood
De boom wordt zes meter hoog, heeft een gemiddelde vorstbestendigheid. Midden in de herfst geoogst. De appels zijn erg geurig, sappig en zoet.
