Beschrijving van de hybride variëteit en ondersoorten van de anijsappelboom, voor- en nadelen en teeltregels
Anijsappelboom wordt beschouwd als een van de meest voorkomende in Rusland. De hybride wordt overal gekweekt en het belangrijkste voordeel is de smaak van appels.
Fokgeschiedenis
Het is niet precies bekend wanneer de Anijsvariëteit is veredeld. Maar momenteel wordt in veel gebieden een groot aantal anijssoorten aangetroffen. De hybride is vooral wijdverspreid in de Wolga-regio.
Uiterlijke kenmerken van de variëteit
Voordat u een zaailing koopt, moet u de kenmerken van de boom bestuderen. Allereerst de hoogte van de stam en de breedte van de kroon.
Hoogte
De hoogte van de boom is gemiddeld. De appelboom wordt 4 m. Afhankelijk van het ras kan de hoogte van Anijs variëren.
Kroonbreedte
Crohn medium dik. Als u de groei van de kroon niet volgt, zal deze na een paar jaar voldoende groeien om andere planten te hinderen.
Beschrijving van de soort
De beschrijving van het type appelboom omvat technische kenmerken. Bijvoorbeeld winterhardheid, immuniteit tegen ziekten en bestuiving.
Vorstbestendigheid
De winterhardheid is hoog. Er zijn gevallen waarin anijsappelbomen vorst tot -40 graden hebben overleefd.
Ziekte-immuniteit
Ziekteresistentie is gemiddeld. Anijs is vatbaar voor korst en echte meeldauw.
Zelfvruchtbaarheid
Anijs is zelfvruchtbaar, dus het is niet nodig om in de buurt bestuivende appelbomen te planten.
Bestuiving
Ondanks dat bestuivende planten in de buurt van Anijs niet nodig zijn, kan de bestuiving worden verhoogd als de volgende rassen in de buurt worden geplant:
- Borovinka;
- Bellefleur Kitayka;
- Juli Chernenko.
De afstand tussen de appelbomen mag niet minder zijn dan 4 m.
Oogstbedrag
De opbrengst is hoog. Hoe ouder de boom, hoe meer opbrengst hij geeft. Gemiddeld wordt tot 100 kg fruit geoogst van anijs.
Fruitsmaak en uiterlijk
Appels met een gewicht tot 100 g Het vruchtvlees is sappig, zoet en licht zurig van smaak. De schil is dun, rood van kleur met rijke scharlakenrode strepen. De anijsappel is erg aromatisch en smakelijk.
Levensduur van de boom
Anijs heeft een levensduur van ongeveer 40 jaar. In tegenstelling tot de meeste soorten appelbomen, begint de piekopbrengst van Anijs na 20 jaar leven.
Optimaal landingsgebied
De hybride groeit het beste in de Wolga-regio. In Saratov, Penza, Astrachan en Volgograd worden veel soorten geteeld. Maar de hybride is ook geschikt voor andere streken.
Voors en tegens van anijs
De voordelen van een hybride zijn onder meer:
- opbrengst;
- levensduur van de boom;
- fruitsmaak;
- vorstbestendigheid.
Een van de nadelen is het kleine formaat van de appels. Anders heeft de hybride geen noemenswaardige nadelen.
Hoe en waar een appelboom te planten
Veel tuinders negeren dit punt en klagen vervolgens dat de zaailingen geen wortel schieten. Het planten van een zaailing is een van de meest cruciale momenten.
Een goed moment om van boord te gaan
De herfst wordt beschouwd als de meest gunstige periode voor het planten van een zaailing. Het voordeel van herfstbeplanting is dat de zaailing in de winter de tijd heeft om op een nieuwe plek wortel te schieten. En in de lente, met hernieuwde kracht, zal het actief beginnen te groeien.
Bodemsamenstelling
Anijs stelt weinig eisen aan de samenstelling van de grond. De zaailing groeit goed op licht vruchtbare gronden. Het is beter om een appelboom te planten op zwarte aarde, leemachtige of zandige leemgrond.
Een plek op de site kiezen
Het is het beste om een appelboomzaailing te planten in het zonnige deel van de site. Of als laatste redmiddel, in halfschaduw. In de schaduw zal de boom niet goed groeien, zal de oogst slecht zijn en zullen de vruchten zuur zijn. De afstand tussen andere fruitbomen is minimaal 3 m.
Stoelenschema
Voordat de zaailing op een vaste plaats wordt geplant, wordt de wortelstok ondergedompeld in een vloeibare klei-oplossing. 2 weken voor het planten wordt een kuil gegraven van 1 m diep en 80 cm breed, de bovengrond wordt vermengd met mest en houtas en daarmee afgedekt. Een paal wordt in het midden geslagen. Begin na 2 weken met planten. Een zaailing wordt in het midden van de put geplaatst, begraven in aarde. Bij de stam wordt de aarde licht aangedrukt. De stam is vastgebonden aan de paal. Aan het einde van het planten wordt de zaailing overvloedig bewaterd met warm water.
Zorg voor jonge en volwassen appelbomen
Door boomverzorging te organiseren, kunt u de opbrengsten aanzienlijk verhogen. Allereerst is het belangrijk om aandacht te besteden aan watergift, toediening van minerale en organische meststoffen en kroonvorming.
Water geven
Geef de appelboom water niet vaak. Vier keer per seizoen genoeg.
- De eerste keer dat de plant water krijgt tijdens de periode van knopvorming.
- De tweede keer is tijdens de bloei.
- De derde gietbeurt wordt uitgevoerd tijdens de gietperiode van de appel.
- De laatste keer dat de grond in de herfst wordt bevochtigd, voordat de plant op de winter wordt voorbereid.
Een volwassen boom neemt 2 tot 5 emmers water. U hoeft alleen water te geven met warm water. Als je een appelboom water geeft met koud water, begint hij schimmelziekten te krijgen.
Blad- en wortelbemesting
In de eerste helft van het seizoen worden stikstof, ureum, ammoniumsulfaat en ammoniumnitraat aan de grond onder de wortel toegevoegd. Van organische stof wordt de appelboom gevoederd met mest, vogelpoep en turf. Al deze verbanden worden bij de wortel aangebracht. In de tweede helft van het seizoen heeft de appelboom fosfor en kalium nodig.
Bovendien worden dezelfde organische meststoffen gebruikt.
De eerste voeding wordt uitgevoerd na het bloeien van de bladeren. De tweede keer worden meststoffen aangebracht tijdens de periode van knopvorming. Dan wanneer de appelboom begint te bloeien. Het is ook belangrijk om de planten te voeden tijdens de periode van fruitvulling. Van bladdressing worden superfosfaat en minerale meststoffen gebruikt. Topdressing wordt verdund in water en vervolgens wordt de boom besproeid. Bladverband wordt meerdere keren uitgevoerd met tussenpozen van 2 weken.
Kroonvorming
Snoeien in de lente heeft tot doel de boom te verjongen. Snijd jonge groei af, een deel van de bovenste takken. Er zijn slechts 3-5 skeletachtige takken over. Snijplaatsen worden behandeld met kaliumpermanganaat of schitterend groen. In de herfst worden droge en beschadigde takken afgesneden.
Preventie en bestrijding van ziekten en plagen
Om insecten en ziekten te voorkomen, worden planten besproeid met Bordeaux-vloeistof, ijzervitriool of biologische producten.
Van de traditionele methoden is sproeien met zeepachtig water effectief.
Onderdak en voorbereiding op de winter
Het is niet nodig om de appelboom voor de winter af te dekken. Maar het is de moeite waard om de grond rond de stam te mulchen. Turf, stro of zaagsel worden gebruikt voor mulchen. De dikte van de mulch is minimaal 15 cm. Je moet ook het onderste deel van de stam afdekken met duurzaam materiaal. In de winter knagen muizen heel vaak aan de schors van een appelboom.
Rassen en beschrijving van ondersoorten
Er zijn verschillende soorten Anisovka. Elk ras heeft een aantal kenmerken.
Gestreept
Het wordt gekenmerkt door een spreidende kroon. De vruchten zijn rond van vorm. De opbrengst is hoog. De appels zijn middelgroot, met een gewicht van 70 tot 95 g.Fruit leent zich goed voor transport en blijft lang liggen na de oogst.
Sverdlovsk
Verwijst naar late variëteiten. Vruchtvorming vindt plaats 2-3 jaar na het planten van de zaailing. De schil van de vrucht is geel met een rode blos. Het gemiddelde gewicht van appels is 100 g Hoge winterhardheid en productiviteit.
Purper
Verschilt in grote vruchten met een rijke paarse tint.
Roze
Qua kenmerken is het niet veel anders dan gewone Anijs.
Scharlaken
De boom is lang, de kroon spreidt zich uit. Appels met een groene tint met een scharlakenrode blos. De smaak van het vruchtvlees is zoetzuur met een rijk appelaroma. De oogst rijpt in de tweede helft van augustus.
