Maatregelen voor de bestrijding van phylloxera op druiven en preventie, resistent tegen de plaag van de variëteit
Het oogsten van een hoge opbrengst aan druiven is niet zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt. Alleen telers weten met welke problemen men te maken kan krijgen bij het telen van fruit. In de eerste plaats is er de strijd tegen ziekten en de vernietiging van insecten. Phyloxera is een druivenbladluis die de hele plant infecteert. Door de plaag op tijd te herkennen en de juiste maatregelen te nemen, kan de wijngaard worden gered. Phyloxera werd eind negentiende eeuw vanuit Noord-Amerika geïntroduceerd.
Inhoud
- 1 Beschrijving van de plaag
- 2 Soorten
- 3 Ontwikkelingscyclus van druivenbladluizen
- 4 Redenen voor het verschijnen van phylloxera
- 5 Vormen van de ziekte en karakteristieke symptomen
- 6 Wat is het infectiegevaar voor druiven
- 7 Ongediertebestrijdingstools en -materialen
- 8 Beoordeling van phylloxera-resistente variëteiten
Beschrijving van de plaag
Phyloxera is een soort bladluis. Ze ziet er anders uit. Het uiterlijk is afhankelijk van geslacht, leeftijd, ontwikkelingsstadium, locatie van de plaag. De grootste in grootte is een aseksuele vrouwelijke kolonist met vleugels. Een kleiner vleugelloos vrouwtje dat het wortelstelsel beschadigt. Ze heeft een lange slurf. De kleur is geel met een bruine tint. Het vrouwtje is lommerrijk, half zo groot, met een korte slurf, geel.
De grootte van mannetjes en vrouwtjes die deelnemen aan de voortplanting van nakomelingen is zelfs nog kleiner. De slurf en vleugels ontbreken. Vrouwtjes zijn gelig, mannetjes zijn oranje. De kleinste is de larve van het eerste stadium. Citroen kleur, met uitwendige vertering.
Soorten
Er zijn verschillende soorten phylloxera. Onder hen vallen op: vleugelloos, gevleugeld, seksueel, gallisch.
Vleugelloos
Bladluizen infecteren de wortels van de struik. Winterharde larven overwinteren onder de grond. In het voorjaar worden ze actief, herboren tot vrouwtjes met een lange slurf. Met zijn hulp voeden ze zich met wortelsap. Schadelijke stoffen in speeksel via de slurf infecteren de wortelstok.
Gevleugeld
De gevleugelde phylloxera infecteert het groene deel van de druiven, legt eitjes op de bladeren. De opkomende bladluizen paren en dragen bij aan het verschijnen van een seksuele generatie larven.
Seksueel
De seksuele generatie van larven gaat van een geïnfecteerde plant naar een gezonde plant. Het wordt gedragen door wind, water voor irrigatie, regen.
Gallisch
De galvorm verspreidt zich op jonge bladeren. Phyloxera vormen knobbeltjes op de bladeren waaruit larven komen. Ongedierte verplaatst zich van blad naar blad en infecteert de plant.
Ontwikkelingscyclus van druivenbladluizen
Er zijn twee ontwikkelingscycli van phylloxera.
Vol
De volledige cyclus die typisch is voor Amerikaanse variëteiten begint in het voorjaar.De larve, die uit het winterei komt, kruipt op het blad en klampt zich eraan vast. De wortelsoort van de plaag komt gedeeltelijk uit de gevormde gal. Bladluizen zinken in de grond en blijven de wortelstok beschadigen.
In augustus veranderen sommige van de larven in gevleugelde vormen die eieren leggen op de schors van de plant. Na de winter herhaalt de cyclus zich.
Incompleet
Op Europese rassen ontwikkelen bladluizen zich in een onvolledige cyclus. De infectie begint onmiddellijk vanaf de wortels. Larven verschijnen uit de eieren die door het vrouwtje zijn gelegd. Ze verplaatsen zich ondergronds en infecteren nieuwe struiken. In de herfst sterven de meeste plagen. De overwinterde larven van de eerste generatie blijven zich volgend jaar voortplanten.
Redenen voor het verschijnen van phylloxera
De oorzaken van het ontstaan van druif phylloxera zijn een geïnfecteerde zaailing, de verkeerde variëteit voor het gegeven klimaat. Bodemsamenstelling is ook van belang.
Op welke bodems doet bladluisplaag
Losse grond is geweldig voor het kweken van ongedierte. Zandgrond heeft een nadelige invloed op phylloxera.
Voorwaarden voor de ontwikkeling van de parasiet op druiven
Bladluizen planten zich goed voort op rassen die zeer vatbaar zijn voor deze ziekte. Dit zijn in feite Europese soorten. In jonge wijngaarden met ondiepe wortels.
Phyloxera is goed aangepast aan alle weersomstandigheden
Distributiemethoden
De eerste voortplantingsmethode is passief: wind, zware regenval, die regen met zich meebrengt, modderstromen.
De tweede - door de mens: het gebruik van besmet tuingereedschap, palen, op schoenen, bij het kopen van een plant die is aangetast door ongedierte.
De derde is de onafhankelijke beweging van parasieten.
Vormen van de ziekte en karakteristieke symptomen
Er zijn verschillende vormen van de ziekte.
Wortel
Om infectie van de wortels van druiven met phylloxera te detecteren, is het eind juli noodzakelijk om het bovenste deel van het wortelsysteem van de grond te bevrijden en zorgvuldig te onderzoeken.
De geïnfecteerde wortel vertoont de volgende tekenen: kleine zwellingen zijn verschenen op de dunne wortels en trossen bladluizen zijn zichtbaar op de grote wortels. De wortel verdroogt, de bast brokkelt af.
Vel
De bladvorm is veel gemakkelijker om de wortel te vinden. Als er bolvormige, bolle, ruwe plekken aan de binnenkant van het blad op de bladeren verschijnen, is dit een teken van de eerste infectie.
Gevleugeld
De gevleugelde bladluis infecteert ook bladeren door eieren te leggen aan de binnenkant van het blad.
Wat is het infectiegevaar voor druiven
Phyloxera is erg gevaarlijk voor druiven. Als de strijd tegen deze plaag niet op tijd wordt gestart, sterft de jonge struik binnen drie jaar.
Implicaties voor de oogst
In een besmette wijngaard rijpen de meeste bessen niet, de oogst neemt af.
Gevaar voor de bush
Bladluizen die zich op een plant hebben gevestigd, zuigen het sap eruit, beschadigen de beschermlaag van de plant en introduceren een infectie. Hierna begint het vervalproces. De struik vervaagt geleidelijk, de groei vertraagt, infecties worden meer, de plant sterft.
Ongediertebestrijdingstools en -materialen
Ze vernietigen het ongedierte met mechanische, biologische en chemische middelen. De mechanische methode is het meest bewerkelijk. De aangetaste delen worden met de hand verwijderd en verbrand. Insecten worden weggespoeld met een stroom water uit een slang. Aangetaste planten worden ontworteld en vervolgens de grond met chemicaliën behandeld.
Als biologisch middel worden peterseliezaadjes gezaaid rond de wijngaard en tussen de planten. De geur weert insecten af.
Wanneer bladluizen verschijnen, worden systemische chemicaliën gebruikt om planten te besproeien.
Volksmethoden van strijd
Voor de preventie en bestrijding van het ongedierte kunt u gebruik maken van folkremedies.
Ferrosulfaatoplossing
- Verdun 300 gram ferrosulfaat in tien liter water.Behandel de struik in het vroege voorjaar met de resulterende oplossing.
- Om de wortelbladluis te vernietigen, wordt een groef rond de struik gemaakt. Een compositie gemaakt van 10 liter water en 500 gram ferrosulfaat wordt erin gegoten. Nadat de aarde de oplossing heeft opgenomen, vult u de groef met aarde.
Sproeien met gebluste kalk
In de herfst, na het oogsten, kun je phylloxera bestrijden met gebluste limoen.
Verdun een halve liter kalk in tien liter water, voeg een halve liter diesel toe. Verwerk de druiven met de resulterende oplossing.
Behandeling met kruideninfusie
Als de bladluis in de beginfase van de ontwikkeling werd gevonden, zal een kruideninfusie helpen om er vanaf te komen.
Je moet 200 gram van de volgende kruiden nemen: kamille, alsem, makhorka, tabak. Giet de kruiden met vijf liter kokend water, laat 10 uur staan. Verdun de uitgelekte bouillon in 20 liter water. De bereide infusie kan niet alleen op de struik worden gesproeid, maar ook op de grond.
Chemicaliën
Als er bladluizen zijn aangetroffen op de bladeren van druiven, moet deze worden schoongemaakt voordat de aangetaste struik met chemicaliën wordt behandeld. Om dit te doen, is het noodzakelijk om de plant grondig te inspecteren en beschadigde greens te verwijderen. Na het te hebben verbrand.
Behandel de geschilde struik met een van deze voorbereidingen:
- pyrethroïden;
- fosfororganische verbindingen;
- neonicotinoïden.
Volg de instructies, verdun het preparaat en spuit het groene deel van de struik.
Als de wortel is geïnfecteerd, moet de grond worden behandeld met koolstofdisulfide. Zeventig milliliter per vierkante meter.
Preventieve maatregelen
Van phylloxera afkomen is erg moeilijk, bijna onmogelijk. Daarom loont het om meer tijd aan preventief werk te besteden. Om te voorkomen dat u besmette druiven koopt, moet u geen aankopen doen bij vreemden op spontane markten.
Voor het planten moet de zaailing enkele minuten worden ondergedompeld in een zwakke oplossing van een insectendodend preparaat.
Het is de moeite waard om aandacht te besteden aan de grond waarin de druiven zullen groeien. Zandgrond kan een goede bescherming bieden tegen bladluizen. In dergelijke grond sterft phylloxera snel af en rotten de wortels praktisch niet.
Als het niet mogelijk is om druiven in zandgrond te laten groeien, moet je bij het planten een gat dieper dan normaal graven, de bodem vullen met zand.
Jonge boompjes worden op voldoende afstand van elkaar geplant voor een goede ventilatie. Ter preventie moeten druiven worden behandeld met fungiciden en insecticiden. De eerste bespuiting vindt plaats in de lente, nadat de bladeren verschijnen. De volgende behandeling is voor de bloei. Het laatste sproeien wordt uitgevoerd na de vorming van eierstokken.
Beoordeling van phylloxera-resistente variëteiten
Kiest u rassen uit eigen wortel, dan zijn meer resistente: Krasnostop AZOS, Kubanets, Cabernet AZOS.
Met de juiste zorg hebben variëteiten: Muscat, Chocolate, Nugget, Moldova, Antey een goede immuniteit tegen de ziekte.
