Hoe Pekingeenden thuis groot te brengen en te fokken
Pekingeend is een van de beste vleeseendenrassen. Het wordt niet alleen overal gekweekt, maar ook gebruikt in het veredelingswerk om andere rassen te kweken. Overweeg de beschrijving en kenmerken, voor- en nadelen, evenals de technologie van het thuis fokken van Pekingeend, het voedingsdieet, de vereisten voor de omstandigheden van het houden en verzorgen van dit ras.
Geschiedenis van oorsprong en distributie
Het ras werd ongeveer 3 eeuwen geleden in China gefokt. In de 19e eeuw werd de Pekingeend geïntroduceerd in Amerika en vervolgens in Europa. Nu in de pluimveehouderij is het ras wijdverspreid, zowel op industriële boerderijen als op particuliere boerderijen. Veel eendenrassen, waaronder vleeskuikenrassen, zijn vervolgens uit dit ras voortgekomen.
Beschrijving en kenmerken van de Pekingeend
De eend heeft een krachtige constitutie, hij heeft een brede rug en borst, een groot hoofd en een gebogen nek. Het heeft een prominent voorhoofd en een grote, platte feloranje snavel. Grote vleugels en een kleine staart met een verhoogd uiteinde. Benen zijn kort, verenkleed is dicht. De kleur is overwegend zuiver wit, hoewel er vogels zijn met een crèmekleurig verenkleed.
Drakes en eenden zijn bijna even groot, maar groter dan muskusachtige exemplaren. Wanneer ze met hen worden gekruist, wordt mulard gegeven, die meer groeit dan ouders. Pekingvrouwtjes leggen eieren met een witte of blauwachtige kleur, zonder een specifieke geur en smaak. Productiviteitskenmerk:
- het gewicht van een volwassen woerd is 3,5-4 kg, eenden - 3-3,5 kg;
- het gewicht van eendjes van 2 maanden oud is 2,7-3 kg;
- het aantal eieren dat per jaar wordt gelegd - 150 stuks. (elk - 90 g).
De eendjes worden 60-70 dagen grootgebracht om te slachten. Tot deze leeftijd groeien ze intensief, dan begint de vervelling en neemt de voederconsumptie toe. Pluimveehouders geven er de voorkeur aan om in deze periode te slachten, ook omdat de vogel dan slecht heeft geplukt. Dodelijke output - 70%.
Positieve en negatieve kanten
Ondanks kleine tekortkomingen worden Pekingeenden vereerd door pluimveehouders uit verschillende landen, en bij het kiezen van een ras om te fokken, geven ze de voorkeur aan andere variëteiten.
Vereisten voor onderhoud en verzorging
Vanwege hun pretentieloze bewaaromstandigheden, goede hitte- en koudetolerantie, kunnen eenden in een eenvoudige pluimveestal leven, zonder enige voorzieningen.U moet op de luchtvochtigheid letten, die op 65-75% moet worden gehouden.
In de zomer en winter kunnen vogels in een schuur leven, het moet ruim zijn (voor volwassen eenden moet het gebied 0,5 m2 zijn voor 1 eend, voor eendjes - 1 m2 voor 12-16 koppen), licht, geventileerd. Zoals eerder vermeld, houden Pekingeenden niet van vocht, dus u moet de reinheid en vochtigheid van het strooisel in de gaten houden. De vogel verdraagt geen tocht, dus het is noodzakelijk om alle scheuren in de muren en ramen te dichten. Het strooisel kan worden gelegd van droge turf, krullen, stro. De dikte moet 30 cm zijn, als je er een nieuwe laag overheen giet, kun je deze 2 keer per jaar vervangen. Of verwijder het vaak zodra de laag vuil wordt.
In de zomer moeten eenden op een temperatuur worden gehouden die niet hoger is dan 25 ° С, in de winter - niet lager dan 10 ° С. Als ze het te warm of te koud hebben, zullen ze slechter eten en zal de gewichtstoename afnemen. Als je het in huis bewaart, moet je het elke dag ventileren, zodat ammoniak en andere schadelijke stoffen verdampen. Voor ventilatie is het noodzakelijk om ramen in de muur te plaatsen met een oppervlakte van 100 cm² per m² van de kamer. De verlichting is natuurlijk in de zomer, kunstmatig in de winter, tot 10-12 uur.
Wat het Peking-ras moet voeren
Bij het samenstellen van een dieet voor Pekingeenden, moet u rekening houden met de kenmerken van het ras: ze hebben een versneld metabolisme, voedsel passeert snel de darmen. In dit opzicht moeten eenden te allen tijde van voedsel worden voorzien. De gewichtstoename van de vogel hangt hiervan af.
Eiwitvoedsel moet worden opgenomen in het dieet van Pekingeendjes. Wat betreft het dieet, vogels zijn omnivoor, ze kunnen alles eten wat wordt aangeboden, planten- en diervoeder. Ze krijgen graanbrij, gras, waterplanten. Om het lichaam aan te vullen met vitamines, proteïne - vis, zuivelafval, minerale supplementen. Eenden eten veel en beginnen vaak af te vallen als ze geen voedsel hebben.
Opgemerkt wordt dat Pekingeenden luid en gemakkelijk prikkelbaar zijn. Niet iedereen vindt het leuk. Om geen eendgeluiden te horen, is het noodzakelijk om de vogel te voorzien van alles wat hij nodig heeft. Als de eenden in een warme, schone kamer leven, ver weg van andere levende wezens, zullen ze minder kwaken. Vogels worden geslacht als ze 2 maanden oud zijn, voordat ze gaan ruien. Eendjes kunnen al een gewicht van ongeveer 3 kg bereiken, waarna ze energie gaan besteden aan de groei van veren, waardoor de gewichtstoename wordt verminderd. Het houden van eendjes wordt economisch minder rendabel naarmate de voerkosten stijgen.
Bovendien is het vlees van jonge Pekingmeisjes niet vet, maar wordt het met de jaren dikker. Er wordt een beroemd gerecht van bereid - Pekingeend.
Thuis fokken
Pekingeendjes zijn winterhard, in tegenstelling tot kippen overleven ze na het uitkomen voor meer dan 95%. Kuikens worden uitgebroed in een broedmachine, u kunt de incubatie en de kip toevertrouwen. Voor een bladwijzer hoeft u alleen de beste exemplaren van eieren te selecteren, groot, vers en met een gladde schaal. Om een volbloedvogel te krijgen, moet u eieren van Peking-vrouwtjes en mannetjes selecteren.
Na het uitkomen worden de kuikens 1 maand bewaard in een broedmachine, onder een lamp, met een matige luchtvochtigheid. Het eerste voedsel voor de kuikens is een gekookt ei, kwark en gemalen graanpap. Geleidelijk aan is het nodig om eendjes over te brengen naar het dieet van een volwassen vogel, om gras, eendekroos, graanpuree te geven. Evenals kleine vis, zuivelresten, minerale toevoegingen.
Vervolgens worden de maandelijkse eendjes overgebracht naar de kudde om te groeien. Als u voeding en onderhoud op de juiste manier organiseert, kunnen Pekingeenden als gunstig worden beschouwd voor het fokken van huisdieren.Je kunt een klein bedrag voor jezelf houden, of een eendenboerderij organiseren voor de productie van vlees en eieren. Het fokken van Pekingeenden is winstgevend, broedeieren, raszuivere eendjes en volwassen dieren zijn niet goedkoop. Kruisen met andere rassen en soorten kunnen winstgevend zijn, u kunt bijvoorbeeld beginnen met het fokken van mulard.
Frequente ziekten
Eenden die in een vochtige en opgeblazen kamer leven, hebben last van verkoudheid. Kleine eendjes kunnen hieraan sterven. Ziekten en problemen zijn typisch voor volwassen eenden:
- verstopte slokdarm veroorzaakt door ruwe groenten;
- verzakking van de eileider bij vrouwen, de reden is grote eieren, de behandeling is het wassen van de eileider met kaliumpermanganaat of aluin gedurende 5-7 dagen;
- plukken van veren, de reden is een gebrek aan vitamines en minerale elementen, behandeling is de toevoeging van minerale en vitaminesupplementen, houtskool, geplette schelpen aan voedsel.
Om het begin van de ziekte niet te missen, observeren ze de vogel, onderzoeken deze vaker. Neem bij de eerste tekenen, zoals verminderde eetlust, lethargie, depressie of saaiheid en verlies van veren, contact op met uw dierenarts.
Om infecties te voorkomen worden jonge dieren gesoldeerd met vitaminepreparaten en worden vaccins gemaakt. Reinig en desinfecteer het pand, inventariseer, controleer of het voer schoon is. Laat de vogel in de frisse lucht lopen, of beter - in een vijver waar hij zal zwemmen. Zieke personen moeten tijdens de behandeling bij gezonde personen worden verwijderd en pas na herstel worden teruggebracht.
Pekingeend is bekend bij pluimveehouders die eenden houden voor vlees of om mee te fokken. Het ras heeft veel voordelen en weinig nadelen, waarvoor het gewaardeerd wordt. Pekingmensen groeien snel, voeden vlees met een eenvoudig, standaardvoer, de kwaliteit wordt erkend door alle culinaire specialisten.
