Beschrijving en kenmerken van Khaki Campbell-eenden, fokregels
Het ras, gefokt aan het begin van de 19e eeuw, is nog steeds populair, wordt gewaardeerd om zijn goede productiviteit, niet-grilligheid in onderhoud en voeding. De kaki eend wordt gehouden voor het verkrijgen van eieren en dieetvlees dat weinig vet bevat. Vogels die voor de slacht worden grootgebracht, worden als middelzwaar beschouwd, het slachtgewicht bereikt 3 kg. Om dergelijke karkassen te verkrijgen, is het noodzakelijk om het vee ruimte te bieden om te lopen, een calorierijk en uitgebalanceerd dieet.
De geschiedenis van de opkomst van het ras
Het kaki-ras werd aan het einde van de 19e eeuw gecreëerd door de Engelse boer Adele Campbell. De eend, oorspronkelijk niet gefokt voor tentoonstellingen en verkoop, maar om producten voor eigen consumptie te verkrijgen, kreeg een dubbele naam - khaki-campbell. Het tweede woord is de naam van de gastvrouw. De eerste weerspiegelt de ongebruikelijke kleur van de veren - bruin met een groenachtige tint. Dit was de kleur van het Engelse militaire uniform van die tijd.
Miss Campbell wilde een ras creëren dat productiever was in de richting van vlees en eieren. De boer kruiste een Indiase loper met een hoge eierproductie met een vleeseend uit Rouaan. Het resulterende hybride nageslacht werd gekruist met een mulardeend - een vleesras met een goede spiermassa met een minimaal vetgehalte.
Het resultaat was het verschijnen van vogels met groenachtig bruin verenkleed. De gastvrouw hield niet echt van de kaki kleur. Ze kruiste het nageslacht opnieuw met de Indiase loper om individuen te krijgen met een andere verenkleur.
Het uiterlijk en de kenmerken van de kaki campbell-eend
Tegenwoordig zijn campbell drakes verkrijgbaar in 4 kleuren:
- wit;
- bont;
- donker bruin;
- kaki (groenachtig bruin).
De kleur van vrouwtjes is donker of licht zandig. Kaki draken hebben een donkerdere bruine kop dan de rest van het lichaam. De iris van de ogen is donkerbruin, de snavel is lichtgrijs.
Beschrijving van het kaki-ras wordt in de tabel gegeven:
| Hoofd | middelgroot, op een dunne en lange nek, gestrekt tijdens het hardlopen |
| Torso | langwerpige, sterke, niet massieve, horizontaal gerichte, smalle borst |
| Ledematen | poten staan niet ver uit elkaar, vleugels zijn onontwikkeld, niet aangepast om te vliegen |
| Gewicht van de vogel | woerd - tot 3 kg, vrouwtjes - tot 2,5 kg |
| Eierproductie | 250-350 eieren per jaar |
| Ei gewicht | 70-80 g |
Het kaki-ras behoort tot de vlees-en-vleesrichting. Ondanks de gemiddelde grootte is de eend productief, aangezien hij een dun skelet heeft, bestaat tot 90% van de slachtmassa uit spierweefsel. Jonge individuen bereiken het slachtgewicht op de leeftijd van 4 maanden, met goede zorg wegen ze tot 2,5 kg. De eend begint te vliegen vanaf 6 maanden.
Van een Indiase hardloper kreeg de kaki eend het vermogen om rechtop te staan voor een snelle run.
De aard van de vogels wordt bepaald door de kwaliteit van de inhoud.Wanneer het druk, druk, gebrek aan voedsel is, vertoont de kaki eend agressie en angst. De ruimte en overvloed aan voedsel maken de vogel kalm en conflictvrij.
Voors en tegens
Kenmerken van onderhoud en verzorging
Volgens pluimveehouders is de kaki eend niet grillig qua inhoud. Geschikt voor teelt in zowel zuidelijke als noordelijke streken. Het belangrijkste dat moet worden gedaan om de vogels zich op hun gemak te laten voelen, is om ruime openluchtkooien te bouwen om te wandelen, om een kunstmatig reservoir te maken als er geen natuurlijk reservoir in de buurt van de woning is.
Ruime wandeling
Campbell's eend kan niet in krappe omstandigheden leven, verwelkt, wordt nerveus. De optimale manier om vee te houden is weiland. De volière wordt gesloten maar ruim opgezet. 1 m2 niet meer dan 3 personen zouden moeten leven. Bovendien kan de kaki eend zonder problemen overweg met ander gevogelte, mits er voldoende ruimte is.
Gebluste kalk wordt gebruikt om de vloer te desinfecteren. Vervolgens bekleed met een van de volgende materialen:
- zaagsel;
- gedroogde maïsstengels;
- rietje;
- zonnebloemschil.
De dikte van het nest moet 20-30 cm zijn De coating wordt elke 2 weken vervangen.
Vijver
Voor vogels is het noodzakelijk om een reservoir uit te rusten. Het zwembad en het bassin zijn niet geschikt voor het kaki-ras. De vijver moet ruim zijn, zodat de eend vrij kan zwemmen. Het is goed als het reservoir natuurlijk is. Daarin bevochtigt de kaki eend niet alleen veren, maar eet hij: hij knabbelt aan algen en kustvegetatie, vangt kleine vissen, weekdieren, plankton.
Zelf-water voeren van Campbell-vogels verlaagt de voederkosten met 30%.
Voeding
Om de maximale productiviteit van eieren en rundvlees van het Campbell-ras te behouden, is het noodzakelijk om het eendendieet uitgebalanceerd en calorierijk te maken. Het moet het volgende bevatten:
- vers gras;
- gekookte wortelgroenten (aardappelen, wortelen, aardpeer, bieten);
- plantaardige toppen;
- hele en gemalen granen (haver, gerst, tarwe);
- tuinbonen;
- samengesteld voer;
- melk wei;
- beendermeel, vis- en vleesafval;
- bronnen van mineralen (krijt, eierschalen, schelpsteen).
Het voer moet een vochtige homogene puree zijn, gevuld met wei of vleesbrouwsel. Grote stukken moeten worden gehakt om verstikking te voorkomen.
Pluimvee huis
De gebouwde pluimveestal moet:
- goed geventileerd;
- ruim;
- beschermd tegen tocht;
- verwarmd tijdens de koudere maanden;
- schoon.
De eendenwoning is ofwel aangesloten op centrale verwarming, of ze maken een aparte kachel of ketelsysteem dat werkt op hout, kolen en elektriciteit.
Voederbakken
De Campbell-eend eet nonchalant, strooiend voedsel, dus het is aan te raden om een brede feeder te installeren. Voor het leggen van natte puree zijn metalen bakjes nodig (minimaal 15 cm lang per persoon). En voor droogvoer worden houten voerbakken geïnstalleerd (vanaf 6 cm per stuk).
Drinkbakken
Water moet de klok rond beschikbaar zijn. De drinkbak wordt bij de trog geplaatst, er wordt regelmatig water bijgevuld. Een persoon moet minimaal 2 cm van de lengte van de drinkbak hebben.
Nesten
Er worden zoveel nesten gemaakt als individuen zich haasten.De vloer is geïsoleerd met een strooisel van hooi of zaagsel. Er moeten scheidingswanden zijn tussen de nesten, zodat de eend niet per ongeluk de eieren van de buurman verplettert. Het is raadzaam om de nestcel uit te rusten met een deksel dat open kan, zodat de vliegende kaki eend zich rustig voelt.
Regels voor het fokken van pluimvee
De kaki eend wordt op de leeftijd van 6 maanden volledig volwassen. Door de onderontwikkeling van het moederinstinct blijkt de moeder slecht van haar te zijn. De eend zit zelden de toegewezen tijd in het nest. Daarom kun je niet zonder een couveuse.
De eieren van de kaki eend blijven 28 dagen in de broedmachine. Eieren worden genomen om te groeien:
- maximaal 5 dagen geleden afgesloten;
- bewaard vóór incubatie bij ongeveer 12 ° C;
- standaard maat;
- geen deuken, scheuren, vuile plekken.
De eieren worden gedesinfecteerd met een mangaanoplossing. Tijdens de incubatie worden de volgende temperatuuromstandigheden in acht genomen:
- 1e week - temperatuur 38,1-38,3 ° C, vochtigheid 70%;
- 2e week - 37,8 ° C, 60%;
- 15-25 dagen - de indicatoren zijn vergelijkbaar, de eieren worden dagelijks gedurende 10 minuten geopend;
- vanaf de 26e dag tot het uitkomen - temperatuur 37,5 ° C, vochtigheid 90%.
In de eerste 3 fasen worden de eieren 3 keer per dag omgedraaid zodat ze gelijkmatig opwarmen.
De kamer waarin de kaki eendjes worden gehouden, moet warm en goed verlicht zijn. In de eerste week zou de verlichting de klok rond moeten zijn, daarna wordt de lengte van de daglichturen geleidelijk verminderd. Voor 3 weken oude kuikens is 9 uur licht voldoende.
Het temperatuurregime voor kaki eendjes moet als volgt zijn:
- de eerste 5 dagen - 30 ° C;
- 6-10e dag - 26 ° C;
- 11-15e - 24 ° C;
- 16-21e - 22 ° C.
Pasgeboren kaki eendjes krijgen een gekookt ei. Verder omvat het dieet cottage cheese, vers gras, maïs en gierstpap.
Frequente ziekten
Met de juiste zorg heeft de kaki-eend niet de neiging ziek te worden, heeft hij een sterk immuunsysteem. Onder ongunstige omstandigheden is het mogelijk dat het vee wordt aangetast door infectieuze en niet-infectieuze pathologieën, waarvan de meest voorkomende zijn:
- Eileiderverzakking bij jongeren. Het probleem ontstaat door de vorming van onregelmatig gevormde eieren, wat gepaard gaat met onvoldoende verzorging en voeding.
- Cloaciet is een ontsteking van de slijmvliezen en het onderste deel van het darmkanaal door een gebrek aan vitamines.
- Avitaminose is een ernstig vitaminetekort waarbij de eend achterblijft in groei en ontwikkeling.
- Helminthiasis door gebrek aan reinheid in het huis of het gebruik van voer van slechte kwaliteit.
- Pasteurellose en hepatitis zijn infectieziekten die dodelijk zijn voor vogels en die het gevolg zijn van het gebruik van voer van lage kwaliteit.
Om deze ziekten te voorkomen, is het noodzakelijk om de vogels te voorzien van hoogwaardige, uitgebalanceerde voeding, regelmatig het water in de drinkbak te verversen en de pluimveestal schoon te maken. Overvolle vogels en extreme temperaturen mogen niet worden toegestaan.
