Namen en 5 soorten zwarte eenden, welke het beste is om te kiezen en hoe te houden
De meest voorkomende tamme eend met donker verenkleed is het type vlees met witte borst. Vanwege zijn hoge productiviteit en bescheidenheid, wordt de zwarte eend beschouwd als een van de beste variëteiten om in een privé-achtertuin te kweken. Er zijn ook wilde soorten met donker verenkleed, ze kunnen worden getemd, maar het is onpraktisch. Vanwege de lage vlees- en eierproductiviteit kan wilde eend alleen als decoratieve soort worden gebruikt.
Kenmerken:
Van de wilde soorten met zwart verenkleed komt de meerkoeteend met een witte vlek op het voorhoofd het meest voor. Een wilde vogel verschilt van een huiselijk familielid met een witte borst in een klein lichaam, sterke onderste ledematen en een verlangen om meer tijd buiten het water door te brengen. De witborst eend wordt gefokt door te fokken, wordt gekenmerkt door een snelle gewichtstoename, geeft dieetvlees. Bij het fokwerk werden drie rassen gebruikt: Peking, Oekraïens en Khaki Campbell. De eend onderscheidt zich door zijn vroege rijpheid, snelle rijping, hoge eiproductie en een groot eiergewicht.
Witborsteend levert niet alleen vlees en eieren, zijn veer wordt ook gebruikt voor de productie van beddengoed. Het ras is geschikt voor fokwerkzaamheden gericht op het verhogen van de vruchtbaarheid en vleesproductiviteit.
De rest van de wilde zwarte soorten is gemakkelijk te temmen. Maar pluimveehouders vinden dat niet nodig. Wilde eend weegt een beetje, geeft een klein aantal middelgrote eieren, dus het bewaren ervan is niet rendabel.
Maar sommige amateur-pluimveehouders fokken wilde watervogels met zwart verenkleed voor decoratieve doeleinden.
Soorten zwarte eenden
Elke soort heeft individuele kenmerken van uiterlijk en gedrag die het gebruik van de vogel voor decoratieve of industriële doeleinden bepalen. Om u niet te vergissen met de keuze, moet u overwegen hoe het eruit ziet, hoe productief de eend van elke variëteit is.
Zwart met witte borst
Grote vroegrijpe eend. Als hij 2 maanden oud is, weegt hij 2 kg. Het gewicht van een volwassene bereikt 5 kg. Het slachten van vlees wordt 60-65 dagen uitgevoerd. Legkippen worden 2-3 seizoenen gehouden. Drakes zijn helderder gekleurd dan vrouwtjes, hun verenkleed is groenachtig paars en hun poten staan dichter bij elkaar.
De uiterlijke kenmerken en productieve kwaliteiten van het zwart witborstras worden in de tabel weergegeven.
| De grootte | 35-40 cm |
| Gewicht | 3-5 kg |
| Eierproductie | 120-160 eieren met een gewicht van 80-100 g per seizoen |
| Kleur | effen zwart, met een witte wazige vlek op de hals en borst; ogen, snavel, zwarte poten |
| Lichaamstype | groot ovaal lichaam, kleine kop, middellange nek, korte vleugels, niet uitgespreid, korte staart |
Koet
De wilde zwarte eend, behorend tot de herdersfamilie, onderscheidt zich door een ongewone constitutie: de poten zijn niet in verhouding tot het lichaam, groot, met lange tenen. Andere namen van de soort zijn "kashkaldak", "zwarte witsnaveleend". Het verenkleed is effen zwart, de snavel en het voorhoofd zijn wit, de iris van de ogen is rood, de poten zijn oranje met grijze tenen. Een volwassene weegt 1,5 kg, groeit tot 40 cm.
Seksuele verschillen worden niet uitgedrukt. Je kunt een vrouwtje alleen van een woerd onderscheiden door haar stem, haar stem is luider en sonore. De eend maakt 2-3 nestjes per seizoen, elk met maximaal 12 groenbruine eieren. Na 3 weken komen er eendjes uit, die snel onafhankelijk worden, na een halve maand krijgen ze zelf voedsel.
Wilde eend
De stamvader van alle gedomesticeerde rassen. Het vrouwtje is bruin van kleur met een bruingrijze buik. De woerd heeft een groene kop en nek, de borst is donkerbruin, de rug en buik zijn grijs gespikkeld. Tijdens de ruiperiode wordt het mannetje zwart met een bruine tint. Lichaamslengte - 60 cm, gewicht - ongeveer 2 kg.
De wilde eend, als hij niet migreert, brengt de winter door op een niet-bevroren waterlichaam. Het nest is gerangschikt op beboste of bedekt met hoge met gras begroeide oevers van waterlichamen. Bereikt geslachtsrijp op de leeftijd van één. Legt in het late voorjaar tot 13 olijfkleurige eieren. Een maand later verschijnen er kuikens, die, zodra het lichaam droogt, onmiddellijk onafhankelijkheid tonen.
Een familielid van de wilde eend is de zwarte eend ten zuiden van de Sahara. Het verenkleed is zwart met witte vlekken op de staart en rug, en bij vrouwen is het meer verzadigd.
Roodharige eend
Kleine wilde eend. Lengte - tot 50 cm, gewicht - niet meer dan 1,3 kg. Het hoofd en de nek van de man zijn steenrood, de rug is grijs, het lichaam is zwart, de iris is rood en de snavel is grijszwart. Het vrouwtje is bescheidener van kleur, de kop en het lichaam zijn lichtbruin. Stem - zacht gefluit en piepende ademhaling. Tijdens het lopen waggelt de eend door de naar achteren geplaatste poten, maar hij zwemt en duikt perfect, hij kan tot wel 20 seconden onder water blijven.
De eend brengt de winter niet altijd door in warme streken; hij kan op een niet-bevroren vijver blijven. Het nest is gerangschikt in struikgewas van hoge vegetatie in de buurt van het water. 8-10 blauwgroene eieren komen uit. Na 23-25 dagen verschijnen er eendjes, die na 2 maanden klaar zijn voor de vlucht.
Fuut met grijze wangen
Een compacte eend met een rechte gele snavel, een lange rode nek en een kleine kop versierd met een zwarte kuif. De hoofdkleur is zwart met een bruine tint. De iris is roodbruin. De eend weegt tot 1 kg, de lichaamslengte is 40 cm. De soort is zeldzaam, werd bijna uitgeroeid door stropers en herstelt zich geleidelijk.
Selectie regels
Houd bij het kiezen van vogels rekening met het doel van thuiskweek, de grilligheid en productiviteit van de soort. Bijna alle wilde zwarte soorten kunnen worden gedomesticeerd, maar de productiviteit is laag en de gewichtstoename is zwak. Daarom is de wilde blackie niet interessant voor pluimveehouders.
Voor de productie van vlees en eieren is een uitzonderlijk grote zwarte eend met witte borst geschikt, die wordt gewaardeerd om zijn snelle gewichtstoename. De Afrikaanse zwarte wilde eend leeft goed in gevangenschap, hij is pretentieloos in verzorging en voeding. De meerkoet is een ongetemde eend, hij kan elk moment wegvliegen. Let bij het kopen van eendjes om te fokken op hun uiterlijk. Vogels moeten gezond, mobiel, vrij van anatomische defecten en kale plekken op het lichaam zijn.
Hoe bevatten ze het?
Er is voldoende ruimte nodig om vogels te houden 1 mtr2 het huis mag niet meer dan 3 personen hebben. De vloer in de eendenwoning is gemaakt van hout, stro of zaagsel wordt gebruikt als bodembedekking, gelegd met een laag van 20 cm en regelmatig vervangen. De optimale zomertemperatuur in huis is 16-18 ° C, de wintertemperatuur is 14-16 ° C. Luchtvochtigheid - 60-70%.
De vogels worden volgens het regime gevoerd, elke dag op hetzelfde tijdstip. Een standaard eendenvoer bestaat uit:
- granen;
- zemelen;
- tuin greens, groenten;
- algen;
- beender- en vismeel;
- gehakte vis;
- bronnen van mineralen - krijt, schelpsteen, eierschaal;
- vitaminesupplementen.
Bij de pluimveestal wordt een omheind wandelgebied ingericht. Als er geen natuurlijk reservoir in de buurt is, wordt een groot bassin met water in de kraal geplaatst. 'S Nachts zijn de vogels opgesloten in de pluimveestal.
