Beschrijving en kenmerken van de Black Parrot-tulp, aanplant en verzorging
Tulpensoorten Black Parrot (Black Parrot) behoort tot de klasse van papegaaien. Het is een laatbloeiende, pretentieloze, vaste plant, bolgewas. Met de juiste zorg en tijdige aanplant bloeien tulpen rijkelijk en verrukken tuinders met kastanjebruine en ongewoon mooie bloemen. Black Parrot bloeit dichter bij de zomer. Tulpen worden geteeld voor landschapsdecoratie of voor de verkoop.
Beschrijving en kenmerken van de tulp Black Parrot
Black Parrot bloeit eind mei, een keer, maar overvloedig. De bloeiperiode is ongeveer 2-3 weken. De bloemen zijn groot, tot wel 10 centimeter groot. De bloembladen van de bloemen zijn kronkelend, gegolfd en doen denken aan het verenkleed van exotische papegaaien. Kleur - kastanjebruin, paarsachtig, dunne groenachtige gebieden worden ergens gezien. De bloem heeft zigzag randen van de bloembladen. De diameter van de knop is ongeveer 20 centimeter.
Deze variëteit wordt 45-50 centimeter hoog. Black Parrott heeft een lange, rechtopstaande en stevige steel. Bladeren zijn langwerpig, glad, groen, licht blauwachtig. Aan de onderkant van de stengel groeien ongeveer 2-4 bladeren. Black Parrott houdt van goed verlichte plaatsen, maar kan ook in halfschaduw groeien.
Oorsprong verhaal
Black Parrot komt uit Nederland. Deze variëteit is in de eerste helft van de 20e eeuw ontwikkeld door genetische mutatie. Het bronmateriaal was de natuurlijke genenpool. De meeste tuinpapegaaitulpen komen oorspronkelijk uit Centraal-Azië. Van daaruit kwamen ze in de 17e eeuw naar Europa, en toen werden deze prachtige, sierlijke bloemen die niet al te nauwgezette zorg vereisten, opgemerkt door Russische tuiniers. Black Parrot wordt gekweekt voor landschapsarchitectuur of om te snijden voor de verkoop.
Een papegaaitulp planten
Black Parrott wordt vermeerderd met behulp van bollen (moeder en kinderen die bij haar zijn opgegroeid). Tulpen worden geplant in grond die wordt gevoed met organisch materiaal en minerale meststoffen. Bollen om te planten worden dicht genomen, zonder schade, zonder overwoekerde wortels en stengels.
Black Parrot bloeit eind mei. Als de plant is uitgebloeid (half juni), worden de bollen uit de grond gehaald. Ze worden gedroogd, de hele zomer opgewarmd en vervolgens tot eind september in een koele kamer bewaard en vervolgens opnieuw in de grond begraven. Totdat de plant volledig verdort, kan de steel niet worden afgesneden. De voedingsstoffen moeten terugkeren naar de bol en deze aanvullen met energie voor nieuwe groei.
Black Perrot wordt jaarlijks in de zomer opgegraven en in de herfst weer in de grond begraven. Elke 3 of 4 jaar kiezen ze een nieuwe plek voor een bloembed.
Een plek kiezen en voorbereiden voor het planten van een bloem
Black Parrott kan in elke grond groeien, maar geeft de voorkeur aan goed bemeste, losse, doorlatende grond. Tulpen kunnen worden geplant op leem en zandige leemgrond. Te kleigrond wordt verdund met zand en turf. De plant houdt van alkalische of neutrale grond. Als de grond zuur is, wordt er een beetje kalk of houtas aan toegevoegd.
De tulpenplantplaats moet worden beschermd tegen de wind. Er mogen geen hoge planten in de buurt zijn. De zonnestralen moeten vrij zijn om de tulpen te raken. Bloemen worden meestal in speciale bloembedden geplant. Het land op zo'n site is geëgaliseerd, alle grote brokken zijn gebroken. Bij een oneffen ondergrond met putjes stagneert het water in het bloembed, waardoor de bollen gaan rotten.
Tulpenbollen voorbereiden
Voor het planten worden de bollen 2 uur op water gezet. Een paar druppels Fundazol worden aan de vloeistof toegevoegd voor desinfectie tegen schimmels en ziekten. De bollen kunnen 60 minuten "gebeitst" worden in een lichtroze oplossing van kaliumpermanganaat.
Landingtechnologie
Black Parrot-bollen worden in de herfst geplant als de bodemtemperatuur daalt tot 10 graden Celsius. In de Middle Strip komt deze tijd overeen met de tweede helft van september, begin oktober. De bollen worden begraven in de grond tot een diepte van 10-15 centimeter. Het is wenselijk dat de afstand tussen aangrenzende planten 10 tot 20 centimeter is. Na het planten worden tulpen matig bewaterd. Voor de vorst wordt de grond van bovenaf mulch met zaagsel of een laag sparren takken.
Het bloembed blijkt erg mooi te zijn als er naast Black Parrot soorten witte tulpen worden geplant. Er mogen niet meer dan 40 bollen per vierkante meter zijn.
Verzorging van planten
Het wordt aanbevolen om Black Parrot tijdens het droge seizoen regelmatig water te geven. Het land waar deze plant groeit, moet worden losgemaakt, gevoed en onkruid worden verwijderd.
Water geven en voeren
Het wordt aanbevolen om tulpen water te geven tijdens het droge seizoen. Er wordt één keer per week water gegeven. Een perceel van 1 vierkante meter vereist 6 liter bezonken zacht water.
Tijdens het najaarsbollen planten wordt de grond zelf voorbemest met organische stof, kalium en fosforstoffen. In het vroege voorjaar worden tulpen gevoed met stikstof (ammoniumnitraat, ammoniumnitraat), fosfor (superfosfaat) en kalium (kaliumsulfaat). Bij het leggen van de knoppen worden de wortels van de plant weer bevrucht. Om de bloemen in de winkel te voeren, kopen ze complexe meststoffen (Kemira, Universal 2, Azofoska). Na de bemesting worden tulpen overvloedig met water bewaterd.
Overwintering
Voor de winter zijn de planten bedekt met een dikke laag mulch. De grond is mulch met hooi, turf, zaagsel, stro, droog gebladerte, sparren takken. Wanneer de sneeuw smelt en de luchttemperatuur opwarmt tot 10 graden Celsius, wordt de mulch uit de grond verwijderd. De plant moet kunnen ontkiemen.
Mogelijke ziekten en plagen. Tulp bescherming
Black Parrot is vatbaar voor verschillende ziekten (schimmel, viraal, niet-infectieus). Zieke planten worden uit het bloembed verwijderd, zodat ze geen gezonde bloemen infecteren. Om tulpen tegen ziekten te beschermen, worden preventieve maatregelen genomen. Voor het planten of nadat ze uit de grond zijn gehaald, moeten de bollen 60 minuten worden geweekt in een oplossing van kaliumpermanganaat of behandeld met fungiciden (Fundazol).
Ziekten en strijdmethoden:
- Viraal (ziekte van augustus).
Heeft invloed op de bol, steel en bloemen. Op de plant verschijnen bruine vlekken. Zieke tulpen worden uit de tuin gehaald en vernietigd. De rest wordt behandeld met desinfecterende oplossingen (kaliumpermanganaat, soda-oplossing).
- Schimmel (fusarium, grijze rot).
De ziekte tast de bollen aan. Ze beginnen te rotten en er verschijnen donkere vlekken op. Een zieke tulp groeit niet goed, hij heeft kleine bloemen. Zieke planten worden verwijderd. De rest wordt besproeid met een oplossing met toevoeging van Euparen of Bordeaux-vloeistof.
- Niet-infectieus ("kalkaanslag", gezwellen of blauwe verkleuring van de bollen, hangende bloemen, blinde knoppen).
Elk type ziekte heeft zijn eigen oorzaken. Hangende bloemen komen bijvoorbeeld voor als er een tekort aan calcium in de grond is. De ziekte kan optreden als de bol te vroeg wordt gerooid, maar geen tijd heeft gehad om te rijpen en voedingsstoffen te verzamelen. Om de ziekte te voorkomen, moet u eerst kwaliteitsmateriaal selecteren om te planten. Het wordt aanbevolen om op tijd topdressing op de grond aan te brengen.
Ongedierte van tulpen kunnen slakken, slakken, bladluizen, beren, nematoden en wortelui-teek zijn. Insecticiden worden gebruikt om insecten te bestrijden. De grond wordt regelmatig uitgegraven, losgemaakt en ongedierte wordt eruit verwijderd.
Ammoniumnitraat of ammoniumsulfaat wordt onder de wortel toegevoegd. Deze meststoffen voeden planten, maar creëren ongunstige omstandigheden voor de voortplanting van insecten.
