Redenen waarom gladiolen van kleur kunnen veranderen en het effect van ziekten op kleur
Waarom veranderen gladiolen geleidelijk van kleur? Deze vraag baart veel telers die deze koninklijke bloem telen, zorgen. Als de plant zich voortplant door zaden, zou alles kunnen worden toegeschreven aan kruisbestuiving. Maar veel tuinders fokken gladiolen met bollen en ze moeten de eigenschappen van de moederplant volledig overdragen. Wat gebeurt er met het kleurenschema?
Mogelijke redenen waarom gladiolen van kleur veranderen
Vreemd genoeg klinkt het, maar de redenen voor de kleurverandering van gladiolen kunnen verschillende ziekten zijn. Tot deze conclusie kwamen wetenschappers na de onderzoeken.
Fusarium
Fusarium is misschien wel de gevaarlijkste schimmelziekte van gladiolen. Het is te herkennen aan de karakteristieke bruine vlekken op de bol. Als dergelijk materiaal wordt geplant, zal het met een grote kans niet stijgen. Anders bloeien de zaailingen, waarna ze uitdrogen. Bladeren op een zieke plant verdorren onmiddellijk. Wanneer een geïnfecteerde gladiolenbol wordt opgeslagen, verspreidt de schimmel de sporen ook op gezond zaad.
Sclerotinose
Deze ziekte wordt in de volksmond zwartrot genoemd. Het verspreidt zich goed in zure en dichte grond, vooral bij koud regenachtig weer. Het eerste teken van het verslaan van gladiolen is bruin blad, waarna de stengel rot en eraf valt. Op de aangetaste plant worden zwarte gebieden overwogen - agglomeraties van schimmels. De wortels van de bol verkleuren naar bruin, waarna ze gaan rotten. Ook op het plantmateriaal zijn bruine of donkerbruine vlekken te zien. Er is geen remedie voor deze ziekte. Geleidelijk wordt het overgebracht naar de gevormde dochterknollen.
Botrytiose
Bloemisten noemen deze ziekte grijze rot. Vochtig en koud weer draagt bij aan de verspreiding ervan. Het was tijdens deze periode dat schimmelsporen door wind en regendruppels van aangetaste gladiolen naar gezonde worden gedragen.
Typische symptomen van de ziekte:
- Op de bladeren van bloeiende planten worden roodachtige vlekken zichtbaar.
- Bloemen verliezen hun decoratieve uiterlijk, stengels en knollen beginnen te rotten.
- Bij het uitgraven breekt of wordt de onderkant van de bol zacht.
Dergelijk plantmateriaal is onderhevig aan vernietiging. Het is echter mogelijk om gezonde kinderen op te halen zonder tekenen van ziekte.
Septoria
Septoria lijkt qua uiterlijk sterk op andere schimmelziekten. De verspreiding van de ziekte wordt bepaald door de karakteristieke plekken op de bladeren, waarna de stengel wordt aangetast. Gladiolen kunnen niet worden genezen.Betreffende bollen moeten worden vernietigd.
Tijdige preventieve maatregelen zijn in dit geval zeer effectief.
Bacteriële korst
Ziekteverwekkende bacteriën komen uit de grond op de bollen van gladiolen. De korst kenmerkt zich door erosie op het lichaam van het plantmateriaal, maar op het bodemgedeelte van de bloem zijn eventuele veranderingen nauwelijks merkbaar. In de buurt van de grond zelf zijn bruine vlekken te zien op de bladeren, die zonder preventieve en beschermende behandelingen groeien en de bloem vernietigen.
Kanker
Wortelkanker is niet minder vervelend dan schimmels. Schadelijke bacteriën dringen het programma van cellen binnen die verantwoordelijk zijn voor de vorming van kinderen. Na het opgraven kunt u gemakkelijk zieke bollen met waterige neoplasma's zien. De ziekte kan niet worden behandeld, daarom is het noodzakelijk om op tijd preventie uit te voeren om van nematoden af te komen.
Mozaïek
Mozaïek is pas de laatste jaren erg populair geworden. Tuinders beschouwen het als een groot ongeluk. Kenmerkend voor de ziekte is de afwisseling van lichte en donkere vlekken op de bladeren, die zich vervolgens naar de bloemen verspreiden. De ziekte heeft niet alleen een negatieve invloed op de decoratieve eigenschappen van gladiolen, maar ook op de groei ervan. Bloemen veranderen niet alleen van kleur, maar worden ook kleiner, geven minder knoppen. Tegelijkertijd ziet de bol er aan de buitenkant gezond uit. Tijdige preventieve en beschermende behandelingen zijn vereist.
Worden gladiolen bestoven?
Er wordt aangenomen dat gladiolen niet stoffig kunnen worden. Waarom? Omdat ze alleen door kwekers worden vermeerderd door zaden om nieuwe variëteiten te verkrijgen.
En bij het kweken met bollen worden de kenmerken van de moederbloem volledig overgedragen op de welp.
Van verschillende soorten
Bestuiving vormt geen bedreiging voor gladiolen in privétuinen, maar het wordt nog steeds aanbevolen om in groepen te planten volgens variëteiten. Ze doen dit om de bollen tijdens de opslag niet te verwarren en ze apart uit te graven. Immers, daarna wordt alleen het beste en gezondste plantmateriaal geselecteerd, de rest gaat verloren. Als gevolg van dergelijke acties blijven er slechts een paar van de meest winterharde en sterke variëteiten in de tuin. In de regel hebben ze lage decoratieve eigenschappen. De eigenaar heeft daarentegen de indruk dat de bloemen stoffig zijn geworden en allemaal dezelfde kleur hebben.
Naast groeien
Als er verschillende soorten gladiolen in de buurt worden geplant, moeten ze worden bestoven. Maar om het verkregen resultaat te observeren, moet je eerst zaden van een bloem verzamelen en er dan knollen van laten groeien, en pas dan zullen ze de eigenaar verrassen met een nieuwe onverwachte oproer van kleuren. Dit is een lang en moeizaam proces, en daarom verspreiden de meeste tuinders gladiolen door de bolvormige baby's te scheiden. Met deze methode is kruisbestuiving van bloemen niet beangstigend, zelfs als er in de buurt veel soorten met verschillende kenmerken worden gekweekt.
Gladiolen zijn prachtige en majestueuze planten. Hun kleurenschema is gewoon geweldig. Om het oog van de eigenaar langdurig te plezieren en de verdorde raseigenschappen niet te veranderen, moeten de planten goed worden verzorgd, ziektes en plagen voorkomen en ervoor zorgen dat de bollen van gekweekte rassen tijdens de bewaring niet met elkaar vermengen. Maak je geen zorgen dat je favoriete bloem wordt bestoven door andere gladiolen als de tuinman de zaadmethode van vermeerdering niet gebruikt en niet van selectie houdt.
