Planten en verzorgen van witte wateraardbei in het open veld, teelt en voortplanting
Witte wateraardbei is een bloem met een prachtige uitstraling. Op percelen gekweekt als decoratieve decoratie. Het planten en verzorgen van witte wateraardbei in het open veld verschilt praktisch niet van andere planten. Het enige dat van een persoon wordt verlangd, is regelmaat en oplettendheid.
Beschrijving en kenmerken van witte wateraardbei
Een kruidachtige vaste plant wortelt in gebieden met elk klimaat behalve het noorden.
Potentilla herkent u aan de volgende kenmerken:
- de hoogte van de steeltjes bereikt 30 cm;
- geen bladeren op de stengels;
- scheuten zijn dun, donkergroen;
- het wortelstelsel bereikt een lengte van 1 m;
- de wortel is dik, heeft een donkere tint;
- de uiteinden van de scheuten zijn bedekt met transparante haren;
- basale bladeren zijn uitgerust met bruine steunblaadjes;
- bloemen zijn sneeuwwit, verzameld in groepen;
- de bloei begint in het late voorjaar en gaat door tot de late zomer.
Medicijnen worden bereid uit witte wateraardbei. Hiervoor wordt de plant met de hand geoogst. Het verschijnen van ontdooide plekken geeft aan dat de plant klaar is om geoogst te worden. Gedurende deze periode bevat de vaste plant de maximale hoeveelheid voedingsstoffen.
Belangrijkste voor- en nadelen
Wateraardbei speelt het hele jaar door een decoratieve rol. In het voorjaar bloeien jonge bladeren met een nauwelijks waarneembare zilverachtige tint. Overvloedige bloei gaat de hele zomer door. Insecten uit het hele gebied komen samen in de geur van bloemen.
In de herfst, na de bloei, zijn de struiken bedekt met gele bladeren. Het is vooral 's ochtends mooi. Vorst bedekt de struik, waardoor het nog mysterieuzer wordt. Zelfs in de winter trekt de struik veel aandacht.
Witte wateraardbei is niet opgenomen in de groep van grillige planten en past zich aan alle omstandigheden aan. Het verdraagt de winters gestaag, en in de lente bloeit het met hernieuwde kracht.
Als het klimaat in de regio waar Potentilla groeit warm is, worden de struiken weelderig en verspreiden ze zich. Op de takken verschijnen enorme bloemen.
Er zijn praktisch geen nadelen. Het enige kenmerk, als het kan worden toegeschreven aan nadelen, is de verandering in het uiterlijk van de struik.
Als de witte wateraardbei in de schaduw groeit, wordt een gedrongen struik gevormd, bedekt met kleine bloemen. Maar zelfs dit bederft de schoonheid van de plant niet.
Kenmerken van het kweken van een struik
De teeltprocedure bestaat uit kleine details. Dit is de locatiekeuze, het soort plantmateriaal en het proces zelf.
Keuze van tijd en plaats
Witte wateraardbei geeft de voorkeur aan gebieden met weinig schaduw. Het landen in direct zonlicht is gecontra-indiceerd. Vaste plant houdt niet van plaatsen met een hoog vochtgehalte. Het beste stuk land is leemachtige grond vermengd met zand.
Wateraardbei verdraagt de kweekprocedure zonder problemen. Reageert gemakkelijk op aanplant van de lente tot halverwege de herfst. Het wordt aanbevolen om dergelijke werkzaamheden in de lente uit te voeren.
Plantmateriaal
Wat dit deel betreft, de wateraardbei kan de vorm hebben van zaden of een scheut. Om jonge zaailingen te krijgen, worden zaden in de winter gezaaid. En de gerijpte scheuten worden in het voorjaar op een vaste plek geplant.
Plantproces
Het gaat als volgt:
- De bodem van het voorbereide gat is bedekt met kiezelstenen of grind. Een drainagelaag is vereist.
- Bestrooid met een kleine hoeveelheid aarde vermengd met humus en rivierzand. De verhouding is 2: 2: 1. Nog eens 100 g minerale mest wordt aan het voltooide mengsel toegevoegd.
- De geplante vaste plant krijgt overvloedig water.
De stamcirkel wordt na het besproeien mulchen. Stro of zaagsel wordt als mulch genomen.
Aanbevelingen voor gewasverzorging
Jonge struiken en volwassen planten hebben verzorging nodig. Hierdoor houd je de plant in topconditie.
Plaats
Struiken zijn geschikt voor verplanten vanaf 4 jaar. Een vaste plant groeit tot wel 20 jaar op één plek. Daarom moet u van tevoren voor de site zorgen.
De grond
Het land moet worden gemulleerd. Het gebied waarop de wateraardbei groeit, wordt losgemaakt. Onkruid wordt ook regelmatig verwijderd.
Water geven
De grond is verzadigd met vocht terwijl de grond droogt. In de hete zomer krijgt de plant tot 4 keer per week water. In dit geval mag het water niet koud zijn. Het wordt aanbevolen om bezonken water te gebruiken dat de hele dag aan zonlicht is blootgesteld.
Voorafgaand aan de watergiftprocedure wordt de grond losgemaakt zodat vocht sneller het wortelsysteem binnendringt. Op regenachtige dagen wordt de verzadiging van de grond met vocht opgeschort.
Topdressing en meststoffen
Vaste plant heeft voedingsstoffen nodig op het moment van actieve groei. In het voorjaar wordt de struik bewaterd met water met toevoeging van fosfaat en kaliumsulfaat. Tijdens de vorming van knoppen wordt Potentilla gevoed met complexe meststoffen. In het laatste geval is het gehalte aan een grote hoeveelheid kalium en fosfor verplicht.
Snoeien
Naast het bemesten, bewateren en losmaken van de grond, reageert Potentilla goed op snoeien. Het is vormend in de lente en sanitair in de herfst. Gebroken en gedroogde scheuten worden in het voorjaar gesneden en vormen zo de vorm van een struik. In de herfst worden scheuten verwijderd die in het midden van de struik groeien, evenals scheuten die zich naar boven uitstrekken.
Gewasbescherming tegen ziekten en plagen
Het verzorgen van een vaste plant is geen enorm werk, omdat de struik praktisch niet ziek wordt. Zeer zelden wordt wateraardbei aangetast door echte meeldauw, roest of vlekken. Zelfs als de tuinman met een soortgelijk fenomeen te maken heeft, hoeft u zich niet al te veel zorgen te maken. De aanval van ongedierte heeft geen grote invloed op het uiterlijk van de struik, en in de herfst worden de aangetaste takken afgesneden.
Het uiterlijk van een schep wordt periodiek opgemerkt op de struiken. Om ze te bestrijden worden insecticiden gebruikt. Fungiciden worden gebruikt om pathogenen van echte meeldauw, roest en vlekken te doden.
Fokmethoden
Witte wateraardbei plant zich voort door zaden, stekken, gelaagdheid en het verdelen van de struik. De laatste methode wordt relevant in mei en september. Hiervoor moeten de struiken minimaal 3 jaar oud zijn.
Vegetatieve methode
Wateraardbei reproduceert in lagen en stekken in juli en augustus. Stekken worden verkregen door de toppen van de scheuten af te snijden en de bloemen te verwijderen. Elk exemplaar moet ongeveer 10 cm lang zijn.
De afgesneden tak wordt gedurende 4-6 weken in perliet geplaatst.In dit geval moet de luchttemperatuur in de kamer binnen het bereik van + 3- + 5 ° C liggen. Indien nodig worden stekken in een zelfgemaakte kas gelopen. Voortplanting door laagjes valt in de eerste helft van de zomer.
Scheuten die dicht bij de grond groeien, buigen naar de oppervlakte. De tak moet de grond raken. Om snel een wortel te vormen, wordt er een incisie gemaakt op het punt waar de tak de grond raakt.
De scheut wordt in een voorbereide groef geplaatst en bedekt met een kleine hoeveelheid aarde. Wasknijpers of andere zelfgemaakte apparaten worden gebruikt voor veilige fixatie. In de herfst vormt zich een wortel in de grond, waardoor je de spruit van de grote struik kunt scheiden.
Het is ook mogelijk om de struik te verdelen. Om de kweekmethode een positief resultaat te geven, wordt een struik geselecteerd die minimaal 3 jaar oud is. De verdeling vindt plaats in april, mei of september.
Na het opgraven van de plant wordt het wortelsysteem van de grond gereinigd en gewassen. De wortel wordt met een scherp mes in stukken gesneden. Elk zou minstens 2 nieren moeten hebben. Na in de wortelvormingsstimulator te hebben gehouden, wordt het eerder afgesneden deel geplant.
Zaad methode
Je kunt een jonge zaailing krijgen door zaadjes in de grond te zaaien. Deze reproductiemethode wordt in zeldzame gevallen gebruikt. De methode kost veel tijd en moeite. Desalniettemin besluiten sommige tuinders erover en krijgen Potentilla.
Witte wateraardbei in landschapsontwerp
Een vaste plant wordt met succes gebruikt voor:
- rotstuinen;
- bloembedden, mixborders;
- rozenkransen;
- gewone bloembedden.
Landt op allerlei plaatsen. In staat om goed zijn vorm te behouden en heggen en stoepranden te vormen. Staat prachtig in combinatie met andere planten en als enkele struik op het land.
Wateraardbei is een echte langlever, aangezien het gemiddeld 20-25 jaar op de site blijft. Maar er zijn uitzonderingen wanneer individuele exemplaren tot 30 jaar overleefden. Wateraardbei zal de belangrijkste versiering in de tuin zijn, als het een aparte plaats krijgt en constant wordt verzorgd.
