huis / Bloemen

Regels voor het planten en verzorgen van teunisbloem in het open veld, beschrijving van rassen

Decoratieve teunisbloem trekt tuinders en landschapsontwerpers aan met zijn eenvoud en verscheidenheid aan soorten. De meerjarige bloem heeft een groot aantal soorten die zowel in het zuiden als in het noorden voorkomen. De meeste van hen zijn van selectieve oorsprong, maar bevatten steevast een dergelijke eigenschap als heldere talrijke bloeiwijzen. De populaire teunisbloembloem, waarvan het planten en verzorgen later zal worden beschreven, wordt in de plantkunde primula genoemd. Bovendien wordt de plant een nachtkaars of teunisbloem genoemd.

Beschrijving en kenmerken

Teunisbloembloeiwijzen zijn het belangrijkste voordeel van de plant, de bloemen zijn wit, geel, rood of blauw en ook gestreept. De kruipende wortelstok produceert harde, behaarde scheuten, waarvan de hoogte afhankelijk is van de variëteit. De bladeren zijn altijd afwisselend gerangschikt en hebben verschillende vormen. De eigenaardigheid ligt in het feit dat de bloei 's avonds plaatsvindt en dat de knoppen niet sluiten, zelfs niet bij bewolkt regenachtig weer. Teunisbloemvariëteiten hebben een groeiseizoen van één jaar, twee jaar of meerdere jaren.

Groeien in de tuin

Enotera wordt moeiteloos gekweekt in tuinpercelen. De struik hoeft niet vaak te worden verpot, de plant heeft geen speciale voeding en verfijnde verzorging nodig. De bloem kan perfect samengaan met andere gewassen, heeft een sterke immuniteit en verdraagt goed slechte weersomstandigheden.

Seedling-methode

Kleine teunisbloemzaden zijn meer geschikt voor zaailingen. De gebruikelijke potmix voor zaailingen wordt in kleine containers geplaatst. In elk wordt een kleine holte gemaakt tot 5 mm en worden zaden gegoten, gemengd met zand en aarde. De grond wordt besproeid met water om wateroverlast en bederf te voorkomen. Het duurt tot 14 dagen voordat zaailingen verschijnen.

Timing

U kunt teunisbloemzaailingen zaaien van januari tot maart. De exacte data staan vermeld op de zaadverpakking, aangezien deze afhankelijk zijn van het ras. Zaailingen worden niet eerder dan begin mei geplant. De grond moet goed opwarmen, met smeltwater worden bevochtigd en tijd hebben om uit te drogen. Het is wenselijk om jonge planten te beschermen tegen mogelijke vorst..

Bodemvereisten

Bodemsamenstelling is niet bijzonder belangrijk voor de teunisbloementeelt.De soorten bloeien prachtig op alle grondsoorten, met uitzondering van arme zware kleisoorten. De plant reageert normaal gesproken op zuur, maar groeit actiever op neutrale losse lemen die rijk zijn aan voedingsstoffen.

Temperatuurregime

Direct na het zaaien van teunisbloem, moeten de containers goed worden bedekt met polyethyleen, zodat de zaailingen voldoende warmte krijgen.

Luchten

Na 8-10 weken na het zaaien moeten de zaailingen worden afgehard. Hiervoor dien je de containers overdag buiten te zetten. De noodzakelijke voorwaarden zijn zonnig weer en geen vorst. U kunt beginnen met 10-15 minuten en geleidelijk de tijd die u in de lucht doorbrengt, verlengen.

Verdunnen

Na 10-15 dagen moeten de zaailingen worden uitgedund. Overtollige scheuten worden voorzichtig verwijderd, maar het wordt aanbevolen om ze gewoon in een andere container te planten. Sommigen van hen zullen wortel schieten en in de toekomst worden gebruikt voor aanplant. Vooral het uitdunnen van planten die in één grote container worden gezaaid, is belangrijk.

Buiten transplantatie

In mei groeien de zaailingen het vereiste aantal echte bladeren en hebben ze een ontwikkeld wortelstelsel. Planten worden een voor een in vochtige gaten geplant, waarbij de wortels volledig in het plantgat worden ondergedompeld. De afstand tussen de struiken is minimaal 50 cm.

Seedless manier

Op lichte gronden, zoals zandgronden, is het mogelijk om teunisbloem te kweken uit zaden in het open veld. Voor het planten moeten ze de aarde opgraven, zand toevoegen en, indien gewenst, organische mest toevoegen. In het eerste jaar van aanplant zal de plant zijn wortelsysteem laten groeien en is het onwaarschijnlijk dat hij zal bloeien.

Timing

De planttijd is aanzienlijk afhankelijk van de temperatuur van de omgeving. Als de lucht opwarmt tot 16 ° C, kun je de grond voorbereiden op het planten van zaden. Na 14 dagen beginnen ze met zaaien als de lentekoude niet terugkeert.

Site selectie

Het belangrijkste criterium voor het kiezen van een site voor het planten van bloemen is verlichting. De mate is afhankelijk van de soort, er zijn namelijk planten die de voorkeur geven aan zon, halfschaduw en maximale schaduw. Het vochtgehalte van de grond mag niet te hoog zijn, de bloem verdraagt een korte droogte prettiger dan stilstaand water.

Zaadplantschema

De zaden worden in groepen gezaaid op een afstand van maximaal een halve meter van elkaar, naarmate teunisbloem in de loop van de tijd groeit. De tweede landingsoptie is tape. Om dit te doen, moet je groeven maken tot 50 mm diep in losse grond, water gieten, dan de zaden gelijkmatig gieten en bedekken met aarde. Daarna wordt de grond licht aangedrukt.

Verdunnen

Dichte zaailingen moeten worden uitgedund om ruimte te bieden aan planten om te groeien. De spruiten worden verwijderd met een dun mes om de wortels niet te beschadigen. In dit geval kunnen overtollige planten elders worden geplant.

Kijk eens ook

Beschrijving van 25 soorten en variëteiten van armeria, planten en verzorgen in het open veld

Zorg

Teunisbloem is geen veeleisende plant om voor te zorgen, maar de struik moet worden voorzien van elementaire voorwaarden. Deze omvatten:

tijdig overvloedig water geven;
onkruid wieden;
bevruchting;
snoeien van droge delen van de plant;
het losmaken van de grond;
mulchen;
vastbinden.

Water geven

Enotera geeft de voorkeur aan goed vochtige grond en reageert negatief op droog, zonnig weer. Om het maximale bloeipeil te bereiken, is het noodzakelijk om de planten tijdens het groeiseizoen minimaal 2 keer water te geven. Voor elke vierkante meter aanplant is 15 tot 20 liter water nodig.

Wieden

Het is regelmatig nodig om de wortelcirkel van de teunisbloem los te maken om onkruid te verwijderen en de toegang van zuurstof tot de wortels te vergroten. Een overvloed aan onkruid leidt tot een slechte groei en een slechte bloei en draagt ook bij aan de verspreiding van schimmelinfecties en ongedierte.

Topdressing

Door de lage eisen voor bodemvruchtbaarheid kunt u teunisbloem 1 keer tijdens de groeiperiode bemesten. Er zijn 2 opties om topdressing op de grond aan te brengen:

Tijdens de bloei wordt de grond verrijkt met kaliumsulfaat en superfosfaat met een snelheid van 15 mg droge stof per vierkante meter.
Voeg in het stadium van knopvorming houtaspoeder of nitrofosfaat toe aan de grond.

Snoeien

Direct na het einde van de bloei moeten trage steeltjes uit de planten worden verwijderd. Dit verhoogt het voedingsniveau van het groen en helpt de aantrekkelijkheid van het bloembed te behouden. Aan het einde van het groeiseizoen, dat meestal in de late herfst plaatsvindt, worden de verdorde scheuten langs de grondlijn doorgesneden.

Overdracht

Langdurige teelt van teunisbloem op één plaats leidt tot degeneratie, versnippering van bloemen op groeiende struiken. Bij de eerste tekenen van verslechtering van het uiterlijk van de bloeiwijzen, moet de plant worden verdeeld door de struik te verdelen en op een andere plaats te planten. De procedure wordt niet vaak uitgevoerd, de periode van stabiele groei moet minimaal 4 en niet langer zijn dan 5 jaar.

Voorbereiden op de winter

Extra beschutting voor teunisbloem is niet nodig voor de winter, omdat de bloem vorstbestendig is. Vóór het begin van de vorst wordt het bovengrondse deel van de planten afgesneden en vervolgens wordt het plantgebied overvloedig mulchen. De hoogte van de beschermlaag moet 50 mm zijn. Gehakte turf, compost, sparren takken of afgevallen bladeren zorgen ervoor dat de wortels optimaal behouden blijven.

Ziekten en plagen

Teunisbloem heeft een goede immuniteit, vooral zelden vatbaar voor infectie met schimmelinfecties. Als er vlekken verschijnen, moet u het beschadigde blad verwijderen en de naburige plant, die de oorzaak was van de ziekte, vernietigen. Fungicidebehandeling en preventief spuiten zijn niet vereist. Insecten vallen teunisbloem veel vaker aan. Het grootste gevaar zijn bladluizen, die onmiddellijk na het verschijnen met insecticiden moeten worden vernietigd.

Reproductie

Er zijn verschillende soorten reproductie van teunisbloem: zaad en vegetatief. Om je eigen zaden te krijgen, moet je de bloeiwijzen behouden totdat de vrucht zich vormt en het zaad rijpt. Als u echter de oogsttijd overslaat, zal de teunisbloem op natuurlijke wijze verdwijnen. In de herfst wordt aanbevolen om de struik vegetatief te vermeerderen.

Zelf zaaien

Teunisbloem plant zichzelf goed voort door zaden te verspreiden. Deze methode is natuurlijk voor eenjarige soorten. Zaden rond de plant vallen in de herfst uit de vruchten en in de lente verschijnen er verse scheuten. Het is nodig om ze uit te dunnen of op de juiste plaats te verplanten.
De struik verdelen

Dit is de gemakkelijkste manier om teunisbloem te reproduceren die al in de tuin groeit. In dit geval is het niet nodig om de hele struik uit te graven, u kunt een deel met een schop afsnijden en naar een nieuwe plaats overbrengen. Voor een snelle beworteling is het noodzakelijk om een klomp aarde op de afgesneden wortelstok te houden. Voortplanting is zowel in de lente als in de herfst mogelijk.

Toepassing in landschapsontwerp

In de tuinbouw worden uitwendig uitstekende teunisbloemvariëteiten in contrasterende combinaties aangeplant. De struiken creëren heldere gebieden op groene gazons, zien er goed uit in bloembedden met constante halfschaduw. Planten sieren de noordelijke hellingen van de alpine glijbanen, vullen gebreken goed in en maskeren ze. Bij het ontwerp van de borders en de voorgrond van de bloembedden worden laaggroeiende soorten sleutelbloem gebruikt.

Buren

Om een contrasterend helder effect te krijgen naast teunisbloem, heeft het de voorkeur om te planten:

lobelia;
ageratum;
veronica;
astilba;
klokken.

Deze bloemen hebben tijdens de bloei verschillende tinten van de sleutelbloem en de bladeren verschillen aanzienlijk in textuur.

Genezende eigenschappen

Enotera wordt vaak gebruikt in de volksgeneeskunde vanwege zijn rijke chemische samenstelling. De wortelstok dient als basis voor de bereiding van afkooksels tegen aandoeningen van de luchtwegen en tuberculose. Olie wordt uit de zaden van de plant geperst, wat trombose van bloedvaten voorkomt, en wordt ook gebruikt bij de behandeling van eczeem, dermatitis, diabetes, cirrose en reuma.

Infusie van het groene deel van teunisbloem is een effectief anticonvulsief middel, maakt deel uit van folkremedies voor hart- en nieraandoeningen, heeft een antimicrobieel effect bij uitwendig gebruik.

Koken gebruik

De Amerikaanse Indianen gebruikten teunisbloem als voedsel. De gerechten werden bereid met zowel scheuten en bloemen als dichte wortelstokken. De laatste is rijk aan zetmeel, eiwitten en mineralen. De wortel wordt geschild en het resulterende vruchtvlees wordt op smaak gebracht met azijn of gestoofd in een stoofpot.

Soorten

Het geslacht teunisbloem of teunisbloem omvat minstens 150 plantensoorten. De meeste hiervan zijn defecte sierplanten die veel worden gebruikt in landschapsarchitectuur en alternatieve geneeswijzen. Sommige soorten worden ook gebruikt bij het koken.

Kijk eens ook

Beschrijving van Alyssum-variëteiten, aanplant, teelt en verzorging in het open veld

Missouri

Dit type teunisbloem is ook bekend onder de bijnaam grootvruchtig en wordt gekenmerkt door:

hoogte niet meer dan 40 cm;
bladeren zijn ovaal of sterk versmald;
grote bloemen met een diameter tot 10 cm;
bloeiwijzen met een gouden tint bevinden zich erg laag boven de grond.

Stemloos

Een van de meest opvallende soorten teunisbloem wordt gekenmerkt door:

lancetvormige bladeren vormen een opgehoopte rozet;
trechtervormige bloemen zijn groot, tot 7 cm in diameter;
bloeiwijzen hebben een lichtgele tint.

Struik

Kenmerken van struik-teunisbloem:

hoogte tot 120 cm;
rijke groene bladeren met een lange ovale vorm;
gele bloemen zijn groot, niet minder dan 5 cm.

Vaste plant

De soort die wijdverspreid is in Noord-Amerika, wordt sinds het midden van de 18e eeuw gekweekt. en heeft de volgende verschillen:

zeer kleine hoogte van 25 cm;
bladeren met een smalle lancetvormige vorm tot 1,5 cm breed;
bloeiwijzen worden gevormd als een oor;
kleine gele bloemen zijn niet groter dan 1,5 cm.

Vierhoekig

De soort is ook inheems in het oosten van de Verenigde Staten en staat bekend als de Fraser-teunisbloem. De plant heeft natuurlijke kenmerken:

de gemiddelde hoogte van de struik is 70 cm;
ovale bladeren hebben een blauwgroene tint;
in de herfst krijgt de plant een roodachtige tint;
bloeiwijzen zijn erg geurig;
bloemen zijn geel.

Mooi

Mooie kenmerken van de teunisbloem:

ondermaatse struik 40 cm hoog;
bladeren zijn langwerpig met een uitgesneden gekartelde rand;
bloemen zijn komvormig met een straal van 2,5 cm;
geurige bloeiwijzen zijn wit of roze.

Biënnale

Tweejarige teunisbloem kenmerken:

hoogte tot 120 cm;
bladeren van 2 cm lang hebben dunne denticles langs de rand;
bloemdiameter 5 cm;
bloeiwijzen in een citroengeel palet.

Geurig

Dit type wordt niet alleen gekenmerkt door een helder aroma, maar ook door de volgende kenmerken:

liefde voor schaduw;
hoogte tot 100 cm;
bloemen zijn groot, geel van kleur;
bloeiwijzen vouwen niet gedurende de dag.

Bleek

Kenmerken van teunisbloem:

grote sneeuwwitte bloemen;
struikhoogte binnen 50 cm;
nachtbloei gaat gepaard met een aangenaam aroma;
gekweekt in koude klimaten.

Veelkleurig

Kenmerken van teunisbloem:

groei tot 120 cm;
bloemen met een feloranje tint;
compacte grootte van de struik.

Lamarck

Enotera Lamarck wordt ook wel rood-kruidachtig genoemd en kent de volgende verschillen:

hoogte tot 100 cm;
bladeren zijn eerder ovaal dan lancetvormig;
groenachtige planten hebben vertakte, rechte scheuten;
bloemen zijn uitzonderlijk geel.

Drummond

Drummond teunisbloem kenmerken:

hoogte 30-80 cm;
grote, sterke stengel met sterke vertakking;
puntige bladeren lancetvormig;
de kleur van de plant is donkergroen;
bloeiwijzen zijn geel, groot, geurig.

Populaire soorten

Elke teunisbloemensoort heeft 5-6 variëteiten. Deze grote diversiteit onderscheidt de bloem van andere tuinplanten. U kunt eenvoudig de juiste kiezen op basis van de grootte van de struik en de schaduw van de bloeiwijzen.

Avond dageraad

De variëteit behoort tot ondermaats en bereikt een hoogte van 30 cm De plant is meerjarig, pretentieloos, geeft de voorkeur aan lichte leem met goede drainage. Het ras wordt op een zonnige plek geplant. Bloei met grote gele knoppen duurt van juli tot september.

Pinocchio

Het hoge ras tot 120 cm geeft de voorkeur aan zonlicht en halfschaduw. Regelmatig gevormde bloemen zijn citroengeel en groot van formaat.Overjarige teunisbloem is bestand tegen droogte en vorst, plant zich voort door zaailingen.

Oplossen

Pretentieloze struiken van 30-40 cm hoog hebben enkele grote gouden bloemen die 's avonds en' s nachts bloeien. Het ras is bestand tegen vorst en droogte, verliest geen groei op arme kalkrijke gronden.

Goud

Lage struiken tot 25 cm hoog zijn bedoeld voor aanplant in halfschaduw. De kleur van de bloemen is geel en de diameter is 7-10 cm Bij het planten van het ras volstaat het om een afstand van 30 cm tussen de planten aan te houden.

Nacht kaars

Een korte teunisbloem met een hoogte van 30-40 cm met lichtgele bloemen geeft de voorkeur aan halfschaduw. De variëteit vereist een dichte beschutting voor de winter, bloeit alleen 's avonds van juni tot augustus. Zaden worden in de volle grond geplant.

Gele Rivier

Een tweejarige variëteit van kleine groei niet groter dan 25 cm De struik bloeit in het tweede jaar van juni tot september. Bloeiwijzen zijn heldergeel en bestaan uit 5-7 knoppen.

Roze droom

De struik wordt 25 tot 40 cm hoog en heeft een klein aantal roze of witte bloemen in de knop. De zaden kunnen in de volle grond of in een koude kas worden geplant. De variëteit verdraagt gemakkelijk de winter onder een lichte dekking van gevallen bladeren en sparren takken.

Coquette orchidee-roze

Een meerjarige, laagblijvende variëteit wordt niet meer dan 40 cm. Rozeachtig witte, komvormige bloemen verschijnen vanaf eind juni en verdwijnen na half augustus. Voor de winter wordt aanbevolen om te mulchen en af te dekken met folie.

Avondroos

Een vaste plant struik bereikt een hoogte van 40 cm en is in het tweede jaar bedekt met witte bloemen met een roze tint. De variëteit wordt op een zaailing-manier gekweekt, pretentieloos in de zorg, maar vereist drainage van hoge kwaliteit.

Gratis wind

Het ras behoort tot middelgroot, heeft rechte stelen tot een halve meter hoog. Witte bloemen bloeien 's avonds en' s nachts afzonderlijk. De plant is geschikt om op alpenglijbanen te planten.

Zorggeheimen

Kenmerken van de zorg voor teunisbloemstruiken:

Door de hoge droogtetolerantie mag de plant niet vaker dan 3 keer per jaar water krijgen.
Het is toegestaan om minerale meststoffen aan te brengen voordat u water geeft.
De struiken moeten om de 4 jaar worden verjongd.
Teunisbloem kan zelfs tijdens de bloeiperiode worden getransplanteerd.