huis / Bes

Beschrijving en kenmerken van de variëteit Pygmee-bes, aanplant en verzorging

De zwarte bes van de Pygmee-variëteit wordt een van de meest succesvolle prestaties van de binnenlandse fokkerij van de kofnets van de vorige eeuw genoemd. Het heeft veel voordelen en er is veel vraag naar, zowel door zomerbewoners en eigenaren van percelen voor huishoudens, als door kleine boeren en landbouworganisaties.

Selectie van bessenpygmee

Het ras is gemaakt in het South Ural Research Institute of Horticulture and Potato Growing (YUNIISK). De "ouders" van Pygmy zijn rassen als Karelskaya (Bredthorpe is de Finse naam) en Dove Seedling. De maker van de variëteit - Ilyin V.S. Opgenomen in het rijksregister en goedgekeurd voor gebruik in 1999.

Belangrijkste voor- en nadelen

De voordelen van dit ras zijn:

grootbloemig;
dichte, scheurvaste huid;
dessert (zoete) smaak van rijpe bessen;
vorstbestendigheid;
droogtebestendigheid;
hoge weerstand tegen gevaarlijke en schadelijke schimmelziekten zoals anthracnose en echte meeldauw.

Het enige nadeel van het ras is de gemiddelde resistentie tegen niermijten, witte bladvlekkenziekte (septoria blight).

Verscheidenheidseigenschappen

De kenmerken van dit ras zijn onder meer een beschrijving van het uiterlijk, opbrengstindicatoren, weerstand tegen lage temperaturen, droogte, termen voor het plukken van bessen, hun transporteerbaarheid en opslag.

Externe beschrijvingen van cultuur

Een volwassen en vruchtdragende plant van de Pygmy-variëteit is een compacte struik van 1,5-2 meter hoog, bestaande uit rechtopstaande, lichtroze scheuten. De bladeren van deze variëteit zijn groot, rijk groen. Het voorste deel van de bladmessen is glanzend, sterk gegolfd, de achterkant is glad, mat.

Bloei en opbrengst

De belangrijkste kenmerken van het ras zijn een beschrijving van de timing en duur van bloei, rijping, oogsten van rijpe bessen, gewasopbrengst, transporteerbaarheid en opslag van het geoogste gewas.

Bloemen en bestuiving

De bloemen van deze variëteit zijn volumineus, met een bleekgroene kleur, verzameld in grote clusters van elk 5-10 stuks. Pygmee is een zelfvruchtbare variëteit waarvoor geen bestuivende insecten nodig zijn.Door de nabijheid van variëteiten als Yadrenaya, Bagheera en Lucia kan, met extra kruisbestuiving, de opbrengst van de pygmee-plantage met 10-15% worden verhoogd.

Rijpingstermijnen

De minnelijke rijping van deze variëteit wordt eind juni en begin juli waargenomen. Dit proces wordt vertraagd met koelte aan het begin van de zomer, langdurige regenval, sterke orkaanwinden, langdurige droogte.

Hoe en wanneer bessen plukken

Het oogsten gebeurt bij droog en warm weer, in de vroege ochtend (na dauw) of 's avonds. Het wordt niet aanbevolen om bessen te plukken op het hoogtepunt van de hitte overdag, na hevige regenval. Als ze rijp zijn, worden de bessen niet één voor één geoogst, maar met hele borstels. Bij ongelijkmatige rijping wordt een groot aantal kleine en groene bessen in trossen een voor een afgesneden.

Om ervoor te zorgen dat de bessen niet gewond raken door hun eigen gewicht, worden brede en ondiepe plastic containers gebruikt voor het verzamelen en vervoeren ervan.

Transporteerbaarheid en opslag van fruit

Rijpe Pygmee-bessen zijn bestand tegen scheuren. Door dit voordeel zijn de bessenrassen, mits goed geoogst, goed bestand tegen transport over lange afstanden. Ze worden ook goed bewaard: vers, in de koelkast, hun houdbaarheid is gemiddeld 3-4 weken, ingevroren - tot 2 jaar.

Vorst- en droogtebestendigheid

Volgens deze twee kenmerken heeft de zwarte bes van de Pygmy-variëteit zeer goede indicatoren:

gezonde en volwassen struiken van deze variëteit zijn bestand tegen beide voorjaarsvorst tot -5-7 en strenge wintervorst tot -35 ;
het ras is bestand tegen langdurige droogte in de lente-herfstperiode. Dit fenomeen heeft het meest nadelige effect op de opbrengst van het ras in de fasen van bloei en beszetting.

Dankzij deze eigenschappen kan deze variëteit zowel in de middelste rijstrook als in het zwaardere klimaat van Siberië worden geteeld.

Gevoeligheid voor ziekten en insecten

Het ras is zeer resistent tegen echte meeldauw, septoria-bacterievuur, dubbele bladeren. Pygmee is relatief resistent tegen schade door ziekten zoals septoria. Onder ongedierte is deze variëteit relatief resistent tegen aalbessenniermijten, bladluizen, motten, motten.

Kijk eens ook

Beschrijving en kenmerken van de Veloy-bessenvariëteit, aanplant en verzorging

Bessenstruiken planten op de site

Bij het kweken van aalbessenstruiken van de Pygmy-variëteit is het erg belangrijk om de juiste zaailingen te kiezen, de meest geschikte plaatsen voor de plantage te kiezen, het plantgat te graven en het plantproces direct zelf uit te voeren.

Hoe u de juiste zaailingen kiest om te planten

Bij het kiezen van een zaailing, moet u zich laten leiden door de volgende vereisten voor de staat van de bovengrondse en ondergrondse delen:

leeftijd - goed gevormde twee jaar oude zaailingen met 2-3 gezonde scheuten, zonder blad, met gezonde, niet gezwollen knoppen worden gebruikt voor het planten;
de hoogte en conditie van het bovengrondse deel zijn het meest levensvatbaar, en zaailingen met een bovengronds deel van 40-60 centimeter hoog en een scheutdikte aan de basis van minimaal 8 millimeter wortelen het beste;
lengte en conditie van het wortelsysteem - om het bovengrondse deel van de nodige voedingsstoffen te voorzien, moet het wortelsysteem van de zaailing bestaan uit 4-5 wortels, met een minimale lengte van 20 centimeter;
de toestand van de schors van de scheuten - de schors op de scheuten moet gezond zijn, niet mechanisch beschadigd.

Ook moet een sticker met de aanduiding van de kwekerij, reproductie aan de zaailing worden bevestigd. Alle vereisten voor zaailingen van zwarte bessen worden gereguleerd door een document als GOST R 53135-2008.

Afzet locatie

Voor deze zwarte bessenvariëteit kiezen ze goed verlichte gebieden op heuvels met de volgende kenmerken:

de grondsoort qua textuur is samenhangende zandige leem of goed doorlatende lichte leem;
het vruchtbaarheidsniveau is hoog, gekenmerkt door een humusgehalte van meer dan 2%, beschikbare vormen van fosfor en uitwisselbaar kalium - ten minste 180 milligram per kilogram grond;
het niveau van bodem (grond) water is niet dichterbij dan 1 meter van het oppervlak;
zuurgraad (pH) - 5,5-6,0.

Alle bodemparameters van het geselecteerde gebied kunnen worden achterhaald met een betaalde analyse van een bodemmonster bij een lokaal agrochemisch laboratorium.

Landingstijd en technologie

Jonge boompjes van pygmee-strooisel worden in het vroege voorjaar of in de late herfst geplant. Tegelijkertijd heeft de herfstperiode meer de voorkeur, omdat de gevestigde en overwinterde zaailing in het vroege voorjaar al begint te groeien, en met normale zorg minder pijn zal doen en sneller vruchten zal afwerpen.

De landingstechnologie bestaat uit de volgende fasen:

Voorbereiding van de grond voor het planten - de site wordt behandeld met een algemene oriëntatie van glyfosaatbevattende herbiciden (Rainbow, Hurricane), opgegraven of geploegd tot de diepte van de vruchtbare laag.
Graven van landingsgaten - gaten met een diameter van 50 centimeter en een diepte van 40 centimeter worden gemaakt in het geselecteerde gebied.
Bereiding van een mengsel van organische en minerale meststoffen - gebruik voor het vullen van het gat naast vruchtbare grond een mengsel dat bestaat uit 2 emmers compost, 170 gram eenvoudig superfosfaat, 75 gram kaliumsulfaat, 300 gram houtas.
Bevochtigen van de bodem van het gat - 10-12 liter water wordt op de bodem van het gat gegoten, lichtjes besprenkeld met vruchtbare grond.
Een zaailing in een gat plaatsen - een zaailing in een plantgat wordt strikt verticaal of onder een hoek van 45 geplaatst ... De wortelhals van de zaailing moet 6-8 centimeter onder het grondniveau zijn.
Het gat opvullen - door de zaailing in het midden van het gat te plaatsen, wordt deze eerst bedekt met een mengsel van compost en minerale meststoffen en vervolgens met vruchtbare grond.
Water geven - nadat het gat is opgevuld, wordt een ringvormige groef rond de zaailing gemaakt, waarin 8-10 liter water wordt gegoten.
Mulchen - nadat het vocht is opgenomen, is de grond rond de zaailing bedekt met een laag mulch (turf, zaagsel, humus) van 5-7 centimeter dik.

Het schema voor het planten van zwarte bessen met deze technologie (afstand tussen planten × rijafstand) is 1,5 x 2,5 meter.

Hoe zorg je voor een struik?

Verzorging van zaailingen bestaat uit water geven, bemesten, bodembewerking, snoeien, bescherming tegen ziekten en plagen en beschutting voor de winter.

Irrigatie en voeding

De meest veeleisende aalbessenstruiken om te besproeien in de volgende groeifasen:

bloei - de vorming van eierstokken;
rijping van bessen.

Tijdens deze periodes krijgen de struiken 2-3 keer per week water. Ook wordt overvloedig water gegeven met een vochttekort, waardoor de struiken voor de winter worden verwarmd (irrigatie met watertoevoer). De irrigatiesnelheid in elk van deze perioden moet zorgen voor bodemvocht onder de struiken tot een diepte van 40-45 centimeter. Gemiddeld is het op zandleem en leemachtige bodems 25-30 liter water per 1 volwassen struik.

Kijk eens ook

Beschrijving en kenmerken van zwarte bessenvariëteiten Hercules, planten en verzorgen

Gedurende de eerste 2 jaar worden jonge bessen alleen in het vroege voorjaar gevoerd, voordat de knop breekt. Onder elke struik wordt 65 gram ammoniumnitraat of 45-50 gram ureum aan deze topdressing toegevoegd. Ureum moet worden gesloten door los te maken.

Vruchtbare struiken ouder dan 3 jaar worden 2-3 keer per seizoen met stikstofmeststoffen gevoerd:

In de lente (vóór de knopbreuk) - op dit moment wordt bemesting uitgevoerd op natte grond, met ammoniumnitraat in een dosis van 65-70 gram ammoniumnitraat per 1 struik.
In de fase van groene eierstokken worden bessenstruiken tijdens deze fase gevoed met een oplossing van ureum (50 gram kunstmest per 10 liter water) of droog ammoniumnitraat in een dosis van 70 gram per 1 struik.

Fosfor en kalium worden elk jaar geïntroduceerd, onder de herfst graven of losmaken van de grond, in de vorm van 210 gram eenvoudig superfosfaat en 70 gram kaliumsulfaat per 1 struik.

Bodemzorg

Het verzorgen van de grond op een bessenplantage van deze variëteit bestaat uit de volgende bewerkingen:

vroege lente loslaten tot een diepte van 10-12 centimeter;
zomer losmaken en wieden in de buurt van struiken tot een diepte van 5-10 centimeter;
herfst graven van rijafstanden en het losmaken van de grond nabij de struiken tot een diepte van niet meer dan 10 centimeter.

Bij gebruik van mulch wordt losmaken in de zomer niet uitgevoerd.

Trimmen en vormgeven

In de eerste 3 jaar wordt formatief snoeien uitgevoerd om de struik de nodige vorm, hoogte en productiviteit te geven:

1 jaar - het bovenstuk wordt ingekort op een hoogte van 20 centimeter (gesneden op het niveau van 3 nieren);
2 jaar - zijtakken van de 2e orde worden ingekort op het niveau van 4-5 knoppen;
3 jaar - dun de wortelscheuten uit en verwijder de scheuten die de struik verdikken.

In de daaropvolgende jaren wordt de struik 3 keer gesneden:

In het voorjaar worden alle scheuten en zijtakken die door vorst, knaagdieren en wind zijn beschadigd, afgesneden.
In de zomer, wanneer bladluishaarden, virale ziekten worden gedetecteerd, worden de aangetaste scheuten op grondniveau verwijderd, waarna ze onmiddellijk worden verbrand.
In de herfst worden alle onrijpe eenjarigen, gebroken, kruipende en groeiende oude scheuten in de struik uit de struik verwijderd.

Een goed gesneden en gevormde struik moet bestaan uit 15-20 scheuten van 2-3 jaar oud.

Preventieve behandeling tegen ziekten en plagen

De volgende insecticiden worden gebruikt om ongedierte (niermijten, bladluizen, motten en motten) te bestrijden:

Kinmix;
Profylactine;
Fitoverm;
Tanrek van bladluizen.

Tegen schimmelinfecties worden de struiken behandeld met fungiciden zoals:

Bordeaux-vloeistof;
Topaas;
Bayleton;
Tiovit Jet.

Tegen ongedierte worden aalbessen in het vroege voorjaar en tijdens de periode van massale verschijning van ongedierte behandeld. Fungicide behandelingen worden uitgevoerd wanneer meer dan 5% van het bladoppervlak is beschadigd door ziekteverwekkers.

Bescherming tegen winterse kou

Ter bescherming tegen vorst, nadat het loof is gevallen, worden de struiken in de late herfst als volgt zorgvuldig voorbereid op het komende koude weer:

Het snoeien gebeurt door oude, gebroken, onrijpe scheuten te verwijderen.
Ze introduceren minerale meststoffen, graven de gangpaden op, maken de grond bij de struiken los.
De struiken water geven.
Gezonde stengels worden verzameld in trossen van 3-4 stuks, omwikkeld met agrofibre en, op de grond gebogen, met stenen ingedrukt.
De zo geïsoleerde scheuten worden bovendien bestrooid met een laag aarde van 4-5 centimeter dik.

Op deze manier voorbereide en geïsoleerde bessenstruiken zijn bestand tegen vorst tot -40 .

Recensies van de variëteit Pygmy

Getuigenissen van zomerbewoners en eigenaren van persoonlijke percelen getuigen van de populariteit en talrijke voordelen van deze variëteit.

Oleg:

“Een heel goede variëteit. Ik kweek het nu al 7 jaar in mijn zomerhuisje en ik heb geen spijt van de moeite die eraan is besteed. Ik verzamel grote en zoete bessen tot 5 kilo uit één struik. Ik vries de oogst niet alleen in en gebruik hem voor diverse zelfgemaakte bereidingen, maar verkoop hem ook. Er komt geen einde aan kopers. "

Anastasia Pavlovna:

“Van alle soorten zwarte bessen die in mijn landhuis groeien, is Pygmee de meest productieve en pretentieloze. Zijn bes is erg lekker en groot. Naast jam en jam, eten mijn kieskeurige stadskleinkinderen het gretig vers. Over het algemeen raad ik deze variëteit aan aan alle collega-tuinders en tuinders. "

Stanislav schrijft:

Pygmee is mijn favoriete zwarte bessenvariëteit. De prachtige struiken van 2 meter hoog geven een oogst aan zoete en zeer grote bessen, die zowel geschikt zijn voor diverse conservering als voor verse consumptie. Ik raad het iedereen aan die moe is van het zoeken naar een universele variëteit voor zomerbewoners. "