Beschrijving en kenmerken van het Karachai-schapenras, onderhoudsregels
Het Karachay-ras van rammen en schapen wordt als uniek beschouwd. Dit zijn dieren met spiraalvormige hoorns, een gebogen staartpunt en zwart haar die al eeuwenlang grazen in de hooglanden van de Noord-Kaukasus. Schapen en rammen worden grootgebracht voor vlees, wol, melk, dikke staart. Dieren passen zich goed aan aan koude klimaten, maar kunnen de hitte daarentegen niet verdragen.
Geschiedenis van het ras
Schapen van het Karachai-ras komen uit de Noord-Kaukasus, of beter gezegd, uit de bovenloop van de Kuban, uit Karachai. Sinds onheuglijke tijden houden de lokale bewoners van de hooglanden zich bezig met het fokken van schapen. Het Karachai-ras is op een natuurlijke manier gemaakt; gedurende vele eeuwen werden dieren met de beste indicatoren van gewicht en wol geselecteerd om te fokken.
In Europa leerden ze aan het begin van de 19e eeuw voor het eerst over schapen uit Karachai. In 1870 schreef de Franse schrijver Bulwer Lytton in een van zijn boeken over de hoge smaakkwaliteiten van Karachai-lammeren, die werden bereid in restaurant "Veri" in Parijs. In de USSR werden deze dieren voornamelijk gefokt voor wol, leer en schapenvacht. Tegenwoordig wordt het Karachai-ras verbouwd door inwoners van Karachay-Cherkessia, Noord-Ossetië, Kabardino-Balkaria.
Meestal vind je in de bergen van de Noord-Kaukasus dieren met zwarte wol, spiraalvormige hoorns en een staartpunt in de vorm van de Latijnse letter Z. Karachay-schapen zijn goed aangepast aan het hoge bergklimaat. Dit ras graasde lange tijd in bergachtige gebieden, gevoed met geneeskrachtige kruiden.
Thuis worden Karachai-schapen beschouwd als de gezondste dieren. Ze zijn niet bang voor vorst of regen. Schapen worden niet ziek van verkoudheid en ziekten van hoeven en ledematen. Ze kunnen grazen in de wei en het hele warme seizoen in de open lucht zijn, tot het sneeuwt.
Dit ras heeft een goede immuniteit. Dieren worden gefokt voor vlees, wol en melk. Het is zowel een vlees-, zuivel- als wolras. Toegegeven, schapenwol is grof en wordt gebruikt in de grove lakenindustrie. Maar melk is zoetig, geurloos en erg vet (vetgehalte - van 6% tot 8%). Ze maken er kwark, kaas, fetakaas van. Het vlees smaakt naar hazelnoten, erg mals, sappig, zoet.
Uiterlijk en kenmerken
Het Karachaevskaya-ras behoort tot het grofharige type. Hun vacht is dik, voelt ruw aan, heeft een gemiddelde lengte en is golvend. Het bevat 25 procent luifel en 75 procent dons. Dieren worden 2 keer per jaar geschoren, van een ram tot 3 kg en van een vrouwtje - tot 2,6 kg wol. De standaardkleur van dit ras is zwart. Toegegeven, er zijn Karachai-schapen met bruinachtige, grijze, roodachtige en zelfs witte wol.
Dit ras heeft een sterke lichaamsbouw, hoewel de dieren uiterlijk klein zijn. Volwassen rammen wegen voornamelijk 60-70 kg, zelden 80-90 kg, schapen - 40-50 kg.Meestal worden dieren gefokt voor vlees en vet staartvet (vetophopingen in het staartgebied). Schapen worden tot 9-12 maanden grootgebracht. Met de leeftijd wordt vlees taai. Het geboortegewicht van lammeren is 3,6-4 kg. Na 6 maanden wegen de dieren al 30 kilo. De opbrengst van slachtvlees is ongeveer 50 procent. Na 12 maanden kan het gewicht van rammen 40-50 kg bereiken, en als ze naar de slacht worden gestuurd, krijg je bijna 20-25 kg heerlijk en mals vlees.
Het hoofd van de vertegenwoordigers van het Karachai-ras is klein, langwerpig, met een convexe neusbrug. De hoorns van de rammen zijn lang, spiraalvormig, terwijl die van de vrouwtjes klein zijn en naar boven en opzij groeien. De hals is kort maar gespierd. De schofthoogte van de dieren is 50-60 cm en de lichaamslengte 1,4-1,6 meter. Dit ras is te herkennen aan zijn 44 cm lange staart waarvan de punt lijkt op de Latijnse letter Z.
Vrouwtjes bereiken geslachtsrijpheid na 6 maanden, maar ze zijn pas gedekt na 1-1,5 jaar. Ze baren 1-3 lammeren per keer. Welpen worden met melk gevoerd. In de eerste weken dient dit product de lammeren te voeren. Vanaf de tweede en derde maand kunnen de schapen worden gemolken. Ze geven 1 tot 3 liter melk per dag met een vetgehalte van 6-8, soms 9,6 procent.
Er zijn verschillende soorten van het Karachai-ras. Karamuse wordt gefokt omwille van zwarte en zijdeachtige wol. Kekbash zijn grote grijswitte schapen die worden grootgebracht voor vlees. De Tumak is een hoornloos ras met zwart, krullend haar met een hoog pluisgehalte (bijna 80 procent) en smakelijk vlees.
Voors en tegens van Karachai-schapen
Subtiliteiten van onderhoud en verzorging
De Karachay-schapen hebben een ruime weidegrond nodig. Het is raadzaam om een kudde van 3-5 dieren te fokken als er een weiland is van 1 hectare. Eén schaap eet inderdaad 6 tot 8 kg gras per dag, en je moet ook hooi klaarmaken voor de winter. Het is wenselijk dat er een reservoir in de buurt is. Een schaap drinkt tot wel 6 liter water per dag.
Om deze dieren te houden, heb je een kamer nodig waar ze 's nachts, bij hevige regen en in de winter, wanneer de weide bedekt is met sneeuw, zullen verblijven. In schaapskooien of kennels is het noodzakelijk om ventilatie uit te rusten, ramen bij het plafond te plaatsen, een strobed op de grond te leggen, een voerbak voor hooi te installeren, voederbakken voor groenten, drinkbakken voor water. De aanbevolen temperatuur om het hele jaar door in de kamer te houden is 10-18 graden Celsius. Een dier zou 2-3 vierkante meter moeten hebben. meter oppervlakte.
Het is noodzakelijk om de netheid van de schaapskooi te bewaken. Het nest wordt elke 1-2 dagen vervangen als het vuil wordt. Voor de winter wordt per schaap 100 kg strooisel (stro, zaagsel) geoogst.
Waar het ras mee wordt gevoed
Karachay-schapen kunnen gedurende het warme seizoen op de weide grazen. In de zomer is het belangrijkste voedsel van deze dieren peulvruchten, graangrassen en groentetoppen (bieten, wortelen). Schapen kunnen tijdens de earingperiode granen krijgen (haver, rogge, tarwe). In de zomer kunnen vertegenwoordigers van het Karachai-ras 13-15 uur per dag in de wei zijn. Ze krijgen twee keer per dag te drinken. Ze worden 's nachts de kamer binnengedreven.
In de winter moeten hooi, kuilvoer, groenten en graan in de voeding van dieren aanwezig zijn. Schapen eten graag fijngehakte wortelen, voer en suikerbieten, pompoen, courgette. Een volwassene eet dagelijks 1-2 kg groenten, 2-3 kg kuilvoer. Toegegeven, hooi wordt in de winter als het belangrijkste voer beschouwd (2-4 kg per dag). Het is wenselijk dat het aan het begin van de bloei wordt geknipt en in de zon wordt gedroogd. Voor de winter wordt het aanbevolen om hooi te bereiden van klaver, alfalfa en graangrassen.In de koude periode kunnen schapen haver, erwt, gerst, gierststro (0,8-1 kg per dag) krijgen.
Tijdens de stallen worden de schapen 2-3 keer per dag gevoerd. Tussen de voedingen wordt water gegeven. Om de immuniteit in de winter te behouden, wordt aanbevolen om farmaceutische vitamines en mineralen in voedsel te injecteren of te mengen. Schapen moeten het hele jaar door zout krijgen (10-15 g per 1 persoon per dag). Het gebrek aan mineralen wordt aangevuld met beendermeel, krijt.
Reproductie
Vrouwtjes van het Karachai-ras bereiken geslachtsrijpheid na 6 maanden. Toegegeven, het is beter om ze later te bedekken, op de leeftijd van 1-1,5 jaar. De dekking wordt niet vaker dan eens per 12 maanden uitgevoerd.
Lam
Vrouwtjes worden gedekt in oktober-september. Zwangerschap duurt 5 maanden en valt in de winter. Schapen hebben voldoende voeding nodig, rijk aan vitamines en mineralen, anders worden er levenloze baby's geboren. In het voorjaar worden lammetjes geboren. Voor het lammeren moet de kamer worden schoongemaakt, er moet een droge mat op de vloer worden gelegd. De aanbevolen luchttemperatuur in de schaapskooi is 18 graden Celsius.
Het vrouwtje moet ook voorbereid zijn op het lammeren: scheer het haar achter en bij de uier, voer met licht voer. Voor het lammeren neemt de uier van de schapen toe, de geslachtsorganen zwellen op, de buik hangt naar beneden.
De bevalling kan alleen of in aanwezigheid van een persoon plaatsvinden. Het vrouwtje krijgt één welp tegelijk, minder vaak twee of drie. Nadat het lam is verschenen, wordt de navelstreng doorgesneden en wordt het slijm uit de neus verwijderd. Het wordt aanbevolen om de schapen na de bevalling licht te melken. Dit wordt gedaan zodat de baarmoeder sneller samentrekt. De nageboorte komt vanzelf over een paar uur. Het moet onmiddellijk worden begraven. Het is verboden de nageboorte terug te trekken. Direct na het lammeren kan het vrouwtje water met suiker krijgen en na 2 uur voer.
Lammeren grootbrengen
Pasgeboren baby's moeten elke 2-3 uur de moedermelk opzuigen. Ze worden tot een leeftijd van 3 maanden onder het vrouwtje gehouden. Lammeren worden snel zwaarder en groeien door zich te voeden met vette melk. In de eerste levensmaand per dag voegen ze 300 gram toe. In de buurt van het vrouwtje beginnen de lammeren het hooi te proeven. In de zomer kunnen ze geleidelijk overgebracht worden naar het gras. Het is raadzaam om het dieet van dieren niet drastisch te veranderen. Plotselinge voerwisselingen kunnen tot spijsverteringsproblemen leiden.
Frequente ziekten
Vertegenwoordigers van het Karachai-ras hebben geen last van verkoudheid. Als dieren worden begraasd in de historische regio's van hun verblijf, zijn ze niet bang voor ziekten. In feite hebben schapen op grote hoogte geen kans om een infectie op te lopen.
Op de meeste boerderijen zullen deze dieren geen ideale omstandigheden kunnen creëren. Het is raadzaam om de kwaliteit van het voer te bewaken, ze niet veel peulvruchten en water te geven, zodat er geen opgeblazen gevoel optreedt door de opeenhoping van gassen erin. Deze ziekte wordt behandeld met een slang die in de slokdarm wordt ingebracht. Onjuiste of slechte voeding kan leiden tot vergiftiging, stofwisselingsziekten en niet-vitaliteit van lammeren.
Schapen die samen met andere dieren grazen, kunnen verschillende infectieziekten oplopen. Als preventieve maatregel worden dieren ingeënt tegen bradzot, lamsdysenterie, enterotoxemie, mond- en klauwzeer, miltvuur en hondsdolheid. Uw plaatselijke dierenarts kan u uitgebreider adviseren over vaccinaties. Bovendien moeten dieren twee keer per jaar medicijnen tegen wormen en vlooien krijgen.
Broedgebieden
Karachay-schapen worden al lang gefokt in de Noord-Kaukasus.Momenteel wordt een enorme kudde dieren gefokt in de Republiek Kabardië-Balkarië (fokkerij genoemd naar Attoev, "Balkaria"), evenals in de Karatsjaj-Tsjerkess Republiek (fokkerij "Skhauat").
Dit ras is erg populair in Noord-Ossetië. Onlangs begonnen boeren uit verschillende regio's van Rusland Karachai-schapen te fokken.
