Kenmerken van merinoschapen en wie ze heeft gefokt, wat bekend is en fokkerij

Merinoschapen worden terecht beschouwd als het beste wollen schaap. Het merinoschapen heeft de fijnste, zacht aanvoelende wol, veel gebruikt in de textielindustrie. Het ras behoort tot het fijne vacht, de haren van het dier zijn veel dunner dan een mensenhaar, sluiten strak op elkaar aan en vormen een dik vlies. Er zijn geen problemen bij de verzorging en het onderhoud van merino, en de producten van de schapenfokkerij betalen zich snel terug vanwege de vraag.

De oorsprong van het ras

Merino is een ras ontstaan ​​door selectie in de 13e eeuw in het Spaanse koninkrijk. Het ras werd verkregen als resultaat van het kruisen van schapen die uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika waren meegebracht. Merino's werden beschouwd als een nationale schat; in de 18e eeuw legden de koninklijke autoriteiten een strikt verbod op de export van waardevolle dieren buiten de staat op en werd ongehoorzaamheid bestraft met de dood.

Tegen het einde van de 18e eeuw, toen het Spaanse koninkrijk verzwakt was door de oorlog met Groot-Brittannië, werd het verbod opgeheven. En onmiddellijk begonnen ze de schapen naar andere landen te vervoeren. In elk land is de merino bezocht met lokale rassen om de beste eigenschappen te verkrijgen. Het ras heeft dus veel variëteiten verworven.

Tegenwoordig zijn er de volgende soorten merino:

1. Australisch - middelgrote schapen, onderscheiden zich door een hoge wolligheid. Een ram geeft 10-12 kg vlies.
2. Electoral is een Spaanse variant. Het voordeel van het ras zijn superfijne haren, het nadeel is de kieskeurigheid van de schapen voor de detentievoorwaarden.
3. Negretti zijn in Duitsland gefokte schapen. Het lichaam is bedekt met plooien, dus de productiviteit is hoger. Maar de kwaliteit van de rune is niet zo hoog als die van de Australische tegenhangers.
4. Rambouillet is een Franse variëteit. Dieren onderscheiden zich door lang haar en een goede gezondheid.
5. Mazayevskie merinoschapen zijn winterharde schapen die zijn aangepast aan de klimatologische omstandigheden in ons land. Ze werden in de 19e eeuw gefokt door de Russische fokker Mazayev. Het nadeel van het ras is een zwak skelet.
6. Het nieuwe Kaukasische type merino is het resultaat van het kruisen van de Mazayev en Franse schapen. Dieren hebben een sterke immuniteit en voelen zacht aan wol.
7. Het Sovjet-type is het resultaat van de paring van nieuwe blanke en Franse merinos. De variëteit is populair bij de Wolga-, Oeral- en Siberische boeren.

Kenmerken en beschrijving van het ras

Merino is een stevig dier met een sterk skelet, harmonieuze constitutie, correcte set ledematen. De kop van de ram is aan de binnenkant versierd met spiraalvormig gedraaide, holle hoorns. Sommige soorten hebben huidplooien in de nek en borst.

De merinowol is wit, maar het afgescheiden vet maakt het gelig. De haren zijn erg dun (15-25 micron), bij mannen bereiken ze een lengte van 8-9 cm, bij vrouwen - 7,5-8,5 cm, dicht naast elkaar. De vacht bedekt het lichaam volledig, alleen de snuit is kaal. Een jaar lang wordt 10-12 kg fleece ontvangen van het mannetje (record - 28 kg), van het vrouwtje - 6-7 kg (record - 9,5 kg).

Waarom merinowol als elite wordt beschouwd

Merinowol is duur en een van de meest gevraagde in de textielindustrie. Het produceert een delicaat, warmhoudend garen dat aangenaam aanvoelt. De villi van de stof zijn gebogen, veerkrachtig, zodat ze geen vuil vasthouden. En de stoffen in schapenwol werken als antiseptisch.

Kijk eens ook

Beschrijving en kenmerken van schapen van het Stavropol-ras, dieet en fokkerij

De productie is nagenoeg afvalvrij. Van 1 kg wol wordt 1 kg vezels verkregen. De zachtheid van wolvezels is 3 keer hoger dan die van zijde en de elasticiteit is 5 keer hoger dan die van katoen. Merino-producten zijn populair omdat:

• prik niet in de huid;
• neem geen zweet en geuren op;
• neem geen vocht op;
• lucht doorlaten;
• koel het lichaam niet in de winter, laat je niet zweten in de zomer;
• gemakkelijk te wassen;
• word geen broedplaats voor pathogene micro-organismen;
• geen allergische reactie veroorzaken;
• gemakkelijk te schilderen;
• dienen lang zonder kwaliteitsverlies.

Er zijn gevallen bekend van het positieve effect van wollen producten op de menselijke gezondheid, ze verlichten pijn bij reuma en radiculitis.

Voor-en nadelen

Vereisten voor onderhoud en verzorging

Merino's zijn niet grillig in hun verzorging en onderhoud. Een droge, geventileerde ruimte wordt gebruikt als schuur, warm in de wintermaanden, niet heet in de zomer. Er mogen geen tocht zijn. Je kunt de aarden vloer verlaten, je kunt een vloer van klei of planken maken. Een kraal is aangepast aan de lijzijde van het gebouw. In gebieden waar de winterperiode ijzig is, wordt in het midden een geïsoleerde structuur met een luifel opgericht - een broeikas, waar de temperatuur + 12 ° C zou moeten zijn.

Ruimtenorm voor een volwassen ram - 2 m², per vrouwtje - 1,5 m², voor de baarmoeder met een lam - 2,5 m², per kalf - 0,8-1 m².

Merino's worden eenmaal per jaar gesneden, in het voorjaar. Voor een knipbeurt wordt een platform gebouwd met een zijkant van 1,5 m, bedekt met een dik tafelzeil. Tijdens de dag voor de ingreep worden de dieren in hongerstaking gehouden, ze mogen niet eens drinken, anders kan een knipbeurt leiden tot een darmbreuk. Knip geen natte wol, deze moet drogen. Bij het scheren mogen de schapen niet met de buik omhoog liggen. De wol wordt voorzichtig verwijderd met een hele fleece.

Merinoschapen worden 2 keer per jaar gewassen: 3 weken na het scheren in de lente en in de zomer. Kies een warme dag om te zwemmen. De schapen worden achtervolgd door een 10 meter lange gegraven sleuf met een zachte uitgang, gevuld met een desinfecterende oplossing. Het waterpeil mag niet hoger zijn dan de nek van het dier. Sommige boerderijen gebruiken douche-units om schapen te desinfecteren.

Schapenhoeven worden regelmatig schoongemaakt, vuilophopingen worden uit de uitsparingen gehaald, het geile deel wordt 4 keer per jaar bijgesneden, in een poging het levende weefsel niet aan te raken. Raak de hoeven van de baarmoeder niet aan tijdens de late zwangerschap, ze kunnen een miskraam krijgen als gevolg van stress.

Kijk eens ook

Onderdelen van het schaapskelet, de anatomie van de ledematen en de bewegingsmechanica

Schapen dieet

In de lentemaanden voeden schapen zich met gras, krachtvoer, hooi en zoutsteen is geschikt als bron van mineralen. Inkuilen is niet toegestaan. In de zomer is het dieet vergelijkbaar, alleen het aandeel gras wordt verhoogd en het krachtvoer wordt verminderd. In de herfst krijgen de schapen het resterende gras, hooi, zout en groenten worden aan het voer toegevoegd. In de winter voeden dieren zich met hooi, kuilvoer van hoge kwaliteit, mengvoer, groenten en wortelgewassen en likken ze een zoutsteen.

Een lam dat zonder moeder wordt achtergelaten, wordt gedurende maximaal 3 maanden gevoerd met koeien- of geitenmelk met vitaminesupplementen.

De merino wordt van de lente tot de late herfst begraasd. De beweidingsregels zijn weergegeven in de tabel.

Fokfuncties

Voor het paren wordt de timing zo gemaakt dat het nageslacht in het vroege voorjaar wordt geboren, wanneer er geen koud weer meer is en het gras hoog genoeg is. Er zijn merinoshonden die 2 jaar oud zijn. Het koppel wordt 2 dagen op een omheinde plaats achtergelaten. Als de coating niet gebeurt, wordt de paring na een halve maand herhaald. Om fokproblemen op te lossen, wordt kunstmatige inseminatie toegepast, lamssperma wordt met een veterinaire spuit in de vagina van het vrouwtje geïnjecteerd.

De baarmoeder bevalt 20-22 weken na de bevruchting. De aanwezigheid van een dierenarts is wenselijk. Gewoonlijk is de bevalling in Merino probleemloos, maar soms moet u de vruchtzak met uw handen doorbreken en de baby verwijderen. Na 15-20 minuten komt het lam overeind, op zoek naar de uier van de moeder.

Frequente ziekten

Merinoschapen zijn winterhard en worden zelden ziek. Ze zijn alleen gevoelig voor vocht. Als je ze in een vochtige kamer bewaart, ze op bedauwd gras legt, dan is verkoudheid onvermijdelijk. Bij slechte zorg tijdens de warme periode nestelen zich parasitaire insecten in de dikke wol van de schapen, waardoor boeren constant preventieve en therapeutische maatregelen moeten nemen: dieren in bad doen, ontsmettingsmiddelen gebruiken.

De hergroeide hoeven van schapen zijn onderhevig aan verval. Preventie - regelmatig wisselen van strooisel, schoonmaken van de stal. Aanbevolen wordt om wekelijks een hoefbad met 15% zoutoplossing voor de schapen te regelen.

Merino landbouwbedrijf

Het fokken van schapen is een winstgevende bezigheid. Merinowol is de moeite waard, er zal altijd vraag naar zijn. Naast wol kan vlees van jonge individuen worden verkocht, het is lekker en mals.

Hoeveel u merinowol kunt verkopen, hangt af van het land waar de fabrikant is gevestigd. De laagste prijzen in de GOS-landen. In Australië en westerse landen, waar de koopkracht hoger is, is wol duur en wordt het als selectief beschouwd. Een streng van 50 gram kost $ 15, voor een wollen deken moet je tussen $ 50 en $ 250 betalen. Maar de prijs komt overeen met de kwaliteit.