Beschrijving en kenmerken van het Kalmyk-schapenras, onderhoudsregels

Al honderden jaren neemt het Kalmyk-ras van dikstaartschapen een eervolle plaats in op de lijst van de meest productieve dieren. Hoogwaardige kazen worden geproduceerd uit de melk van zwaarlijvige schoonheden, en mals vlees en vet staartvet van lammeren worden al lang herkend door liefhebbers van heerlijk eten. Dankzij de zeldzame eenvoud van het houden van huisdieren, kan zelfs een beginner het.

Geschiedenis van het ras

De geschiedenis van het verschijnen van Kalmyk-schapen in Rusland gaat terug tot de 17e eeuw. Deze jaren werden gekenmerkt door de uittocht van nomaden uit het westelijk deel van China en Mongolië. Onder leiding van Khan Kho-Orluk trokken de Kalmyks naar de uitgestrektheid van Rusland.

Nomadische volkeren zijn al lang bezig met veeteelt. Vanwege de Spartaanse omstandigheden van het houden in de winter, vrije toegang tot de beste weiden en constante beweging, hadden de dieren uithoudingsvermogen en een sterke immuniteit.

Ondanks de politieke omwentelingen in de geschiedenis van het land, leefden de volkeren vreedzaam samen op hetzelfde grondgebied. Kalmukkië stond terecht op de eerste plaats in de veehouderij. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd de autonomie van Kalmyk echter ontbonden en werden mensen hervestigd naar de landen van de regio Astrachan en Kazachstan.

Nieuwe buren waardeerden de productieve kwaliteiten van Kalmyk-schapen, dus begonnen ze actief hun gekrulde huisdieren te kruisen met de dieren die waren aangekomen. Als resultaat van eenvoudige manipulaties werden nog 2 unieke rassen van dikstaartschaap geboren - Edilbaevskaya en Gissar.

Belangrijkste kenmerken en beschrijving van het Kalmyk-schaap

Als u de belangrijkste kenmerken en beschrijving van het Kalmyk-schaap kent, is het moeilijk om een ​​huisdier te verwarren met vertegenwoordigers van andere rassen. Schapen zijn begiftigd met uitgesproken onderscheidende kenmerken:

1. Huisdieren hebben echt een grenadiergroei. De groei van rammen is vaak groter dan 80 cm, vrouwtjes zijn iets kleiner.
2. Het gewicht van de dieren komt overeen met de lengte. De massa van een volwassen ram varieert van 100 tot 145 kg. Het gewicht van een ooi is afhankelijk van het seizoen en varieert van 55-90 kg. Jonge huisdieren komen geleidelijk aan in gewicht. Tot de leeftijd van 1,5 jaar worden schapen met een gewicht gelijk aan 45-50 kg vetgemest.
3. Sierlijke, droge benen houden vol vertrouwen het volumineuze lijf van een lam vast. Deze combinatie geeft het dier een ongebruikelijke, gracieuze uitstraling. De ledematen zijn correct ingesteld, zonder gebreken. De achterpoten van het huisdier worden beschermd door een laag vet.
4. Het krachtige, stevige lamslichaam lijkt op een perfecte cilinder.Goed ontwikkelde spieren en een gelijkmatige rechte rug van het dier worden aangevuld met een breed heiligbeen. De kist is diep.
5. Het hoofd van de knappe man met krullend haar is klein, netjes. Het profiel van het huisdier is versierd met een nauwelijks merkbare bult. Uitpuilende wangen en lange, hangende oren geven het dier een bijzondere charme.
6. De meeste huisdieren zijn hoornloos, slechts 15% van de dieren heeft kleine hoorns.
7. Kalmyk-schapen staan ​​bekend om hun dikke, grove wol. Vanwege de grove structuur wordt wol van Kalmyk-schapen minder gewaardeerd dan producten die zijn verkregen van huisdieren van andere rassen. Niet meer dan 5% van de hoogwaardige grondstoffen is afkomstig van één schaap van het Kalmyk-ras. Klasse 2 wol is goed voor 25% van het totale gewicht. De overige 70% wol wordt ingedeeld in categorie 3.
8. De meest voorkomende schapen zijn rood en goudbeige. In sommige gebieden overheersen witte lammeren, met zwarte aftekeningen op de kop en poten. Personen met een puur wit pak worden het meest gewaardeerd.
9. De staart van het huisdier lijkt op een elastisch kussen. Hier is de vetzak, rijkelijk gevuld met vet. De afmetingen van de naturel bak zijn 14-25 cm hoog en 12-21 cm breed. De grootte van de dikke staart hangt rechtstreeks af van de mate van vetheid van de knappe man. Afhankelijk van het planten van een vetzak op het lichaam van een schaap, onderscheiden boeren verschillende soorten dikke staart: laag, gemiddeld en hoog. Bij Kalmyk-lammeren bevindt het vet zich niet alleen in het staartgebied. De voedingslaag bedekt de achterpoten van het dier, beginnend bij de lumbale zone en eindigend met de lagere hakken van het huisdier. De totale massa vetstaartvet voor elke ram is 15-17 kg. In grotere mate wordt de bouillon gevoerd door walukh-lammeren. Voor stamboekproducenten zijn de indicatoren iets bescheidener. Vrouwtjes produceren meer inwendig vet.

Voors en tegens

De keuze van het ras voor de fokkerij hangt af van de persoonlijke voorkeur van de boer en de aanwezigheid van gunstige eigenschappen in het dier. Gezien de voor- en nadelen van het ras, kunt u rekenen op de winstgevendheid van de boerderij.

Kijk eens ook

Beschrijving en kenmerken van Hampshire schapen, regels voor het houden

Positieve eigenschappen:

1. Sterke immuniteit beschermt huisdieren op betrouwbare wijze tegen talrijke aandoeningen.
2. Uithoudingsvermogen. Deze kwaliteit ging naar schapen van legendarische voorouders.
3. Hoge mate van gewichtstoename bij huisdieren. Het gewicht van een volwassen ram overwint gemakkelijk de bar van 100 kg. Het gewicht en de grootte van het lam verschillen vanaf de geboorte. Het gewicht van een pasgeboren lammetje is 5 kg.
4. Productiviteit. Schapen dienen als een betrouwbare leverancier van reuzel, vlees, melk en wol. Het dikke staartvet dat wordt verkregen uit Kalmyk-schapen, is een kampioen in smaak en nuttige eigenschappen. Het product is zachter dan inwendig vet en smelt bij een temperatuur van 40 graden.
5. Milieu vriendelijkheid. Lopend op gratis beweiding, zijn huisdieren verspreid over het territorium. Op zoek naar voedsel eten schapen alleen de bovenste bladeren van planten. Zo wordt het weiland niet vertrapt en blijft de vegetatie intact.

Nadelen:

1. Middelmatige kwaliteit van haar van huisdieren.
2. Aanzienlijke verslechtering van de smaak en kwaliteit van vlees naarmate de schapen volwassen worden.

Vereisten voor onderhoud en verzorging

Een typisch boerderijgebouw is geschikt om huisdieren te houden. Koshara is geïsoleerd, en niet te vergeten het kunstmatige of natuurlijke ventilatiesysteem. In het koude seizoen is de optimale kamertemperatuur van +7 tot +10 graden. Er zijn aparte compartimenten voor zwangere vrouwen en onlangs bevallen ooien. Hier wordt de luchttemperatuur gehandhaafd in het bereik van +17 tot +20 graden. Schapen doen het goed in een droge, tochtvrije omgeving.

Huisdieren zijn pretentieloos, daarom zijn de vereisten voor onderhoud en verzorging als volgt:

1. Jaarlijkse inspectie.
2. Routinematige vaccinaties.
3. Hoefsnoeien (2 keer per jaar).
4. Baden (2-3 keer tijdens het warme seizoen).
5. Kapsel (2 keer, in de lente en herfst).

Hoe en wat te voeren?

In de zomer doen dieren het met weiland. Een grote massa sappig gras voorziet de lammeren van de nodige stoffen.

In de winter bestaat het dagelijkse rantsoen huisdieren uit 2 kg geurig hooi, 700 g speciaal ingeblikt voedsel en 1 kg sappig, voedzaam voedsel.

Reproductie

Ervaren fokkers paren in de laatste weken van de herfst. De kleine leeuwen zijn 8-10 maanden volwassen en zijn vanaf dat moment klaar voor reproductie. Het interval tussen periodes van hitte is 15-16 dagen. De duur van de gunstige periode om te paren is 48 uur. Een schaap baart 145 dagen nageslacht. Gewoonlijk brengt het vrouwtje jaarlijks 2-3 baby's. In de meeste gevallen verloopt lammeren zonder complicaties. Het pasgeboren lammetje wordt ontdaan van sporen van slijm, maar wordt niet gescheiden van de moeder.

Binnen een paar uur na de geboorte begint de baby zelfverzekerd te lopen. Na 2 dagen voegt het lam zich bij de kudde. Gedurende 6 weken voedt het kalf zich uitsluitend met moedermelk. Gedurende deze periode krijgt het huisdier dagelijks 500 g. Na 1,5 maand wordt het lam geleerd volwassen te eten.

Kijk eens ook

Beschrijving en kenmerken van de schapen van het Askanian-ras, de regels voor hun onderhoud

De actieve lactatieperiode duurt 4 maanden. Schapen laten zich niet graag melken. De dieren proberen de melk te houden, daarom mogen de lammeren tijdens de procedure dichter bij de moeder. Het vetgehalte van avondmelk is 10%, ochtendmelk - 9,5%.

Broedgebied

Schapenboerderijen zijn met succes actief in de Republiek Kalmukkië en Kazachstan. Soms zijn dikstaartschaapjes te zien op de boerderijen van de Noord-Kaukasus.

Ziekten en methoden voor hun behandeling

In zeldzame gevallen worden Kalmyk-schapen aangetast door:

1. Cystitis. De ziekte begint met een infectie van de uier. In de regel leidt de ziekte tot een ontsteking van de blaas. Het zieke dier wordt overgezet op licht voer. Antibiotica-injecties en veel drinken kunnen helpen bij het omgaan met de ziekte.
2. Stomatitis. Schapen lijdt aan orale ontsteking. De getroffen gebieden worden behandeld met waterstofperoxide. Schapenvoer wordt gegeven in een vloeibare of slijmerige consistentie.
3. Tympania van het litteken. De ziekte komt tot uiting in ernstige zwelling van het spijsverteringskanaal van het huisdier. Het litteken stoppen kan de schapen doden. Het medicijn "Tympanol" wordt aan het dier toegediend met behulp van een rubberen buis.