De veroorzaker van bradzot bij schapen en tekenen van de ziekte, behandeling en preventie
Ziekte van schapen met bradzot kan optreden tijdens het houden van weiden en stallen, op elk moment van het jaar. De ziekte is besmettelijk, treft geiten en schapen, vordert snel en eindigt met de dood van het dier. Het is wijdverbreid over de hele wereld en veroorzaakt aanzienlijke schade aan grote boerderijen en particuliere boerderijen. Vereist de vaststelling van noodmaatregelen en de introductie van quarantaine.
Geschiedenis van infectieontdekkingen
Vertaald uit het Noors betekent "bradzot" "plotselinge ziekte". De naam weerspiegelt volledig de snelheid van het verloop en de verspreiding van de ziekte, voor het eerst beschreven door Krabbe in 1875. Een gedetailleerde studie van de infectie werd in 1888 uitgevoerd door de Noorse arts Ivar Nilsson. In de Sovjet-Unie werd bradzot in 1929 geïdentificeerd en beschreven door K.P. Andreev. Een uitbraak van de ziekte treft ongeveer 20% van de bevolking; in het acute verloop van de infectie is het sterftecijfer 100%.
Veroorzaker van de ziekte
De veroorzakers van bradzot zijn de anaërobe bacteriën Clostridum septicum, Clostridum oedematiens. Dit zijn gram-positieve beweegbare stokken. Ze zijn bestand tegen koken, blootstelling aan chemicaliën (40-60 minuten), ze worden jarenlang opgeslagen in de bodem, slib van waterlichamen. Bradzot wordt gekenmerkt door hemorragische laesies van de lebmaag en de twaalfvingerige darm van schapen.
Dikke personen met een lage mobiliteit, ongeacht geslacht, schapen en rammen onder de leeftijd van 2 jaar of jonge dieren van 3-8 maanden, worden vaker ziek. De infectie komt het lichaam van het schaap binnen:
- met grond in de wei;
- bij het drinken uit verontreinigde waterlichamen;
- met uitwerpselen in geval van dierenzorg van slechte kwaliteit;
- van zieke dieren en besmette niet-gebruikte karkassen van schapen.
De provocerende factoren zijn: onderkoeling of oververhitting van het vee, een sterke verandering in het dieet, het ongecontroleerd gebruik van antibiotica bij het fokken van dieren.
Weid geen dieren op het met rijp bedekte gras, bied geen schapen bevroren vuile groenten aan. Dieren moeten worden gedrenkt uit schoon stromende reservoirs. De ziekte komt op elk moment van het jaar voor, vaker in de herfst en lente. Zomeruitbraken worden veroorzaakt door droogte. De epidemie kan alleen jonge dieren treffen of zich manifesteren bij volwassen dieren.
Pathogenese en symptomen
Clostridia zijn altijd aanwezig in het spijsverteringskanaal van dieren. Besmet gras of water, het nemen van antibiotica door schapen, onderkoeling of oververhitting veroorzaken een snelle groei van het aantal bacteriën en het vrijkomen van gifstoffen die de wanden van de lebmaag aantasten, vergiftigen het lichaam van de schapen.
Bradzot ontwikkelt zich snel. Als de eigenaar 's ochtends in de schaapskooi aankomt, kan de eigenaar dode dieren vinden die gisteren goed gevoed en gezond waren. Een schaap kan binnen 30-40 minuten vallen en sterven.
Tekenen van de ziekte:
- Scherpe roodheid van de ogen.
- Bloedig schuim uit de mond, bloederige afscheiding uit de neus.
- Bloedige diarree.
- Dieren zijn depressief, gebrek aan eetlust.
- Soms is er zwelling van de keelhuid, nek en submandibulaire regio.
- Kauwgom is verloren.
- De gang wordt krampachtig.
- Urineren komt vaker voor.
Dieren kunnen op weg naar de wei vallen. Het schaap heeft stuiptrekkingen en sterft binnen een half uur. Matig ernstige Bradzot wordt gekenmerkt door een temperatuurstijging (40,7-41 ° C), frequente oppervlakkige ademhaling en een verhoogde hartslag. Schuim begint uit de mond te stromen, de maag zwelt op.
Diagnostische methoden
Tekenen van de ziekte bij dieren kunnen slecht worden uitgedrukt; als bradzot wordt vermoed, moet een anatomische studie van het gevallen vee worden uitgevoerd.
De karkassen van schapen ontbinden snel, soms zwelt de buik op tot het scheuren van de huid. Een vloeistof komt vrij met een mengsel van bloed uit de neus, mond, dier. De borstkas en buikstreek zijn gevuld met een gelige vloeistof. De luchtpijp is gevuld met bloederig slijm, oedeem en bloed is aanwezig in de longen. Een kenmerkend teken van de ziekte is de aanwezigheid van bloedingen in het middenrif, het borstvlies en het peritoneum. Dierlijke lijken worden volledig weggegooid; vlees, wol of huiden kunnen niet worden gebruikt. Voor de diagnose wordt lebmaag- en leverweefsel afgenomen.
Bovendien wordt er onderzoek gedaan naar de aanwezigheid van andere infecties met vergelijkbare symptomen: miltvuur, infectieuze enterotoxemie, piroplasmose. Voorkomt vergiftiging door monnikskap.
Hoe bradzot bij schapen op de juiste manier te behandelen
Met de snelle stroom van bradzot hebben ze geen tijd om een behandeling uit te voeren. Vanaf het moment dat de eerste tekenen van de ziekte verschijnen tot de dood van het dier, duurt het 2-6 uur. Voor matige ziekte worden cefalosporines, geneesmiddelen voor het normaliseren van de hartactiviteit, antitoxische en kalmerende middelen gebruikt.
Een ziek schaap wordt geïsoleerd van de rest van het vee, in een apart warm hok geplaatst. Ze heeft goed voedsel nodig en toegang tot schoon drinkwater.
Belangrijk: de behandeling wordt uitgevoerd door specialisten van de veterinaire dienst. De dieren worden overgebracht naar een stal, de schaapskooi wordt ontsmet.
Preventiemaatregelen
Er wordt rekening gehouden met alle weilanden en waterlichamen waarop uitbraken van de ziekte zijn geconstateerd. Om de ziekte te voorkomen, wordt het hele vee ingeënt. Het vaccin is ontwikkeld in de USSR, het elimineert de ziekte van de kudde met bradzot, dysenterie, infectieuze enterotoxemie en kwaadaardig oedeem bij schapen.
Dieren worden gevaccineerd vanaf een leeftijd van 3 maanden. Tweetrapsvaccinatie: de eerste dosis wordt intramusculair geïnjecteerd met een snelheid van 2 milliliter vaccin per volwassen schaap, 1 milliliter voor lammeren tot 6 maanden. Hervaccinatie wordt uitgevoerd in 20-25 dagen, 3 milliliter wordt geïnjecteerd voor volwassen vee en 1,5 milliliter voor lammeren. Ze worden 1-1,5 maanden ingeënt voordat de kudde naar de wei wordt afgevoerd.
Uitgemergelde en zieke dieren worden niet ingeënt. Tijdens de vaccinatieperiode worden schapen niet geschoren of gecastreerd. Sappige ooien worden minimaal 1,5 maand voor het lammeren gevaccineerd. Het vaccin is volledig opgebruikt na het openen van de fles.
Het vee wordt ingeënt door dierenartsen met middelbaar of hoger diergeneeskundig onderwijs. Gebruik steriele spuiten, veeg de injectieplaats vooraf af met alcohol. In geval van een epidemie wordt de hele veestapel opnieuw ingeënt. Na vaccinatie kan de temperatuur van de dieren stijgen, de schapen kunnen 3-5 dagen hinken op de poot waarin het medicijn werd geïnjecteerd.
Welke beperkingen worden ingevoerd tijdens quarantaine
Wanneer een boerderij is gesloten voor quarantaine, is het verboden dieren uit een achterstandsgebied te verkopen, te exporteren en binnen de boerderij te verplaatsen.Gebruik geen melk voor voedsel, slacht geen dieren, snij geen wol.
Schapen worden overgebracht naar stalhouderij. Gezonde dieren worden weer ingeënt. De lijken van zieke dieren, mest, beddengoed worden verbrand. De schaapskooi wordt behandeld met een 3% bleekoplossing of 5% hete natriumhydroxideoplossing of 5% formalineoplossing. Verplichte 2-voudige behandeling met een interval van 1-1,5 uur en aansluitend luchten van de schaapskooi. De quarantaine wordt opgeheven als bradzot niet binnen 20 dagen bij dieren is geconstateerd sinds het laatste ziektegeval.
Met de juiste zorg en onderhoud van schapen, een zorgvuldige selectie van weilanden en reservoirs, kunnen uitbraken van een gevaarlijke ziekte worden voorkomen. Vaccinaties en gewetensvol werk van dierenartsen helpen het vee zonder verlies te houden. Naleving van quarantainemaatregelen bij het optreden van een ziekte stelt u in staat de verspreiding van bradzot te voorkomen.
