De meest populaire soorten en soorten rabarber, verschillen en teeltkenmerken
Door de verbazingwekkende variëteit aan gekweekte rabarbervariëteiten kan bijna iedereen het type naar hun smaak kiezen. De stengels zijn vlezig en hebben een karakteristieke, aanhoudend zure smaak en worden veel gebruikt bij het koken: ze worden gebruikt om compotes en jam te bereiden, en worden gebruikt voor groene soepen. Rassen met verschillende rijpingsgraden, met bepaalde eigenschappen, die veel nuttige stoffen bevatten, zijn zeer aantrekkelijk om te kweken op een persoonlijk perceel of in een moestuin.
Beschrijving van rabarber
Rabarber is al lang bekend, het komt uit China en Tibet, waar het oorspronkelijk werd gebruikt als grondstof voor de bereiding van medicijnen. Tot de nuttige eigenschappen van de plant behoren antipyretische eigenschappen, laxerende en reinigende effecten. Over rabarber wordt voor het eerst in manuscripten rond 3000 v.Chr. Vermeld; als voedingsproduct (geen sierplant) in Europa, werd het rond de 18e eeuw gebruikt. Rabarberstelen zijn gemakkelijk te herkennen aan vlezige stekken en grote, spreidende bladeren.
Welke soorten en variëteiten zijn er?
In totaal zijn er ongeveer 30 verschillende soorten planten bekend, de beste soorten rabarber zijn onder meer:
- Canadees rood;
- Kers;
- Rood karmozijnrood;
- MacDonald;
- Ruby Valentine;
- Victoria en anderen.
Over het algemeen zijn alle soorten onderverdeeld in cultureel (voor eten) en decoratief (gebruikt voor decoratie). Onder de vroege rijping vallen op: Victoria, Altai Dawns, Zaryanka, Krupnochereshkovy, Moskovsky 42, Koppig - ze zijn allemaal gemaakt voor de omstandigheden van de Russische Federatie en worden daar prachtig verbouwd.
Voor deze soorten wordt een kort groeiseizoen (tot 30 dagen) opgemerkt; in Altai-zonsopgang hebben de bladstelen een uitstekende smaak en wegen ze elk tot 120 gram. Victoria is ook een vroege en vruchtbare soort, maar haar bladgroei gaat gepaard met de ontwikkeling van steeltjes. De lengte van de bladstelen van Zaryanka is bijna een halve meter, de smaak is met geaccentueerde zoetzure tonen met een heldere, bijna kersenkleur.
De variëteit Krupnochereshkovy, naast het feit dat de eigenaren vlezige, dikke stengels tot 3 centimeter breed en 70 lang zijn, staat bekend om zijn vorstbestendigheid en hoge weerstand tegen ziekten van tuinplanten. Opbrengst en vroege Moskovsky 42 is gemakkelijk te herkennen aan de licht golvende vorm van de bladeren, dikke en langwerpige bladstelen met een bleekgroen vruchtvlees op de snede.
En bij de koppige zie je een hoge, spreidende rozet en lichte, bijna witte, stengels.
Belangrijk. Bijna alle rabarbervariëteiten, inclusief laatrijpe variëteiten, onderscheiden zich door hun hoge smaak. En sommige zijn speciaal gekweekt voor het maken van compotes of jam, zoals hun naam al aangeeft.
Victoria
Het ras behoort tot de categorie vroege rijping: de stengels, aanvankelijk rood tijdens de groeiperiode, worden geleidelijk donkerder aan de basis en bereiken een lengte van 70 centimeter. Degenen die rabarber van deze variëteit hebben gekweekt, merken de uitzonderlijke smaak van de bladstelen op (hun gemiddelde gewicht is maximaal 250 gram).
Een ander voordeel is de hoge opbrengst van Victoria: vlezige stengels ontwikkelen zich snel, maar tegelijkertijd worden bloemstengels gevormd die periodiek moeten worden verwijderd.
Valentijn
Het ras met zo'n poëtische naam behoort tot het meerjarige geslacht en groeit ook snel en zelfverzekerd op goed bemeste grond. Houdt van vocht, maar verdraagt geen stilstaand water. De hoogte van een volwassen plant bereikt 1 meter. Hij is niet bang voor vorst tot min 30 ºС - de meest geschikte soort voor Siberië en de Oeral.
Het is enigszins wispelturig, omdat het gevoelig is voor licht: het groeit langzamer in de schaduw, maar vereist over het algemeen geen constante verlichting van de tuin of plaatsing op de zonnige kant. Meest golvend rabarber van deze variëteit heeft voeding nodig, constante introductie van complexe minerale meststoffen.
Tenslotte
Om niet "verdwaald te raken" in de variëteiten van plantvormen, is het noodzakelijk om duidelijk te begrijpen voor welke doeleinden het zal worden gekweekt. Siervariëteiten zijn gemakkelijk te herkennen - ze hebben heldere bloeiwijzen, de hoogte van sommige struiken reikt tot 4 meter.
Cultureel, voor menselijke consumptie, onderscheidt zich door een vaste lengte van stekken (meestal niet meer dan 70 centimeter), evenals smaak: een karakteristieke zure (soms lichtzoete) toon. Er zijn ook speciale soorten voor compotes, jam, gelei en gelei - ze geven malse, zeer pittige bladstelen met sappig vruchtvlees.
Het is noodzakelijk om enkele subtiliteiten te onthouden die verband houden met het kweken van rabarber op de site:
- De plant kan het beste in een zonnige of halfschaduw worden geplaatst, op goed bemeste grond. Rabarber voeren geproduceerd door rotte humus, nadat de sneeuw is gesmolten (in het vroege voorjaar) - in deze periode kunt u vroegtijdige bloei onder invloed van stikstof in de mest voorkomen. In de herfst is mulchen, het gebruik van compost (ander organisch materiaal) toegestaan.
- Wanneer de mulch wordt gegoten, raken ze in geen geval de bladeren aan, deze regel werkt in de lente (de plant in de winter bedekken, helpt integendeel om hem intact en veilig te houden).
- Bloempijlen moeten genadeloos worden verwijderd, omdat hun ontwikkeling de groei van stekken (oogst) stopt. Voor decoratieve soorten is de voorwaarde optioneel.
- Het verzamelen van fruit (bladeren met stengels) begint op de leeftijd van 2 jaar, en dan beetje bij beetje. Volledige belichting is niet toegestaan; stekken moeten voorzichtig worden afgesneden om de struik niet te verwonden. Het is beter om niet te wachten op hun volledige groei en ontwikkeling van dikte, maar om ongeveer de helft van alle stengels gelijkmatig te verzamelen.
