Oorzaken en tekenen van ziekten en plagen van hazelnoten, wat te doen om ze te bestrijden

Het telen van een tuinbouwgewas verloopt niet soepel. Pathogene schimmels, schadelijke insecten beïnvloeden de aanplant van fruitbomen als gevolg van onbeholpen zorg, weersomstandigheden en klimatologische afwijkingen. De specificiteit van hazelnootziekten is zodanig dat het nodig is om ze te bestrijden op basis van de symptomen van pathologie. Sommige van de ziekten zijn alleen kenmerkend voor de notenoogst, dus weinig mensen van zomerbewoners weten ervan.

Wat veroorzaakt

De oorzaken van hazelnootaandoeningen zijn onder meer:

• onjuiste verzorging van de plant;
• er zijn geen groeiomstandigheden voor de cultuur;
• de bodems zijn moerassig, zout;
• klein licht.

Ziekten en plagen van hazelnoten

Het is kenmerkend dat de veroorzaker van de belangrijkste hazelnootziekten infecties veroorzaakt in andere fruitgewassen. Hazelaanplant heeft vaak last van echte meeldauw. Bladluizen kunnen zich ook op de bladeren van de boom nestelen. Maar er zijn specifieke ziekten die alleen worden aangetroffen in de aanplant van de notenteelt.

Ziekten

Hazel lijdt aan veel infecties veroorzaakt door schimmels. Virale ziekten zijn zeldzaam in de plant.

Echte meeldauw

Volgens onderzoek van wetenschappers komt deze ziekte vaker voor op een gewas dan bij verschillende soorten spotten. De gele bladluis veroorzaakt de ontwikkeling van de ziekte. Door zijn uitwerpselen op het oppervlak van de bladeren achter te laten, trekt het pathogene schimmels naar de plant. Met verdere ontwikkeling groeit echte meeldauw uit tot witachtige vlekken met myceliumsporen.

Ze zijn met het blote oog zichtbaar op het oppervlak van de bladeren. De belangrijkste factoren die de ziekte veroorzaken, zijn een hoge luchtvochtigheid, temperaturen boven 28 graden Celsius.

Conidia, overwinterend in hazelaarknoppen, infecteert planten. Hoewel veel soorten hazelnoten resistent zijn tegen schimmel, is regelmatig sproeien nodig om de verspreiding van het pathologische proces te stoppen.

Phylostictosis

De ziekte die door de schimmel wordt veroorzaakt, wordt niet voor niets geelbruine bladvlek genoemd. Necrose van plantenweefsel manifesteert zich door grote onregelmatige vlekken.Langs de randen is een rand zichtbaar en binnenin worden donkere stippen gevormd. Na verloop van tijd barst het aangetaste deel van het blad en valt het eruit. In verwaarloosde omstandigheden beginnen de bladeren geel te worden en vallen ze af.

Het gevolg van infectie met phyllostictosis zal de verzwakking van de scheuten zijn, hun slechte rijping. Een zieke hazelaar zal de winter misschien niet overleven. Om te voorkomen dat de infectie zich verspreidt naar naburige bomen, is het noodzakelijk om de gevallen bladeren te verzamelen en te verbranden.

Okerkleurige vlek

De bladeren van de hazelnoot zijn bedekt met bruine vlekken. Daarna worden ze wit en worden er zwarte stippen, de zogenaamde afgeplatte pycnidia, bovenop verspreid. Het gevolg van schimmelpathologie is uitdroging, bladeren vallen. Maar de schimmels behouden hun activiteit in de gevallen bladeren die door de infectie zijn aangetast.

De ontwikkeling van de ziekte wordt bevorderd door warm regenachtig weer. Pycniden zwellen op, waarbij pycnosporen vrijkomen. De wind blaast slijmvliesmassa's naar naburige planten. Insecten helpen schimmels zich te vermenigvuldigen.

Roodbruine vlekken

De vlekken op de bladeren zijn in het begin roodachtig en veranderen geleidelijk in gele kussens. Ze bevatten sporen van een pathogeen micro-organisme. Het resultaat van de werking van de schimmel is een vertraging in de groei en ontwikkeling van hazelnootscheuten. De struik verzwakt en draagt ​​weinig vrucht.

De ziekte manifesteert zich vaker in de zuidelijke zones van de hazelnootteelt. In de tuinen van Siberië, de regio van Tsjernozem, verspreidt de schimmel zich zelden, hoewel hij kan worden geregistreerd op hazelaars.

Cylindrosporoïde plek

Cylindrosporium-schimmels veroorzaken tal van vlekken op het bladoppervlak. Ze zijn rond of met hoeken. Met bruine kussentjes worden aan de bovenzijde van het blad sporen verzameld. Bij warm, vochtig weer barsten de pads, waardoor de sporen zich naar andere gewassen kunnen verspreiden.

Cercosporous plek

De ziekte is anders:

• veel plekken;
• roodbruine stippen;
• samenvoegen van vlekken in een grijsachtig gebied;
• een onopvallende bloei van mycelium met sporen langs de randen.

Kijk eens ook

Beschrijving van de amandelvariëteit Roze schuim, plant- en verzorgingsregels in het open veld

Als er bruine stippen zijn met een diameter van 1-3 millimeter, kan de plek waarin ze worden gecombineerd het hele oppervlak van de plaat vastleggen.

Zwarte vlek

Een andere naam voor de ziekte is phomopsis. Het is gevaarlijk omdat het alle delen van de plant aantast. Pathologie wordt bepaald door:

• verkleuring van verhoute scheuten;
• donkere vlekken op de schors;
• het wegkwijnen van takken;
• bruinachtige vlekken met een lichter midden op de bladeren.

Plaque op het oppervlak van de bladplaat geeft de verspreiding van de ziekte door sporen aan. Van een zieke boom raken naburige bomen geïnfecteerd, omdat sporen worden gedragen door neerslag, wind, insecten. De noot stopt met ontwikkelen, bloeien en vrucht dragen.

Ongedierte

Er zijn ook veel insecten die hazelnoten en hazelnoten infecteren. Sommige plagen parasiteren, voeden zich met de sappen van de bladeren, terwijl anderen zich tegoed doen aan de heerlijke vruchten van de boom, hun vruchtvlees.

Berken kussen

Het ongedierte behoort tot kleine zuigende insecten. Het heeft een bol lichaam tot 8 millimeter lang en 3-4 mm breed. Volwassen insecten zijn onbeweeglijk, maar hun nakomelingen, larven, veroorzaken grote schade aan de hazelaar. Ze voeden zich met het sap van hazelnootschors. Terwijl ze eronder overwinteren, blijven ze in de lente de noot beschadigen. Bij vrouwtjes wordt een melige eierzak tot 1 centimeter groot gevormd, die eruitziet als een kussen. Midden in de zomer legt het vrouwtje er tot 600 eitjes in. Ze zijn minder dan 1 millimeter groot, rood.

Het ongedierte wordt meestal aangetroffen in het Europese deel van Rusland, in het zuiden van Siberië, in het Verre Oosten.

Groene tuininsect

Elke zomerbewoner ontmoette een tuinwants. Een zeer mobiel insect met een groen, glanzend lijf en leerachtige voorvleugels. De kever behoort tot het zuigende ongedierte. De larven lijken uiterlijk op volwassenen, maar zijn lichtbruin van kleur. Ze tasten alle delen van de tuin en moestuin aan. Door de werking van volwassen insecten en larven krijgen hazelnootbladeren een gerimpelde vorm, worden ze geel en vallen de bloeiwijzen eraf.

Hazel snuitkever

U kunt het ongedierte herkennen aan zijn lange slurf. De zwarte kever heeft een lichaam van 6-8 millimeter lang en een neus - 4. Geelgrijze schubben geven het insect een lichte schaduw. Voor overwintering graven keverlarven zich in de grond, waar ze zich verpoppen. In het voorjaar vinden kevers hun voedsel op hazelaar. En het vrouwtje legt eieren in het vruchtvlees van de noten die vastgebonden zijn. Daar leven parasieten, die de binnenkant van hazelnootvruchten eten. De larven leven 25 dagen.

Resistente variëteiten van hazelnoten tegen snuitkevers zijn niet gefokt, daarom moet de plaag overal worden bestreden.

Hazel pijpenloper

De kever is 6-7 millimeter lang en onderscheidt zich door zijn zwarte lichaam en rode rug. De structuur van de kop van het insect is interessant: het is langwerpig door een buis met een verlengstuk aan de bovenkant, alsof het vanaf de zijkanten wordt getrokken. Witte dikke larven van de kokerworm zijn inactief en voeden zich met de groene delen van de plant. De eieren worden door het vrouwtje gelegd in een opgerold hazelaarblad. De bladeren beginnen te drogen en vallen eraf.

Walnoot barbeel

Een van de gevaarlijke plagen die walnotenplantages kunnen vernietigen, begint begin mei zijn activiteit. Een insect met lange zwarte voelsprieten vliegt om zijn bezittingen heen en legt eieren onder de bast van hazelnoten. Al in juni beginnen de larven die verschijnen aan de takken van de struik te knagen. De scheuten drogen op en het blad wordt geel en valt eraf. U kunt het ongedierte identificeren door het blad in de bovenste delen van de struik te draaien. Hoewel de wortel in leven blijft, kan de plant niet meer herleven.

Na overwintering infecteren de larven de scheuten van 2-3 jaar oud. Knagende passages in de takken leiden tot uitdroging van het grootste deel van de scheut.

Elzenbladkever

Deze bug is gevaarlijk voor industriële hazelnootplantages. Het kan worden geïdentificeerd door zwarte poten en antennes, elytra met een paarse tint. In april verschijnen kevers op hazelnoten als ze wakker worden na overwintering. De parasiet valt de bladeren van de hazelaar aan, die hij razendsnel opeet. De larven worden geboren uit de eieren die op de plant zijn gelegd. De duur van hun levensduur is 25 dagen.

Noordelijke berkenbladwesp

Hymenoptera-larven komen uit eieren die aan de onderkant van het blad zijn gelegd. Vuile groene rupsen zijn zo vraatzuchtig dat ze alle hazelaar volledig kunnen verslinden. Bovendien verschijnen ze twee keer tijdens de zomer: in mei en van juli tot september.

Kijk eens ook

Beschrijving en kenmerken van de beste variëteiten en soorten amandelen, planten en verzorgen

Een volwassen insect met een zwart glanzend lichaam en doorzichtige vleugels voedt zich voornamelijk met berkenbladeren. U kunt bladwespen in de vroege zomer zien wanneer ze door de tuin vliegen. Vrouwtjes snijden de onderkant van het blad af en leggen in elk 1 ei. Rupsen verpoppen zich in de grond waar ze overwinteren.

Met mot gespikkelde hazelaar

Als een kleine vlinder met smalle zilverkleurige vleugels rond de boom vliegt, dan is dit een gespikkelde mot. Zijn larven beschadigen de bladeren van de hazelaar en bijten in de dikte van het blad. Door een aanzienlijke mijn uit te eten die zichtbaar is vanaf het onderste deel van het blad, verplaatst de larve zich naar het bovenste deel. In dit geval worden de bladeren van kleur gemarmerd. Larven leven in mijnen, veranderen in poppen en bevinden zich slechts 8-9 dagen in dit stadium. In juli-augustus vliegt een vlinder uit een kwetsbare cocon.

Mot-kruimelige hazelaar-serpentijn

Een vlinder met mooie omzoomde achtervleugels is op zichzelf niet gevaarlijk. Maar de larven, die op de bladeren van de hazelnoot verschijnen, maken passages in de plantenweefsels, vergelijkbaar met het spoor van een slang. Dit patroon, versierd met parasitaire uitwerpselen, kan worden gebruikt om de plaag te identificeren. Na 3 weken komt de rups uit het blad en valt op de grond. Hij verpopt en overwintert veilig in de grond tot het voorjaar.

Hazel pocket mot

Ze onderscheiden zich door een kleine, iets meer dan 1 centimeter, een vlinder, zilverkleurige vleugels en een pony erachter. De larven verstoppen zich in gebogen bladeren als zakken en voeden zich met hun sappen. Ze houden de delen van de schuilplaats samen met een kleverig spinnenweb. Binnen in het laken worden weefsels weggevreten, die worden geskeletteerd.Tijdens de periode van zijn ontwikkeling maakt de rups tot 4-5 zakken. In droge en hete zomers veroorzaken motten aanzienlijke schade aan hazelaarbomen.

Insecten- en ziektebestrijdingsmethoden

Ongediertebestrijding van de walnotenplantage zou tijd moeten kosten om het gewas te redden:

1. Zodra het openen van hazelblaadjes begint, worden ze besproeid met de preparaten "Fufanon" of "Kemifos".
2. Geschikt voor de vernietiging van ongedierte "Karbofos", "Fozalon".
3. De verwerking wordt twee keer uitgevoerd van die bomen waarop ongedierte wordt aangetroffen.
4. De gevouwen bladeren worden met de hand verzameld.
5. Snuitkevers, insecten worden op de grond geschud nadat ze eerder een vel cellofaan of niet-geweven materiaal hebben gelegd. Daarna worden ze vernietigd.
6. Het verbranden van plantenresten in de herfst en het opgraven van de grond is noodzakelijk om poppen en larven van parasieten te vernietigen.
7. Nadat de sneeuw is gesmolten, worden gedroogde takken 10-15 centimeter onder het droogniveau afgesneden.
8. Het snoeien wordt voortgezet in juli-augustus, waarbij 2-3 gezonde bladeren worden gevangen.
9. In het voorjaar, voordat de insecten tevoorschijn komen, is het noodzakelijk om de grond te cultiveren met 10% "Bazudin", waarbij de korrels in de grond worden ingebed.

De methode om hazelnootziekten te bestrijden is dezelfde: de aangetaste planten behandelen met fungiciden. In het voorjaar, als de nieren opzwellen, worden ze besproeid met Bordeaux-vloeistof met een concentratie van 1%. Door schimmels aangetaste walnotenstruiken kunnen driemaal met Abiga-Peak worden behandeld.

Koperpreparaten worden gebruikt om veel schimmelinfecties te bestrijden. Van folkremedies is het gebruik van kruideninfusie effectief. Om het voor te bereiden, neemt u droog gras, giet het met warm water in een verhouding van 1: 1. Het is noodzakelijk om de oplossing een week te bewaren, vervolgens te filteren en te besproeien met moerbussen. Het is beter om de behandeling 's avonds uit te voeren.

Als de hazelnootvrucht valt, is het nodig om ze te verzamelen en te vernietigen. Ze worden beschadigd door ongedierte dat alle bomen kan doden. Van de methoden om ziekten te bestrijden, kan het loskomen van de grond in de gangpaden in de lente en de herfst worden onderscheiden. Het graven van de site zal u redden van ziekten en plagen.

Preventiemaatregelen

Ziekten voorkomen is gemakkelijker dan een manier vinden om er later vanaf te komen. Preventiemaatregelen zijn onder meer:

• tijdig water geven en voeren van hazelaar, hazelnoten;
• verwijdering van beschadigde scheuten;
• snoeien van takken die de kruin van hazelaar verdikken;
• regelmatige inspectie van planten;
• ze beschermen tegen vorst, hitte, hoge luchtvochtigheid;
• het graven van de grond in de lente en herfst.

De notenplantage kan alleen worden gered door competente agrotechnische maatregelen. Om de gezondheid van de aanplant van hazelnoten te garanderen, mag u geen berken of els in de buurt planten. Het ongedierte van deze bomen kan naar de hazelaar gaan en deze vernietigen. Als de infectie heeft plaatsgevonden, is het noodzakelijk om de plant te verwijderen waar het ongedierte zich heeft gevestigd, vanaf de bron van de ziekte. Of de hazelaar staat op een andere plek op de site.