Hoe de grond in de lente voor het planten op kaskomkommers wordt voorbereid
De komkommer is een vrij veel voorkomende en gewilde groente. Het wordt vaak gekweekt in moestuinen, maar ook in de tuinbedden. Maar doe-het-zelfteelt van komkommers in kassen is erg populair. Dit komt door het feit dat u met deze optie een behoorlijke oogst van deze groente kunt verzamelen. Om het gewenste resultaat te bereiken, moet u weten hoe u de grond voor de komkommers in de kas moet voorbereiden.
Landingsfuncties
Bij het planten van komkommers in een kas van polycarbonaat, is het de moeite waard om enkele van de kenmerken van dit proces te overwegen:
- De teelt wordt in twee fasen uitgevoerd. In dit geval wordt het planten van zaailingen in het vroege voorjaar uitgevoerd. Het plukken vindt eind juli plaats.
- Als we het hebben over teelt in één fase, dan moeten de zaailingen aan het einde van de winter worden voorbereid en in de bedden worden geplant. De schoonmaak stopt aan het einde van de herfst. Let natuurlijk op de weersomstandigheden.
Als het planten van komkommerzaailingen in de lente is gepland, moet de teelt worden teruggebracht tot één fase. De werken worden begin april uitgevoerd. Wat betreft de oogst, deze wordt aan het begin van de herfst ontvangen. Om een dergelijk resultaat te bereiken, is het natuurlijk noodzakelijk om de verzorging van het gewas correct te benaderen en te weten waar komkommers van houden in de kas.
Op wat voor soort grond houden komkommers?
Voor deze cultuur is zowel leem als zandige leem, losse grond de beste optie. Wat zure bodems betreft, ze zijn niet geschikt voor het planten van komkommers... De zuurgraad van het grondmengsel is ook belangrijk. Neutrale grond wordt als de ideale oplossing beschouwd. Bodem is ook geschikt voor komkommers met een lage zuurgraad.
Hoe de zuurgraad te bepalen
Wanneer de grond in de kas wordt voorbereid, is het noodzakelijk om een analyse uit te voeren om de zuurgraad te bepalen. Als de analyse een waarde van 7 laat zien, kun je veilig beginnen met het planten van planten. Zoals eerder vermeld is de zuurgraad van de grond van groot belang voor de groei en ontwikkeling van de plant. Om nog maar te zwijgen van de vruchtbaarheid van de cultuur. Het patroon hier is vrij eenvoudig. Hoe hoger de indicator, hoe groter de kans op een normale plantontwikkeling. Maar tegelijkertijd heeft een te hoge bodemzuurgraad een negatief effect op de groei.
Deskundig oordeel is hier nodig. Om dit te doen, moet u hulp zoeken bij een gespecialiseerd laboratorium. De analyse wordt uitgevoerd met een speciaal apparaat Alyamovsky. Indien gewenst en mogelijk kunt u dit apparaat aanschaffen, waarmee u op elk moment de toestand van de grond kunt bepalen. Deze optie is natuurlijk geschikt voor boeren die op grote schaal komkommers telen.
Een even populaire optie is om een speciaal lakmoespapier te gebruiken.Het is te vinden in een winkel die chemische reagentia verkoopt. Bodemanalyse wordt uitgevoerd in de volgende volgorde:
- snij de bovenste laag humus van 30 cm dik af;
- bevochtig het met gedestilleerd water;
- Wikkel een deel van het mengsel in papier en kneed.
Hierdoor verandert het papier van kleur. De kleur wordt vergeleken met een controleschaal. Verder wordt bij toeval de zuurgraad van de grond vastgesteld.
Als dit niet mogelijk is, moet de gebruikelijke waarnemings- en analysemethode worden gebruikt. Dus als bosluizen, paardenzuring of paardenstaart op het grondgebied ontspruit, geeft dit aan dat de grond hier een hoge zuurgraad heeft. De enige oplossing is om het niveau te verlagen. Dit doe je het beste met gebluste kalk, die vrij verkrijgbaar is. Als een klaver of distel op het grondgebied groeit, geeft dit aan dat de zuurgraad laag is.
De grond wordt heel zorgvuldig voorbereid. Dit is erg belangrijk, omdat de opbrengst van komkommers ervan afhangt. Als je alles goed kookt, is het resultaat verbluffend.
Kasvoorbereiding
Voordat u komkommers plant, is het noodzakelijk om een aantal voorbereidende werkzaamheden uit te voeren. En dat geldt niet alleen voor de bodem, maar ook voor de kas zelf. Als een gewas van jaar tot jaar op één plaats wordt geplant, moet u niet hopen op een goede oogst. Er zijn verschillende manieren om dit probleem op te lossen. Dus als er zo'n mogelijkheid is, wordt de kas naar een andere plaats verplaatst. Deze methode wordt gebruikt bij mobiele constructies. Ook wordt het probleem opgelost door de bodem te veranderen of te vernieuwen.
Na de oogst wordt het land bewerkt en wordt de kas ontsmet. Hiervoor wordt chloridekalk gebruikt. Elke spleet wordt zorgvuldig bedekt met het sediment van de gebruikte oplossing. Daarna wordt de grond opgegraven en voorzichtig bestrooid met kalk in de vorm van een poeder. In het voorjaar, vóór het planten, wordt de bovenste laag verwijderd en vervolgens wordt de site opgegraven.
Als we het hebben over een stellingenkas, dan wordt hier een volledige bodemverandering uitgevoerd. Gebruikte humus wordt weggegooid. Koemest wordt op de bodem van de containers gelegd. De dikte van het kussen is ongeveer 10 cm, er wordt nieuwe aarde over gestort. Het werk wordt in verschillende fasen uitgevoerd. Eerst wordt 10 cm aarde gestort en na een paar dagen komt er nog eens 15 cm bij.
Hoe het land in een kas te cultiveren
De voorbereiding van de lentegrond wordt zeer zorgvuldig uitgevoerd. Bijzondere aandacht wordt besteed aan de keuze van een bodembasis voor komkommers. Het moet de volgende eigenschappen hebben:
- goede doorvoer en absorptiecapaciteit;
- hoge vruchtbaarheid;
- aanvaardbare zuurgraad.
De beste optie hier zou zijn om humus te gebruiken, evenals graszodengrond. Als substraat worden turf, humus en akkergrond gebruikt. Als we het hebben over de introductie van voedingscomponenten, dan kan de basis worden gemaakt van alle componenten in de volgende verhouding:
- turf - 50%;
- humus - 30%;
- veldgrond - 20%.
Om de opbrengst meerdere keren te verhogen, raden experts aan schors aan de turf toe te voegen, die voorlopig kan worden verpletterd. In plaats daarvan wordt ook vaak gerot houtachtig blad gebruikt.
Bij het planten van komkommers in glasconstructies worden vaak hete biobrandstoffen gebruikt. Een boekenlegger van deze stof wordt midden in de lente gemaakt. De biobrandstof wordt gelegd met een kussen van 30 cm dik en direct voor het planten van de planten wordt de grond behandeld met kalkpluis. Hiervoor wordt ook houtas gebruikt. De volgende stap is om het kussen te bedekken met een film. Hierdoor komen schadelijke gassen vrij die de plantengroei negatief beïnvloeden.
Het land dat wordt gebruikt voor het telen van komkommers wordt zorgvuldig gecontroleerd op onkruid. Het opvullen wordt in verschillende fasen uitgevoerd.Om te beginnen wordt over de hele oppervlakte een aarden kussen van 15 cm dik gelegd en op de plaatsen waar de bedden komen te staan nog eens 15 cm humus.
Om de normale ontwikkeling van de plant te garanderen, moet u nadenken over het voeden van de grond. Voor het planten van komkommers in een kas zijn ammoniumnitraat en kaliumsulfaat de beste optie.
Hoe maak je een tuinbed klaar
Bij het kweken van komkommers in een kas worden vaak middelgrote bedden gebruikt. Ze worden gevormd door een brede rij en ook een tape-methode. In het eerste geval is de afstand tussen de rijen 0,8 m. Wat betreft de strookvorming, hier is de opening twee keer minder - 0,4 m. Met zo'n bed voor komkommers kunt u meer gewassen verzamelen.
Komkommers voeren
Voordat dit gewas in een kas wordt gezaaid, moet speciale aandacht worden besteed aan het voeren. Een veel voorkomende optie hier is om as te gebruiken. Met zijn hulp kunt u de opbrengst van het gewas aanzienlijk verhogen. Maar daarnaast moeten komkommers worden gevoed met het gebruik van andere meststoffen die een bepaald effect hebben. Als het bed op de juiste manier is voorbereid en bemest, zal de opbrengst erg goed zijn.
In de eerste weken na het planten in voorbereide grond hebben komkommers geen bemesting nodig. Het is voldoende om hier stikstofmake-up te gebruiken. Fosforaanvulling wordt toegepast voordat de bloeiwijzen verschijnen. Tijdens de bloei en vruchtvorming beginnen planten grote hoeveelheden voedingsstoffen te consumeren. Daarom moet de cultuur zeer zorgvuldig worden verwerkt. Bemesting wordt een maand later uitgevoerd, na het planten van de zaailingen. Hierdoor ontstaat een aanvoer van voedingsstoffen die nodig zijn voor de normale ontwikkeling van planten.
Om te beginnen raden experts aan om stikstof-kalimeststoffen te gebruiken. Dit is voldoende in de beginfase van de teelt van gewassen. Topdressing van moestuinen kan het beste 's avonds worden gedaan. Na het toevoegen van de stof wordt de plant bewaterd met warm water. Bovendien wordt vruchtbare grond onder de wortel gegoten. Hierbij moet worden opgemerkt dat kaszaailingen vloeibare meststoffen beter opnemen.
Naast stikstofmeststoffen worden koeien- en vogelpoep en mest veel gebruikt voor het voederen. Om de effectiviteit van de stof te vergroten, worden ze gecombineerd met minerale meststoffen.
Je kunt de opbrengst van komkommers in een polycarbonaatkas verhogen door het koolstofdioxidegehalte in de lucht te verhogen. Om dit te doen, hoeft u alleen maar een vat halfvol mest in een afgesloten ruimte te installeren. Water wordt aan de bovenkant toegevoegd. De inhoud van het vat wordt dagelijks geroerd. Na een paar dagen begint de fermentatie, die gepaard gaat met het vrijkomen van kooldioxide. In de toekomst wordt de inhoud gebruikt als meststof.
Het voorbereiden van de grond op komkommers in de kas in de lente moet heel voorzichtig gebeuren. We hebben het hier niet alleen over de vernieuwing of verrijking van de bodem, maar ook over de voorbereiding van de constructie zelf. Daarom moet dit werk zeer zorgvuldig worden benaderd.
