Beschrijving van het komkommerras Vinger, teelt en verzorging

In geen enkele moestuin ontbreken knapperige komkommers. Van de vele variëteiten is vooral de vingerkomkommer populair, die zowel geschikt is voor verse consumptie als voor beitsen. Bovendien zijn Fingers begiftigd met een hoge productiviteit en goede smaak.

Beschrijving van de variëteit

Vingerkomkommer is een vroegrijpe, door bijen bestoven groentesoort, gekweekt in een van de experimentele stations in Rusland door de veredelaar V.I. Shefatov. Planten van deze variëteit zijn begiftigd met een goede immuniteit tegen ziekten (inclusief valse meeldauw) en resistentie tegen lage temperaturen. Vingers worden in het open veld gekweekt. Het planten van komkommers in een kas is mogelijk mits er een ventilator of een bijenkorf is geplaatst.

Vruchtvorming vindt gelijkmatig plaats en duurt 2 maanden. Als aan alle agro-technologische vereisten is voldaan, kan ongeveer 7 kg fruit uit één struik worden verzameld. Vanwege hun dichte structuur verdragen komkommers perfect transport over lange afstanden.

Takken van gemiddelde lengte worden gevormd op een licht krullende stengel. De bladeren, die de gebruikelijke vorm hebben voor komkommers, zijn donkergroen gekleurd. De beschrijving van het ras bevat informatie dat de bloemen van de plant overwegend vrouwelijk zijn.

Fruit kenmerken:

1. De vruchten zijn bedekt met een donkergroene schil.
2. In tegenstelling tot veel soorten heeft het enigszins knolachtige oppervlak van de vingers geen doornen.
3. De komkommers zijn knapperig, lekker en niet bitter.
4. De maximale vruchtlengte is 12 cm en het gewicht is 130 g.
5. Vruchten, die na een lange rijping aan de wimper blijven hangen, overrijp worden en geel en waterig worden.

Kenmerken van groeien en verzorgen

Vingerkomkommers groeien graag op goed gepekelde en doorlatende grond. De cultuur van deze variëteit kan op een pitloze en kiemplantige manier worden gekweekt. Het zaaien van een plant op een tuinbed begint nadat de gemiddelde dagtemperatuur hoger is dan +15 C. Het plantmateriaal wordt in groeven met een diepte van 2 cm geplaatst.

Kijk eens ook

Beschrijving van variëteiten van komkommers Esaul, Monastyrsky, Ukhazher, Pharaoh, Geen gedoe en anderen

Rassenkenmerken kunnen worden bedorven door onjuist zaaien. Dus naast de temperatuur en diepte van de rij, is de kiemkracht ook afhankelijk van de positie van de zaden. Leg het plantmateriaal dus het beste met de neus naar boven in een hoek van 45 graden.

Het komkommerplantbed wordt in de herfst voorbereid. Om dit te doen, worden minerale of organische meststoffen gebruikt om te graven. Als topdressing heeft een mengsel van 200 g houtas, 40 g superfosfaat en 25 g kalium zich goed bewezen. Fans van organische mest strooien koeienmest in de tuin. Voor 1 m2. m. gebied wordt verbruikt 1 emmer substantie. Direct voor het zaaien wordt de grond grondig losgemaakt met een hark.

Zorg voor een verscheidenheid aan komkommers Vinger verschilt niet van het verzorgen van alle soorten komkommers.Om de plant zoveel mogelijk vruchten te laten vormen, worden de struiken regelmatig bewaterd en gevoerd. Na zware regenval en de volgende watergift wordt de grond losgemaakt. Onkruid wordt indien nodig verwijderd.

Ondanks het feit dat komkommers erg van vocht houden, kunnen planten niet worden gegoten. Door de constante blootstelling aan water op de wortels en stengels ontwikkelen planten schimmelziekten.

Tijdens de bloeiperiode worden komkommers alleen bewaterd met bezonken water, waarvan de temperatuur dicht bij de omgevingstemperatuur ligt. Door de temperatuurschok kan de plant een deel van de eierstokken afwerpen, waardoor de opbrengst sterk afneemt.

Heeft u dit soort komkommer gekweekt? Wat zijn jouw indrukken van plantenteelt? Uw beoordelingen vormen een aanvulling op de beschrijving van de variëteit, en zelfs de meest wantrouwende tuinman zal alle voor- en nadelen van de plant kunnen vergelijken en zal 100% zeker zijn van zijn keuze.