Hoe komkommers op de juiste manier in een kas van polycarbonaat te binden
Bij het kweken van komkommers moet je goed voor de struiken zorgen. Veel groentetelers zijn bezig met hun kousenband, wat voorkomt dat jonge vruchten op de grond rotten. Het is voor onervaren mensen best moeilijk om dit te doen. Daarom wordt aanbevolen dat u van tevoren vertrouwd raakt met het binden van komkommers in een polycarbonaatkas.
Waarom is het gedaan?
Niet iedereen weet of het nodig is om komkommers vast te binden of dat je het zonder kunt. Om dit te begrijpen, moet u uzelf vertrouwd maken met waar de kousenband voor dient.
Er zijn verschillende hoofdredenen waarom het nodig is om een kousenband aan de steunen te maken. Dit wordt gedaan om:
- vereenvoudig het proces van het plukken van rijpe komkommers;
- voorkomen dat de antennes aan naburige struiken blijven plakken;
- behoud de oogst en voorkom dat bloemen vallen;
- verbetering van de verlichting van struiken.
Komkommers behoren tot de pompoenfamilie en verspreiden zich daarom tijdens de teelt over het oppervlak van de grond. Als u ze niet tijdig aan de steunen vastmaakt, is het in de toekomst mogelijk om de meeste vruchten zelfs tijdens de bloei te verliezen. Struiken die niet aan een drager vastzitten, hebben last van een gebrek aan licht en hierdoor beginnen hun bloemen af te brokkelen. Ook kunnen sommige vruchten tijdens het rijpen verloren gaan. Als ze lange tijd op de grond liggen, begint het proces van verval.
De verlichting van de gebonden struiken is verschillende keren verbeterd, omdat ze zich dichter bij de lichtbron bevinden. Hierdoor kan licht zelfs de eierstokken en vruchten van de plant raken, en niet alleen de bladeren. Zo wordt de groei en ontwikkeling van jonge struiken verbeterd.
Als de teler weigert komkommers in een polycarbonaatkas te binden, bestaat het risico op aanhechting van scheuten van aangrenzende struiken. Dit leidt ertoe dat ze erger worden. Ook zijn ongebonden struiken veel moeilijker te oogsten. Je moet vaak bukken en fruit zoeken.
Tijdens het oogsten vanaf de grond is er kans op beschadiging van de planten. Daarom is het beter om van tevoren uit te zoeken hoe komkommers op de juiste manier in de kas kunnen worden vastgebonden en gedaan.
Het binden van komkommers in een kas wordt een maand na het planten van zaailingen in de grond uitgevoerd. Tegen die tijd zouden jonge struiken tot 30-40 cm moeten groeien en zouden er ongeveer vijf bloemen op moeten verschijnen. Het is beter om deze procedure niet uit te stellen en deze precies op dergelijke momenten uit te voeren. Jonge zaailingen zijn veel gemakkelijker te binden, omdat hun stengel nog vrij elastisch is. Oudere struiken breken vaak als ze te veel worden gebogen.
Gereedschappen en materialen
Het correct binden van komkommers in een kas moet gebeuren met gereedschappen en materialen die de struiken goed aan steunen kunnen verankeren. Hiervoor heb je nodig:
- steunen gemaakt van ijzer of hout;
- sterke draad die niet zal doorhangen;
- plastic of metalen gaas.
Het is erg belangrijk om het meest geschikte bindmateriaal te kiezen dat de kwetsbare stengels van de struiken niet beschadigt. Sommige tuinders gebruiken hiervoor draad of vislijn. Dergelijk materiaal is echter volkomen ongeschikt, omdat het na verloop van tijd in de plant zal gaan persen en hierdoor kan sterven.
De beste keuze is katoenen stof, in verschillende kleine reepjes van 2-5 cm breed gesneden. Het is vrij duurzaam en kan zonder problemen zware ladingen aan. Tegelijkertijd zal het de stelen niet beschadigen, omdat de brede stoffen strepen ze niet beknellen. Als alternatief kunt u in plaats daarvan synthetische nylon stoffen gebruiken. Hun voordelen zijn onder meer dat ze de plant niet samendrukken en goed uitrekken. Voordat u bindmateriaal gebruikt, moet het worden gedesinfecteerd. Het wordt uitgevoerd met een chlooroplossing of kokend water.
Voor een betrouwbaardere bevestiging van de struiken aan de steun, kunt u speciale apparaten gebruiken. Sommige tuinierswinkels verkopen plastic clips die het fruit vasthouden en de stelen vastmaken. Het grote voordeel is dat ze meerdere seizoenen achter elkaar kunnen worden gebruikt.
Ervaren tuinders gebruiken een speciale kousenband, waarvan het principe sterk lijkt op een nietmachine. Bij dit apparaat wordt de steun samen met de steel vastgegrepen en vastgemaakt met een sterke tape.
Basismanieren
Voordat u komkommers kweekt, moet u de methoden van hun kousenband bestuderen. Er zijn verschillende manieren om komkommers in een kas te binden. Er zijn echter twee hoofdmethoden die het meest worden gebruikt.
Verticale koppelverkoop
Voordat u komkommers in een kas bindt, moet u vertrouwd raken met de verticale methode. Als je deze methode gebruikt, moet je een duurzame veter gebruiken. Het touw wordt met een pin, anker of nietje in de grond gestoken. Het tweede uiteinde stijgt naar de band, bijna onder het dak zelf. U kunt de topspalk zelf maken. Vaak is het gemaakt van gewoon draad, touw of een kleine houten lat.
Na het maken en installeren van de bus kan de steel van de struik aan een touw worden vastgemaakt.
Ook kan de stengel onderaan worden vastgebonden. Sommige tuinders binden een extra touwtje tussen het tweede en derde blad. Om te voorkomen dat de veter eruit trekt en de struik beschadigt, is het aan te raden om er met een kleine speling aan te trekken. Bind het koord van bovenaf vast met een slipknoop of lus. Dit wordt gedaan zodat u in de toekomst zijn positie kunt aanpassen.
Verticaal gebonden komkommers worden het best geoogst. De verticale opstelling van de stelen verbetert de verlichting. Ook maakt deze manier van binden het mogelijk om de positie van de stengels te volgen en, indien nodig, bij te stellen.
Horizontale koppelverkoop
Niet alle tuinders weten hoe ze komkommers horizontaal in een kas moeten binden. Hiervoor worden een touw en meerdere veters gebruikt, die met een ladder moeten worden getrokken. Dit gebeurt op een afstand van 45 cm van de grond. De afstand tussen elk vastgemaakt touw is ongeveer hetzelfde.
Soms willen mensen geen tijd verspillen aan het aan hun veters trekken. In dit geval kunnen ze worden vervangen door gaas of hekjes. Het net is bevestigd tussen twee hoge steunen, die zich aan de randen van de bedden bevinden. De stengels van de vastgebonden struiken zullen in een horizontale lijn worden getwijnd en de rijpe komkommers zullen naar beneden gaan hangen.Tijdens de groei van de struiken moet u de snor periodiek verschuiven. Als er zijscheuten verschijnen, moeten ze op de dichtstbijzijnde horizontaal worden geplaatst.
Deze methode is het meest geschikt als je komkommers in een kas kweekt, omdat de struiken in dit geval niet te hoog worden. Hierdoor bestaat de mogelijkheid dat aangrenzende antennes aan elkaar gaan kleven.
Andere methodes
Naast de basismethoden voor het binden, zijn er andere methoden die iets minder vaak worden gebruikt. U moet er ook vertrouwd mee raken om te begrijpen welke van de overwogen methoden het meest geschikt is.
Gemengde methode
Het wordt meestal gebruikt als de komkommers met een cirkelvormig patroon zijn geplant. In dit geval worden 10-15 ijzeren staven zo in de grond gegraven dat ze een kegel vormen. Vervolgens wordt er een fijn gaas overheen getrokken, in de gaten waarvan de stengels en ranken van de struiken worden gelanceerd.
Het is vrij eenvoudig om een kousenband uit te voeren op een gemaakte kegelstructuur. Om dit te doen, volstaat het om de antennes in de gaten te strekken, en na verloop van tijd zullen ze het gaas zelf gaan vlechten. Het wordt niet aanbevolen om een gemengde methode te gebruiken om te jonge zaailingen vast te zetten.
Met behulp van touw
Het wordt aanbevolen om deze methode te gebruiken als de struiken al 20-25 cm hoog zijn en er vijf echte bladeren op staan. Als u touw gebruikt om te jonge zaailingen vast te binden, kunt u ze per ongeluk breken.
Meestal worden verticale twijnen gebruikt om kaskomkommers te binden. In dit geval worden de lussen om het derde of tweede blad gebonden. Bovendien moet u de lus niet te strak aantrekken, omdat dit de ontwikkeling en groei van de stengels negatief kan beïnvloeden.
Soms worden paaltjes gebruikt om het touw te bevestigen. Ze moeten in de buurt van de geplante struiken worden geplaatst. Het wordt aanbevolen om haringen te gebruiken die niet te hoog zijn. De optimale hoogte is één meter, maar soms kunnen hogere steunen worden gebruikt. Naast de inzet heb je ook stoffen strips nodig die worden gebruikt om de zwepen te bevestigen.
De stroken stof zijn nodig totdat de struik groeit naar de kruising van het touw met de pin. Daarna kunnen ze worden verwijderd, omdat de steel aan het touw kan worden bevestigd.
Omheiningstoepassing
Deze methode is niet populair bij groentetelers, maar wel handig. Om een haag voor een kousenband te maken, heb je een sterk gaas nodig, dat langs de rij geplante komkommers moet worden gespannen. Om een hoogwaardige bevestiging te garanderen, worden de struiken met een sterk touw aan het hek vastgemaakt. Het aanbrengen van het gaas is eenvoudig genoeg. Om dit te doen, moet u over de hele lengte van de rij verschillende hoge inzetten plaatsen, waaraan het gaas wordt bevestigd.
Het belangrijkste voordeel van deze methode is dat de struik in de toekomst geleidelijk op verschillende niveaus kan worden vastgebonden.
Kousenband op bogen
Heel vaak worden komkommers onder bogen geplant waaraan ze in de toekomst zullen worden vastgebonden. Om bogen te maken, wordt een sterke draad gebruikt, die bij elke rij wordt ingegraven. Deze methode is niet erg gebruikelijk bij tuinders, omdat deze het vaakst wordt gebruikt bij het kweken van een groot aantal komkommers.
Blindheid
Deze methode wordt al jaren door tuinders gebruikt voor het binden van komkommers. In dit geval is de hoofdstam van de struik vastgemaakt aan een speciaal latwerk. Daarna worden alle overtollige scheuten en snorharen in het bovenste deel van de struik uit de plant verwijderd.
Kousenbandorganisatie regels
Er zijn verschillende basisregels die moeten worden gevolgd bij het binden van komkommers aan steunen:
- U hoeft alleen zaailingen vast te binden met een hoogte van meer dan 30 cm.
- Ten eerste wordt aanbevolen om in de steunen te graven en pas daarna de zaailingen te planten.
- De stengel wordt pas na het derde of tweede blad vastgebonden.In dit geval moet u de plant niet te veel aandrukken, dit kan de toevoer van voedingsstoffen negatief beïnvloeden.
- Hoge wimpers zijn bijgesneden ter hoogte van de kousenband. Dit wordt gedaan om de ontwikkeling en groei van zaailingen te verbeteren.
- Als u twee wimpers achterlaat, moeten alleen de sterkste zijscheuten worden geselecteerd.
- Bij het maken van steunen kunt u het beste haringen van hout gebruiken. IJzeren steunen zullen na verloop van tijd beginnen te oxideren en struiken beschadigen, en plastic latten kunnen geen zware belastingen aan. Ook worden goede steunen gemaakt van plastic buizen. Voor grotere betrouwbaarheid zullen ze echter diep in de grond moeten worden gegraven.
- U moet de stelen vastbinden met tuintouwen, touw of stroken stof. Sommige tuinders gebruiken stroken gemaakt van plastic flessen.
- Om de belasting te verminderen, wordt aanbevolen om elke 1,5 meter steunen te installeren.
Gevolgtrekking
Leren om je eigen komkommerkousenband te maken is heel eenvoudig. Om dit te doen, is het raadzaam om vertrouwd te raken met hoe u komkommers op de juiste manier in een kas kunt binden en welke materialen u hiervoor nodig heeft.
