Batunuien planten, kweken en verzorgen in de volle grond
In april wil het menselijk lichaam vitamines, tuinkruiden en vervolgens redt de ui, die de reserves van de nodige elementen aanvult. Een kruidachtige plant uit Aziatische landen kwam naar ons toe en werd populair onder inwoners van zelfs noordelijke regio's. De cultuur wordt gewaardeerd om zijn uithoudingsvermogen, het vermogen om lentevorst te weerstaan. De plant behoort tot een pretentieloze soort, omdat de batun wordt gekweekt omwille van sappige groene bladeren, en de grootte van de bol doet er niet toe.
Wat is een batunui?
De kruidachtige plant is geclassificeerd als een vaste plant, hoewel er ook eenjarige soorten groenten zijn.
Batunwortels zijn een complexe bol, waarvan bladeren die eruit zien als een pijp aftakken. Daarom is een andere naam voor de batun de vuistboog. In diameter bereiken groene bladeren twee centimeter en een lengte tot dertig- veertig. Elke tak heeft vijf tot zeven bladeren.
Tijdens het groeiseizoen verschijnt tussen de scheuten een dichte stengel, aan het einde waarvan een bal pronkt, bestaande uit vele kleine witte bloemen. Ze stralen een aroma uit, dat naar insecten stroomt die de plant bestuiven. Al snel veranderen de bloemen in zaden. Telen uit zaden van uienbatun wordt vaker gebruikt dan vegetatieve vermeerdering van een cultuur.
Een verscheidenheid aan cultuur is de meerlagige boog, die is onderverdeeld in Chinese, Russische en Japanse typen. Alle ondersoorten verschillen in het volume van de groene massa, de mate van vertakking en de scherpte van smaak. Er zijn vroegrijpe en laatrijpe batunvariëteiten.
Het voordeel van het telen van gewasvariëteiten is dat uien:
- geeft grote opbrengsten aan groene massa;
- bevat twee keer zoveel ascorbinezuur in de bladeren;
- rijpt voor iemand anders;
- bestand tegen plantaardige ziekten.
Zonder trampoline in het voorjaar verliest de voeding veel vitamines en mineralen die op dit moment zo nodig zijn voor een mens.
Voorbereidende procedures op de site
Het is de moeite waard om een bed voor te bereiden voor het planten van meerjarige batunuien in de herfst, wanneer de oogst uit de tuin wordt geoogst.
Voeg voor elke vierkante meter een emmer compost toe voordat u de site gaat graven. Als bron van fosfor heeft de aarde houtas nodig, en 150 gram is voldoende.
De verarmde bodems worden gevoed met ammoniumnitraat, superfosfaat (elk 25 gram), kaliumchloride (15 gram). Het is beter om het mineralencomplex te verdunnen in tien liter water en het gebied te morsen.
In het najaar wordt ook de samenstelling van de grond gecontroleerd door de pH-waarde te bepalen.Voor een meerjarige cultuur is de zuurgraad dichter bij neutraal nodig, namelijk 7,0 - 7,3 eenheden. Als de grond zuur is, wordt gebluste kalk toegevoegd of bestrooid met dolomietmeel, ingebed in een tuinbed.
Het blijft om de grond op te graven of het gebied tot een diepte van acht tot tien centimeter te ploegen. Na het eggen worden de ruggen gemarkeerd, zodat er ruimte is voor uien planten op greens.
Het loont de moeite om een vroege batunvariëteit te kiezen, die in april rijpt.
Een landingsplaats kiezen
Een plek voor cultuur wordt gekozen op basis van het feit dat de plant een locatie nodig heeft waar:
- er is geen stilstand van water;
- vruchtbare bodems;
- leemachtige of lichte zandige leemgrond;
- er is halfschaduw of zon.
Hoewel de kruidachtige plant van vocht houdt, zullen langdurige regenbuien leiden tot drassige lage plaatsen waar de meerjarige batunui groeit. Dit is vooral gevaarlijk in maart, wanneer grondwater dat dicht bij het oppervlak ligt de bedden met de plant overspoelt.
Goede en slechte voorlopers voor de batunboog
Omdat de plant vruchtbare grond nodig heeft, kiezen ze gebieden waar groenten groeiden, geschikt voor teelt als voorlopers.
Het planten van batuna-uien wordt georganiseerd waar witte kool en pekingkool, aardappelen en tomaten groeiden. De kruidachtige plant voelt goed aan na radijs, radijs, dille en selderij. Je kunt een trampoline planten waar de bonen groeiden, want na de peulvruchten is de grond verzadigd met nuttige stoffen. Groenten en kruiden worden in de herfst geoogst en ze beginnen de bedden voor te bereiden op het planten van uien.
Je kunt geen overblijvend gewas planten na wortels, komkommers, knoflook. De sporen van pathogene schimmels die in de grond achterblijven, veroorzaken ziektes bij de groente.
Uien planten in de tuin
Omdat het gemakkelijker is om batunuien uit zaden te laten groeien, moet u beslissen over de timing van het zaaien. Dit kan immers niet alleen in de lente, maar ook in de herfst. Er wordt een ander tijdstip gekozen om de plant te zaaien.
De regels voor het planten van uien zijn onder meer:
- voorbereiding van bedden en zaadmateriaal;
- de keuze van de plantdichtheid;
- zorg voor het geplante materiaal.
Zaden worden gekweekt voor zowel meerjarige als jaarlijkse soorten batun. Op één plek kan een meerjarige cultuur zeven jaar groeien zonder zijn heilzame eigenschappen te verliezen. Voor een jaar wordt de plantplaats jaarlijks veranderd, zonder deze in hetzelfde gebied achter te laten.
Zaadvoorbereiding voor het planten
Batunuien worden zowel door zaden als vegetatief vermeerderd. Maar de voorkeur gaat uit naar zaden, omdat wanneer ze worden geplant, de rassenkwaliteiten van de groente behouden blijven.
Het ontkiemen van zaden is traag, daarom wordt het plantmateriaal, voordat het in de grond wordt gezaaid, gedrenkt in koud water en een dag achtergelaten. Het is de moeite waard om het water twee keer te verversen. Na uitharding worden de zaden gedroogd.
Om de opkomst van zaailingen te versnellen, plaatst u een zak met nigella in een oplossing met complexe meststoffen. Een warme oplossing van kaliumpermanganaat beschermt het zaad tegen de werking van pathogene micro-organismen.
Dankzij een goede zaadvoorbereiding verschijnen uienspruiten binnen een week of tien dagen.
Zaadzaaipatroon en diepte
De methode voor het planten van een vaste plant is tape in twee lijnen. Tussen de banden blijft een opening van zeventig centimeter over. Op een rij mag de afstand niet groot zijn, omdat de bol zich niet vormt, dus 10-15 centimeter is voldoende. De plantsnelheid wordt geacht 1,5-2,0 gram per vierkante meter te zijn. Bij koud weer neemt de dichtheid toe tot drie gram per vierkante meter.
De korrels worden 2-3 centimeter in de grond begraven. Bestrooi de gewassen met een laag mulch. Nadat de zaden zijn begraven, wordt de grond enigszins verdicht en na een week moeten de bedden worden losgemaakt.
Data voor het zaaien van zaden
Eenjarige plantensoorten worden geplant zodra de sneeuw smelt, in de eerste helft van maart. In Siberië is de zaaitijd eind maart.
Het planten van zaden kan worden uitgesteld tot de zomer. Maar ze zaaien, rekening houdend met het feit dat er vóór het koude weer tijd is om een groente te verbouwen. Als de uien in juni worden gezaaid, rijpt de groente in mei.
Maar als u in de herfst een batun wilt planten, voor de winter, dan wordt hier het weer geselecteerd zodat de plant niet bevriest en van tevoren is opgestaan.
Oogst de groene massa afhankelijk van de zaaitijd. Door in de herfst te planten, kunt u alleen in het midden van de zomer sappige veren verzamelen.
Eenjarigen worden gewaardeerd om de grote hoeveelheid veren die ze tijdens het groeiseizoen geven. Maar meerjarige variëteiten vereisen geen constante aanplant. De zwerver werd geplant en in het tweede jaar begonnen ze de bladeren te snijden. Nuttig loof wordt twee keer per seizoen geoogst.
Verzorging en teelt van batunuien
Het is absoluut noodzakelijk om te weten over de zorg en de teelt van batunuien. Inderdaad, zonder de regels van de landbouwtechnologie in acht te nemen, kan een groenteplant sterven. We zullen goed moeten letten op de teelt van de batun. Teelt omvat met name de gebruikelijke activiteiten die regelmatig worden uitgevoerd. Het planten van een groente vereist:
- glazuur;
- topdressing;
- losmaken.
Hoewel een bladgroente zelden ziek wordt, moet je hem ook kunnen bevrijden van infecties en ongedierte.
Bewateringsmodus
Voor een tuinplant is bodemvocht belangrijk tijdens het groeiseizoen. Nadat de eerste scheuten verschijnen, overvloedig water geven om de groei van bladeren te versnellen. Als het gebied voor de groente correct is geselecteerd, zal er geen stagnatie van vocht zijn. En ze krijgen over twee weken jonge groenten op tafel. Elke drie dagen wordt tien liter vloeistof per vierkante meter plantage water gegeven. Tijdens de rustperiode wordt de frequentie van hydratatie verminderd. Om een goede oogst van groene bladeren te krijgen, wordt er met mate water gegeven.
Wieden en rijafstanden losmaken
Houd voor een volwaardig groeiseizoen de dichtheid van de aanplant van de batun in de gaten. Uitdunnen is opgenomen in de technologie van de groenteteelt. Overtollige planten worden verwijderd, waarbij een afstand van zes tot negen centimeter overblijft.
De rijafstand wordt na elke watergift losgemaakt en de bovenste korst wordt verwijderd. De diepte van het loskomen mag niet groter zijn dan drie tot vijf centimeter, om de wortels van de plant niet te beschadigen.
Tijdens de rustperiode wordt de uienverzorging niet gestopt, waardoor de bedden van onkruid worden bevrijd. Er wordt in cultuur voortdurend geschoten. Daarom moet je niet in paniek raken over wat je moet doen als de batunboog in de pijl gaat. Als de zaden niet nodig zijn om te zaaien, worden de pijlen afgesneden. Maar als alle stengels in pijlen veranderen, duidt dit op een gebrek aan vocht in de grond.
Bevruchting
Zoals elke plant, heeft voeding tijdens het groeiseizoen een batun nodig. De vruchtbaarheid van de grond is belangrijk voor de groei van groenmassa. De groente wordt geplant in grond die bemest is met organische en minerale complexen. De eerste voeding wordt uitgevoerd met een infusie van toorts in een verhouding van 1: 8 of vogelpoep 1:20. In de toekomst loont het de moeite om stikstofhoudende meststoffen uit te sluiten. Bevat voedingscomplexen met kalium, fosfor.
Ziekten en plagen
Aan het uiterlijk van de plant wordt bepaald of de ui ziektes heeft ondergaan of niet. De bladeren beginnen geel te worden, verdorren, worden bedekt met bruine vlekken. Het resultaat van de ziekte is het uitdrogen van het bovenstuk of het verval van de nek. En de infectie moet onmiddellijk worden bestreden. Een ervaren tuinman weet hoe hij moet omgaan met plantpathologieën. Beheersmaatregelen zijn onder meer:
- sproeien met fungicide middelen zoals Fitoverm;
- eliminatie van zieke planten uit de tuin;
- behandeling met preparaten die koper bevatten.
De plant is zelden ziek, maar het verschijnen van ongedierte moet zorgvuldig worden gecontroleerd. Uienvlieg, mot, snuitkever houdt vooral van het planten van groenten. Insecten, larven voeden zich met plantensap en bijten in de bladeren. U kunt uzelf redden van ongedierte met insectendodende middelen, evenals verwerkingsplanten met een mosterdoplossing (een eetlepel per 10 liter water), infusie van aardappeltoppen (een kilogram per emmer water).
Ziekten en plagen zullen de uienkant omzeilen als u de vruchtwisseling, het plantpatroon en de frequentie volgt en de grond losmaakt.
Oogst
Voor het oogsten van de eerste oogst groenten worden aanplantingen van het tweede levensjaar gedaan. Hoewel het mogelijk is om de bladeren te snijden nadat een maand is verstreken vanaf de dag van zaaien.De groene massa wordt in de herfst vóór de winter volledig verwijderd, maar niet later dan een maand voor het begin van de vorst.
Snijd het volgende jaar wanneer de ui in de lente verschijnt en een hoogte van 20 centimeter bereikt.
Snijd de stelen dichter bij de grond. De bladeren worden gesorteerd, in trossen gebonden en in folie gewikkeld. Bewaar de bladeren in de koelkast. De uitgegraven ui kan ook op de bodem van de koelkast worden geplaatst zonder de bladeren te verwijderen. De groene kleur van de stengel is versierd met salades, bestrooid met gerechten.
Groenten van ui batun forceren in de winter
In de herfst, als het te laat is om de ui in de tuin te planten, wordt hij op de vensterbank gekweekt. Volwassen stengels worden in oktober opgegraven. De operatie wordt zorgvuldig uitgevoerd en probeert de wortels niet te beschadigen, zonder de aarden klomp ervan te verwijderen. Voor planten worden containers met drainagegaten gekozen. Er wordt een laag kiezelstenen of grind in gelegd en vervolgens een voedzame grond.
De diameter van de container is vijf tot zeven centimeter breder gekozen dan een kluit aarde op de wortels. Uien forceren lukt als de luchttemperatuur 18-20 graden is en de luchtvochtigheid 80 procent. Over een maand verschijnen er nuttige greens in het venster. In het voorjaar, wanneer de grond tot vijf graden opwarmt, keert de plant terug naar zijn plek in de tuin.
