De veroorzaker en symptomen van wassen bij paarden, behandelingsmethoden en preventiemethoden
De eerste vermeldingen van de ziekte zijn te vinden in documenten uit de 16e eeuw. En de besmettelijke aard van het wassen van paarden werd vastgesteld in de 18e eeuw. Dierziekten zijn aangetroffen door boeren en fokkers over de hele wereld. Koorts, hoge lichaamstemperatuur, etterende laesies van de lymfeklieren, ontsteking in de keelholte en neusholten zijn de belangrijkste symptomen van paardenziekte.
Beschrijving van de ziekte
Myt behoort tot acute infectieziekten (Coryza contagioza equorum). De veroorzaker is streptococcus. De incubatietijd is 3-14 dagen. Het bloed en de lymfe van een dier zijn de wegen voor de verspreiding van de ziekteverwekker. De ziekte treft overal paarden. Jonge paarden (van zes maanden tot 5 jaar) lijden aan de infectie. Veulens tot 6 maanden worden niet ziek van wassen dankzij de moedermelk, waarmee ze immunobodies en complete eiwitten krijgen.
Volwassenen (ouder dan 5 jaar) kunnen ook geïnfecteerd raken, maar dergelijke gevallen zijn zeldzaam. Sterfgevallen zijn volgens de statistieken zeldzaam. Men moet echter rekening houden met de hoge mate van verspreiding en vergankelijkheid van de ziekte bij paarden, waardoor de kans op overlijden van een groot aantal individuen toeneemt.
Veroorzaker van infectie
Er worden geen sporen gevormd in mytaya streptococcus. De veroorzaker van de ziekte heeft de vorm van een lange, onbeweeglijke ketting gevormd uit tientallen afzonderlijke schakels, afgeplat in diameter (04-1 micron lang). Langdurig behoud in de externe omgeving is kenmerkend voor mytny streptococcus. In kamers met een adobe-basis houdt de infectie 8-9 maanden aan.
Advies! Het is noodzakelijk om de lokalen grondig te wassen tegen etterende afscheiding uit de wonden van paarden, omdat een droge pus-infectie 11-12 maanden levensvatbaar blijft. Het is moeilijk te neutraliseren met desinfecterende oplossingen.
Streptokokken leven 20-22 dagen op stro, hooi en paardenhaar. De veroorzaker van de ziekte is gevoelig voor zonlicht (ze sterven na 7-8 dagen). Wanneer het oppervlak wordt verwarmd, sterft streptococcus na 50-60 minuten en in geval van koken onmiddellijk.
Redenen voor het uiterlijk en de habitat
Zieke dieren zijn niet de enige infectiebronnen. Zelfs paarden die ziek zijn geweest of gezonde paarden die bacteriën bij zich dragen, zijn gevaarlijk. De verspreiding van de ziekte spoelt door druppeltjes in de lucht door directe contacten tussen dieren (aanraken, snuiven). Indirect contact is een veel voorkomende manier om infectie te verspreiden. Streptococcus-habitat: voer- en voederbakken, water- en watertanks, oppervlakken van stallen waarin zieke paarden werden gehouden.
Er zijn verschillende factoren die de verschijning van myt veroorzaken:
- langdurig transport van paarden in slechte omstandigheden;
- dieren worden in ongeschikte lokalen gehouden;
- aanhoudende kou;
- sterke temperatuurschommelingen tijdens regenachtige periodes.
Meestal worden paarden aangetast door myt, die worden gefokt in gebieden met koude en gematigde klimaten. Gedurende het jaar worden uitbraken van de ziekte het vaakst waargenomen in de volgende periodes: late herfst, winter en vroege lente. Ontoereikende voeding van dieren tijdens droogte draagt ook bij aan een afname van de immuniteit.
Het verloop van de ziekte en de symptomen ervan
Meestal ontwikkelt de ziekte zich en gaat deze over in een acute vorm. Bloed en lymfe verspreiden streptokokken door het lichaam van het dier. De incubatietijd kan van 3 tot 14 dagen zijn. Er zijn twee soorten ziekteprogressie.
Typische vorm
Een typische paardenwas wordt gekenmerkt door koorts, een verhoging van de lichaamstemperatuur tot 41 ° C. Het dier heeft een verminderde eetlust, een depressieve en lethargische toestand. De eerste symptomen zijn een ontsteking in de keelholte, problemen met het doorslikken van voedsel en water. Het komt voor dat het water niet wordt ingeslikt, maar via de neusgaten wordt uitgegoten. Rhinitis manifesteert zich als een etterende afscheiding uit de neusholte. Bij palpatie worden de lymfeklieren onder de kaak gepalpeerd.
Het ontstekingsproces in de lymfeklieren duurt enkele dagen en het oedeem begint zich te verspreiden naar het parotisgebied, de onderste randen van de wangen.
Wanneer het abces openbreekt, begint dikke pus naar buiten te stromen. De uitstroom van pus neemt na een tijdje af, de lichaamstemperatuur wordt genormaliseerd. Tijdens de ziekte neemt de uitscheiding van urine af en tijdens het herstel neemt het urinevolume toe. Een typische wasbeurt duurt 14-20 dagen.
Atypische myt
In dit geval is de ziekte bij paarden mild of ernstig. Voor een mislukte (lichte) wassing zijn lichte vergrotingen van de lymfeklieren onder de kaak, een ontstekingsproces in de neusholte kenmerkend. Symptomen van de ziekte: hoesten, verlies van eetlust, depressie, koorts. De besmettelijke ziekte duurt ongeveer een week.
De ziekte in een uitgezaaide vorm is moeilijk - het dier heeft vergrote lymfeklieren in de borst- en buikholten. Soms is er een etterende ontsteking van de gewrichten. In het geval van ernstige ontsteking van de oorspeekselklieren komt pus het strottenhoofd en de longen binnen, wat bijdraagt aan de ontwikkeling van bronchopneumonie. In de toekomst wordt zwelling van veel delen van het lichaam waargenomen (benen, buik, keelhuid).
Het verloop van de ziekte is niet te voorspellen. Soms herstellen dieren na één tot twee weken. En soms leidt de snelle verspreiding van de infectie tot de dood van het dier na 3-5 dagen als gevolg van larynxoedeem.
Complicaties die worden waargenomen na het wassen, zijn ook gevaarlijk: verstikking, petechiale koorts. Toegegeven moet worden dat koortsverschijnselen kunnen optreden bij een klein aantal paarden die myt hebben gehad (letterlijk 1-2%). Symptomen van de ziekte: zwelling wordt gevormd op de slijmvliezen van de nasopharynx, op de benen en het scrotum. Op het slijmvlies van de nieuwe holte verschijnen bloedingen in de vorm van stippen, die geleidelijk veranderen in vlekken of strepen. Er wordt zwelling van verschillende delen van het lichaam waargenomen.
Ziektedetectiemethoden
Mytitis streptococcus wordt aangetroffen bij paarden met loopneus en ongeopende abcessen. Laboratoriumstudies van secreties, het klinische beeld van het beloop van de ziekte, pathologische gegevens worden gebruikt om een diagnose te stellen.
Bij schade aan het lymfestelsel wordt een ontsteking van de lymfeklieren waargenomen, die wordt gevoeld bij palpatie. Bij sterke ettering worden gebieden met abcessen geopend. De temperatuur van het dier stijgt, maar daalt niet, de eetlust verdwijnt en er wordt ernstige uitputting waargenomen.
Behandeling en voorzorgsmaatregelen
Mythe-infectie wordt bestreden met lokale en algemene behandeling. Het gebruik van antibiotica is algemeen. Om een effectief medicijn te vinden, moet u de gevoeligheid van streptokokken controleren. Meestal worden antibiotica uit een aantal cefalosporines gebruikt. Als alternatief worden intramusculaire injecties met bicilline voorgeschreven (gedurende 3-4 dagen wordt één injectie per dag gegeven).
In ernstige gevallen (metastatische myt) wordt intraveneuze toediening van alcohol 33%, verdund in glucose 20-30% met toevoeging van norsulfazol 1%, voorgeschreven. Cafeïne of kamfer wordt intramusculair toegediend als er sprake is van hartfalen. De hoeveelheid drinkwater is beperkt, terwijl zoutzuur aan het water wordt toegevoegd (8-10 ml wordt verdund in een emmer water). Het wordt aanbevolen om de gezwollen gebieden licht te masseren. Als er een dreiging van verstikking is, wordt een tracheotomie uitgevoerd.
Om de rijping van abcessen in de lymfeklieren te versnellen, wordt een speciale zalf in de huid gewreven - serortute. De bewerkte delen van de huid zijn voorbereid - het haar wordt afgesneden, de huid wordt ontvet. Nadat u de zalf zachtjes heeft ingewreven, is het raadzaam om een verwarmend droog verband op het behandelde deel van het lichaam aan te brengen.
Belangrijk! Rijpe abcessen moeten worden geopend.
De wond wordt gereinigd van pus, dode huid. Met behulp van een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat wordt de te behandelen holte gewassen. De randen van de holte worden gesmeerd met jodiumoplossing. Als de wond normaal geneest, is het niet nodig om de holte regelmatig te spoelen. De site wordt droog behandeld.
Om het ontstaan en de verspreiding van de ziekte te voorkomen, worden nieuwe paarden ongeveer 30 dagen in quarantaine gehouden. Wanneer de eerste symptomen van wassen optreden, worden alle paarden visueel geïnspecteerd en wordt de temperatuur gemeten. Zieke individuen worden geïsoleerd en behandeld.
Om verspreiding van infectie te voorkomen, zijn alle dieren voorzien van individuele hokken, voerbakken en drinkbakken. De stallen moeten worden schoongemaakt en besproeid met een speciale desinfecterende oplossing. In het pand worden de vloer, muren, voerbakken, emmers, artikelen voor dierenverzorging behandeld. Herstelde paarden worden ook schoongeveegd met ontsmettingsmiddelen.
Hoe myt-infectie te voorkomen
Het belangrijkste doel van preventieve maatregelen is het vergroten van de weerstand van het paardachtige organisme tegen infectie. Hiervoor worden veulens ouder dan zes maanden voorzien van voedzame voeding en goed onderhoud. De stallen worden schoon gehouden - ze wassen regelmatig de hokken, verwijderen het vuile rietje.
In de zomer moet u de dieren langer op weilanden laten grazen. Tegelijkertijd moeten er in de weidegrond betrouwbare stallen worden geplaatst zodat de paarden beschutting kunnen zoeken tegen het weer. Bij opname worden nieuwe individuen zorgvuldig onderzocht, hun lichaamstemperatuur wordt gemeten. Wanneer er verdachte symptomen optreden, worden zieke personen geïsoleerd.
Onderschat zelfs geïsoleerde en milde gevallen van myta-manifestatie bij paarden niet, aangezien de infectie aanzienlijke schade toebrengt aan dieren. Veulens hebben tijdelijke ontwikkelingsstoornissen. En volwassen paarden verliezen hun vermogen om te werken. Daarom wordt aanbevolen om voortdurend preventieve maatregelen te nemen.
