De namen van de bestaande kleuren van paarden, die ook de lijst met kleuren zijn
Paardenhaar onderscheidt zich niet alleen door zijn textuur en dichtheid, maar ook door kleur. De kleur van gedomesticeerde paarden is afhankelijk van verschillende factoren. Dit zijn de kenmerken van elk dier, hoewel soms een visueel vergelijkbare vacht in kleur een andere combinatie van kleurstoffen of pigmenten heeft. Dieren van verschillende kleuren hebben vaak bepaalde voorwaarden nodig voor het houden, verzorgen en voeren.
Basis paardenpakken
In de moderne paardenfokkerij worden slechts vier kleuren als basiskleuren beschouwd.
Zwart
Zwart of zwart als de vleugel van een raaf is een van de basiskleuren van paarden. U kunt markeren:
- klassieke zwarte kleur; de manen, staart, hoeven zijn zwart, geen insluitsels, behalve de ledematen en snuit;
- bij het looien - lichter dan de klassieke versie, onstabiel pigment wordt vernietigd door zonlicht, er verschijnt een bruine tint;
- aszwart - ziet er zwart uit, maar bij fel licht wordt het bruin, kastanje, rokerig;
- zwart bont - gevlekt, met een duidelijk overwicht van zwarte kleur, staart en manen kunnen tweekleurig zijn;
- zilverzwart - een zilverachtige staart en dezelfde manen, een verlicht lichaam met appels zijn acceptabel.
Een voorbeeld van zwarte rassen zijn de vertegenwoordigers van de Friezen en Ariejoise. Andere kleuren zijn niet toegestaan op deze paarden.
Roodharige
De rode kleur onderscheidt zich door het grootste aantal tinten of tinten. Onder de paarden van deze kleur kun je dieren van verschillende kleuren zien. In de regel zijn dit paarden van zand, geel, abrikoos en kastanjekleurig. De kleur van de manen en staarten verschilt van de kleur van het lichaam in een donkerdere of lichtere toon.
Bij rode paarden moet het onderste deel van de benen, van de hoef tot het spronggewricht, overeenkomen met de kleur van het lichaam. Op basis hiervan kunnen ze gemakkelijk worden onderscheiden van laurierdieren, die zwarte ledematen hebben.
De rode kleur is typerend voor veel rassen. Het is de moeite waard om de roodharige Suffol-dammen op te merken. Ongeveer 80% van de bekende Donchak-bevolking heeft goudkleurig haar. Deze kleur is typerend voor de meeste paarden van het Budyonnovsk-ras.
Grijs
Verschillende factoren zijn verantwoordelijk voor de grijze kleur bij paarden. Meestal geeft een combinatie van witte en zwarte haren deze tint. Om een grijs veulen geboren te laten worden, moet een van de ouders ook deze kleur hebben. Soms worden er nakomelingen van verschillende kleuren geboren, maar die dragen het gen voor vroege vergrijzing. En het zwarte veulen dat ter wereld wordt geboren, wordt na 3-4 jaar grijs. Met de leeftijd worden sommige individuen wit, maar verschillen van blanken in een grijze huidskleur.
Bij dieren met deze kleur kunnen lichtere vlekken met een ronde vorm, de zogenaamde "appels", verschijnen. Hun grenzen herhalen het netwerk van onderhuidse bloedvaten.Naast de grijze in appels zijn er paarden die grijs zijn in boekweit. Grijze paarden komen bij veel rassen veel voor. Het Lipizzaner-paard is algemeen bekend. Meer dan de helft van de veestapel van het Orlov-draverras is ook grijs van kleur.
Baai
De laurierkleur wordt beschouwd als de meest voorkomende in de paardenwereld. Dieren van verschillende tinten bruin met zwarte ledematen, manen en staart behoren tot dit specifieke pak.
Oude mensen associeerden kleur met de geur van brandend vuur, laaiend vuur in de steppe en de verkoolde zwarte randen. Dit alles werd uitgedrukt door het Latijnse woord "nidor", later werd de naam omgezet in gnidor, bay, bay. U kunt markeren:
- lichte kastanjepaarden met een lichtere snuit, onderbuik en een mengsel van bruine wol in hun manen en staart;
- donkerbruine paarden met bijna zwarte kop, nek, rug.
Het Cleveland Bay-paard is over de hele wereld bekend. Vaak gaat deze kleur naar eenvoudige bastaarddieren, die de ongecompliceerde bijnaam Gnedko krijgen.
Welke andere kleuren zijn er
Naast de vier hoofdkleuren hebben paarden nog andere kleuropties. Hun uiterlijk hangt af van een bepaalde combinatie van genen. Het is gebruikelijk om ze sweepstakes en (of) swipes te noemen.
Savrasaya
Paarden met een verbleekte rode of zanderige kleur, met een donkere gordel langs de rug en een lichtere buik, zwarte poten, manen, staart, behoren tot savras-dieren. Er wordt aangenomen dat de grijsharige paarden de voorouders waren van de laurierpaarden en een lichte kastanjebruine vacht vertegenwoordigen met een verscheidenheid aan gele tinten. In de Russische literatuur is ook de bijnaam van het dorpswerkpaard Savraska vastgesteld.
Nachtegaal
Gezouten paarden verschillen van andere residuen in gele of gouden lichaamskleur en lichtere manen en staart. Bij lichtgezouten individuen kunnen de ogen bruin, amberkleurig en zeer zelden blauw zijn. In Europa worden paarden van deze kleur palamino genoemd.
Karakova
Een van de donkerste tinten van een baaikleur. De manen, staart en bovenlichaam zijn zwart. Onder de oksels van het dier, in de lies, zijn er rood haar en er zijn bruine vlekken bij de ogen. Hun grenzen moeten duidelijk zichtbaar zijn. Het is door hen dat karak-dieren kunnen worden onderscheiden van zwarte en bruine.
Isabella
Als je naar een Isabella-paard kijkt, lijkt het misschien dat de kleur van het dier lijkt op gebakken melk met een roze tint, aangezien de kleur van de huid roze is. De ogen met deze kleur zijn blauw.
De genetica van het uiterlijk van een dergelijke kleur wordt geassocieerd met de bulan en zoute coatings, het is te vinden in alle rassen waar paarden van deze kleuren zijn. De naam wordt geassocieerd met de naam van de koningin van Spanje, Isabella, die regeerde in de tweede helft van de 15e eeuw. Ze droeg, volgens haar gelofte, drie jaar lang een onderhemd. De kleur van dit koninklijke kledingstuk gaf de naam aan het pak.
Dit komt ook door het feit dat het tijdens haar bewind was dat paarden met gele tinten in de mode kwamen. Pasgeboren veulens hebben een witte vacht, roze huid en blauwe ogen. Isabella Akhal-Teke-paarden zijn buitengewoon mooi.
Gevlekt
Paarden met vrije vormplekken zijn gevlekt. Misschien wordt de kleur geassocieerd met een schending van de pigmentatie van de huid. In Amerika wordt deze optie een pinto genoemd. Aangenomen wordt dat de gevlekte "runder" -kleur vaker voorkomt bij gewone niet-stamboompaarden of inheemse rassen.
Speels
Het lichaam is bruin of rood van kleur, het onderscheidt zich door een witte staart en dezelfde witte manen, een kleine hoeveelheid rood haar is toegestaan. Verwijst naar variaties op de rode kleur. Het is heel gebruikelijk bij zware rassen, bijvoorbeeld de Sovjet-zware vrachtwagen en noriker.
Bulanaya
Paarden met deze kleur kunnen lichtgoud tot vuilgeelbruin van kleur zijn. Maar de kleur van de ledematen, evenals de staart en manen, moet noodzakelijkerwijs niet alleen donker zijn, maar ook zwart. Er zijn donkerbruine individuen in appels.
Kauraya
Heel vaak wordt in Russische sprookjes de profetische kaurka herinnerd. Het is een rood paard met een rode riem en donkerder dan het hele lichaam, bruinachtige manen en staart. Heel vaak wordt deze kleur roodachtig-savras genoemd. Er kunnen sporen zijn die zijn geërfd van wilde voorouders, bijvoorbeeld zebraachtig.
Wit
Witte paarden onderscheiden zich door deze kleur wol vanaf het moment dat ze werden geboren, dat wil zeggen vanaf de geboorte. De huid is roze, hierdoor kun je ze onderscheiden van lichtgrijs, waarin de huid grijs is. Geen albino's, die worden gekenmerkt door rode ogen en niet levensvatbare geboorte.
Anderen
Naast de vermelde kleuren zijn er nog andere kleuren:
- kers - een mooie tint van een baaipak;
- podlasie - dieren met gebleekte haargebieden nabij de ogen, neus, aan de binnenkant van de benen, maag;
- chubary - individuen op kleine plekken; kan tussen dieren van alle kleuren zijn. De huid is vaak roze met kleine donkere vlekjes. Dit pak is typisch voor knabstruppers; ze hebben luipaard-, marmer-, zwart-en-rugvariaties.
Paarden hebben ook "speciale tekens":
- op het hoofd - sterren, messen;
- op de ledematen - broeken, sokken, kousen;
- op het lichaam - gordels, schroeiplekken, podlasiny.
De relatie tussen kleur en karakter
Kleurnamen zijn niet direct gerelateerd aan de aard van de dieren. Eeuwenlang werden rode paarden beschouwd als sterk, loyaal en volgzaam. Zwarten hadden een moeilijk karakter en lichte grijzen of blanken werden als te verwijfd beschouwd.
Jarenlang werden rode dieren toegeschreven aan het temperament van optimistische mensen, zwarten werden als melancholisch beschouwd en blanken waren flegmatisch. Er is ook een tegenovergestelde mening, volgens welke zwarte paarden worden geclassificeerd als flegmatisch en rode paarden als cholerisch.
Turkmeense en Arabische paardenliefhebbers benadrukken het uitstekende karakter van laurierdieren, zij vinden de zwarte te gemeen en de grijze te zachtmoedig.
Beginnende atleten of paardenfokkers mogen geen vooroordelen hebben tegen dieren van een of andere kleur. Deskundigen zeggen dat een goed paard geen kleur heeft of een duur paard een fatsoenlijke kleur, en dat de mode voor dieren van een of andere kleur snel voorbijgaat.
Er is geen betrouwbare bevestiging van de afhankelijkheid van karakter van de kleur van het paard. Moderne wetenschappers hebben echter ontdekt dat donkergekleurde paarden winterhard zijn en minder snel ziek worden. Hun karakter is gelijk, de psyche is stabiel. Dit is hoe ze verschillen van paarden met een lichte kleur. Het ontbreken van pigmentatie, zelfs in een klein gebied, maakt dieren kwetsbaar voor verschillende ziekten. Grijze paarden hebben bijvoorbeeld meer kans op het ontwikkelen van melanosarcoom. Dieren zonder pigment of albino's sterven in de baarmoeder van de merrie.
