Beschrijving van raszuivere Arabische paarden en regels om voor hen te zorgen
Ongeveer tweeduizend jaar geleden werd in het Midden-Oosten een paardenras ontwikkeld, dat een enorme impact had op de paardenfokkerij over de hele wereld. Het ongewone uiterlijk en de behendigheid van Arabische paarden maakten ze tot de aantrekkelijkste en duurste huisdieren van de 10e eeuw tot heden. Door kruising werden nieuwe Europese rassen gefokt.
Herkomst van de soort en legende
De voorouders van de Arabische paarden waren wilde paarden die op het Arabische schiereiland leefden. De nomadische stammen vochten onophoudelijke oorlogen. In de omstandigheden van semi-woestijnen en woestijnen waren oorlogspaarden met een bepaald aantal kwaliteitskenmerken nodig.
"Arabieren" hadden moeten zijn:
- winterhard;
- gemakkelijk te trainen;
- pretentieloos;
- dartel.
De vorming van het ras werd beïnvloed door het klimaat en de selectie-eisen van de nomaden. Volbloedpaarden waren de belangrijkste rijkdom van de Arabieren. Aanvankelijk had het ras 5 soorten, waarvan de oorsprong wordt verklaard door de mythe van Mohammed. De profeet dreef een kudde paarden door de woestijn. Toen hij de oase zag, liet hij ze naar een drinkplaats gaan, maar zonder ze iets te drinken te geven, riep hij ze bij zich. Gehoorzaam bleken 5 merries te zijn, die Mohammed achterliet om te fokken (Al-Hamsa, of vijf). Volgens een andere legende schiep Allah een paard uit de zuidenwind, en de bedoeïenen noemden het Drinking Wind.
Voor- en nadelen van het ras
De voordelen van de "Arabieren" zijn in harmonieuze fysieke ontwikkeling. Winterhard, sterk, speels, mooi, ze kunnen worden gebruikt als werkpaard, om te rijden, om te sporten. Een uitstekende gezondheid is van nature inherent aan hen: hitte en droge lucht hebben geen invloed op de prestaties.
Langdurig contact met mensen heeft geheugen ontwikkeld, intelligentie bij dieren, een vriendelijk en flexibel karakter gevormd met een opvliegend temperament.
Het nadeel van "Arabieren" is een lage groei. Lichtgewicht, compacte paarden zijn inferieur qua snelheid aan volbloedpaarden.
Volledige beschrijving en exterieur
Het dorre klimaat van het Arabische schiereiland, zandgrond heeft een stempel gedrukt op de fysieke conditie van Arabische paarden: lichaamsbouw, structuur van hoeven. Karakteristieke kenmerken van het ras in kwestie:
- klein postuur (154/164 centimeter bij de schoft merrie / hengst);
- mager graan;
- brede borsten;
- met een langwerpige nek;
- sterk bot;
- met sterke hoeven;
- met een verhoogde spanschroef;
- levensverwachting tot 30 jaar;
- behendigheid bij alle soorten galop;
- sierlijkheid van bewegingen tijdens de race;
- het vermogen van merries voor reproductie op lange termijn.
Op de gebogen nek is er een kleine vierkante kop met kleine oren, convexe, expressieve ogen, een enigszins concave neusbrug. Het lichaam is rond. De croupe is recht, langwerpig.
Rassen en kleuren
Arabische paarden worden geclassificeerd volgens 4 intra-ras types:
- Siglavi. Sierlijke paarden, met uitgesproken raskenmerken. Het overheersende pak is grijs.
- Coheilan. Brede bovenlijf, met massieve botten, zeer winterhard, speels. De kleur is bruin of rood.
- Hadban. Sterke paarden met eenvoudig exterieur, behendigheid en hoge prestaties.
- Koheilan-siglavi. Paarden die qua uiterlijk lijken op een siglavi, maar groter en breder van bot. Er zijn bruine, rode, grijze kleuren.
Het kruisen van "Arabieren" met raszuivere rijdende vertegenwoordigers van het ras (Engels) geeft nakomelingen die de beste eigenschappen van beide rassen combineren:
- groter en sterker dan de "Arabier";
- slanker van buiten dan "Engelsman";
- het uithoudingsvermogen en het doorzettingsvermogen van de Arabier;
- behendigheid en veelzijdigheid van de "Engelsman".
Het Anglo-Arabische paard wordt niet als een speciaal ras aangemerkt, maar is een soort halfbloed. Bij het fokken is het noodzakelijk om aan de enige vereiste te voldoen: ten minste 25% Arabisch bloed in de nakomelingen.
Kenmerken van karakter en levensstijl
Langdurige, nauwe communicatie met mensen beïnvloedde de mentale ontwikkeling van dieren, vormde een speciaal karakter. Ze onderscheiden zich door intelligentie en goede wil. Voor een bedoeïen is een paard geen functioneel dier, maar een vriend die niet in moeilijkheden achterblijft, onder wiens toezicht u uw kind kunt achterlaten.
De bedoeïenen namen 's nachts hun favoriete paarden mee naar hun tent om ze te beschermen tegen de nachtkou. In de campagnes kregen de paarden bij gebrek aan voedsel dadels en kamelenmelk.
Waar wordt het Arabische ras gebruikt?
Arabische paarden worden vanwege hun behendigheid, springvermogen en uithoudingsvermogen gebruikt als racen en paardrijden. Dit zijn dieren gemaakt voor sport, jachtplezier, paardensporttoerisme.
Regels voor het houden van dieren
Arabische paarden hebben geen speciale voorwaarden nodig, omdat het genetisch sterke en winterharde dieren zijn. Maar gezien de kosten van raszuivere paarden, moet de organisatie van zorg en onderhoud op het hoogste niveau zijn.
Stabiele opstelling
In een goed geventileerde ruimte moet een constante temperatuur worden gehandhaafd, in het bereik van + 5 ... + 15 graden, met een luchtvochtigheid van 50-60%. Voerbakken worden 1 meter boven de grond geplaatst. Palletdiepte - 0,5 meter. Plafondhoogte - 3-3,5 meter. Ramen worden op minimaal 2 meter hoogte geplaatst. Het hol moet ruim zijn.
De vloer in de stal is gemaakt van beton met klei en bekleed met een laag zaagsel en stro (10-20 centimeter). Het beddengoed wordt dagelijks gestort. Eens in de 7 dagen wordt het volledig verwisseld, de vloer wordt gewassen en gedroogd zonder dieren.
Eten en drinken
De bak moet het voedsel bevatten dat nodig is om honger en kauwgom te stillen. Water wordt 4-5 keer per dag vóór het voeren gegeven. De spoelingstemperatuur is +15 graden. Het verbruik is 50 liter per dag bij warm weer, 30 liter - in het koude seizoen. Na een actieve fysieke activiteit mag het paard niet eerder dan 30 minuten later het water in. Trainingen, uitvoeringen in wedstrijden moeten een uur na het eten beginnen.
Nieuwe voeders worden geleidelijk geïntroduceerd, gedurende 2 weken, zodat het spijsverteringssysteem de tijd heeft om zich weer op te bouwen.
Basisdieet
Het dieet van het paard is gebaseerd op vers alfalfahooi, tarwe, haver. Dagelijkse inname (kilogram):
- hooi - 5, verdeeld in 5 porties gedurende de dag;
- tarwe - 5;
- haver - 5 (7 - voor sportpaarden).
Bovendien geven ze 1 kilo zemelen (tarwe / haver), gestoomd lijnzaad.
Voedingssupplementen
Verse groenten en fruit worden als bron van vezels in de voeding opgenomen. Gist wordt gegeven om vezels te assimileren.Het is noodzakelijk om visolie, plantaardige olie in de voeding op te nemen. Bij sportpaarden wordt het eiwit verhoogd uit peulvruchten.
Verzorging van lichaam en manen
De Arabieren hebben een dunne huid. U mag uw paard niet wassen bij luchttemperaturen onder de 15 graden Celsius, om onderkoeling en longontsteking te voorkomen. In het warme seizoen wordt het dier elke dag gewassen. Gebruik voor het reinigen van wol een hulpmiddel van natuurlijk haar, balein, rubber, plastic. Ze reinigen het vuil met schrapers en borstelen vervolgens de wol met borstels, beginnend van de nek naar de achterkant, naar de zijkanten, buik, benen.
De romp, nek en benen worden gewassen met een spons en vervolgens gedroogd met een fluwelen doek. Was de snuit met een andere spons en veeg hem droog. De manen met pony en staart worden gewassen met een speciale shampoo, gekamd met een houten kam. Hoeven worden schoongemaakt met een haak. Gebruik aan het einde van de procedure een stofzuiger om de laatste keer te drogen.
Grazen
Arabische paarden hebben dagelijks 2 wandelingen nodig. Hokken moeten naast de stal worden geplaatst en moeten een hekwerk hebben. Bij temperaturen onder de 15 graden is de wandeltijd beperkt of wordt in hoog tempo uitgevoerd.
Hoefijzer
Het type hoefijzer hangt af van het seizoen en het doel. Het kan een universeel hoefijzer zijn, orthopedisch (voor paardenrennen), bezaaid (winter).
Maatregelen ter voorkoming van ziekten
Een van de tekenen van onjuiste voeding van Arabische paarden is maagkrampen. Om ze te voorkomen, is het noodzakelijk om vers voer van hoge kwaliteit te geven, met voldoende vezels. Introduceer binnen 2 weken nieuwe aanvullende voedingsmiddelen in het dieet. Voor tetanus, korstmos, hondsdolheid, miltvuur, griep worden vaccinaties op een bepaalde leeftijd gegeven. Elke zes maanden wordt bloed afgenomen voor analyse van kwade droes, bloedarmoede en leptospirose.
Specifieke fokkerij
"Arabieren" worden als paardenras gefokt om:
- verdere verkoop van jonge dieren;
- deelname aan wedstrijden en wedstrijden;
- voor paardrijden.
Bij het reproduceren van Arabische paarden, wordt het houden van kuddes aanbevolen voor winst (verkoop).
Het houden van een kudde heeft een gunstig effect op jonge paarden. Ze worden sterker, efficiënter dan alleen.
Het verzorgend personeel wordt geselecteerd uit mensen die de vaardigheid hebben om te communiceren met grote huisdieren, die positief staan tegenover de wensen van de fokker / eigenaar voor zorg. Om een Arabisch paard te trainen heb je een ervaren trainer nodig met een sterk en vastberaden karakter.
Interessante feiten over Arabische paarden
Kruisvaarders brachten Arabische paarden naar Europa. Dankzij de paarden uit het Oosten, paardrijden, tuigrassen, werden zware vrachtwagens gefokt:
- Engels paard;
- berberiaans;
- Andalusisch;
- lusitano;
- Oryol dravers;
- Terskaya;
- percheron.
In Rusland verschenen Arabische paarden tijdens het bewind van John IV (de Verschrikkelijke). Kruising van oosterse paarden met lokale rassen verbeterde de uiterlijke en fysieke kenmerken van rassen als Don, Kabardian. Na 300 jaar in het Russische rijk waren 50 stoeterijen bezig met de selectie van vecht- en jachtpaarden, waar Arabische hengsten de producenten waren. De bekendste is de stoeterij Tersk van graaf Stroganov.
In de jaren 30 van de twintigste eeuw werd het stamboomwerk voortgezet op de stoeterijen van de USSR door vee te verwerven in Europese landen. Het werd de basis voor de vorming van een nieuw type paard: de "Russische Arabier". Uiterlijk waren dit hooggefokte paarden van het Siglavi-type, maar met een hogere werkcapaciteit.
De hengst Aswan, een geschenk van de president van Egypte, GA Nasser, aan de Sovjet-Unie voor de bouw van de Aswan-dam, werd een uitstekende producent. Veulens uit Aswan werden het "goudfonds" van de Arabische paardenfokkerij: 150 koppen werden verkocht op internationale veilingen, 100 (70 merries en 30 hengsten) werden gebruikt voor de fokkerij.In de volgende 20 jaar kregen in Rusland geboren paarden wereldwijde erkenning dankzij overwinningen op grote internationale wedstrijden en tentoonstellingen. De duurste "Russische Arabier" werd verkocht voor $ 5 miljoen.
De kosten
De unieke eigenschappen van raszuivere Arabische paarden hebben ze tot het meest populaire ras voor fok- en selectiewerk gemaakt. Op internationale veilingen kunnen de kosten van één "Arabier" enkele miljoenen dollars bedragen. De hoogste betaalde prijs was voor de Padrone-hengst: $ 11 miljoen.
De kosten van een volbloedpaard zijn afhankelijk van:
- van stamboom;
- prestaties op het gebied van ouderschap;
- reputatie van de fabrikant;
- haar gezondheid en toestand.
De laagste prijs voor een Arabisch paard is 50.000 euro.
