Beschrijving van Andalusische paarden, voor- en nadelen, houden en kosten

Andalusiërs behoren tot de elite paardenrassen, beroemd om hun spectaculaire exterieur, uithoudingsvermogen, gemakkelijke beweging, behendigheid en behendigheid. Het verbeteren van het ras in Spanje is al eeuwen bezig. Als gevolg hiervan is het Andalusische paard (Pura Raza Espanola) een gracieus dier geworden, het beste voor parade-uitstapjes en militaire operaties. Tegenwoordig winnen de Andalusiërs paardensportwedstrijden, gefokt voor wandelen en plezier.

Oorsprong

De voorouders van het Andalusische paard waren de wilde paarden van het zuiden van Spanje, en de naam komt overeen met de provincie (Andalusië) waar de dieren werden gefokt. Het ras werd gedurende 2-3 millennia gevormd, dit is een van de oudste soorten paarden. De turbulente geschiedenis van het Iberisch schiereiland had een aanzienlijke invloed op de ontwikkeling van het ras - na de verovering van het gebied door de Moren werden lokale paarden gekruist met Barbary-paarden. Frankische en Germaanse paarden hebben ook bijgedragen aan het verbeteren van de kenmerken van lokale dieren.

In de 15e eeuw verwierven Andalusische paarden Europese bekendheid en dienden ze om vele paardenrassen te verbeteren. De Andalusiërs hadden indrukwekkende prestaties en uiterlijk, dankzij hun eenvoudige bediening en wendbaarheid waren ze ideaal in de strijd. Koninklijke huizen en de elite van de aristocratie gebruikten Andalusische paarden voor ceremoniële reizen. Dappere en sterke paarden hielpen de conquistadores om Amerika te veroveren.

Voors en tegens van Andalusisch

Jarenlang werden met de hulp van het Andalusische paard de beelden van Europese paarden gecorrigeerd, ze werden gebruikt om vele rassen te verbeteren. Schoonheid, gratie, een buitengewone beweging met een hoge opkomst van de voorpoten maakt de Andalusiërs tot een sieraad van optochten en shows.

Het paard is geclassificeerd als een universeel ras. Andalusiërs zijn heet en temperamentvol, maar gehoorzaam, ze gehoorzamen de ruiter goed, zijn snel van begrip en volgen gemakkelijk bevelen op. De combinatie van behendigheid en behendigheid, genegenheid voor de eigenaar en leervermogen zijn de eigenschappen van elite paarden met indrukwekkende intelligentie en een vriendelijke, volgzame instelling.

Nadelen van Andalusische rijpaarden:

1. De training en opleiding van paarden begint bij 3-4 jaar oud, Andalusiërs behoren niet tot vroeg volwassen rassen.
2. Hoge prijzen voor paarden, late training maken het bedrijf onrendabel. Een dure volbloed Andalusiër verkopen in Rusland is lastig.
3. Paarden worden niet gebruikt in races.
4. Paarden zijn thermofiel en moeten regelmatig worden gelopen. In de winter heeft de Andalusiër geïsoleerde stallen en dekens nodig om naar buiten te gaan.
5. Paarden met een lichte kleur hebben vaak last van huidaandoeningen.

In Spanje en veel landen worden Andalusische paarden actief gefokt, hun aantal in de wereld overschrijdt 200 duizend hoofden.

Kenmerken en beschrijving van het Andalusische paard

Paarden van het Andalusische ras onderscheiden zich door een eigenaardige stap vanwege de structuur van de ledematen en het lichaam - de voorpoten stijgen naar de borst, de croupe is glad en compact. De eigenaardigheden van toevoeging en training maken van elke uitgang van een volbloed Andalusiër een spannend spektakel, bijna een dans. De verschuiving van het zwaartepunt naar de croupe geeft de paarden mobiliteit en eenvoudige bediening, wat een pluspunt was in de strijd.

Buitenkant

De ronde croupe van het paard herinnert aan de aanwezigheid van oostelijk bloed bij de Andalusische paarden. De Spanjaarden verschillen van Arabische en Akhal-Teke-paarden in kracht en een groter lichaam. Exterieur kenmerken:

• hoogte - 1,5 - 1,6 meter;
• middelgroot hoofd met een lichte kromming van de neus;
• hoge hals met een kuif en nobele pasvorm voor het hoofd;
• de rug is recht, de croupe is rond, de staart is laag aangezet;
• brede borst met uitgesproken spieren;
• benen van gemiddelde lengte, droog, met sterke grote hoeven;
• amandelvormige ogen;
• manen, pony, staart - weelderig, zijdeachtig.

Het paard geeft de indruk van kracht en gratie tegelijk, slimme ogen getuigen van intelligentie, vindingrijkheid. Het gewicht van de Andalusiër is 400 kilogram.

Soorten Spaans paardenpak

75-80% van alle Andalusische paarden is grijs. Het stamboomboek laat andere kleuren toe, waaronder zwart en laurierkleuren.

De aard en het leervermogen van het dier

Andalusiërs hebben een warm Spaans temperament, maar ze zijn gemakkelijk te leren, ze onderscheiden zich door hun toewijding aan de eigenaar. De belangrijkste kenmerken van de paarden:

• moed, onverschrokkenheid, aanhoudend karakter;
• discipline, het vermogen om opdrachten snel uit te voeren, gehoorzaamheid en bereidheid om te werken;
• hoge intelligentie, snel leren, het vermogen om zich waardig te gedragen - Andalusiërs zullen niet worden verward met een grote menigte mensen op parades, shows;
• hard werken, uithoudingsvermogen, bereidheid om de moeilijkheden van een lange reis met een persoon te delen.

Kijk eens ook

Epizoötologie en symptomen van kwade droes bij paarden, behandelings- en preventiemethoden

Andalusiërs leven al eeuwenlang in nauw contact met mensen. Selectie op lange termijn en harde opvoeding hebben geleid tot de ontwikkeling van loyaliteit en trouw bij dieren, het vermogen om snel en nauwkeurig opdrachten uit te voeren, om de eigenaar te dienen. Rijpaarden kunnen in harnas lopen, thuis deelnemen aan de show van retro rijtuigen.

Referentie: het leren van een nieuw element zou een Andalusiër niet meer dan 20-30 minuten per dag moeten kosten.

Wildlife levensstijl

Paarden van het Andalusische ras zijn al lang getemd, leven niet in de natuur, ze hoeven niet zelf naar voedsel te zoeken. Dit zijn winterharde, gezonde dieren die onder zware omstandigheden worden gehouden en aangeleerd. De Andalusiërs worden al eeuwenlang door mensen opgevoed en zijn niet gewend geraakt in het wild, ondanks het uithoudingsvermogen en het aanvankelijke aanpassingsvermogen om in de Pyreneeën te leven.

Waar wordt gebruikt

De afgelopen jaren is de belangstelling voor het fokken van Andalusische paarden gegroeid. Knappe paarden, die hun militaire en representatieve waarde verloren hadden, vonden nieuwe toepassingsgebieden:

• spectaculaire shows, optochten, processies en carnavals;
• circusvoorstellingen;
• paardrijden, toerisme;
• sporten - dressuur, springconcours, mennen;
• politie te paard;
• amusement voor kinderen, revalidatie van patiënten.

Jarenlang werden Andalusiërs opgevoed en opgeleid voor het stierenvechten, de Spaanse nationale show. Behendige, gedisciplineerde, slimme paarden hebben mensen meer dan eens van stieren gered, wat blijk geeft van moed, uithoudingsvermogen en toewijding aan de eigenaar. Rijke landhuiseigenaren houden Andulusians voor vermaak, prestige en aangename wandelingen in de frisse lucht.

Kenmerken van de inhoud van het paard

De Andalusiërs komen uit het hete Spanje, zijn thermofiel, hebben warme stallen nodig en meer voeding als de temperatuur zakt tot -5 °.Paardenfokkers vinden het fokken van dure paarden in Rusland onrendabel; ze fokken paarden uit liefde voor mooie dieren.

Stabiele opstelling

Vrijheidslievende paarden hebben een individuele box nodig met hoge schotten en voldoende ruimte (9 vierkante meter). De stallen zijn minimaal 3 meter hoog. De ruimte is voorzien van een ventilatiesysteem, hoge luchtvochtigheid en oververhitting van dieren zijn niet toegestaan. In de boxen zijn een voerbak en een drinkbak geïnstalleerd, die in de winter 9 uur en in de zomer 13 uur verlichting geven. Een koele vloer wordt waterdicht gemaakt, bedekt met droog stro, dat regelmatig wordt vervangen.

Eten en drinken

Let bij het voeren op het regime, zodat de Andalusiërs geen problemen hebben met de spijsvertering. Na het eten mogen de paarden rusten. De paarden krijgen 3 keer per dag water, het watervolume is 30 liter in het koude seizoen, 50 liter in het warme seizoen. Het voer is van hoge kwaliteit gekozen en in zorgvuldig schoongemaakte voerbakken geplaatst.

Basisdieet

Het grootste deel van het dieet is vast voedsel:

• hooi, stro;
• granen zonder zwaar te malen - haver, rogge, tarwe;
• peulvruchten (erwten, wikke);
• wortelgroenten - wortelen, aardappelen;
• appels.

Het wordt afgeraden om dieren voeders te voeren met een hoog suikergehalte (bieten, melasse), eiwit en gerst.

Voernormen zijn 2-3 kilogram voerpercentage van het dierlijk gewicht. Het dieet bestaat uit verschillende soorten voer - rijk aan vezels, mineralen en sporenelementen. De paarden krijgen voor het voeren water.

Andalusiërs halen hun groene, sappige voer uit weidegang of in de vorm van hooi. Het is belangrijk om in de voeding zemelen, rijk aan fosfor, B-vitamines op te nemen.

Voedingssupplementen

Fabrieksmengsels zijn in staat paarden te voorzien van stoffen die niet voldoende in het voer zitten. De volgende toevoegingen worden gebruikt:

• cakes, meel - maïs, vlas, soja;
• voor jonge dieren en verzwakte paarden dierlijke producten - beendermeel, vismeel, retour;
• zout, krijt;
• visvet;
• gist.

Premixen worden aan paarden gegeven om hun uiterlijk te verbeteren, om dieren te ondersteunen in de winter, wanneer bij gebrek aan verse kruiden er een tekort aan vitamines is, verslechtert de gezondheid van de paarden.

Hygiëne en paardenverzorging

Dagelijkse verzorging beschermt het paard tegen infecties, huidziekten, zadel- en tuigslijtage. Een paard wordt vastgebonden voor het schoonmaken of er wordt een assistent gebeld. Benodigde verzorgingsartikelen:

• hoeven schoonmaken, modder onder hoefijzers vandaan halen;
• met een rubberen schraper maken ze de zijkanten en schoft schoon;
• maak het gezicht, oren, knieën en kruis schoon met een zachte borstel;
• met een stijve borstel worden ze van de nek naar de staart gepasseerd, verwijderen dood haar en vuil op de rug.

Kijk eens ook

De beste rassen van sportpaarden voor spring- en onderhoudskenmerken

De snuit wordt gewassen met een spons of microvezel, de manen en staart worden gekamd. Een keer per week worden de hoeven grondig gereinigd met speciale haken en harde borstels.

Grazen

Lichamelijke activiteit is een onmisbare voorwaarde voor de lichamelijke ontwikkeling en gezondheid van Andalusische paarden. Het is noodzakelijk om ze te lopen, zelfs bij ijzig weer. De paarden worden uitgenomen in een deken die geen water doorlaat. Voor het gemak van wandelen rusten ze weilanden uit, zorgen ze voor omheinde weiden of een weiland om te grazen.

Hoefijzer

De kwaliteit van de hoefijzers moet dagelijks voor en na lichamelijke activiteit worden gecontroleerd om eventuele problemen op te sporen en letsel aan de hoeven te voorkomen. Voor de Andalusiërs, die zijn ontworpen voor dressuur, worden hoefijzers op de voorhoeven geplaatst en worden alle benen gesmeed voor de rest van de paarden. De frequentie van het wisselen van hoefijzers is eens in de anderhalve maand.

Gedurende het jaar wordt de tijd gekozen voor de Andalusiër om te rusten en te rennen zonder hoefijzers.

Ziektepreventie

De beste preventieve maatregelen zijn dagelijkse verzorging, onderzoek, hygiëne en schoonmaak. Het samenstellen van een compleet dieet met voedingssupplementen helpt om spijsverteringsproblemen te voorkomen en het paard in goede fysieke conditie en goed humeur te houden.

Het gevaar voor de Andalusiërs is verkoudheid in het koude seizoen.Ze lopen paarden in dekens, beschermen tegen tocht in de stallen, verschonen het beddengoed. Paardenhoeven worden regelmatig onderzocht en de conditie van de huid wordt gecontroleerd.

Fokken

Andalusiërs zijn veelzijdige paarden, ze kunnen onder het zadel lopen en verschillende klussen doen. De hoge prijs maakt paarden ongeschikt voor het fokken van vlees en melk en voor het uitvoeren van trekwerk. Voor racen worden Engelse paarden grootgebracht.

Andalusiërs worden traditioneel gefokt voor gebruik in sommige sporten - springen, dressuur. De doorgewinterde gehoorzame paarden in mennen hebben bewezen uitmuntend te zijn. Het Andalusische paard is een veelgevraagd paard van eigenaren van privéstallen, bedrijven die shows en paardentochten organiseren. Toeristenorganisaties kopen paarden voor wandelingen en langlauftochten.

Waar te koop en hoeveel kost het?

Veel stoeterijen in Europa, de VS, Mexico en andere landen houden zich bezig met het fokken van Andalusiërs. U kunt een paard kopen:

• op de fokkerij - de meest betrouwbare plaats waar ze een echte stamboom zullen geven, vertellen over de kenmerken van de Andalusiër;
• op tentoonstellingen;
• via paardenclubs die samenwerken met fokkerijen;
• in particuliere huishoudens - met het risico te veel te betalen en goederen van lage kwaliteit te ontvangen.

De prijzen voor volbloedpaarden zijn hoog, afhankelijk van stamboom, training, leeftijd en vele andere indicatoren. Geschatte kosten per leeftijd:

• 2-3 jaar (voor aanvang van de opleiding) - 8-15 duizend €;
• 4-6 jaar oud - 15-25 duizend €;
• 6-8 jaar oud - 25-35 duizend €.

Paarden die in Spanje worden gekweekt, worden als de duurste beschouwd, de prijsstijgingen zijn afhankelijk van de genealogische lijn en de opleiding van de Andalusiër.

Referentie: een Andalusisch paard, een van de beste vertegenwoordigers van het ras, werd in de VS verkocht voor 180 duizend dollar.

Interessante feiten

Enkele interessante feiten over Andalusische paarden:

1. Traditioneel werden hengsten in Spanje niet gecastreerd, aangezien een echte macho niet op een ruin zou zitten. De merries liepen niet rond, ze renden gewoon in de kudde.
2. Jarenlang werden Andalusiërs gecultiveerd om deel te nemen aan het stierenvechten.
3. Een grote bijdrage aan de ontwikkeling van het ras werd geleverd door de kloosters van Sevilla en andere Spaanse steden, waar monniken bezig waren met het grootbrengen van paarden, training ontwikkelden en toezicht hielden op de zuiverheid van bloed.
4. Het verlies van de Andalusische bevolking begon tijdens de Napoleontische oorlogen. Franse soldaten haalden de paarden eruit en vernielden het fokfonds.
5. De schoonheid van de Andalusiërs werd gevierd door beeldhouwers en renaissanceschilders in onsterfelijke beelden en schilderijen.

De witte aftekeningen op het lichaam van de Andalusiërs werden beschouwd als een goed teken, "de kus van het geluk". Andalusiërs combineren op harmonieuze wijze moed, enthousiasme met een goede natuur en een vredig karakter. Een strenge opvoeding droeg bij aan de vorming van een aangenaam en uitvoerend karakter bij paarden, dieren werden loyaal aan menselijke belangen. Een mooi paard zal elke stal versieren, vreugde brengen aan de eigenaar, prestige en status verhogen in de ogen van anderen.