Beschrijving van het kippenras Barnevelder en hoe voor vogels te zorgen
De laatste tijd besteden boeren steeds meer aandacht aan de universele richting van kippenvlees en eieren. Dit zijn onder meer de Barnevelder-kippen, die in Rusland nog vrij zeldzaam zijn. Ze stellen niet veel eisen aan de omstandigheden van het houden en voeren, zijn zeer productief, hebben een decoratief uiterlijk en worden daarom snel populair bij particuliere pluimveehouders.
Oorsprong verhaal
Het ras is gefokt in Nederland, in de stad Barneveld. In 1893 besloten fokkers kippen te kopen die chocoladekleurige eieren zouden dragen.
Om een nieuw ras te creëren, werden inheemse Nederlandse, Indiase vechtkippen, vertegenwoordigers van de rassen Brama, Langshan, Rhode Island en Cochinhin gebruikt. Van die laatste erfden de Barnevelders de ongebruikelijke kleur van de eierschaal.
In 1910 werd een standaard ontwikkeld en in 1923 werd het ras officieel erkend.
Beschrijving en kenmerken van het ras
Barnevelders zijn grote vogels, hanen wegen 3-3,5 kg, hennen zijn iets kleiner. Ze zijn sterk, netjes en compact gebouwd, met een middelgroot hoofd, halflange veren en vleugels naast het lichaam.
Standaard en verschillen in verschillende landen
De verhouding tussen Barnevelder rompdiepte en lengte is 2: 3. De achterlijn wordt omhoog gebracht. De borst en schouders van kippen zijn breed en rond. De dijen zijn krachtig. Poten zijn geel, vrouwtjes kunnen een rokerige tint hebben.
De hals is van gemiddelde lengte, met een dicht verenkleed. Het gezichtsgedeelte van het hoofd is niet bevederd. De baard is kort en rond. De kuif is middelgroot, bladvormig, heeft 4-6 tanden, scharlakenrood. De snavel is kort, geel. De ogen zijn roodachtig oranje.
De staart van de haan is rijkelijk bevederd, van gemiddelde, middelhoge of hoge lengte. De staart van de kip is breed.
Er werden Barnevelder-dwergkippen gefokt. Hanen wegen 1-1,2 kg, kippen 0,8-0,9 kg. Verder is er geen verschil met de standaard maat Barnevelders.
Kleuren
De veren van Barnevelder-kippen hebben een karakteristieke dubbele rand: de ene streep grenst aan de rand van de veer en de andere loopt parallel aan de eerste in de vorm van een ring.
Meestal zijn kippenveren roodbruin gekleurd en hebben ze een zwarte omtrek. In het licht glinsteren ze blauwgroen. De staarten van de hanen zijn zwart, de staarten van de hennen zijn kantkleurig.
Het verenkleed van kippen kan van koffiechocolade tot dieprood met een gouden glans zijn. Er zijn lichtgekleurde Barnevelders - van puur wit tot crèmekleurig en zilver met donkere randen, evenals volledig zwarte individuen met lichte vlekken.
In Groot-Brittannië werden rode en witte kippen gefokt; deze kleur wordt in Nederland niet herkend. Er zijn vogels met veren met lavendelkleurige randen door een gebrek aan melanine. Het ras heeft een autoseksuele kleur die door de meeste landen niet wordt herkend.
Barnevelder-kippen zijn zwart, bruin of roodachtig van kleur met gouden vlekken op het lichaam en gele borst.
Ontoelaatbare ondeugden
Kippen mogen niet broeden als ze de volgende gebreken hebben:
- vernauwde borst;
- dun skelet;
- zwakke lichaamsbouw;
- teruggekort of versmald;
- onderschatte of overschatte lichaamshouding;
- slecht gevederde staart;
- onaanvaardbare kleur;
- gevederde benen;
- een witachtige laag op de oorlellen.
Kip productiviteit
Puberteit bij jonge hennen vindt plaats na 6-7 maanden en fysiologische volwassenheid na 12 maanden. Spiergroei is snel, Barnevelder-kippen bereiken hun maximale gewicht met een jaar.
Van één leghen per jaar kunnen tot wel 200 eieren worden verkregen, die de hen continu legt, ook in de winter. De massa van 1 ei is 60-80 g, de schaalkleur is van terracotta tot donkerbruin.
Barnevelder-dwergkippen leggen eieren met een gewicht van 35 gram Een hen kan 110-130 eieren per jaar produceren.
Moederinstinct
Moederinstinct komt goed tot uiting bij 90% van de hennen. Kippen broeden eieren uit gedurende de gehele incubatieperiode en zorgen voor de kuikens.
Barnevelder kippen karakter
Barnevelders hebben een rustig, volgzaam karakter. Ze leven vredig in hetzelfde kippenhok met andere vogels, zijn vriendelijk voor mensen. Hanen van dit ras vechten zelden en geven er de voorkeur aan om conflicten op te lossen met de kracht van hun stem. Barnevelders houden er niet van om alleen te zijn en houden ze meestal in packs.
Voor-en nadelen
De voordelen van het ras zijn onder meer:
- veelzijdigheid;
- decoratief uiterlijk;
- kalm, vredig karakter;
- goed moederinstinct van kippen;
- hoge productiviteit van eieren en vlees;
- niet veeleisend voor levensomstandigheden, voeding.
Nadelen van kippen van dit ras:
- vorstintolerantie;
- de behoefte aan grote gebieden voor fysieke activiteit;
- het vermogen om tot grote hoogten op te stijgen.
Kenmerken van de inhoud
Kippen van het Barnevelder-ras passen zich snel aan een nieuwe plek aan, passen zich gemakkelijk aan nieuwe omstandigheden van detentie en ongewoon voer aan.
Kippenhok
Een ruime droge ruimte wordt gebruikt als kippenhok. De plafondhoogte moet klein zijn - tot 2 m.
Een goede ventilatie zonder tocht is belangrijk. Luchtvochtigheid - binnen 60-70%.
Ter bescherming tegen koude noordenwind bevindt het kippenhok zich aan de zuidkant ten opzichte van andere bebouwing. Het gebouw is op een heuvel geplaatst zodat er zich tijdens regen, smeltende sneeuw geen water in ophoopt.
Barnevelders kunnen niet in kooien worden gehouden. Kippen moeten voldoende ruimte hebben voor lichamelijke activiteit. 1 m2 3-5 koppen worden op het vloeroppervlak geplaatst.
De vloer is gemaakt van klei, dit materiaal warmt beter op. Een diepe bedding van stro, zaagsel of turf wordt erop gelegd, waaraan gebluste kalk of houtas wordt toegevoegd. Het beschermt kippen in de winter tegen de kou. In dit geval is het niet nodig om een kamer van hout te verwarmen. Strooiselverbruik - 15 kg per dier per jaar.
Bakstenen kippenhokken en sintelblokkamers moeten in het koude seizoen worden geïsoleerd en verwarmd. De luchttemperatuur moet op 18-25 ° C worden gehouden.
Kippen houden van licht, daarom zijn de ramen in het kippenhok aan de zuidkant geplaatst. Voor de beste eiproductie moeten de daglichturen voor leghennen 17 uur zijn.
In de muur van het kippenhok komt een mangat met vestibule en deuren. Het wordt op een hoogte van 20 cm vanaf de vloer geplaatst.
Zitstokken met een diameter van 5 cm in stappen van 30-35 cm worden op een hoogte van 1 m vanaf de grond geplaatst. Zet de nesten op een donkere plaats en doe er zaagsel, stro en pluisjes in.
In het kippenhok wordt een bak van 50x50 cm geplaatst, gevuld met houtmeel of een mengsel van zand en as. Droge baden helpen kippen om zich te ontdoen van ectoparasieten en hun verenkleed op orde te houden.
Plaats om te wandelen
Voor Barnevelders is het noodzakelijk om een loopgebied 3-4 keer groter uit te rusten dan het gebied van het kippenhok.
Vertegenwoordigers van het ras kunnen 1,5-2 m omhoog vliegen, dus het wandelgebied moet worden omheind met een hek of gaas van meer dan 2 m. Ter bescherming tegen de zon is een luifel uitgerust.
Barnevelders verdragen de kou goed genoeg, dus in de winter, als de temperatuur boven de 0 ° C komt, kunnen ze vrijgelaten worden voor een wandeling.
Drinkbakken en voerbakken
Drinkbakken en voerbakken worden in het kippenhok geplaatst. Ze moeten een gesloten bovenkant hebben zodat de kippen er niet in klimmen en de inhoud verspreiden. Rust een krijtvoeder en een grindbak apart uit.
Rui
De rui bij kippen vindt eenmaal per jaar plaats in de herfst en duurt 2-2,5 maanden. Gedurende deze periode stopt het leggen van eieren.
Wat te voeren?
Barnevelders zijn niet kieskeurig en eten niets. Ze kunnen kant-en-klaar voer krijgen of zelf een dieet samenstellen uit natuurlijke producten.
Het dieet moet bevatten:
- Granen. Diverse licht verteerbare granen zouden voor minstens 60% van de voeding moeten uitmaken. Vooral de Barnevelders zijn dol op maïs.
- Peulvruchten. Een bron van plantaardig eiwit.
- Groen. In de winter is het noodzakelijk om de kippen te voeren met gedroogde planten en kruidenmeelkorrels.
- Groenten rauw of gekookt.
- Kwark, omgekeerd, gehakt gekookt ei, vlees- en beendermeel.
- Gist. Het additief wordt bereid met een snelheid van 30 g verse gist per 3 liter water. Het mengsel wordt 8 uur op een warme plaats bewaard voor fermentatie, waarna het aan kippen wordt gevoerd in een hoeveelheid van 15 g per dag.
- Gekiemde granen.
- Minerale dressing. Het lichaam van de leghennen ontbreekt vaak aan calcium, krijt, schelpsteen, gebroken eierschalen of beendermeel moet samen met het voer worden gegeven.
- Grind. Het is noodzakelijk voor het normale verloop van de spijsvertering.
Barnevelder-kippen hebben 75-150 g voer per stuk per dag nodig. Vogels worden tegelijkertijd gevoerd - 's ochtends van 8.00 tot 9.00 uur en' s avonds van 16.00 tot 17.00 uur.
Specifieke fokkerij
Het fokken van Barnevelders is niet bijzonder moeilijk. De eieren worden gekenmerkt door een hoog vruchtbaarheidscijfer (tot 95%) en het uitkomst- en overlevingspercentage van kippen van dit ras bereikt 94-95%.
Uitkomende eieren
Dankzij een goed ontwikkeld moederinstinct broeden kippen gedurende de hele incubatieperiode zelfstandig eieren uit. Tijdens de incubatie stopt de kip echter met leggen. Als de boer voor de taak staat om het maximale aantal eieren van de kip te halen, moet het legsel naar de broedmachine worden verplaatst. Incubatie van eieren duurt 3 weken.
Chick zorg
Na het uitkomen en drogen worden de kuikens overgebracht van de broedmachine naar de broedmachine. Tot een leeftijd van 1,5 week worden ze om de 2 uur gevoerd en verminderen ze vervolgens geleidelijk de frequentie van voeren tot 5 keer per dag. Het beddengoed wordt dagelijks verschoond.
In de eerste 2 dagen gaat de verlichting 's nachts niet uit. De temperatuurindicator in de broedmachine moet minimaal 35 ° C zijn. Nadat de kippen een week oud zijn, beginnen ze het geleidelijk met 1-2 ° C per dag te verlagen, waardoor het op de standaardparameters komt.
Dieet van kippen
Op dag 1 na het uitkomen bestaat het voer voor Barnevelder-kippen uit gehakte gekookte eieren. Bestrooi de stukken met griesmeel om te voorkomen dat ze aan het dons en de poten blijven plakken. Vanaf de leeftijd van 2 dagen krijgen kippen gestoomde maïsgrutten, gehakte klaver, quinoa en brandnetel, groenten en kwark met toegevoegde vitamines. Op de 4e levensdag worden grind- en mineraalverbanden aangeboden.
Volle granen en ander "volwassen" voer worden pas in het dieet geïntroduceerd nadat de kippen de leeftijd van een maand hebben bereikt. Tegelijkertijd worden de vogels overgebracht naar drie maaltijden per dag.
Geplande vervanging van de kudde
Na 3-4 jaar begint de intensiteit van legkippen af te nemen, dus tegen die tijd is het noodzakelijk om vervangende kuikens voor te bereiden. Als kippen voor vlees worden gehouden, worden ze niet later geslacht dan 2 jaar. Met de leeftijd gaat de smaak van vlees achteruit.
Ziekten van het ras
Ter bescherming tegen infectieziekten moeten kippen tijdig worden gevaccineerd. Dit is vooral belangrijk voor jonge dieren die zijn verkregen van andere boerderijen.
Om kannibalisme en hypovitaminose te voorkomen, is het noodzakelijk om het dieet correct te formuleren, rekening houdend met alle voedingsbehoeften van vogels.
Parasitaire infestaties zullen de tijdige toediening van antiparasitaire geneesmiddelen aan kippen helpen voorkomen.
De Barnevelders hebben vaak gewrichtsaandoeningen en spieratrofie als gevolg van een zittende levensstijl. Om deze ziekten te voorkomen, is het noodzakelijk om drukte en kooi-inhoud te vermijden en een wandelgebied te organiseren.
