Beschrijving en kenmerken van het kippenras Araucana, fokkenmerken

Het Zuid-Amerikaanse ras van gedomesticeerde kippen, de Araucana, staat bekend om het feit dat zijn vertegenwoordigers een heldere, interessante kleur hebben en dat lagen grote eieren geven met een blauwe of turkooizen schaal. Het ras is decoratief, maar krijgt met de juiste zorg een hoge praktische waarde. Wat is er nog meer interessant, en waarom is Araucana populair? Laten we proberen het uit te zoeken.

Voordelen voor het fokken

Het Araucana-kippenras heeft veel voordelen, waardoor het fokken behoorlijk winstgevend en interessant is. Pluimveehouders (amateurs en professionals) kiezen er steeds meer voor, aangezien vogels veel positieve raskwaliteiten hebben:

• lekker, matig vet vlees;
• grote eieren van lichtblauw of groen;
• hoge productiviteit, die wordt bepaald door vroege puberteit;
• vitaliteit en pretentieloosheid;
• vermogen om zich aan te passen in ongunstige omstandigheden.

De oorsprong van het ras

Araucana is een oud Chileens kippenras. Voor het eerst begonnen de Indianen van de Araucan-stam, die in kleine nederzettingen aan de voet van de Andes wonen, het te kweken. De inboorlingen waren erg geïnteresseerd in kippen die gekleurde eieren legden en oorlogszuchtige staartloze hanen, alsof ze speciaal waren gemaakt om deel te nemen aan hanengevechten.

Dit ras was lange tijd bij niemand onbekend. Voor het eerst begonnen ze erover te praten tijdens de World Scientific Association of Poultry Breeders, gehouden in Den Haag in 1920. Sinds die tijd won het ras aan populariteit, begon het actief te fokken en werd het opgenomen in de internationale standaard.

Beschrijving en kenmerken van kippen Araucan

Het belangrijkste kenmerk van kippen en hanen van het Araucana-ras is de volledige afwezigheid van een staart, hoewel Engelse en Australische normen een kleine staart toestaan. Turkooise eieren zijn een andere belangrijke eigenschap van het ras. Elk van hen weegt tot 60 gram. Voor de ongewone schaduw van de schaal is het groene galpigment verantwoordelijk - biliverdine, geproduceerd door het lichaam van de vrouwtjes en in het stadium van zijn vorming in de schaal gevallen.

De rasstandaard omvat ook speciaal hoofdverenkleed. Drie combinaties zijn toegestaan: baard en tanks, kwastjes of kwastjes en baard. De rasstandaard staat ook 12 soorten lichaamskleuren toe:

• wild;
• gouden manen;
• zwart en rood;
• wild blauw;
• blauw gouden manen;
• blauwe tarwe;
• tarwe;
• zilver manen;
• het zwart;
• blauw;
• blauw omrand;
• koekoek.

De kippen zelf zijn kleine vogels met een gewicht van 1,6 kilogram (vrouwtjes) tot 2,5 kilogram (mannetjes).

Hoe zien ze eruit?

Het ongewone uiterlijk van kippen van dit ras gaf aanleiding tot verschillende theorieën. Volgens een van hen zijn de moderne kippen van Araucan een kruising tussen gewone kippen en wilde fazanten. Er is geen wetenschappelijk bewijs voor deze aanname.

Naast het staartloze, korte lichaam en kleine hoofd, versierd met helder verenkleed, kunnen de vertegenwoordigers van het ras worden onderscheiden:

• licht bolle borst;
• vleugels strak tegen het lichaam;
• krachtige buik;
• viertige poten van een blauwgroene tint,
• ogen met een oranje tint;
• kleine staande kam;
• naar beneden gebogen snavel;
• dicht verenkleed.

Rasproductiviteit

Kippen van het Araucana-ras worden voornamelijk gefokt ter wille van grote eieren van de oorspronkelijke kleur. Het ras legt eieren - elke hen produceert 160 tot 180 eieren per jaar.

Het grootste deel van de vrouwtjes begint met 6 maanden te haasten. Iets later haasten individuen van het late broed - herfst of winter - zich. De vogel kan het hele jaar door eieren produceren, behalve tijdens de rui.

Fokkers kruisen actief Araucan-kippen met andere rassen. Het blijkt pretentieloze levensvatbare nakomelingen met goede raskwaliteiten. Bijzonder goede resultaten werden behaald door het werk om deze vogels te kruisen met kippen van het ras Russische Naakthond.

Araucana-vlees wordt ook gewaardeerd - het is uitstekend, zowel qua smaak als qua voedingswaarde. Maar het heeft geen zin om de vogels speciaal voor vlees te voeren. Te veel eten zal voor hen geen toename van de spiermassa blijken te zijn, maar zwaarlijvigheid.

Kijk eens ook

Beschrijving van het kippenras Kuchinsky Jubilee, fokken en eierproductie

De aard van de vogels

Hanen van het Araucana-ras staan ​​bekend om hun eigenwijsheid en, terwijl ze het territorium verdedigen, kunnen ze zowel vreemden als die van henzelf aanvallen. Er zijn gevallen bekend van demonstratie van agressie, zelfs met betrekking tot hun eigen meester.

Kippen zijn vredig, maar ze hebben nog een ander nadeel. De meeste vrouwtjes missen het broedinstinct. Daarom is het mogelijk om volbloedkippen alleen uit eieren te krijgen door middel van incubatie.

Belangrijkste voor- en nadelen

De populariteit van de Araucan-kippen neemt van jaar tot jaar toe. Het telen ervan is behoorlijk winstgevend en heeft veel voordelen. De meest gewaardeerde zijn een goede eiproductie, pretentieloosheid, hoge immuniteit, immuniteit tegen ziekten en origineel uiterlijk. Maar wanneer u besluit kippen te kopen, moet u er rekening mee houden dat er bepaalde problemen zijn bij het fokken:

1. De hoge prijs van vogels.
2. Gebrek aan het instinct om eieren uit te broeden bij vrouwtjes.
3. Lage vleesproductiviteit.
4. Het is moeilijk om raszuivere individuen van het Araucana-ras te krijgen, omdat het klein in aantal is. Vanwege onervarenheid kun je een bastaardkip of een kruis kopen.

De nuances van het houden in een privéhuishouden

Dit zeldzame ras vereist apart onderhoud. Het samenleven met kippen van andere rassen leidt tot vermenging van genen en geleidelijke degeneratie van het ras. Het wordt aanbevolen om kippen in kleine gezinnen, in speciale kooien of volières te houden.

Kamerindeling

De ruimte voor het houden van kippen van het Araucana-ras is ingericht in een klassieke stijl - op dezelfde manier als voor vogels van elk ander ras. Aanvaardbare detentievoorwaarden - in kooien, volières of vrije uitloop. De oppervlakte van de kamer moet zo worden berekend dat er niet meer dan 4 kippen op 1 vierkante meter worden geplaatst.

Bij voorkeur in volières houden. Dit voorkomt gevechten tussen mannen. De ruimte is door roosters opgedeeld in volières, die elk plaats bieden aan 1 haan en maximaal 8 kippen.

Zorg voor voldoende zitstokken en nesten. Er moet een strooisel droog hooi, zaagsel of zand op de houten, aarden of betonnen vloer liggen.

De optimale temperatuur voor parende vogels en het fokken van nakomelingen is van 17 tot 20 graden Celsius.Op lange winteravonden is een bron van kunstmatige verlichting nodig en voor het hete seizoen moet een ventilatie-unit worden voorzien.

Een lopende tuin voorbereiden

Als de vogels binnenshuis zullen leven, is het noodzakelijk om een ​​loopterrein te organiseren. Deze ruimte is omgeven door een metalen hekwerk met een hoogte van minimaal 1,5 meter. De lijzijde is bedekt met schilden van multiplex. Voor de zomer bouwen ze een schuur - bescherming tegen zonlicht en regen. Het loopterrein moet voldoende voederbakken, drinkbakken, een bak met krijt en grind en een asbad hebben.

Installatie van voerbakken, drinkbakken en asbaden

Voerbakken moeten op een heuvel worden geïnstalleerd om de vorming van plassen te voorkomen. In de periode tussen voedingen moeten containers schoon worden gewassen en niet opgegeten voer worden verwijderd. Bedorven voedsel kan aanzienlijke gezondheidsschade veroorzaken.

Vogels moeten altijd vrij vers, schoon water beschikbaar hebben. Dit is vooral belangrijk in de zomerse hitte.

Asbaden zijn nodig voor de vogels om hun verenkleed schoon te maken. Diepe containers zijn gevuld met een mengsel van as en zand. Na in dit mengsel te hebben gebaad, beschermt de vogel zijn veren op betrouwbare wijze tegen het binnendringen van huid- en veerparasieten.

Seizoensgebonden rui en rustpauze

Elk jaar eind augustus beginnen de kippen met de ruiperiode. Deze periode is vrij moeilijk voor vogels en gaat gepaard met een onderbreking in de eierproductie. Maar met goede zorg, de juiste voeding en een vitaminedieet zal de eiproductie van vogels licht of helemaal niet afnemen.

Geplande vervanging van de kudde

De eiproductie bij kippen van het Araucana-ras duurt 10 jaar. De meest actieve periode duurt twee jaar, daarna wordt het aantal geleverde eieren aanzienlijk verminderd.

Die vrouwtjes die zijn gestopt met haasten, moeten worden vervangen door nieuwe. Het is vrij moeilijk om raszuivere Araucan-kippen te kopen, dus het wordt aanbevolen om zelf jonge eierleggende kippen groot te brengen. Dit proces gaat gepaard met bepaalde problemen, maar ze kunnen allemaal worden opgelost:

1. Om het vruchtbaarheidspercentage te verhogen, is het om de 20 dagen nodig om de dikke veren rond de cloaca bij de kip en de haan te knippen.
2. De meeste Araucaanse kippen missen het broedinstinct. Om kippen te verkrijgen, worden eieren in een thuisbroedmachine geplaatst of in de nesten van kippen van andere rassen voor incubatie.

Kijk eens ook

Beschrijving en kenmerken van het kippenras dwerg Cochinchins, onderhoudsregels

Eetpatroon

Te veel eten is het belangrijkste gevolg van een verkeerd samengesteld menu. Een grote hoeveelheid voer leidt snel tot overgewicht bij de vogel en daardoor tot een afname van de eiproductie. Het dieet voor kippen van het Araucana-ras is samengesteld volgens het klassieke schema. De belangrijkste principes zijn als volgt:

1. Voldoende hoeveelheid eiwitrijk voedsel. Bronnen van eiwit - regenwormen, visafval, peulvruchten, beendermeel.
2. Voldoende koolhydraten. Koolhydraatvoedsel - granen, aardappelen, pompoen.
3. Vetten. Een goede eierproductie hangt af van hun aantal. Leveranciers van plantaardige vetten zijn maïs en haverkorrels.
4. Voedsel rijk aan vitamines. Vitaminen die nodig zijn voor vogels - groepen A, B, D, zitten in kuilvoer, gist, beendermeel.
5. Voldoende mineralen, vooral calcium. Dit mineraal is essentieel voor de vorming van een sterke schil. As, schelpen, gebroken schelpen zijn rijk aan sporenelementen.

Het dieet moet zorgvuldig worden aangepast, zodat de hoeveelheid van een product de maximaal toegestane dagelijkse dosis niet overschrijdt..

Volwassen kippen

Volwassen vogels moeten minstens drie keer per dag eten. 'S Ochtends en' s avonds wordt er droog graan verstrekt en tijdens de lunch wordt een vloeibare formule op basis van granen bereid. De dagelijkse hoeveelheid voor een volwassen kip moet ongeveer 150 gram voer zijn.

In de zomer halen de vogels vitamines en mineralen uit het gras. In het koude seizoen wordt een vitaminesupplement bereid op basis van gehakte dennennaalden.Jonge kippen krijgen mengvoer met een hoog eiwitgehalte voor een actieve groei en bronnen van calcium (krijt, gebroken eierschalen).

Kuikens

Kippen van het Araucana-ras worden gevoerd volgens het klassieke schema. De eerste week wordt gegeven door gehakte gekookte eieren, gierstpap, kwark en kruiden. Op de leeftijd van een week zijn greens verbonden - brandnetels, paardebloemen, klaver. Het is toegestaan ​​om kippen voedzaam voer te geven. Voorwaarde voor een goede voeding is voldoende vers drinkwater.

Fokfuncties

Kippen van het Araucana-ras hebben een aantal kenmerken die niet kunnen worden genegeerd bij het fokken van het ras.

• de aanwezigheid van een semi-letaal gen;
• aangeboren staartloosheid.

Als je er geen aandacht aan besteedt, zal het niet werken om een ​​voldoende aantal levensvatbare raszuivere kippen naar buiten te brengen.

Semi-letaal gen

Het semi-dodelijke gen is verantwoordelijk voor de vorm van de balken op de kop van de vogel. Dit zijn tanks, baard en kwastjes. Het gen wordt semi-dodelijk genoemd omdat, als beide ouders het hebben, er niet-levensvatbare nakomelingen kunnen verschijnen. Dit gebeurt bij de verkeerde familie. Om het risico van het verliezen van nakomelingen te voorkomen, wordt het aanbevolen om vogels als volgt te paren: een van hen moet kwastjes op het hoofd hebben en de andere - een baard.

Aangeboren staartloosheid

De vogels van dit ras missen de onderste wervels die het staartbeen vormen. De afwezigheid van een staart leidde tot de ontwikkeling van een dicht verenkleed aan de achterkant van het lichaam. Dit belemmert het paarproces, wat een groot probleem is. Onder normale omstandigheden is het percentage niet meer dan 60.

Het kan aanzienlijk worden verhoogd door de procedure van het scheren van vijf tot zes centimeter lange pluisjes rond de cloaca van de kip en de haan. Dit vergroot de kans op vruchtbaarheid tot wel 90-100%.

Mogelijke ziekten

Volbloedkippen hebben een sterke aangeboren immuniteit en zijn niet vatbaar voor ziekten. Onjuiste zorg en gebrek aan preventie kunnen infectie en infectie met wormen veroorzaken.

De meest voorkomende parasitaire infecties zijn:

1. Veren mijt. De ziekte is ongeneeslijk, besmette vogels zijn gedoemd.
2. Pooh luizen. Zieke vogels worden behandeld met insecticiden. Bij mensen kan deze parasiet een allergische reactie veroorzaken.
3. Helminthiasis. De ziekte wordt overgedragen door wilde vogels die het kippenhok binnenkomen.
4. Vlooien. Besmette dieren ervaren hevige jeuk, worden rusteloos en verliezen hun eetlust.

Een verplichte preventieve maatregel die kippen van het Araucana-ras beschermt tegen het binnendringen van alle soorten parasieten, is de regelmatige behandeling van het kippenhok met speciale complexe preparaten.