Hoe waterzucht bij kippen te behandelen, oorzaken en symptomen van pluimveeziekte
Pluimveehouders hebben vaak te maken met verschillende ziekten die vogels treffen. Waterzucht bij kippen komt voor op pluimveebedrijven over de hele wereld; het treft ongeveer 10% van 's werelds gedomesticeerde vogels. Daarom is het voor boeren belangrijk om pathologische veranderingen te leren herkennen om tijdig adequate maatregelen te kunnen nemen. Behandel waterzucht met medicijnen of folkremedies.
Inhoud
Oorzaken van waterzucht bij kippen
Eerder dachten pluimveehouders dat waterzucht een erfelijke ziekte was. Fokkers hebben geprobeerd rassen te creëren die immuun zijn voor pathologie, maar tevergeefs. De ophoping van vocht in de maag is opgemerkt bij vogels van alle rassen: zowel al lang bestaande als recent gefokt.
Tegenwoordig is bekend dat waterzucht geen onafhankelijke ziekte is, maar een teken van andere pathologieën in het vogellichaam, waaronder stofwisselingsstoornissen en hypovitaminose. Als een vogel een gezwollen buik heeft, moet men vermoeden:
- schending van de water-zoutbalans van het lichaam;
- overgedragen darmpathologieën;
- darmobstructie;
- verstoring van de hartspier;
- pathologische veranderingen in de nieren en lever.
Kippen van alle leeftijden worden ziek met waterzucht: zowel vleeskuikens als leghennen.
In lagen wordt waterzucht voornamelijk waargenomen op oudere leeftijd, wanneer de periode van ovipositie eindigt, en het wordt geassocieerd met slijtage van de lever.
Bij jonge vleeskuikens verteert het spijsverteringskanaal het voedsel slecht, omdat de zure omgeving niet volledig in de maag wordt gevormd. De slecht verteerde massa, die in de darm is terechtgekomen, wordt niet opgenomen, voedingsstoffen komen niet in de bloedbaan, maar blijven in het kanaal, als voedsel voor rottende bacteriën.
Pathogene micro-organismen produceren als gevolg van vitale activiteit gifstoffen die het hart, de nieren en de lever negatief beïnvloeden. Bloed stagneert in bloedvaten, vocht hoopt zich op in de buik. Dit is hoe waterzucht ontstaat.
De belangrijkste symptomen
Kippen ontwikkelen waterzucht van een specifiek type - de buikholte. Bij dit type hoopt zich een aanzienlijke hoeveelheid vocht op in de buik van de vogel. De ziekte manifesteert zich door de volgende symptomen:
- visuele toename van de buik van de kip;
- onnatuurlijke vorm van de buik;
- lethargische, zittende toestand van de vogel, die deze voornamelijk in zittende positie vindt;
- kortademigheid;
- spanning van de poten tijdens het lopen.
De ziekte gaat gepaard met hevige buikpijn, hoewel de lichaamstemperatuur van het getroffen individu normaal blijft. Waterzucht is niet besmettelijk voor andere bewoners van het kippenhok.
Diagnose van de ziekte
Het is niet moeilijk te begrijpen dat een kip waterzucht heeft. U hoeft alleen maar uw vingers op uw buik te drukken. Bij ziekte is het gespannen en onder de vingers rolt vloeistof.
Wat te doen als de buik van een kip gezwollen is?
Er is nog geen effectieve manier om met waterzucht om te gaan. Meestal adviseren dierenartsen om de zieke persoon onmiddellijk te doden. Maar sommige boeren hebben medelijden met het van tevoren slachten van pluimvee, waarin veel geld en arbeid is geïnvesteerd. In dit geval kunt u de kwelling van de kip verlichten, hiervoor worden medicijnen en folkmethoden gebruikt.
Drugs therapie
Als waterzucht het gevolg is van een infectieziekte die door een kip wordt overgedragen (bijvoorbeeld salmonellose), dan is de beste behandelingsoptie het gebruik van zuurmakers. Deze medicijnen:
- vernietig pathogene microflora die in eten en drinken wordt aangetroffen;
- normaliseren van de spijsvertering;
- herstel gezonde darmmicroflora.
Het is beter om een dierenarts te raadplegen over de keuze van een zuurteregelaar. Meest gebruikt:
- medicijnen van de DrSintes-serie;
- Animaltsid (in opgeloste of droge vorm);
- Baracid;
- Selko Acid;
- Novibak (in de vorm van een oplossing);
- voeradditieven van de Mixodec-serie (een mengsel van zuren met verschillende concentraties voor kippen van alle leeftijden).
Deze medicijnen zullen een zieke kip niet genezen, maar ze zullen het gemakkelijker maken. Maar het gebruik van zuurteregelaars voorkomt het optreden van infectieuze darmpathologieën bij andere kippen.
Traditionele methoden
Er zijn twee populaire methoden om met waterzucht om te gaan:
- buikpunctie;
- solderen van een zieke persoon met afkooksels van diuretische kruiden (beredruif, sint-janskruid, mariadistel).
Na gebruik van een methode wordt het dieet van kippen verrijkt met vitamines en mineralen:
- ascorbinezuur (vitamine C) - kool, tomaten, paprika's worden aan het voer toegevoegd;
- phylloquinone (K) - voedsel is verrijkt met groene ingrediënten (salade, selderij);
- calcium (de bronnen zijn haver, gerst, erwten).
In de winter is het vitamine- en mineralencomplex verkrijgbaar bij de dierenwinkel.
Behandelingsregime
De behandeling moet voorzichtig zijn, het is belangrijk om de toestand van zieke kippen niet te verergeren. Daarom is het de moeite waard om in detail te praten over de methoden om met waterzucht om te gaan, zodat boeren geen fouten maken.
Verzurende middelen
Op de verpakking van zuurteregelaars van alle merken staan gedetailleerde instructies voor het gebruik van het medicijn. Alle instructies verschillen praktisch niet van elkaar, de medicijnen werken volgens hetzelfde schema. De verschillen zitten alleen in doseringen en kleine nuances in gebruik.
Algemeen principe van het gebruik van zuurmakers:
- in de zomer wordt 1000 kg kant-en-klaar pluimveevoeder gecombineerd met 3 kg van het medicijn (volgens deze verhouding kunt u de hoeveelheid zuurteregelaar voor elk volume voedsel berekenen);
- in de wintermaanden neemt de concentratie van het medicijn af, 1000 kg voer en 2 kg van het medicijn worden gemengd (als u van plan bent een zuurteregelaar in vloeibare vorm te gebruiken, moet 1 ml van de stof worden ingenomen voor 1 liter water).
Verzurende middelen zijn volkomen onschadelijk voor het lichaam van vogels; ze hopen zich niet op in hun weefsels en organen.
Punctie van de buikwand
Veel boeren staan sceptisch tegenover navelpiercings. Onervaren boeren lopen het risico deze procedure niet uit te voeren uit angst de vogels te schaden. Als er enige twijfel over bestaat dat het mogelijk zal zijn om de manipulatie correct uit te voeren, is het beter om contact op te nemen met een dierenkliniek.
Voor boeren die besloten hebben om zelf waterzucht te bestrijden, worden instructies gegeven over het doorboren van de buik van een kip:
- u moet een grote naald nemen, deze goed steriliseren in kokend water of een antiseptische oplossing;
- neem een ziek persoon, probeer haar te kalmeren;
- vraag om hulp van een persoon in de buurt (de een houdt een vogel vast, de tweede voert een operatie uit);
- steek de naald voorzichtig in de buik, zuig de vloeistof uit de buikholte met een injectiespuit.
Na de operatie verblijft de kip enkele dagen in een afgelegen ruimte. Ze moet kalmeren en herstellen. Het water in de drinkbak wordt verdund met diuretische oplossingen.
Gevolgen van de ziekte
De pluimveehouder moet begrijpen dat waterzucht in de buikholte bij kippen een ongeneeslijke ziekte is. Alle bovenstaande maatregelen zijn van korte duur, ze laten de vogel wat meer leven, maar na een tijdje keert de pathologie terug.
De vogel die de ziekte draagt, is traag, beweegt praktisch niet, daarom stagneert veneus bloed in de weefsels. Hierdoor sterft het zieke individu. Dat wil zeggen, de behandeling van kippen is een onnodige en kostbare maatregel.
Ervaren pluimveehouders adviseren om geen tijd en geld te verspillen, maar onmiddellijk een ziek persoon ter slachting te sturen. Na het plukken is te zien dat het oppervlak van het karkas grijsblauw is. Als je langs de buik snijdt, zal er een grote hoeveelheid geelachtig slijmvocht naar buiten stromen.
Preventiemaatregelen
Waterzucht bij zowel volwassen kippen als vleeskuikens kan worden voorkomen door de volgende preventierichtlijnen te volgen:
- Los het Forte Universal veterinair vitamine- en mineralencomplex om de 3-4 dagen op in water in drinkbakken. Gebruik voor 1 liter drank 8 gram van het medicijn.
- Voeg vanaf de eerste dagen van het leven van kippen Bifidum-SCH of een ander veterinair probioticum toe aan hun voer. Dit medicijn helpt de normale microflora van het spijsverteringskanaal te behouden.
- Controleer het zuurstofniveau in de ruimte waar kippen en kippen worden gehouden. De optimale zuurstofconcentratie in de lucht is minimaal 20%.
- Ventilatie in het kippenhok moet zo werken dat lucht wordt toegevoerd in een volume van 7 m3 per uur per 1 kg vogelgewicht.
De eigenaar moet de stallen van de kippen zo uitrusten dat er constant een goede luchtcirculatie wordt gehandhaafd, zodat er zich geen schadelijke gassen ophopen.
Waterzucht is een niet-besmettelijke ziekte, onschadelijk voor het menselijk lichaam. Daarom kan een persoon na het slachten van zieke kippen veilig hun vlees eten. Het enige probleem is walging: sommige eigenaren, die naar vogels met gezwollen buiken hebben gekeken, kunnen ze niet opeten en gooien de karkassen weg.
