Tekenen en diagnose van clostridiose bij runderen, behandeling en preventie
Clostridiose is een bacteriële infectie bij runderen. Tegen de achtergrond van zijn infectie met ziekteverwekkers (clostridia) ontwikkelen huid-, darmziekten, evenals tetanus en bradzot. Het gevaar van acute runderclostridiose ligt in de snelle ontwikkeling van symptomen die tot de dood van dieren leiden. Het chronische beloop van de ziekte vermindert de melkproductie en ondermijnt de immuniteit van de kalveren. Clostridia dringen snel het milieu binnen en hebben een hoog overlevingspercentage.
Epizoötologische kenmerken
Een gunstige omgeving voor de ontwikkeling van clostridiose is vochtigheid en temperatuur +35 graden. Ziekteverwekkers koloniseren vaak de grond van chernozem. De ziekte wordt overgedragen via de orale, fecale of via huidlaesies. Door de methode van infectie met bacteriën worden voer en traumatische clostridiose onderscheiden.
Veroorzakers van ziekten
Clostridia zijn bacteriën die sporen vormen. Ze behoren tot anaërobe micro-organismen die geen zuurstof nodig hebben voor ontwikkeling. De delende vegetatieve cellen van Clostridia zijn staafvormig. Binnenin worden sporencellen gevormd. Ze slapen zolang de bacteriën voldoende voedsel krijgen uit de omgeving: koolstof en stikstof.
Wanneer de voedingsstoffen uitgeput zijn, sterven de vegetatieve cellen van Clostridia af en overleven bacteriën als sporen. Onder gunstige omstandigheden beginnen ze weer aan hun vitale activiteit. Er zijn twee soorten clostridia:
- pathogeen - het lichaam binnendringen, wortel schieten, vermenigvuldigen, voedselinfecties veroorzaken;
- voorwaardelijk pathogeen - leef en hoopt zich op in het lichaam, voedt, veroorzaakt voedselvergiftiging met een afname van de immuniteit als gevolg van andere ziekten.
De gemeenschappelijke eigenschap van beide soorten bacteriën is om gifstoffen te produceren en af te geven in het milieu. Veeziekten die zich ontwikkelen tegen de achtergrond van clostridiose:
- botulisme;
- tetanus;
- emkar;
- kwaadaardig oedeem;
- anaërobe enterotoxemie.
Bij eerste kalfsvaarzen met clostridiose ontwikkelt zich necrotiserende mastitis. De ziekte gaat gepaard met de dood van weefsels, de vorming van bellen met vloeistof en algemene vergiftiging van het lichaam door het bloed. Runderen worden besmet met Clostridia via water, voer, grond en mest. Bij dieren zijn bacteriën geconcentreerd in de darmen en slijmvliezen. Ze komen ook via wonden in de bloedbaan.
Het mechanisme van het infectieuze proces
Sporen van pathogene Clostridia komen de darmen van het dier binnen en beginnen vegetatieve cellen te vormen. Tijdens het proces geven bacteriën afvalproducten af - gifstoffen die vergiftiging veroorzaken. Giftige stoffen komen ook in de bloedbaan en vergiftigen de lever, nieren, zenuw- en spiervezels. Als gevolg hiervan ontwikkelt zich acute clostridiose. Voorwaardelijk pathogene bacteriën zijn aanwezig in de darmmicroflora en ontwikkelen zich bij onderdrukking van nuttige micro-organismen, bijvoorbeeld na antibioticabehandeling.
Clostridia wordt aangetroffen in uitwerpselen van dieren. De vervuilde mest wordt gebruikt om de grond te bemesten waarop gewassen worden verbouwd voor voer of graasdieren. Clostridiose wordt dus overgedragen van zieke koeien op gezonde koeien. Bacteriën worden aangetroffen in hooi en kuilvoer wanneer de oogstregels worden overtreden. Eiwitgevoede dieren zijn vatbaar voor clostridiose.
Ook dragen dierlijke eiwitten bij aan de ontwikkeling van de ziekte. De verspreiding van Clostridia is een groot probleem voor de landbouw, aangezien het een chronisch ziekteverloop veroorzaakt bij melkkoeien.
Belangrijkste kenmerken
Veel voorkomende symptomen van clostridiose bij koeien:
- gebrek aan eetlust;
- weigering van water;
- lethargie;
- diarree;
- mest vermengd met bloed;
- stuiptrekkingen;
- verlies van evenwicht.
Tekenen die het type bacterie aangeven en de ziekte die het veroorzaakt:
- het dier ziet niet goed, kan geen voedsel of water inslikken, vloeistof stroomt door de neus, speeksel stroomt - botulisme;
- spieren zijn verhard, zweet is overvloedig - tetanus;
- zwelling, snelle ademhaling en pols - kwaadaardig oedeem;
- warme en koude zwelling onder de huid, knapperig wanneer geperst, het dier wankelt tijdens het lopen - emkar.
Kalveren ontwikkelen vaak anaërobe enterotoxemie op de achtergrond van clostridiose. Ziektesymptomen:
- temperatuurstijging tot +42 graden;
- verminderde coördinatie van bewegingen;
- spiercontractie;
- snelle hartslag en ademhaling.
Kalveren verdragen emfysemateuze karbonkel of emkar zonder oedeem, maar de temperatuur stijgt bij jonge en volwassen dieren. De rest van de vormen verloopt zonder warmte. Chronische clostridiose is een ziekte met milde symptomen:
- weinig trek;
- kabbelend water met tong;
- gerimpelde doffe vacht;
- niet-genezende zweren op de staart en hoeven;
- gebrek aan zuigreflex bij kalveren.
Vanwege het hoge sterftecijfer onder eerste kalfsvaarzen en pasgeborenen is clostridiose een grote schadepost voor melkveebedrijven.
Diagnostiek
Infectie met Clostridia wordt vastgesteld door laboratoriumtests. Onderzoek van weefsel, ontlasting en bloedmonsters helpt om toxinevergiftiging door verschillende soorten bacteriën te onderscheiden van ziekten met vergelijkbare symptomen:
| Clostridiose-vorm | Onderzoeksmethode | Differentiële diagnose |
| Met botulisme | Bepaling van botulinumtoxine in het bloed | Met voedselvergiftiging, miltvuur, ketose, listeriose |
| Tetanus | Detectie van Clostridia en hun afvalproducten in een weefselmonster van een wond | Met hondsdolheid, tetanie |
| Met kwaadaardig oedeem | Onderzoek van exsudaat onder een microscoop, kweek van micro-organismen | Emkar uitsluiten |
| Anaërobe enterotoxemie | Onderzoek het darmmonster en de inhoud ervan op toxine | Met pasteurellose |
| Emkar | Analyse van spiervezels met behulp van microscopie en bioassay | Gedeeld met kwaadaardig oedeem en miltvuur |
Met behulp van endoscopie worden gele plaques op de darmwanden gevonden. Ze duiden op pseudomembraneuze colitis, die ook ontstaat bij infectie met anaërobe bacteriën en clostridiose. Het laboratorium onderzoekt het water en voer dat aan de koeien wordt gegeven om de bron van de infectie te bepalen.
Clostridiose wordt vastgesteld na de dood van het dier tijdens autopsie. De ziekte veroorzaakt de volgende veranderingen in weefsels en organen:
- opgeblazen gevoel, knarsen van onderhuids weefsel;
- spierontsteking;
- afgifte van schuimende vloeistof wanneer erop wordt gedrukt.
Enterotoxemie wordt gekenmerkt door:
- ophoping van vocht in de buikholte;
- verdikking van de darmwanden;
- vergrote lymfeklieren;
- lever-, nierbloeding.
Grijs, zoals gekookt vlees, spieren en donker dik bloed zijn tekenen van tetanus of botulisme.
Behandeling van vee voor clostridiose
Bij de eerste tekenen van de ziekte worden de dieren geïsoleerd en overgebracht naar een speciaal regime:
- leiden naar een aparte kraam;
- het nest vaak verschonen;
- voer twee dagen niet;
- vanaf de derde dag worden ze gevoed met kleine porties licht voedsel;
- laat water in de drinkbak staan en ververs het vaak;
- was de darmen.
De ruimte waarin koeien met clostridiose werden gehouden, wordt gedesinfecteerd met halogeenmiddelen die anaërobe bacteriën vernietigen - met jodium, broom of chloor. Medicamenteuze therapie omvat noodzakelijkerwijs een behandeling met antibiotica die effectief zijn tegen Clostridia:
- "Ampicilline";
- "Amoxicilline";
- Chloortetracycline;
- "Biomycin";
- Bitsillin-5;
- "Sulfadimethoxin";
- "Benzylpenicilline";
- "Metronidazol".
Geneesmiddelen tegen bijkomende ziekten worden voorgeschreven na de testresultaten en diagnose:
- botulisme - de introductie van anti-botulinum-serum op de eerste dag na het begin van de ziekte, klysma's met een oplossing van bicarbonaatsoda - 30 gram per 15 liter water, natriumchloride-druppelaars, 2 liter tweemaal daags. Bij uitputting wordt ook een glucose-oplossing van 40% geïnjecteerd en wordt cafeïne gebruikt om het hart te stimuleren. Het slijmvlies van de mond wordt gewassen met een oplossing van kaliumpermanganaat;
- tetanus - toediening van een serumdosis van 80 duizend AU en symptomatische therapie met chloraalhydraat, laxeermiddelen en sedativa;
- kwaadaardig oedeem - openen en reinigen van gezwollen huidgebieden met waterstofperoxide, injecties van een 4% -oplossing van "Norsulfazol" intramusculair, intraveneuze toediening van kamferserum en zoutoplossing;
- emkar - u kunt de snelle ontwikkeling van de ziekte met antibiotica stoppen. Bijzonder effectief is "Penicilline", dat 3 keer per dag wordt toegediend. Dood weefsel wordt operatief verwijderd, gedraineerd en gedesinfecteerd;
- anaërobe enterotoxemie - behandeling met antibacteriële geneesmiddelen wordt gecombineerd met de toediening van serum en probiotica.
In het geval van een uitbraak van clostridiose wordt de boerderij in quarantaine geplaatst en is het verboden om zieke dieren te exporteren en gezonde dieren te importeren. De autopsie van het dode vee wordt uitgevoerd in aparte kamers van de begraafplaats, en vervolgens worden de lichamen en monsters verbrand.
Waarschijnlijkheid van overlijden
Het overlevingspercentage voor clostridiose is:
- volwassen koeien - 25%;
- kalveren - 10%.
Er zijn ook dierlijke dragers van bacteriën die geen ziekteverschijnselen vertonen.
Voorzorgsmaatregelen
Er is een vaccin tegen clostridiose dat in 21 dagen immuniteit vormt bij dieren. Runderen van elke leeftijd worden ingeënt. Contra-indicatie is de laatste maand van de zwangerschap en de revalidatieperiode na sterilisatie. Preventie van de verspreiding van de ziekte omvat:
- het onderhouden van netheid in de gebouwen voor het houden van vee;
- maandelijks ontsmetten;
- voeren met kwaliteitsvoer van vertrouwde fabrikanten;
- verplichte opname van ruwvoer in de voeding;
- het verminderen van het aandeel eiwit in de voeding;
- studie van de epizoötische situatie en de locatie van begraafplaatsen voor vee in de regio bij het kiezen van een weiland;
- regelmatige reiniging van dierenhoeven.
Bij de eerste symptomen van clostridiose moet u het dier isoleren en de dierenarts bellen. Botulisme en emfyseem karbonkel ontwikkelen zich snel en veroorzaken massale sterfte bij runderen. Binnenlandse en Europese boeren bestrijden clostridiose met probiotica met bacteriën die de activiteit van anaëroben onderdrukken. De belangrijkste manier om de ziekte te voorkomen, is het desinfecteren van gebouwen.
Voordat u halogeenmiddelen gebruikt, moet u mest en strooisel verwijderen en de vloer wassen met een desinfecterende oplossing.Clostridia hopen zich op in diepe vuillagen, waarin antiseptica niet doordringen.
Het toevoegen van antibiotica aan het voer om anaërobe bacteriën te doden, wordt beschouwd als een preventieve maatregel tegen clostridiose. Maar vanwege de opkomst van resistente stammen en de detectie van medicijnresten in vlees, is deze methode om de ziekte te bestrijden niet effectief. Jonge dieren die voedsel eten met antibacteriële geneesmiddelen, hebben een verminderde immuniteit. Als gevolg hiervan worden na vaccinatie geen antilichamen geproduceerd.
Dieren die in stallen worden gehouden en voornamelijk met krachtvoer worden gevoerd, zijn vatbaar voor een infectieziekte. Als gevolg hiervan worden de stofwisseling en de microflora in de darmen verstoord. Een uitgebalanceerd dieet met geconcentreerd, grof en sappig voedsel helpt de ontwikkeling van pathogene bacteriën te voorkomen.
