Hoe een konijn thuis te snijden, schema's en methoden voor beginners
Beginnende fokkers moeten weten hoe ze zelf een konijn moeten slachten en slachten. Deze dieren worden tenslotte gefokt omwille van vlees en voor de huid. Konijnen worden op een relatief humane manier geslacht - ze slaan de dieren met alle macht op de kop met een stok. Er zijn een aantal andere slachtmethoden, maar die worden zelden gebruikt op boerderijen thuis. Vroeg of laat zal elke fokker deze dieren in zijn eentje moeten doden.
Op welke leeftijd worden konijnen geslacht
De timing van het slachten van tamme konijnen wordt beïnvloed door twee hoofdindicatoren: het gewicht van het dier en de conditie van de pelsbedekking. Het wordt niet aanbevolen om dieren te slachten die minder dan 2 kilo wegen. Het is onwenselijk om dieren te laten slachten tijdens de rui.
Voor vlees
Als u dringend een konijn voor vlees moet slachten, is het wenselijk dat het gewicht meer dan 2 kilogram bedraagt. Dieren wegen 1,2 - 1,6 kg op de leeftijd van 2 maanden. Na het snijden is de massa vlees niet meer dan 0,6-0,8 kg. Kleine konijntjes proberen niet te hameren. Inderdaad, na 2-3 maanden eten ze bijna alles, groeien ze goed op gras of hooi en komen ze snel aan. Het heeft geen zin om dieren naar de slacht te sturen als ze niet de vereiste massa hebben gekregen.
Al na 4 maanden weegt het konijn ongeveer 3 kilogram. Indien gewenst kan een dergelijk dier voor vlees worden geslacht. Op de leeftijd van 6 maanden wegen konijnen 4 kilogram. Het is tijdens deze periode dat sommige dieren kunnen worden gepaard, andere kunnen naar de slacht worden gestuurd. Na 8 maanden bereikt het gewicht van het konijn 5-7 kilogram, en dit is het maximum. Het wordt aanbevolen om in deze periode dieren te slachten. U kunt konijnen 1-2 jaar houden. Toegegeven, ze zullen hoe dan ook niet meer dan 5-7 kilogram aankomen.
Om de huid te krijgen
Konijnen worden niet alleen voor vlees gehouden, maar ook om huiden van een hoge categorie te krijgen. In dit geval is het noodzakelijk om aandacht te besteden aan de timing van het ruien van dieren. Alle konijnen vervellen twee keer per jaar: in de lente en de herfst. In de winter, dat wil zeggen van november tot maart, is de vacht van de beste kwaliteit. In deze periode worden de dieren geslacht om de huid van de eerste categorie te verkrijgen.
In de zomer werpen dieren niet. Toegegeven, tijdens deze periode is hun vacht niet zo dik als in de winter. Bovendien proberen ze in de zomer geen konijnen te slachten, omdat er veel groen gras op straat is - het belangrijkste voedsel voor deze dieren. Over het algemeen kun je de ruiperiodes negeren en de dieren op elk moment naar de slacht sturen. In dit geval zijn de huiden echter van slechte kwaliteit.
Er zijn nog twee ruiperiodes, niet afhankelijk van het seizoen, maar van de leeftijd van de dieren. Konijnen vervellen op de leeftijd van 4 maanden en 6 maanden.Soms treedt vervelling op bij volwassen konijnen na een maand voeren van konijnen. Soms werpen dieren af vanwege ziekte of slechte voeding.
Voorbereiding van dieren
2-3 weken voordat het geselecteerde dier wordt geslacht, worden ze in een aparte kooi getransplanteerd. Het dier wordt gecontroleerd op ziekten, het gewicht wordt bepaald en de conditie van de huid wordt onderzocht. De kooi is iets verduisterd, omdat de eetlust van de konijnen juist 's avonds verbetert.
Voor het slachten krijgen de dieren minder gras en hooi, maar meer graan en groenten. Toegegeven, de hoeveelheid graanmengsel (gemalen tarwe, haver, gerst, maïs) mag niet hoger zijn dan 120 gram per dag. De dieren worden snel beter van gekookte aardappelen gemengd met geraspte wortelen of bieten. Konijnen komen goed aan als ze worden gevoerd met natte puree, dat wil zeggen pap of gestoomde graanmengsels. Licht gezouten water stimuleert de eetlust. U kunt dille of peterselie mengen in diervoeder. Ruikende kruiden stimuleren ook de eetlust.
Belangrijk! De dag voor het slachten van de konijnen stoppen ze met eten en 3 uur voor hun dood stoppen ze met drinken. De kooien worden grondig gereinigd van voedselresten, vuil en uitwerpselen.
Methoden voor het slachten van konijnen
Veel fokkers brengen hun dier liever naar het slachthuis, waar specialisten het zullen slachten. U kunt iemand bij u thuis uitnodigen die de methoden voor het slachten van konijnen kent. Als geen van deze methoden kan worden gebruikt, worden de dieren zelfstandig geslacht.
Bloedloos
Dit is de meest voorkomende slachtmethode. Het dier wordt uit de kooi gehaald, ondersteboven opgehangen aan zijn achterpoten. Wanneer het dier kalmeert, slaan ze het uit alle macht met een in stof gewikkelde stok op de achterkant van het hoofd achter de oren. Een harde klap beïnvloedt de medulla oblongata, waardoor de ademhaling verlamd raakt en het konijn onmiddellijk sterft.
Belangrijk! Na het slachten moet het karkas onmiddellijk worden uitgelekt. De keel (cervicale slagader) van het dier dat aan de achterpoten hangt, wordt doorgesneden zodat het bloed naar buiten stroomt en het vlees roze van kleur wordt.
Frans
Je kunt een dier doden volgens de Franse methode. Bij deze methode wordt het dier op tafel geplaatst, met de ene hand bij de oren en de andere bij de poten. Een persoon die een konijn doodt volgens de Franse methode, moet zeer sterke handen hebben. Het gekalmeerde dier moet scherp in verschillende richtingen aan de oren en poten worden getrokken. Het konijn sterft onmiddellijk aan een gebroken nek en een gescheurd ruggenmerg. Na het slachten wordt het karkas onmiddellijk leeggebloed.
Kroon fractuur
Je kunt het dier doden door de kruin van zijn kop te breken. Bij deze methode wordt het dier ondersteboven aan zijn achterpoten opgehangen. Daarna sloegen ze met een stok op het voorhoofd. Na het slachten wordt het karkas leeggebloed.
Elektrische schok
Als je wilt, kun je leren hoe je dieren kunt doden met een elektrische stroom. Deze methode wordt echter vooral in slachthuizen toegepast. Thuis kunt u een elektriciteitssnoer met blootliggende draden aan het ene uiteinde en een stekker aan het andere uiteinde nemen. De kabel moet in tweeën worden losgekoppeld. De ijzeren kern van één draad moet in de anus of het achterbeen van het konijn worden gestoken. Een andere post wordt in de mond van het beest gestopt. De stekker zit 1-3 seconden in een stopcontact.
Belangrijk! Om een konijn te doden, moet de stroom 5 ampère zijn en in een stopcontact thuis 16 ampère. Op het moment dat de elektriciteit wordt aangesloten, is het verboden om het dier aan te raken. In plaats van een elektrisch snoer kunt u een verdovingspistool gebruiken.
Luchtembolie
Je kunt een konijn doden met een gewone wegwerpspuit. Het dier wordt door een ader in het oor geprikt, die naar de hartspier leidt.Lucht wordt in het bloedvat ingebracht. Het heeft geen zin om deze methode in detail te beschrijven, aangezien deze uiterst zelden wordt gebruikt. Het is een feit dat het dier niet onmiddellijk sterft, maar na een paar minuten, dat wil zeggen wanneer de lucht het hart bereikt.
Instorten van de nek
Thuis rol je gewoon de nek van het konijn; deze manier van slachten is niet geschikt voor beginnende konijnenfokkers. Deze methode vereist vastberadenheid en vaardigheid. De kop van het dier wordt met een hand omklemd en er wordt een scherpe draai van 180 graden gemaakt. Met deze methode breken de nekwervels en sterft het konijn onmiddellijk.
Slagpin
Je kunt een konijn snel doden met een speciaal apparaat, vergelijkbaar met een ijzeren spuit. Er zit een veer en een metalen punt in de slagpin. Het apparaat is op het hoofd van het konijn bevestigd op de kruising van twee denkbeeldige lijnen, die elk het andere oog en oor van het dier met elkaar verbinden. Na het indrukken van de knop vliegt er een ijzeren pin uit het apparaat, die het dier onmiddellijk en pijnloos doodt. Na het slachten wordt het dier aan zijn achterpoten opgehangen en leeggebloed.
Met een mes
Je kunt een konijn steken met een scherp mes. De slag moet in het hartgebied worden toegediend. De bloedmethode voor het slachten van dieren wordt traditioneel gebruikt door moslimvolken. Ze sneden de keel van een nog levend konijn door met een mes, of liever de cervicale slagader.
Belangrijk! In veel Europese landen is de bloedmethode voor het slachten van dieren verboden. We zijn strafrechtelijk aansprakelijk voor wrede behandeling in het geval van onmenselijk doden van dieren.
Hoe goed te villen (villen)?
Na het slachten worden de dieren ondersteboven met hun achterpoten aan een afstandhouder gehangen en wordt de keelholte doorgesneden. Ze wachten 10 minuten totdat het bloed volledig uit het karkas is weggelopen. Vervolgens wordt het dier verwijderd en wordt de blaas geleegd. Daarna beginnen ze te villen.
Het karkas wordt weer met de achterpoten aan de afstandhouder gehangen. Ze beginnen de huid van de achterpoten te verwijderen volgens het algemene schema voor iedereen. Eerst wordt de huid rond de spronggewrichten (aan de voet van de poten) doorgesneden. Vervolgens wordt de huid van de ene voet naar de andere gesneden (langs de binnenkant van de dijen, door de anus heen).
Daarna wordt de huid met vacht van het lichaam over het hoofd getrokken op dezelfde manier als de trui wordt verwijderd. Storend vet en pezen worden doorgesneden met een mes. Er zijn inkepingen gemaakt op het hoofd en bij de voorpoten. De verwijderde huid wordt aan een gevorkte liniaal getrokken met de vacht erin. Het wordt schoongemaakt met een mes van vet, besprenkeld met zout, gedroogd in een goed geventileerde ruimte.
Hoe een karkas te snijden?
Na het onthuiden moet het karkas dat aan de afstandhouder hangt, worden gestript. Er wordt een incisie gemaakt op het peritoneum langs de witte lijn naar het borstbeen. Alle inwendige organen worden uit de buikholte verwijderd, maar om de gal en de blaas niet te beschadigen. De binnenkant is zorgvuldig opgevouwen tot een bak. Het hoofd en de poten van het konijn worden afgesneden.
Na het verwijderen van de ingewanden wordt het karkas van de afstandhouder verwijderd en gewassen. Snijd het konijn in porties op een horizontaal oppervlak. Gebruik voor het snijden speciale messen (filet, slager en uitbenen). De filet van het karkas wordt van de buik en rug afgesneden, alle benen zijn gescheiden, de wervelkolom is in verschillende delen gebroken.
Na het snijden wordt het vlees gewassen, gedroogd en bewaard in de koelkast. U kunt meteen beginnen met koken. Het vlees wordt gestoofd, gekookt, gebakken met groenten en kruiden. Een konijnenkarkas wordt zelden heel gebakken, omdat het geen vel heeft. Naast vlees worden de lever, de nieren en het hart van het dier voor culinaire doeleinden gebruikt.
