Redenen voor de aanwezigheid van harde knobbels in de uier van een geit, behandeling en preventie

Geiten hebben een vrij sterke immuniteit, worden zelden ziek, maar hun meest gevoelige orgaan is de uier. De tepels van geiten worden dikker, worden pijnlijk wanneer ze worden aangetast door infectieuze en niet-infectieuze pathologieën veroorzaakt door ongeletterde verzorging en onderhoud van dieren. Ook de redenen dat harde zeehonden in de uier van de geit zijn verschenen, zijn verwondingen. De boer moet de oorzaak van de pathologie achterhalen om een ​​goede behandeling te starten.

Uierstructuur bij geiten en lactatie

Om de oorzaak van de verdichting te achterhalen, moet u weten hoe de uier van de geit werkt, hoe lactatie plaatsvindt. De uier omvat:

• bindweefsel dat het orgel zijn vorm geeft;
• borstklier;
• uitstroomkanalen;
• rijdt;
• tepel kanaal.

Bij geiten zijn een paar melkklieren 'verpakt' in een huidzak. De uier is verdeeld in twee delen. Elk deel synthetiseert melk afzonderlijk van de andere. Tepels bestaan ​​uit spierweefsel bedekt met meerdere huidlagen. Aan het einde bevindt zich een sluitspier - een ringvormige spier die de spontane melkstroom voorkomt. Melksynthese vindt plaats in de longblaasjes - bellen met een diameter van 0,1-0,3 mm. Hun binnenoppervlak is bedekt met secretoire weefsel. De cellen van dit weefsel halen vitamines, mineralen en voedingsstoffen uit het bloed, die worden omgezet in caseïne en melkvet.

In de longblaasjes gevuld met afscheiding stijgt de druk. De melk wordt in de kanalen geperst, van waaruit het in de trechters stroomt. Van daaruit komt het in het tepelkanaal. Wanneer het kind de moeder zoogt of wanneer er wordt gemolken, is de sluitspier niet vastgeklemd en stroomt er melk naar buiten.

Mogelijke oorzaken van uierverdichting

De uier is een delicaat en gevoelig orgaan bij een geit dat vatbaar is voor verschillende ziekten. Een gezonde uier is symmetrisch, zonder zweren, knopen en afdichtingen, tepels zijn elastisch. Bij pathologieën is het melkorgaan vervormd en krijgt het een onaantrekkelijk uiterlijk. De hoeveelheid melk neemt af, de smaak gaat achteruit.

De meest voorkomende abnormale knobbels bij geitenuiers zijn:

• hobbels (cystische en tumorformaties);
• mastitis;
• furunculosis;
• zwelling;
• trauma (open en gesloten wonden, kneuzingen, scheuren).

Kegels

Oudere geiten zijn vatbaar voor het verschijnen van goedaardige en kwaadaardige tumoren, omdat de hormonale achtergrond in hun lichaam verandert en vervolgens de structuur van het uierweefsel.Goedaardige cysten en kwaadaardige tumoren zien eruit als hobbels. Er moet echter onderscheid worden gemaakt tussen andere kegelvormige zeehonden en tumoren:

• melkstenen - ophoping van fosforzouten of kalkverharding van caseïne in de kanalen;
• verstening - verzadiging van abcessen met minerale zouten.

De redenen voor het verschijnen van melkstenen zijn een ontstekingsreactie in de uier of stagnatie van melk. Zeehonden zijn mobiel, ze worden meestal gevonden in de opslagklieren, komen eruit in de vorm van zandkorrels met melk. Gekristalliseerde steenpuisten worden in kleine aantallen gevormd, ze worden altijd voorafgegaan door het verschijnen van een etterende uitslag.

Tumorformaties zijn dicht bij aanraking en veroorzaken pijn en ongemak voor het dier. In tegenstelling tot melkstenen zijn ze onbeweeglijk. Wanneer de tumor groeit, verschijnen er vaak zweren op het oppervlak van het lichaam. Cysten zijn blaren gevuld met vloeistof. Wanneer ze verschijnen, verandert het klierweefsel geleidelijk in bindweefsel.

Kijk eens ook

Welke melk is gezonder van samenstelling, koe of geit en een tabel met verschillen

Mastitis

Geitenuiers raken vaak ontstoken. Zeehonden komen vooral veel voor bij drachtige en bevende geiten, waarvan de immuniteit tijdelijk is verminderd. Minder vaak is mastitis een gevolg van ongeschikte omstandigheden om dieren te houden:

• vochtigheid;
• droogte;
• verkoudheid;
• onhygiënische omstandigheden.

Mastitis kan optreden als gevolg van onvolledig melken. Als melk niet volledig wordt gemolken, stagneert het in de longblaasjes en veroorzaakt het ontstekingen.

Een geit die mastitis heeft, is zenuwachtig, omdat de zeehond in de uier pijnlijk is. De ziekte gaat gepaard met ernstige symptomen:

• zwelling;
• orgel zegel;
• heet bij aanraking door de huid van de uier;
• lethargische toestand van het dier;
• een stijging van de temperatuur;
• zwelling van de lymfeklieren;
• gebrek aan eetlust bij een geit;
• het vrijkomen van stinkende melk met een waterige consistentie met klontjes.

Als de lymfeklieren van de bevallingsgeit ontstoken raken, maar er zijn geen andere symptomen, hoeft u zich geen zorgen te maken. Dit is de reactie van het lichaam op het geboorteproces.

Letsel

Soms zijn uierknobbels het gevolg van letsel. Jonge mannelijke geiten zijn krachtig en speels, ze kunnen de uier van de moeder beschadigen. Daarom moet je de geit niet bij de welpen houden. Bij een kneuzing zijn zeehonden onder de huid kneuzingen die er uiterlijk uitzien als blauwachtige zweren. De geit heeft pijn, de huid van de uier wordt warm, er zit bloed in de melk.

Oedeem

De gezwollen uier zwelt sterk op. Oorzaken van de pathologische toestand:

• verminderde bloedcirculatie;
• sedentaire levensstijl van dieren;
• dieet van slechte kwaliteit.

De zwelling verdwijnt meestal een week nadat deze is verschenen. Als dit niet het geval is, moet u uw dierenarts bellen. Veterinaire zorg is ook vereist als de zwelling verergert, de tepels koud worden en de melk een waterige consistentie heeft gekregen.

Furunculose

Een etterig ontstekingsproces tast de talgklieren en haarzakjes aan. Vatbaar voor ontsteking van geiten met dicht haar dat de uier bedekt en met een zwakke immuniteit.

Maar de belangrijkste provocateur van zeehonden is de verzorging van ongeletterde dieren: niet-naleving van de hygiëne in de stal, een zeldzame verandering van strooisel.

Kookt zijn kleine puistjes met een diameter van 0,5 cm, die geleidelijk groter worden tot 4-5 cm. Ze bedekken de tepels, de basis van het orgel, de holte tussen de lobben. De uitslag is pijnlijk, de huid is geïrriteerd, rood gekleurd, gezwollen.

Na rijping barsten de steenpuisten, er stroomt pus uit. Soms verschijnen er papels - nodulaire zeehonden gevuld niet met pus, maar met bindweefsel. Bij uitgebreide furunculose verzet de geit zich tegen melken, omdat hij hevige pijn ervaart.

Wonden

Bij een mechanische verwonding aan de borsten van een geit wordt een gescheurde wond gevormd. Een dier raakt gewond wanneer hij in een doornige struik loopt, tussen hopen vast puin of metalen puin. Gescheurde wonden genezen langzaam, maar diep doorgedrongen en gesloten wonden zijn veel gevaarlijker. De tweede zien eruit als zwarte vlekken. De huid zwelt op, raakt ontstoken, er vormen zich abcessen van binnen.

Gebarsten tepels

De tepels van geiten barsten door mechanische belasting, ongeletterde zorg, de ontwikkeling van een bacteriële ziekte of hypovitaminose. De scheuren zijn pijnlijk, het dier verzet zich tegen melken.

Behandelingsmethoden

Nadat u pathologische zeehonden in de uier van een geit hebt geïdentificeerd, moet u onmiddellijk eerste hulp verlenen en vervolgens een dierenarts bellen om een ​​diagnose te stellen. Een ziek dier heeft zorgvuldige zorg nodig, het moet worden gevoerd met sappig voer en krachtvoer van hoge kwaliteit en het in een schone, droge en comfortabele schuur houden. Elke uierpathologie vereist een specifieke therapiemethode.

Mastitis bij geiten kan niet worden behandeld met zalven en warme kompressen, hierdoor wordt de ziekte chronisch. Het dier krijgt tetracycline-antibiotica, injecties worden na het melken in de uier geplaatst. Het zegel is behandeld met Lysol of Creolin.

Als de ontsteking wordt veroorzaakt door pathogene bacteriën, worden bacteriedodende externe middelen gebruikt. De geitendrinker moet altijd schoon, warm water hebben.

Furunculose wordt als volgt behandeld:

1. Het haar wordt van de uier afgeschoren.
2. De huid wordt behandeld met een mangaan- of andere antiseptische oplossing.
3. Niet-geëxplodeerde acne wordt gesmeerd met jodiumtinctuur (geopende steenpuisten kunnen niet worden gesmeerd).
4. Ichthyol-zalf of "Syntomycin" wordt gebruikt om de rijping van acne te versnellen en de pauzes aan te halen.
5. Grote steenpuisten worden geopend door een dwarse incisie te maken.

Kijk eens ook

Beschrijving van Camori-geiten en hun onderhoud, waar te kopen en amateurclub

Antibiotica voor furunculose zijn niet vereist. Het is ten strengste verboden om hete kompressen op de afdichting aan te brengen.

De wond wordt als volgt behandeld:

1. Er wordt een injectie met novocaïne gegeven.
2. Maak de wond schoon. Verwijder dood weefsel, etterend exsudaat.
3. Behandel het gewonde gebied met mangaanoplossing of waterstofperoxide.
4. De etterende wond wordt gedeeltelijk gehecht, waardoor er een opening overblijft voor exsudaat.
5. Behandel met een antiseptische zalf of poeder, bijvoorbeeld streptocide.
6. Een systemisch antibioticum wordt aan het dier toegediend.
7. Wanneer etterende afscheiding stopt, reinigen ze de randen van de wond en brengen ze een hechtdraad aan.

Breng bij kneuzingen een koud kompres aan. Een intraveneuze injectie van calciumgluconaat wordt gegeven om de bloedstolling te versnellen. 3-4 dagen na het letsel wordt de verzegeling gesmeerd met jodium of ichthyolzalf. De blauwe plek duurt meestal niet langer dan 10 dagen.

Om de zwelling laag te houden, wordt de geit vaak gelopen, goed gevoerd. Met scheuren in de tepels worden streptocide, ichthyolzalf en balsamico-smeersel gebruikt. Het is verboden jodiumtinctuur en andere agressieve stoffen te gebruiken.

Er is geen remedie voor tumorafdichtingen. Chirurgische verwijdering van tumoren is mogelijk, maar op boerderijen economisch onpraktisch. Daarom wordt een zieke geit geslacht.

Mogelijke gevolgen

Bij de meeste van deze pathologieën treden geen ernstige gevolgen op. Met de juiste behandeling keert het dier snel terug naar normaal. Het enige gevaar is mastitis en furunculose. In de acute vorm van mastitis beginnen ulceratieve en necrotische processen in de weefsels. Melk wordt etterig, ruikt naar rot. Een geit die niet op tijd wordt behandeld, sterft.

Gelanceerde furunculose vangt de hele uier op, wat de behandeling bemoeilijkt. Als de geit een zwakke immuniteit heeft, kan de ziekte zich ontwikkelen tot phlegmon - een acuut ontstekingsproces met de ophoping van pus in het onderhuidse vetweefsel, dat een vage rand heeft en zich verspreidt naar aangrenzende weefsels.

Ziektepreventie

De uier van de geit moet dagelijks voor het melken worden gecontroleerd. Als er verdachte symptomen worden gevonden, moet u onmiddellijk uw dierenarts bellen.

De uierverzorging van de geit omvat 3 procedures:

1. De afwas. De uiers worden afgeveegd met een in warm water gedrenkte handdoek en drooggeveegd.
2. Smeren met babycrème of plantaardige olie. De procedure wordt uitgevoerd na het melken, maar ook op koude dagen. Bij het verschijnen van acne en barsten wordt een antibiotische zalf gebruikt.
3. Masseer voor het melken. Kneed eerst voorzichtig met ingevette handen en dep vervolgens beide lobben van de uier.

De boer moet kaliumpermanganaat, jodium, waterstofperoxide, zalven voor desinfectie en wondgenezing bij de hand hebben om het dier indien nodig te helpen. Het is noodzakelijk om netheid en orde in de stal te handhaven, het strooisel regelmatig te vervangen en tocht en temperatuurdalingen te vermijden.