Soorten en namen van berggeiten, hoe ze eruit zien en waar ze wonen
De wilde berggeit leeft in de hooglanden en voedt zich met alles wat hij in de bergen kan vinden. Tot dit geslacht behoren ook gedomesticeerde geiten die in onze weilanden grazen. Gedomesticeerde dieren erfden alleen het uiterlijk van hun voorouders. Wilde geiten zijn veel slimmer dan rammen en schapen. Ze kunnen overleven waar roofdieren ze niet kunnen bereiken. Wilde dieren hebben zeer grote hoorns in vergelijking met huisdieren. Bovendien zien ze er bruter uit en hebben vrouwtjes een kleine uier.
algemene karakteristieken
Berggeiten zijn zelfs bekend van afbeeldingen van artiodactyl-zoogdieren uit de runderfamilie. Ze leven, zoals de naam al aangeeft, voornamelijk in de bergen van Eurazië en Afrika. Dit zijn de oudste vertegenwoordigers van de fauna van het noordelijk halfrond.
Berggeiten zijn verre verwanten van bergschapen, dikhoorngeiten, gemzen en zelfs gorals. Ze kunnen 5000 meter boven zeeniveau leven. Er zijn ongeveer tien soorten van deze sierlijke dieren. Ze zijn verenigd in één geslacht door gemeenschappelijke morfologische kenmerken en liefde voor hooggebergte streken. De leefgebieden van verschillende soorten wilde geiten overlappen elkaar zelden. Ze kozen voor deze niet helemaal gebruikelijke habitat om te ontsnappen aan roofdieren.
Dieren zijn winterhard, lenig, stellen niet veeleisend voor voedsel en kunnen overleven op schaarse vegetatie. Ze voeden zich met gras, struiktakken en boomschors, mossen en korstmossen. Deze herkauwers houden van zout en zijn klaar om er de steilste kliffen voor te beklimmen, wat toeristen en fotografen vaak verrast.
Ze danken hun klimvermogen aan een compacte lichaamsstructuur, sterke benen, smalle, vasthoudende en gevorkte harde hoeven met een zacht gevoerde zool die aan het oppervlak van elke steen kan kleven. Berggeiten hebben een uitstekende coördinatie en een ontwikkeld evenwichtsgevoel. Deze dieren springen en fladderen, net als vlinders, over de bergen, en als ze niet op de ene richel kunnen blijven, springen ze snel naar de andere. Ze hebben zeer sterke, getrainde beenspieren en springen vanaf hun kindertijd op rotsen.
Hoe ziet een berggeit eruit?
Een onderscheidend kenmerk van deze dieren zijn hun verbazingwekkend mooie hoorns die hun hele leven groeien en een lengte bereiken van meer dan een meter (bij mannen). Ze zijn hol van binnen en hebben aan de buitenkant dwarse verdikkingen. De hoorns kunnen worden gebogen, naar achteren of opzij worden gebogen, in een spiraal of schroef worden gedraaid. De geiten gooien dit attribuut nooit van hun hoofd. Vrouwtjes hebben ook hoorns, maar ze zijn kort en lijken op dolken.
Ik berggeiten hebben in de regel een middelgroot, dicht lichaam, een sterke nek, een klein hoofd met een bol voorhoofd, sterke ledematen van gemiddelde lengte. De schofthoogte is 50-95 cm en de lichaamslengte is 1,2 - 1,8 m.De oren zijn rechtopstaand, de staart is kort. De geiten hebben een baard op hun kin. Het lichaam van dieren is bedekt met kort, dicht en grof bruinachtig, zandig, grijs of geelachtig haar. De geiten hebben een uitstekend reukvermogen en zicht (zicht van 300 graden), een goed ontwikkeld brein.
Deze dieren zijn al duizenden jaren bekend bij mensen. De bergbeoargeit is de voorouder van de huisgeit, dezelfde geit die wordt gefokt voor melk, vlees en wol. Deze dieren werden eerder geofferd, mythen en legendes werden over hen gecomponeerd. De mythische geit Amalthea voedde, volgens de overtuigingen van de Grieken, zelfs de baby Zeus met haar melk.
Binnenlandse geiten worden gemolken na het eerste lammeren. Wilde dieren worden niet gemolken. Alle melk wordt aan de jongen gevoerd. Vrouwtjes hebben uiers met twee spenen. Wilde geiten wegen ongeveer 45-90 kg. Mannetjes zijn groter, hun lichaamsgewicht is 50-125 kilogram. Vrouwtjes baren kinderen met een gewicht van 3-4 kg.
Rasvariëteiten
Berggeiten zijn onderverdeeld in drie groepen. De classificatie is gebaseerd op de structuur van de hoorns. In totaal zijn er 8-10 soorten van deze prachtige dieren. Groepen berggeiten:
- Steenbokken. Vertegenwoordigers (geiten): Pyreneese, Nubische, Siberische, Ethiopische en Alpine (steenbok). Dit zijn dieren met brede (aan het hoofd) en geleidelijk taps toelopende grote gebogen hoorns. Lengte - tot een meter (bij mannen). Aan de bovenzijde zijn talrijke dwarsruggen zichtbaar. De hoorns zijn naar achteren gebogen en lopen iets uit naar de zijkanten. Dieren van deze groep leven in bergachtige, steppe- en heuvelachtige gebieden.
- Tours. Vertegenwoordigers: West-Kaukasisch, Oost-Kaukasisch, Severtsova. In rondes groeien lange hoorns terug of opzij. Ze hebben een gebogen of semi-spiraalvorm. Het oppervlak van de hoorns is licht geribbeld. Tours leven voornamelijk in bergachtige gebieden (in de Kaukasus).
- Geiten. Vertegenwoordigers: de gehoornde geit, huisgeit (meer dan 300 rassen). In tegenstelling tot huisdieren leven wilde geiten in Azië, in de hooglanden. Ze hebben lange, gedraaide, kurkentrekkerachtige hoorns. Bij vrouwtjes van gehoornde dieren zijn de hoorns ook gedraaid, maar klein.
Levensstijl
Berggeiten leven in de regel in bergachtige gebieden. Vertegenwoordigers van dit genus van fauna vermijden vlakke en vlakke gebieden. Ze springen graag op berghellingen, rotsen en kliffen. Deze kuddedieren verlaten hun huizen ook in de winter niet. In de zomer beklimmen ze gewoon de bergen zo hoog mogelijk, en in de winter moeten ze afdalen naar de uitlopers. Mannetjes en vrouwtjes leven apart van elkaar, in kleine groepen. Geiten voegen zich alleen tijdens de paarperiode bij geiten. De kinderen wonen maximaal een jaar bij hun moeder. In de winter worden kuddes dieren groter. In het voorjaar verspreiden geiten zich in groepen van 6-7 individuen.
Wat eten zij?
Berggeiten voeden zich met alles wat ze in de bergen vinden: grassen, struiktakken, mossen, korstmossen. Ze proeven alles wat ze zien en beslissen dan of ze het eten of niet. Wilde dieren eten schors, bladeren, fruit. Indien gewenst kunnen ze in een boom klimmen. Ze houden erg van zout, daarvoor beklimmen ze zelfs de muren van een betonnen dam. Dieren grazen 's ochtends vroeg of' s avonds laat. Tijdens de lunch rusten of verstoppen ze zich in de schaduw van de zwoele zon. Op plaatsen waar roofdieren op hen kunnen wachten, gaan ze alleen 's nachts naar de weide en verstoppen ze zich overdag in de rotsen.
Kenmerken van gedrag
Berggeiten brengen het grootste deel van hun leven in hetzelfde gebied door in hun eigen kudde. Van kinds af aan wennen ze aan de bergen en aan het verplaatsen in bergachtig en steil terrein. Dieren springen met gemak over kliffen, perfect in evenwicht op een verticaal oppervlak. Ze proberen weg te blijven van mensen en roofdieren.
Berggeiten rennen snel, springen hoog, kunnen elke steile rots beklimmen, springen over een afgrond. Ze zijn heel voorzichtig, intelligent en opmerkzaam, en in geval van gevaar tonen ze moed. De kudde heeft meestal een bewakingsgeit die over het gebied waakt. Hij waarschuwt zijn familieleden voor het gevaar dat is ontstaan door te blaten, indien nodig gaan de dieren de strijd aan met de vijand. Toegegeven, wilde geiten rennen meestal snel weg en verstoppen zich in moeilijk bereikbare rotsen. Alleen mannetjes vechten onderling en dan tijdens de paartijd.
Gevaren en vijanden
Berggeiten leven hun hele leven op moeilijk bereikbare berggebieden, op de vlucht voor roofdieren. Ze worden opgejaagd door beren en wolven, lynxen en luipaarden, panters, tijgers, luipaarden. Kleine kinderen kunnen een prooi worden voor steenarenden, adelaars, vliegers, haviken. Het gevaar ligt overal op de loer voor deze wilde bergdieren. In de winter sterven ze door lawines, strenge vorst en koude wind. In de zomer jagen mensen op dieren. Toegegeven, veel zeldzame soorten (alpine, gehoornde, Severtsov) zijn wettelijk beschermd, dat wil zeggen dat het jagen op hen verboden is.
Voortplanting en nakomelingen
In de late herfst beginnen berggeiten aan hun paarperiode. Mannetjes vinden vrouwtjes en regelen onderling heftige gevechten. Het is waar dat huwelijksgevechten altijd worden gevoerd in overeenstemming met bepaalde regels. De mannetjes slaan alleen met hun hoorns (bovenoppervlak), ze stoten niet met hun voorhoofd als wilde rammen. Vaak lijden hun prachtige hoofdtooien tijdens gevechten.
Mannetjes slaan nooit onbeschermde delen van het lichaam met hun hoorns en verdrijven de vijand slechts een korte afstand. De winnaar van het duel krijgt de hele kudde vrouwtjes. Tijdens het paarseizoen ademen mannetjes een penetrante geur, worden agressiever dan normaal.
De zwangerschap bij geiten duurt 5-6 maanden. In het voorjaar krijgen ze 1-4 jongen. Geiten vanaf de eerste levensminuten kunnen op hun benen staan en weten hoe ze melk uit de uier moeten zuigen. Welpen zijn erg speels en mobiel, ze springen en dartelen veel. De jongen leven ongeveer een jaar bij hun moeder, en dan blijven de vrouwtjes, en de jonge mannetjes vormen hun kudde. Volwassen geiten springen in een prachtig isolement op steile kliffen. Dieren leven gemiddeld 10-20 jaar.
