Beschrijving van het Romano-aardappelras, kenmerken van teelt en verzorging
Romano-aardappelen werden in de jaren 80 door Nederlandse fokkers verkregen. Het ras werd in 1994 op het grondgebied van ons land geleverd. Bij het uitvoeren van testwerk waren Russische wetenschappers zo verrast door de kwaliteiten van deze cultuur dat ze deze onmiddellijk in het rijksregister hebben opgenomen. Wat is zo'n respectabiliteit van het ras, hoe het wordt verbouwd en welke landbouwtechnologie het nodig heeft, deze en aanverwante vragen worden in dit artikel beantwoord.
Beschrijving van de variëteit
Volgens onderzoeksgegevens behoort het ras Romano tot de knolgewassen in het middenseizoen. Voor zijn doel is het een veelzijdige aardappel, die wordt gebruikt bij de bereiding van gekookte en gebakken gerechten, salades, gebak, stoofschotels. Daarnaast produceert dit ras frites en patat van hoge kwaliteit.
Kenmerkend voor Romano van zijn makkers is dat hij, ongeacht de weersomstandigheden, altijd een stabiele oogst geeft. Gemiddeld kunnen tuinders ongeveer 1 kg knollen uit één struik verzamelen. Vanaf 100 hectare is de opbrengst ongeveer 600 centners. Tegelijkertijd zijn er weinig onverkoopbare kleinigheden of misvormde aardappelen.
Algemene beschrijving van aardappelen:
- struiken - gemiddelde hoogte, maximaal 50-60 cm;
- stengels - rechtopstaand, gemiddeld verspreid;
- gebladerte - donkergroen, klein;
- bloeiwijze - paars;
- de vorm van de knollen is rond;
- de huid is dun, glad, lichtroze;
- ogen - oppervlakkig, fijn zichtbaar;
- het vruchtvlees is melkachtig;
- zetmeelgehalte - 15,5%;
- het gemiddelde gewicht van een aardappel is 90-100 g.
Als we het uiterlijk en de consumptiekwaliteiten van aardappelen beoordelen op een 5-puntsschaal, dan verdient het ras Romano een eervolle 5 punten.
Groeien
Het Romano-ras heeft zich gedurende de gehele teelttijd in Rusland gevestigd als een niet veeleisend gewas. Het kan in vrijwel elk gebied worden gekweekt, ongeacht het voorkomen van grondwater, bodemsoorten en lichtomstandigheden. Elke tuinman wil echter de hoogste opbrengst behalen. Om de plannen in het leven te laten uitkomen, wordt de bedenkers van het ras geadviseerd zich aan verschillende teeltregels te houden.
Landingsplaats
Zoals de praktijk heeft aangetoond, aardappelen verbouwen beter in zuidelijke of zuidwestelijke verhoogde plaatsen. De beste optie zou zijn om de variëteit op de grond te planten die hem van alle noodzakelijke voedingsstoffen en voedingsstoffen zou kunnen voorzien. Als dit niet mogelijk is, is het raadzaam om de grond voor het planten te verrijken met complexe meststoffen.
Landingstijd
De planttijd van Romano-aardappelen hangt af van de klimatologische omstandigheden in de regio.In centraal Rusland worden knollen in de regel half mei geplant. In de noordelijke regio's worden begin juni aardappelen geplant. Om u niet te vergissen in de tijd voor deze manipulatie, is het noodzakelijk om de temperatuur van de grond te meten. De beste optie wordt overwogen wanneer de grond op een diepte van 10 cm opwarmt tot + 9-13 graden.
Voorbereiding van plantmateriaal
Voordat u aardappelen plant, moet u ze voorbereiden. Om dit te doen, 20-25 dagen voor het planten, bevelen ervaren tuinders de volgende manipulaties aan:
- Haal de knollen uit de kelder en sorteer ze op rot.
- Giet de voorbereide vruchten met warm water, temperatuur 42-45 graden.
- Nadat het water is afgekoeld tot kamertemperatuur, voegt u er een zwakke oplossing van kaliumpermanganaat aan toe.
- Verwijder na 15 minuten de knollen en behandel ze met biofungiciden.
Verder wordt het voor het ontkiemen van spruiten aanbevolen om de aardappelen in een lichte, geventileerde ruimte te verspreiden.
Landingsschema
Om de hoeveelheid oogst te vergroten en verder te vergemakkelijken aardappel zorg, is het erg belangrijk om het landingspatroon te volgen. De beste optie wordt overwogen als de afstand tussen de gaten 40 cm is en de afstand tussen de rijen minimaal 70 cm.
De landing zelf vindt op de volgende manier plaats:
- Minerale meststoffen worden eerst geplaatst en gegraven in voorbereide gaten van 20 cm diep.
- Daarna worden de aardappelen neergelegd.
Nadat de knollen met aarde zijn besprenkeld, wordt het perceel bewaterd.
Tip: Om te voorkomen dat de eerste scheuten van zaailingen bevriezen door voorjaarsvorst, is het aan te raden om ze te begraven met een laagje aarde van 5 cm, als dit niet gebeurt, zal de opbrengst nog steeds zijn, maar veel lager.
Zorgfuncties
Het ras Romano heeft, net als elk ander groentegewas, landbouwtechnologie nodig. Tijdige zorg zorgt voor fruit van hoge kwaliteit en verhoogt de opbrengst.
Laten we dus eens kijken naar de technieken van technologie bij de teelt van aardappelen:
- De grond losmaken. Door de grond aan te kleden, wordt onkruid verwijderd en wordt korstvorming na regen voorkomen.
- Water geven. Irrigatie van de plant wordt alleen uitgevoerd in gevallen waarin er lange tijd droogte is.
- Topdressing. Complexe meststoffen dragen bij aan de snelle groei en ontwikkeling van aardappelen. Topdressing wordt uitgevoerd na het verschijnen van spruiten, tijdens de bloei van de toppen en 2 weken later, na het ontluiken.
- Hilling struiken. Door de losse grond op de aardappelstengels te rollen, wordt het wortelstelsel verrijkt met zuurstof en wordt de groeiruimte voor knollen vergroot.
- Verwerking van planten. Om de ontwikkeling van aardappelziekten te voorkomen en om de schadelijke effecten van insecten te voorkomen, wordt aanbevolen om met insecticiden te sproeien.
Zoals u kunt zien, is landbouwtechnologie niet zo moeilijk, maar het is van groot belang bij het telen van het Romano-ras.
Voor-en nadelen
Het kenmerk van de Romano-variëteit suggereert dat het een groot aantal positieve eigenschappen bezit. Onder de belangrijkste voordelen van aardappelen onderscheiden tuinders:
- perfecte smaak;
- aantrekkelijk uiterlijk;
- lang transport;
- hoge immuniteit tegen bepaalde ziekten;
- droogtetolerantie;
- reactievermogen op voeding;
- lang houdbare kwaliteit.
Er waren geen noemenswaardige tekortkomingen in het ras. Bij het kiezen ervan is het echter de moeite waard om te overwegen dat aardappelen niet bestand zijn tegen vorst.
Plagen en ziekten
De Romano-variëteit staat bekend om zijn goede immuniteit tegen belangrijke aardappelziekten. Hij bezwijkt niet aan ziekten als:
- kanker;
- natte rot;
- chlorose van bladeren;
- rhizoctonia;
- gerimpeld mozaïek.
Bovendien zijn de knollen van de plant resistent tegen Phytophthora. Maar ondanks zo'n hoge immuniteit is Romano kwetsbaar voor ziekten zoals schurft en nematoden.
Als we het over insecten hebben, zijn de gevaarlijkste voor aardappelen:
- Colorado kever;
- rupsen van de schep;
- sprinkhanen.
Ongedierte zoals draadworm en aardappelvlo zijn niet gevaarlijk voor de Romeinse variëteit.
Oogsten en opslag
De oogst van Romano-aardappelen wordt eind augustus of begin september uitgevoerd. Deze periode is afhankelijk van de klimatologische omstandigheden in de regio.
Tuintips voor het oogsten:
- Om ervoor te zorgen dat de knollen goed geventileerd en droog zijn, moeten de aardappelen bij helder weer worden gerooid.
- Het wordt aanbevolen om de toppen en onkruid 10 dagen voor aanvang van de oogst te maaien. In dit geval wordt de schil van de aardappel sterker en zal deze tijdens transport en opslag niet beschadigen.
- Gedroogde geoogste aardappelknollen moeten meerdere dagen in zakken staan. Daarna moeten ze worden uitgezocht en opgeslagen.
In de regel winter aardappelen bewaren uitgevoerd in een ondergrondse, kelder of kelder. De praktijk heeft uitgewezen dat knollen hun smaak en uiterlijke kwaliteiten niet lang verliezen als de temperatuur in de kamer + 2–5 graden is en de luchtvochtigheid 90%.
Dus na de beschrijving van het ras, de kenmerken en voordelen ervan te hebben overwogen, kunnen we concluderen dat Romano een nogal veelbelovende cultuur is. Door deze variëteit te planten, bent u zeker van een stabiele opbrengst van heerlijk fruit.
