Typen en beschrijving van bonenvariëteiten, teeltkenmerken
De bonenplant is opgenomen in de lijst met groenten, waarvan de voordelen moeilijk te overschatten zijn. De eiwitsamenstelling van de cultuur ligt dicht bij de eiwitten van vis en vlees. De groente wordt perfect door het lichaam opgenomen. Naast voedingspotentieel heeft het een krachtig genezend effect dat wordt gebruikt in de volks- en officiële geneeskunde. Een pretentieloze plant neemt een waardige plaats in op persoonlijke percelen en velden van landbouwbedrijven.
Kenmerken van bonen
Deze groente verscheen voor het eerst in Zuid-Amerika en heeft zich over de hele wereld verspreid en past zich aan de klimatologische omstandigheden van een bepaald land aan. Bij de beschrijving van gewone bonen, kan men niet anders dan vermelden dat deze plant tot peulvruchten behoort. Deze familie omvat een groot aantal variëteiten en variëteiten, waardoor het mogelijk is om slechts een benaderend, algemeen portret van de cultuur te maken.
De stengel is een kruidachtige, rechtopstaande of gekrulde stam, waarvan het onderste deel na verloop van tijd houtachtig wordt en verandert in een aftakkingswortel. Paripinnate, driebladige bladeren. Langwerpige trossen zijn bedekt met mottenbloemen, waarvan de kleur afhankelijk is van het type bonen.
Lang hangende vruchten zijn recht en gebogen en verbergen 2-8 elliptische zaden achter de kleppen.
Soorten en variëteiten
Er zijn ongeveer honderd soorten bonen bekend, die zijn onderverdeeld in groepen:
- Beschietingen (graan). Alleen granen zijn eetbaar. Het wordt verbouwd als tafel- en voedergewas. Het is belangrijk om te wachten tot de zaden rijp zijn.
- Asperges (suiker). Rijk aan vitamines en eiwitten. Heeft geen perkamentlaag en harde vezels. Niet alleen bonen worden als voedsel gebruikt, maar ook de hele peul. Mag vers worden geconsumeerd, in salades en groentegerechten. Het is belangrijk om niet te laat te komen met de oogst.
- Halfsuiker. Verwijder grove vezels voor gebruik.
- Wit. Kookfuncties: neem een matige hoeveelheid water en roer de bonen niet. Met een laag proteïnegehalte en een hoog ijzergehalte is dit product onmisbaar voor mensen met overgewicht en ouderen.
- Rood (gekruld). Met dikke, gebogen peulen en rode bonen. Onmisbaar bij het bereiden van voorgerechten, geschikt voor bijgerechten en salades. Het rijke gehalte aan vitamines en vezels heeft een positief effect op het zenuwstelsel en het immuunsysteem, verbetert de huidconditie.
- Zwart. Verschilt in zwarte kleur, oppervlak van zijdeachtige bonen en gerookte rook met een zoetige tint. Lekker in soepen, salades, desserts en gebak.
- Vezelig. Sappige, vlezige groene peulen met zachte zaden worden in hun geheel gegeten.De aanwezigheid van vezels en complexe koolhydraten bepaalt de opname van bonen in de voeding.
- Decoratief. Het wordt gebruikt voor landschapsarchitectuur - alsof het hiervoor is gemaakt. De kleur van de bonenbloemen komt overeen met de kleur van de vrucht. Bonenbladeren zorgen voor schaduw voor tuinhuisjes en terrassen.
Verdeling van rassen naar rijpingstijd:
- vroege rijping;
- midden vroeg;
- medium;
- midden in het seizoen;
- laat.
Uiterlijk is een ander teken van kwalificaties:
- struik;
- gekruld;
- half curling.
Veel voorkomende soorten groentebonen die populair zijn bij zomerbewoners en tuinders:
- De paarse koningin. Gemiddelde rijpingstijd. Bijna zwarte vruchten bereiken 15 cm. Bestand tegen virale ziekten en droogte.
- Melodie. Een vroege gekrulde variëteit met platte peulen van 13 cm lang.
- Kraan. Laagblijvende peulvariëteit met delicate vruchten die geschikt zijn om in te vriezen en te bewaren.
- Olie koning. Verschilt in hoge opbrengst en voortreffelijke smaak.
- Hell Rem. Krullende blik. Het valt op met roze korrels met champignonsmaak.
- Yubileynaya 287. Laagblijvende vroege variëteit met immuniteit voor veel voorkomende ziekten.
- Dokuchaevskaya. Struik, droogtebestendig, niet vatbaar voor vervelling. Beschikt over een uitstekende smaak.
- Genereus. Vroeg rijpend, grootbloemig. Geschikt voor conservering.
Nadat u zich vertrouwd heeft gemaakt met de soorten en kenmerken van bonen, is het niet moeilijk om de variëteit te kiezen die bij u past.
Groeiende peulvruchten
Door de aanbevelingen voor het telen van een gewas op te volgen, kunt u een opslagplaats voor sporenelementen, vitamines en mineralen krijgen zonder uw site te verlaten.
Zaad voorbereiding
Voordat zaden worden gezaaid, moeten ze worden gesorteerd en trage, lege, beschadigde exemplaren worden verwijderd. Het gewicht van de bonen wordt bepaald door ze in gezouten water te laten weken - onbruikbare exemplaren zullen naar de oppervlakte drijven. Het wordt aanbevolen om het zaad 6 uur in warm water, 20 minuten in een mangaanoplossing en 2 uur in een oplossing van houtas te bewaren. Daarna worden de bonen gewassen, licht geventileerd en pas daarna in vochtige grond geplant. Behandeling met fungiciden direct voor het planten of korte termijn plaatsing in een oplossing van boorzuur + ammonium is niet verboden om het verschijnen van de wortelkever te voorkomen.
Landingsdata
Het zaaien van bonen gebeurt in de grond, opgewarmd tot 12 graden, tot een diepte van 10 cm. De luchttemperatuur mag overdag niet onder de +15 graden komen en de dreiging van nachtvorst is voorbij. Warmteminnende klimvariëteiten worden een week later geplant dan struik. De exacte datum wordt bepaald door de klimatologische omstandigheden in de regio.
Milieueisen
De groenteplant groeit succesvol wanneer het kunstmatig inkorten van de verlichting wordt georganiseerd door de ruggen te bedekken met een ondoorzichtig materiaal. Door de korte daglichturen (tot 12 uur) vindt vruchtvorming sneller plaats en neemt de opbrengst toe. Het is belangrijk om deze aanbevelingen aan het begin van het groeiseizoen op te volgen.
Veel moderne soorten binnenlandse selectie zijn neutraal voor de lengte van de uren met daglicht.
Voorlopers voor bonen
Bonen moeten worden geplant na komkommers, paprika's, aubergines, kool of tomaten en mogen niet eerder dan drie jaar later naar dezelfde plaats worden teruggebracht. De buurt van cultuur met aardappelen, bieten, wortelen, uien, kool zal goed zijn. Maar de rijkste oogst wordt behaald door naast komkommers te telen. In geen geval mogen bonen in de buurt van peulvruchten worden geplant, dit trekt aan erwten motlandingen kunnen vernietigen.
Bodemvoorbereiding
De groente reageert op competente bodembewerking, waaronder:
- selectie van een droge plaats;
- herfstgraven van de site;
- het aanbrengen van een matige hoeveelheid organische meststoffen;
- kalkaanslag van zure bodems;
- de aarde losmaken door zand toe te voegen;
- de ruggen besprenkelen met houtas;
- lente schrijnend.
Ondanks zijn bescheidenheid kwijnt de cultuur weg in de schaduw en op drassige gronden.
Bonen zaaien
Bonen zaden ze zijn in voren gelegd op een afstand van 20-25 cm, op een diepte van 3-5 cm. Het interval tussen de rijen is afhankelijk van de variëteit: 30-60 cm. Houd bij het planten van klim- en semi-klimmende soorten rekening met de plaats voor een steun, die op 15 cm van de plant staat. Deze rassen worden vaak gebruikt om andere peulvruchten-compatibele groentegewassen te verdichten of worden naast een schutting geplant. Gemengde aanplant is gunstig voor planten, omdat bonen de grond verrijken met stikstof.
Om een vroege oogst te krijgen, moet je planten in zaailingen laten groeien. Zaailingen worden eind april op ruggen geplant in de fase van twee bladeren en zijn bedekt met plasticfolie.
Je kunt geen bonen zaaien in onverwarmde grond, de zaden zullen in het ontwikkelingsstadium gaan rotten.
Zorg
Agrotechnische maatregelen zijn onder meer onkruid wieden, losmaken, water geven, bemesten, indien nodig uitdunnen en snoeien. Bepalende struiken hebben de minste aandacht nodig. Krullende en semi-curling-variëteiten reageren op regelmatige voeding.
Timing van het besproeien van bonen
Een vochtminnende plant mag geen last hebben van een gebrek aan water, zeker niet tijdens de vorming van peulen. Er wordt één keer per week water gegeven, het belangrijkste is om te voorkomen dat de grond uitdroogt. Het wordt aanbevolen om warm, bezonken water te gebruiken.
Bemestingskenmerken
Tijdens het groeiseizoen worden bonen drie keer gevoerd:
- Wanneer een paar bladeren verschijnt, worden meststoffen aangebracht die fosfor en kalium bevatten met een snelheid van 20 g per vierkante meter.
- Aan het begin van de bloei hebben planten een additief nodig in de vorm van kaliumchloride: 15-20 g per vierkante meter of een glas houtas.
- Tijdens het rijpen van de messen worden opnieuw fosfor-kalium meststoffen opgebracht.
Een teveel aan kunstmest leidt tot de groei van toppen en een afname van het aantal eierstokken.
Bean kousenband
Krulbonen moeten worden bevestigd aan hekjes of een groot gaas. U kunt een draad of touw tussen de steunen spannen. Soms wordt de nestmethode gebruikt, bonen planten rond de paal met stukjes touw die in alle richtingen gaan, waarlangs de stengels stijgen.
Ziekten en plagen
Bonen zijn vatbaar voor ziekten die worden veroorzaakt door virussen, bacteriën en schimmels. Valse meeldauw, anthracnose, mozaïek van peulvruchten, witrot kunnen de grootste schade aanrichten. Om ziekten te voorkomen, is het gebruik van koperbevattende preparaten effectief. Van de insectenplagen wordt de cultuur het vaakst aangetast door slakken, die moeten worden vernietigd, onkruid moeten worden verwijderd en de grond moet worden bevochtigd.
Sprinkhanen, spruitvliegen, wittevlieg en bladluizen zijn gevaarlijk. Chemische en biologische agentia zullen dienen als bescherming voor planten. Het helpt om nuttige (roof) insecten naar de locatie te lokken, zoals een paardenworm, galmug, lieveheersbeestje, gaasvlieg. De ontwikkeling van ziekten wordt belemmerd door de neutralisatie van zure bodems, de verwerking van zaadmateriaal, het naleven van vruchtwisseling en het verbranden van plantenresten.
Oogsten en opslag
Jong fruit is 14 dagen na de bloei geschikt voor verse consumptie. De peulen worden 's ochtends met een schaar afgeknipt. Bewaring is mogelijk in ingeblikte of ingevroren vorm. Wanneer het gewas wordt gekweekt om graan te verkrijgen, moet je wachten tot het fruit is opgedroogd, de stelen afsnijden, in trossen binden en ophangen om de zaden te laten rijpen. De gedopte bonen worden in glazen potten gedaan en verzegeld. De als zaad geselecteerde exemplaren worden voor opslag in een koelkast geplaatst.
Voor conservering wordt het product gekookt gebruikt, een nacht voor het koken in warm water geweekt. Verdere acties zijn afhankelijk van het gekozen recept.
Groene bonen worden als volgt ingevroren:
- gewassen peulen worden op papieren handdoeken gelegd om overtollig vocht te verwijderen;
- peulen worden willekeurig gesneden;
- verdeeld in pakketten;
- geplaatst in de vriezer.
Om hun groene kleur te behouden, wordt aanbevolen om de bonen te blancheren.
Bonen zijn een stevig en gezond product dat als bijgerecht kan worden gebruikt en onderdeel is van diverse gerechten. De bescheidenheid van dit groentegewas maakt het mogelijk om zelfs voor een onervaren tuinman een rijke oogst te verkrijgen.
